โจวโจวย่อมคุ้นเคยกับลอร์ดคนนี้

เมื่อสี่วันก่อน เมื่อกิจกรรมสมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์เริ่มขึ้น เจ้าเหนือหัวได้ทะยานขึ้นสู่อันดับสามบนการจัดอันดับสรรพเผ่าพันธุ์ทันที

มันเป็นรองเพียงแค่เผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดและเผ่าเทพเจ้าแห่งความโกลาหลเท่านั้น

ในตอนนี้ที่เผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดและเผ่าเทพเจ้าแห่งความโกลาหลยังคงยึดสองอันดับแรกไว้แน่น แต่เจ้าเหนือหัวกลับตกลงมาที่อันดับที่แปด

โจวโจวไม่ได้เยาะเย้ยอีกฝ่ายแม้ว่ามันจะอยู่ในอันดับที่แปดก็ตาม เพราะการที่มันสามารถก้าวขึ้นสู่สามอันดับแรกได้ในวันแรก ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายก็คงจะสุดยอดอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาพูดได้เพียงว่าลอร์ดอันดับเทวะทุกคนต่างก็ไม่ธรรมดา! แม้แต่เจ้าเหนือหัวก็ยังต้องรั้งอยู่ด้านหลัง

และในตอนนี้เขาก็กลายมาเป็นหนึ่งในลอร์ดที่ไม่ธรรมดาเหล่านี้ด้วย

โจวโจวไม่ได้บ่นอะไรอีก เขาเดินไปหาพลปืนที่ควบคุมหอคอยออโรร่าระดับเพชรขั้นต้น

“หอคอยออโรร่านี้ยังโจมตีได้อีกเท่าไร?” เขาถาม

“รายงานท่านลอร์ด ในตอนนี้หอคอยออโรร่าเหลือพลังงานสำหรับการโจมตีอีกแค่ 37% ขอรับ”

พลปืนกล่าวด้วยความเคารพ

โจวโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย

37%?

หลังจากการท้าประลองจบ เขาได้ใช้พลังงานไปถึง 63% เลยเหรอ?

“มันต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการเติมพลังงาน?”

“มันจะใช้เวลาประมาณ 15 ชั่วโมงนับจากเวลาที่ดวงอาทิตย์ขึ้นขอรับ ถ้ามันเริ่มดูดซับพลังงานธาตุแสงตั้งแต่ตอนนี้ ข้าคิดว่ามันน่าจะมีพลังงานเต็มตอนสี่ทุ่มถ้าไม่มีการใช้งานหอคอยออโรร่าเลย”

โจวโจวเงียบ

ถ้าอย่างนั้นเขาจะสามารถใช้หอคอยออโรร่าระดับเพชรขั้นต้นได้แค่วันละครั้งเองเหรอ?

เขาคิดอยู่ชั่วขณะและถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

วันละครั้งก็ยังดี

มันไม่เป็นไรตราบใดที่มันช่วยเขาเพิ่มอันดับอย่างมั่นคงได้

หลังจากนั้นเขาก็เลือกที่จะไม่ท้าประลองต่อ เพราะไพ่ตายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาอย่างหอคอยออโรร่าระดับเพชรขั้นต้นเหลือพลังงานสำหรับการโจมตีไม่มากแล้ว พลังงานที่เหลือจำเป็นต้องเก็บไว้เผื่อรับมือกับอันตรายในโลกแห่งความเป็นจริงและปกป้องเมืองตะวันสาดแสงของเขา

ผู้อาวุโสอู๋ยังไม่เชี่ยวชาญโทเท็มหมาป่าละโมบอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้มันในสมรภูมิแห่งลอร์ดได้

ส่วนเนซาริโอ้ก็ต้องสำรองพลังเอาไว้เพื่อที่มันจะสามารถไปพิชิตดินแดนภูมิภาคในโลกแห่งความเป็นจริงได้

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หากเขาฝืนท้าประลองต่อ อันดับของเขาก็อาจจะลดลงแทนที่จะเพิ่มขึ้น ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ทำเรื่องโง่ๆ แบบนั้น

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็นำทุกคนออกมาจากสมรภูมิแห่งลอร์ดและบอกให้ไป่อี้พาคนกลับไปพักและเตรียมไปพิชิตภูมิภาคอื่นในหนึ่งชั่วโมง

เขากลับไปยังปราสาทของลอร์ดและเปิดหน้าต่างสมรภูมิแห่งลอร์ดขึ้นมา จากนั้นเขาก็มองดูข้อมูลของเขาก่อน

[สมญานาม: เจ้าตะวันสาดแสง]

[อันดับ: อันดับเทวะขั้นสูง]

[จำนวนการท้าประลองคงเหลือ: 94]

[แต้มสมรภูมิ: 341,156]

โจวโจวส่ายหัว

เมื่อวานเขามีจำนวนการท้าประลองคงเหลือแค่ 22 ครั้งเท่านั้น ซึ่งได้มาจากการพิชิตภูมิภาคก่อนหน้านี้ จากนั้นเขาก็พิชิตภูมิภาคระดับเงินขาวไปสามแห่ง ทำให้เขาได้รับจำนวนการท้าประลองมาอีก 72 ครั้งและแต้มสมรภูมิ 152 แต้ม

แต้มสมรภูมิ 152 แต้มย่อมไม่มีประโยชน์แล้ว

แต่จำนวนการท้าประลอง 72 ครั้งนี่ช่างมากมายจริงๆ

โจวโจวเดา

เจตจำนงสูงสุดน่าจะรู้สึกว่าลอร์ดน่าจะมีแพ้มีชนะบ้างในการท้าประลองและคงต้องใช้จำนวนการท้าประลองหลายครั้ง

อย่างไรก็ตาม สำหรับลอร์ดชั้นยอดเช่นโจวโจวแล้ว การท้าประลองถูกกำหนดมาแล้วให้ชนะมากกว่าแพ้ ดังนั้นเขาจึงใช้จำนวนครั้งในการท้าประลองไปเพียงเล็กน้อยเพื่อไปถึงระดับเทวะขั้นสูง ทำให้เขาเหลือจำนวนครั้งในการท้าประลองมากมายขนาดนี้

“ฉันเกรงว่าฉันคงจะใช้จำนวนครั้งในการท้าประลองพวกนี้ไม่หมดแม้ว่าจะจบกิจกรรมไปแล้ว มันน่าจะเหลือเยอะเลย”

โจวโจวพึมพำอยู่ในใจ

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่สนใจนัก

มันจะไม่ส่งผลกระทบอะไรอยู่แล้ว

จากนั้นเขาก็เปิดร้านค้าสมรภูมิขึ้นมาและใช้แต้มสมรภูมิ 100,000 แต้มเพื่อแลกสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ระดับตำนานที่เขาไม่ได้แลกในครั้งก่อนมา

สิ่งนี้สามารถเปลี่ยนดินแดนระดับตำนานให้กลายเป็นดินแดนรองของเขาได้

แต่เขาก็คงไม่มีความแข็งแกร่งพอจะทำให้ลอร์ดที่มีดินแดนระดับตำนานยอมมาเป็นดินแดนรองของเขาได้ในตอนนี้

เขาจะสามารถใช้มันได้ในอนาคตเท่านั้น

จากนั้นเขาก็มองไปยังสินค้าอื่นๆ

มันมีสินค้าใหม่ 3 อันถูกเพิ่มเข้ามาเมื่อร้านค้าสมรภูมิกลายเป็นระดับเทวะขั้นสูง ประกอบไปด้วย

...

[1: การ์ดอัญเชิญระดับเทพแท้จริง (คงเหลือซื้อได้: 1) – ราคา: 300,000 แต้มสมรภูมิ]

[2: สัญญาดินแดนบ่าวไพร่ (คงเหลือซื้อได้: 1) – ราคา: 200,000 แต้มสมรภูมิ]

[3: สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มสิบ) (คงเหลือซื้อได้: 1) – ราคา: 100,000 แต้มสมรภูมิ]

…

สองอันหลังโจวโจวไม่ได้ประหลาดใจเท่าไร

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นสินค้าอันแรก เขาก็กลั้นหายใจในทันทีและลมหายใจของเขาก็เริ่มหนักหน่วงขึ้น

“การ์ดอัญเชิญระดับเทพแท้จริงงั้นเหรอ?!”

เขาเปิดรายละเอียดของมันขึ้นมาดูทันที

[ชื่อไอเท็ม: การ์ดอัญเชิญระดับเทพแท้จริง]

[ระดับไอเท็ม: ระดับเทพแท้จริงขั้นสูง]

[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: โยนมันเข้าไปในประตูอัญเชิญ ท่านจะสามารถอัญเชิญสมาชิกจากเผ่าพันธุ์เดียวกันกับลอร์ดและมีศักยภาพระดับเทพแท้จริงขั้นสูงมาเป็นลูกน้องในดินแดนได้]

[รายละเอียดไอเท็ม: การ์ดอัญเชิญสุดยอดสมาชิกประจำเผ่าพันธุ์ รางวัลที่ถูกจัดเตรียมไว้โดยเฉพาะจากเจตจำนงสูงสุดสำหรับลอร์ดอันดับเทวะขั้นสูง]

“โอ้พระเจ้า หลังจากใช้มัน ฉันจะได้รับเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์ที่มีศักยภาพระดับเทพแท้จริงขั้นสูงงั้นเหรอ!”

ดวงตาของโจวโจวเบิกกว้างขึ้น

เทพแท้จริงขั้นสูง!

เขาจำได้ว่าราชาอัศวินอเวจีไป่เหอที่มีโชคชะตาผู้กล้าระดับเทพแท้จริงนั้นมีศักยภาพในระดับเทพอาวุโสขั้นกลางเท่านั้น!

ศักยภาพนี้เป็นโบนัสของผู้กล้าอย่างแน่นอน!

มิฉะนั้นเขาคงจะไม่สามารถมีศักยภาพไปถึงระดับเทพอาวุโสขั้นกลางได้

อย่างมากมันก็คงจะเป็นระดับเทพแท้จริงขั้นสูงหรือระดับเทพอาวุโสขั้นต้นเท่านั้น

แต่ศักยภาพของลูกน้องคนนี้สามารถไปถึงระดับเทพแท้จริงขั้นสูงได้จริงๆ!

ถ้าเขาหรือเธอผู้นี้เติบโตได้อย่างเต็มที่ ไม่ใช่ว่าคนผู้นี้จะกลายเป็นราชาอัศวินอเวจีอีกคนในอนาคตงั้นเหรอ?!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ โจวโจวก็ไม่ลังเลที่จะใช้แต้มสมรภูมิ 300,000 แต้มเพื่อแลกเปลี่ยนมัน

สำหรับสารบัญสรรพเผ่าพันธุ์เล่มสิบและสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ระดับเทวะนั้น ไว้เขาค่อยคิดถึงพวกมันทีหลัง

ในไม่ช้า การ์ดสีทองใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว

การ์ดใบนี้มีขนาดประมาณสองฝ่ามือ มันมีรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าและแสดงให้เห็นสิ่งมีชีวิตลึกลับในชุดคลุม

เมื่อโจวโจวเห็นเช่นนี้ เขาก็ตรงไปยังประตูอัญเชิญทันทีและโยนมันเข้าไปในประตูอัญเชิญ

อึดใจต่อมา แสงสีทองของประตูอัญเชิญก็เปล่งแสงเจิดจ้าซะยิ่งกว่าตอนที่อัญเชิญลูกน้องมาตามปกติ

โจวโจวประหลาดใจเล็กน้อย

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นฉากมหัศจรรย์เช่นนี้จากประตูอัญเชิญ

ตามที่คาดไว้จากผู้มีศักยภาพระดับเทพแท้จริง!

อึดใจต่อมา เด็กหนุ่มอายุ 14-15 ปีคนหนึ่งก็เดินออกมาจากประตูอัญเชิญ

เขามีรูปลักษณ์ที่บอบบาง ผิวขาว ปากแดง และฟันขาว ดวงตาของเขาเผยให้เห็นออร่าแห่งจิตวิญญาณ ใครก็ตามที่มองเขาจะคิดว่าเขาเป็นชายหนุ่มรูปงามที่ทำให้ผู้คนหลงรักได้

“ท่านคือลอร์ดของข้างั้นเหรอ?”

ชายหนุ่มมองโจวโจวด้วยดวงตาเป็นประกาย

“ใช่ ยินดีต้อนรับสู่เมืองตะวันสาดแสง”

โจวโจวอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นเขาก็มองดูข้อมูลของอีกฝ่าย

[ลูกน้อง: เซียวซวน]

[ดินแดน: เมืองตะวันสาดแสง]

[อาชีพ: ไม่มี]

[ความสามารถโดยรวม: ชายหนุ่มที่มีจุดชีพจรเก้าตำแหน่งในหัวใจผู้สงสัยใคร่รู้เกี่ยวกับทุกสิ่งในโลก]

[ทักษะ: พรสวรรค์ – หัวใจสวรรค์เก้าชีพจร, พรสวรรค์ – ลักษณ์สวรรค์สรรค์สร้าง, พรสวรรค์ – ร่างเซียนเทพยุทธ์, พรสวรรค์ – พรของเทพแห่งโชคลาภ, พรสวรรค์ – สัมผัสมรณะ]

[ความภักดี: 100 (ภักดีจนตาย)]

[ศักยภาพ: ระดับเทพแท้จริงขั้นสูง]

หลังจากโจวโจวเห็นข้อมูลของอีกฝ่าย มันก็มีเพียงความคิดเดียวในหัวของเขาเท่านั้น

โคตรเทพ!