โจวโจวมองไปยังหอคอยศักดิ์สิทธิ์สังเวยมังกรตรงหน้าของเขาและคิดถึงเนซาริโอ้และการจัดการในอนาคตของมังกรตัวอื่นๆ

ในตอนนี้เขามีมังกรมากถึง 65 ตัวแล้ว!

มันย่อมไม่ใช่เรื่องดีแน่ถ้ามีมังกรมากมายขนาดนี้มารวมตัวกันใกล้ๆ กับเมืองตะวันสาดแสง เพราะมันยังมีทหารและชาวเมืองเป็นจำนวนมากอาศัยอยู่ใกล้ๆ เมืองตะวันสาดแสง

แม้ว่ามังกรทั้ง 65 ตัวจะไม่ทำอะไร แต่ความโกลาหลที่พวกมันสร้างขึ้นก็เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนฟ้าดินได้แล้ว ทำให้ชาวเมืองตะวันสาดแสงไม่อาจใช้ชีวิตได้ตามปกติ

ยิ่งกว่านั้น การอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์และมังกรในท้ายที่สุดเป็นเพียงมาตรการชั่วคราวในอดีตเท่านั้น เพราะในอดีต โจวโจวยังไม่พร้อม ดังนั้นเขาจึงให้มังกรและมนุษย์อาศัยอยู่ร่วมกันไปก่อน

นอกจากนี้ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือมังกร พวกเขาก็ไม่ได้อยู่อย่างสุขสบายนักด้วย

มนุษย์ชอบที่จะปกป้องมังกรของพวกเขา แต่พวกเขาก็เคารพในพลังสายเลือดที่น่าสะพรึงกลัวโดยกำเนิดของมังกรเช่นกัน

แต่พวกมังกรก็ไม่ได้เล่นกับมนุษย์แบบบุ่มบ่าม พวกมันกลัวแม้กระทั่งสายลมที่เกิดจากการกระพือปีกของมันอาจจะพัดใส่ชาวเมืองจนตายด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันก็ต่างออกไปแล้ว

โจวโจวมีดินแดนและทรัพยากรเป็นจำนวนมากแล้ว มันเพียงพอแล้วที่จะจัดหาสถานที่ใหม่และเหมาะสมให้มังกรอาศัยอยู่

นอกจากนี้ เขายังมีปรมาจารย์ค่ายกลที่สามารถสร้างค่ายกลข้ามมิติอยู่ในดินแดนของเขาด้วย ถ้าเขาอยากจะให้มังกรกลับมา เขาก็แค่ให้พวกมันวาร์ปกลับมาก็เท่านั้น มันไม่ได้ช้าเลย

“พรุ่งนี้ฉันจะไปคุยกับลุงเจิ้งดู ลองให้เขาเลือกที่เหมาะๆ ในดินแดนและสร้างเมืองมังกรขึ้นมาละกัน นอกจากนี้ กองทัพมอนสเตอร์ก็ยังมีพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่แตกต่างจากมนุษย์ พวกมันไม่เหมาะสมเท่าไรที่จะใช้ชีวิตอยู่กับมนุษย์ พวกเราต้องสร้างเมืองมอนสเตอร์ให้พวกมันอยู่อาศัยด้วย”

โจวโจวคิด

เขาได้แยกมังกร มอนสเตอร์ และมนุษย์ออกจากกัน นอกจากนิสัยการใช้ชีวิตที่แตกต่างกันแล้ว เขาก็ไม่ได้สร้างกำแพงกั้นระหว่างลูกน้องทั้งสามประเภทเลย

พวกเขาต่างก็เป็นชาวเมืองตะวันสาดแสง ดังนั้นโจวโจวย่อมปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเท่าเทียมกัน

ในอนาคต แม้ว่าเมืองมังกรและเมืองมอนสเตอร์จะถูกก่อตั้งขึ้นมาแล้ว แต่โจวโจวก็จะไม่กีดกันไม่ให้พวกเขาพบกัน กลับกัน เขาจะสนับสนุนให้พวกเขามาพบกันด้วยซ้ำ

โจวโจวเชื่อว่าสุดท้ายแล้วมันย่อมมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย

มันคงไม่สายเกินไปที่จะปรับตัวหากเกิดอุบัติเหตุขึ้นจริงๆ ในอนาคต

จากนั้นเขาก็คิดต่อว่ามีอะไรที่เขายังไม่ได้ทำไหม จนสุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่าเรื่องต่างๆ ของวันนี้ เขาจัดการจนเสร็จแล้ว

“โอ้ใช่”

โจวโจวคิดบางสิ่งขึ้นมาได้ในทันใด เขาเปิดตลาดซื้อขายขึ้นมาและเอาหนังสือทักษะ 10,000,000 เล่ม และอุปกรณ์สวมใส่ 20,000,000 อันที่เขาได้รับมาจากสมรภูมิสุดท้ายในวันนี้ออกมา จากนั้นเขาก็ใส่พวกมันลงไปในตลาดซื้อขายเพื่อแลกเปลี่ยน

เขายังเหลือหนังสือทักษะอีก 5.6 ล้านเล่ม และอุปกรณ์สวมใส่อีกกว่า 6 ล้านอัน ซึ่งพวกมันก็เพียงพอแล้วสำหรับทหารของเขา ส่วนอันที่เหลือ มันก็ย่อมไร้ประโยชน์สำหรับตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงควรเอามันออกไปขายแลกแกนหมอกดีกว่า

จำนวนสินค้าของโจวโจวเรียกได้ว่าน่าตกตะลึงมาก ดังนั้นมันจึงใช้เวลาไม่นานก็ทะยานขึ้นไปบนอันดับหนึ่งแล้ว

เดิมทีลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินก็คิดว่าพวกเขาได้เตรียมใจกับสิ่งที่เจ้าตะวันสาดแสงจะทำไว้แล้ว แต่เมื่อพวกเขาเห็นการแลกเปลี่ยนนี้ พวกเขาก็ยังต้องตกใจ

[เชี่ย! หนังสือทักษะและอุปกรณ์สวมใส่ 30 ล้านอัน??? เจ้าตะวันสาดแสงทำอะไรลงไปเนี่ย??? เขาไปรบในสงครามโลกมางั้นเหรอ???]

[หนังสือทักษะและอุปกรณ์สวมใส่มากมายขนาดนี้เลยเหรอ??? ถ้าพวกมันตกลงมาที่ดินแดนของฉัน ดินแดนของฉันก็น่าจะถล่มลงมาได้เลย]

[เป็นอีกครั้งที่ฉันสงสัยจริงๆ ว่าเจ้าตะวันสาดแสงมีระบบส่วนตัวใช่ไหม! พี่ช่วยส่งรหัสมาให้ผมด้วยสิ!]

[พี่ตะวันสาดแสงอ่านอยู่ไหม? พันธมิตรดารายังรับคนอยู่ไหมครับ?]

[สมาชิกของพันธมิตรดาราดูเหมือนจะมีความสุขเป็นพิเศษในช่วงนี้นะ แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ในพันธมิตรก็เถอะ]

[ฮือ พวกเขาคงกำลังสะสมทรัพย์กันอย่างเงียบๆ แน่!]

[การได้เห็นพวกเขาทำเงินอย่างเงียบๆ นั้นแย่ยิ่งกว่าการเพิ่มระดับในดินแดนของฉันเสียอีก!]

โจวโจวเองก็เห็นคอมเมนต์พวกนี้ เขายิ้มออกมาและไม่ได้พูดอะไร

ด้วยการมียุยงแปรพักตร์อยู่ พวกเขาจึงสะสมความมั่งคั่งไปอย่างเงียบๆ ได้

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้มีสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ระดับต่ำอีกแล้ว เขาจึงยังไม่สามารถรับสมาชิกใหม่เข้ามาได้

ความปรารถนาของลอร์ดที่อยากเข้าร่วมพันธมิตรดาราจึงยังไม่อาจทำได้ในตอนนี้

จากนั้นเขาก็ปิดการแลกเปลี่ยนนี้ทิ้งไปและมองไปยังการแลกเปลี่ยนอันอื่น

มันคือคำสั่งซื้ออัญมณีธาตุระดับสูง จากนั้นเขาก็พบว่าหลังจากประกาศการแลกเปลี่ยนนี้ออกไป 1 วัน เขาก็ได้ซื้ออัญมณีธาตุชีวิตมาอีก 210 อัน และอัญมณีธาตุความตายอีก 168 อัน

“ฉันสามารถอัพเกรดดินแดนได้แล้ว!”

โจวโจวเงยหน้าขึ้น

จากนั้นเขาก็เก็บอัญมณีทั้งหมดและเดินไปที่ประตูของวังของลอร์ดขั้นต้น

โจวโจวมองไปยังสิ่งปลูกสร้างตรงหน้าของเขา จากนั้นข้อความแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นมา

[ท่านต้องการอัพเกรดวังของลอร์ดขั้นต้นหรือไม่?]

“ต้องการ!”

เขากล่าว

อึดใจต่อมา วัสดุพื้นฐาน 400 ล้านหน่วย แกนหมอกระดับแพลตตินั่มขาว 100 ชิ้น คริสตัลต้นกำเนิด 1,000 อัน อัญมณีธาตุพื้นฐาน 10,000 อัน อัญมณีธาตุระดับสูง 3,000 อัน และตราดินแดนระดับแพลตตินั่มขาว 1 อันก็หายไป

ตู้ม!

แสงสีทองเข้าปกคลุมวังของลอร์ดทั้งหมด

อึดใจต่อมา แสงสีทองก็หายไป และวังของลอร์ดที่มีขนาดใหญ่ขึ้นก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว

[ขอแสดงความยินดีด้วย วังของลอร์ดของท่านได้ถูกอัพเกรดเป็นสิ่งปลูกสร้างระดับแพลตตินั่มขาวขั้นกลาง!]

[ค่ายกลวิญญาณธาตุระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้นของท่านถูกอัพเกรดเป็นระดับแพลตตินั่มขาวขั้นกลาง]

[ดินแดนของท่านถูกอัพเกรดเป็นระดับแพลตตินั่มขาวขั้นกลาง!]

[ความทนทานของตราดินแดนเพิ่มขึ้นเป็น: 20,000,000/20,000,000!]

[ดินแดนของท่านขยายขนาดเป็น 2,000 กิโลเมตร×2,000 กิโลเมตร×20,000 เมตร!]

[มอนสเตอร์แห่งหมอกทั้งหมดภายในดินแดนจะถูกขับไล่ออกไป!]

[หมอกสีชาดจะไม่ปรากฏขึ้นในดินแดนของท่าน!]

[ท่านได้รับรางวัลจากการอัพเกรด: กล่องสมบัติพิมพ์เขียวสิ่งปลูกสร้างพื้นฐาน (ระดับแพลตตินั่มขาวขั้นกลาง)!]

[รายละเอียดพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ขีดจำกัดสูงสุดของศัตรูที่ท่านสามารถทำให้เกิดการแปรพักตร์ได้จะเพิ่มขึ้นเป็นระดับตำนานขั้นต้น!]

[รายละเอียดพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ฟาร์มมอนสเตอร์ของท่านสามารถอัพเกรดได้!]

[รายละเอียดพรสวรรค์แห่งลอร์ด: จำนวนคาราวานเร้นลับเพิ่มขึ้น!]

[รายละเอียดพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ความแข็งแกร่งของสาวกในที่พักพิงของเทพีแห่งชีวิตเพิ่มขึ้น!]

โจวโจวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

เขาเข้าใกล้รุ่งอรุณแห่งผู้บุกเบิกระดับต่อไปขึ้นอีกก้าวแล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างที่แตกต่างออกไปเกี่ยวกับดินแดนที่ถูกอัพเกรดในครั้งนี้ หลังจากอัพเกรดดินแดนแล้ว มันไม่มีสิ่งปลูกสร้างใหม่เพิ่มเข้ามาเลย

“อย่าบอกนะว่าสิ่งปลูกสร้างใหม่จะไม่ถูกเพิ่มเข้ามาหลังจากอัพเกรดดินแดนถึงระดับแพลตตินั่มขาวแล้ว?”

โจวโจวคิดกับตัวเอง

จากนั้นเขาก็ไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะตอนนี้เขามีสิ่งปลูกสร้างต่างๆ ค่อนข้างครบแล้ว มันไม่จำเป็นต้องมีเพิ่มอีกก็ได้

สุดท้ายเขาก็มองไปยังเงื่อนไขในการอัพเกรดดินแดนเป็นระดับต่อไป

[การอัพเกรดสิ่งปลูกสร้าง: ไม้ 200,000,000 หน่วย, ทรายละเอียด 200,000,000 หน่วย, หิน 200,000,000 หน่วย, เหล็ก 200,000,000 หน่วย, แกนหมอกระดับแพลตตินั่มขาว 500 ชิ้น, คริสตัลต้นกำเนิด 2,000 อัน, อัญมณีธาตุพื้นฐาน 30,000 หน่วย, อัญมณีธาตุสายฟ้า 3,000 หน่วย, อัญมณีธาตุความตาย 3,000 หน่วย, อัญมณีธาตุชีวิต 3,000 หน่วย, เมืองระดับแพลตินั่มขาว 2 แห่ง, ผู้เชี่ยวชาญสายอาชีพระดับแพลตตินั่มขาว 20 คน, ผู้เชี่ยวชาญสายต่อสู้ระดับแพลตตินั่มขาว 300 คน และตราดินแดนระดับแพลตตินั่มขาว 2 อัน!]

โจวโจวขมวดคิ้วเล็กน้อยหลังจากอ่านมัน

“การอัพเกรดดินแดนชักจะยากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”

เขาพึมพำกับตัวเอง

ในบรรดาเงื่อนไขการอัพเกรดเหล่านี้ ทรัพยากรพื้นฐาน แกนหมอก คริสตัลต้นกำเนิด อัญมณีธาตุพื้นฐาน ผู้เชี่ยวชาญสายอาชีพ และผู้เชี่ยวชาญสายต่อสู้ รวมทั้งตราดินแดน เขามีพวกมันทั้งหมดแล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังไม่มีอัญมณีธาตุระดับสูง 9,000 อัน และเมืองระดับแพลตตินั่มขาว 2 แห่ง

มันไม่จำเป็นต้องพูดถึงอัญมณีธาตุระดับสูง เพราะเรื่องเมืองระดับแพลตตินั่มขาว เขาก็มีแค่เมืองปฐมอาณาจักรเท่านั้นที่เป็นเมืองระดับแพลตตินั่มขาว

“หลังจากกิจกรรมสมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์จบลงแล้ว ฉันคงต้องจัดการกับอาณาจักรทาฮันให้ได้โดยเร็วที่สุด”

โจวโจวคิด

เมืองระดับแพลตตินั่มขาวและอัญมณีธาตุระดับสูงในอาณาจักรทาฮันน่าจะทำให้เขาอัพเกรดดินแดนไปสู่ระดับต่อไปได้

จากนั้นเขาก็หยุดคิดเกี่ยวกับมัน และเขาก็เดินไปที่ประตูอัญเชิญเพื่ออัพเกรดมัน