เช้าวันรุ่งขึ้น

ทันทีที่ฟ้าสาง หลิน ยู ตื่นขึ้นตามปกติ เขาได้ติดต่อไปยัง เซียว ฉางกุ้ย และคนอื่นเรื่องเรือเหาะเวทย์มนต์

จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังเผ่าคนแคระ และมอบวัสดุระดับ 8 ที่ได้มาเมื่อวานให้กับ มากอร์น และขอให้พวกเขาใช้มันสร้างอุปกรณ์ขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม หลิน ยู ไม่ได้ตั้งใจที่ขายอุปกรณ์เหล่านี้

แต่เป็นการเตรียมพร้อมที่จะติดอาวุธให้กับกองรักษาการณ์ในเมือง

โดยเฉพาะเหล่าผู้ฝึกตนที่ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยในเส้นทางการบินต้องมีอุปกรณ์ระดับ 8 ส่วมใส่

สุดท้ายแล้วมันเป็นไปได้ที่เขาจะส่งทหารขุนพลและทหารพืชของเขาไปช่วยได้ตลอดเวลา

หากใครก็ตามที่มาถึงระดับ 7 และทำงานให้กับเมืองหวงซามานานกว่า 1 เดือน สามารถไปลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วมกับทีมรักษาความปลอดภัย เพื่อรับชุดอุปกรณ์ระดับ 8 ได้ทันที

สำหรับผู้ที่เพิ่งเข้าร่วมกับเมืองหวงซาพวกเขาต้องได้รับการทดสอบจากกองรักษาการณ์เพื่อเป็นการรับประกัน และพวกเขาจะถูกส่งกลับมาหลังจากผ่านการทดสอบในอีก 1 เดือนต่อมา

"นายท่าน ท่านพูดจริงงั้นเหรอ!?"

ที่ด้านนอกสนามฝึก เหว่ย กัง จ้องมองไปที่หลิน ยู ด้วยความไม่อยากเชื่อ

เซ็ตอุปกรณ์ที่สร้างขึ้นโดยเหล่าคนแค่ แม้แต่เขายังไม่รู้สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ

แม้ว่าตัวเขาจะได้รับอุปกรณ์ระดับ 8 ที่หลิน ยู มอบให้เขาก่อนหน้านี้ แต่มันก็ยังไม่พอ

นี้มันชุดเซ็ตเลยนะ!!

เขารับประกันได้เลยว่าตราบใดที่เขาได้กลับไปเขาจะรีบกระจายข่าวนี้ออกไปอย่างรวดเร็ว เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ใต้กองกำลังของเขาจะต้องตื่นเต้นอย่างบ้าคลั่งอย่างแน่นอน

หลิน ยู นั้นรับรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขายิ้มออกมาและพูดว่า "เอาละ เจ้าไม่ต้องอิจฉาไป หากต้องการเจ้าสามารถให้เหล่าคนแคระช่วยสร้างอุปกรณ์ให้เจ้าได้ มันถึงเวลาที่เจ้าจะได้รับรางวัลหลังจากฝึกฝนอย่างหนัก"

"นี้เรื่องนี้งั้นหรอขอรับ!?"

เหว่ย กัง ทั้งตกตะลึงและตื่นเต้นในเวลาเดียว

"ขอบคุณขอรับนายท่าน"

"เอาละ เจ้ารีบไปทำงานให้เสร็จก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"

"ขอรับ! ข้ารับประกันว่าจะทำงานให้สำเร็จอย่างแน่นอน"

เหว่ย กัง ยืนตัวตรงทันที

เมื่อ หลิน ยู หันหลังจากไป เหล่าผู้ฝึกตนที่ซ่อนตัวและดักฟังอยู่นั้นก็ทนไม่ได้อีกต่อไปรีบเข้าไปล้อม เหว่ย กัง เอาไว้ทันที

"ท่านผู้การเหว่ย นายท่านได้บอกอะไรกับท่านมั้งงั้นหรอ? ทำไมท่านถึงได้ดูตื่นเต้นขนาดนั้น"

"มันจะเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้นงั้นหรือป่าว"

"ดูเหมือนข้าจะได้ยินว่านายท่านพูดถึงอุปกรณ์อะไรซักอย่างในตอนนั้น"

คนกลุ่มนั้นต่างพูดคุยกันอยู่รอบๆ โดยมี เหว่ย กัง อยู่ตรงกลาง

หลายคนได้มาถึงระดับ 7 กันแล้ว

บางคนได้รับการเลื่อนขั้นจากบัพของสนามฝึก และบางคนที่เพิ่งเข้าร่วมกับเมืองหวงซาเมื่อไม่นานมานี้และได้ทำงานภายใต้เหว่ยกัง

โดยปกติ อาจจะกล่างได้ว่าพวกเขานั้นเป็นเสาหลักของกองรักษาการณ์เมืองหวงซาเลยทีเดียว

และเมื่อเผชิญหน้ากับคำถามเหล่านี้ เหว่ย กัง ก็ไม่ไดปิดบังเขาเปิดเผยทุกอย่างที่ หลิน ยู เพิ่งมา

ทันทีที่พูด จบเหล่าผู้ฝึกตนก็พากันแตกตื่น

"ผู้การเหว่ย ท่านพูดจริงงั้นหรือ? พวกข้าจะได้รับอุปกรณ์ระดับ 8 จริงๆ งั้นเหรอ!?"

"นายท่านพูดอย่างนั้นจริงๆงั้นเหรอ!?"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยมมม! ข้าเพิ่งก้าวมาถึงระดับ 7 แต่ตัวข้าในตอนนี้ยังขาดอุปกรณ์อยู่"

"เร็วเข้าเถอะ! ท่านผู้การเหว่ย รีบลงทะเบียนให้ข้าเร็วเข้า!"

"ตัวข้าเข้าร่วมกับเมืองหวงซาได้ 1 เดือนกว่าแล้วลงทะเบึยนให้ข้าด้วย"

"ไป! ข้าคิดว่าข้าต้องใช้เวลาอีก 2 3 ก่อนที่จะข้าจะก้าวขึ้นไปซื้อระดับ 7 ไม่ได้การแล้วตอนนี้ข้าต้องรีบไปที่สนามฝึก"

"รอข้าด้วยย ข้าไปด้วย!!"

เหล่าผู้ฝึกตนร้องออกมาครั้งคราว บางคนเต็มไปด้วยความสุขบางคนเต็มไปด้วยความกังวล

เหล่าคนที่มีความสุขนั้นเพราะพวกเขามีคุณสมบัติที่ตรงตามข้อกำหนดการลงทะเบียนอย่างครบถ้วน และพวกที่ได้ตัดสินใจเข้าร่วมกับเมืองหวงซาก่อนหน้านี้

บ่างส่วนที่ยังกังวลคือพวกที่เหลือช่องว่างอีกเพียงเล็กน้อยก็จะถึงระดับ 7 ความแข็งแกร่งของเขายังไม่เพียงพอ และพวกที่เพิ่งเข้าร่วมกับเมืองหวงซา

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คิดดูแล้ว มีคนจำนวนมากที่ยินดีจะใช้ชีวิตของเขาเพื่อแลกกับโอกาศในการลงเทียน

สุดท้ายแล้วนั้น มันเป็นอุปกรณ์ระดับ 8 ที่ถูกสร้างโดยเหล่าคนแคระ สิ่งนี้น่าดึงดูดเกินไปสำหรับพวกเขา!

ตราบใดที่พวกเขาได้รับมันมา พวกเขาก็สามารถต่อกรกับมอนสเตอร์ระดับ 8 ได้

มันมากที่จะทำให้หัวใจของพวกเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง

หลังจากนั้นไม่นาน

ข่าวที่ว่า หลิน ยู รับสมัครผู้ฝึกตนจำนวนมากที่อยู่ระดับ 7 หรือเหนือกกว่าและจัดตั้งทีมรักษาความปลอดภัยขึ้นก็แพร่กระจายไปทั่วเมืองหวงซา ราวกับพายุเฮอริเคนทำให้เหล่าผู้ฝึกตนทั้งหมดเกิดความโกลาหล

"ตราบใดที่เข้าร่วมทีมรักษาความปลอดภัย เขาจะได้รับชุดเซ็ตอุปกรณ์ระดับ 8 โดยทันทีงั้นเหรอ!?"

"นี้...มันไม่เกินไปหน่อยงั้นเหรอ"

"นี้ข่าวจริงหรือป่าว!"

"นี้เรื่องจริง ณ จัตุรัสใจกลางเมืองมีป้ายเต็มอยู่ คน"

"ฮึ้ม! ช่างเป้นลายมือที่ยอดเยี่ยมจริงๆ"

"ไปกันเถอะ! พวกเรารีบไปดูที่นั้นกันเร็วเข้า! ข้าเกรงว่าพวกเราคงไม่มีที่ยืนหากพวกเราไปสาย!"

ไม่ว่าจะเป็นชาวเมืองหวงซา หรือ นักท่องเที่ยวที่เพิ่งมาถึงเมืองหวงซา พวกเขาต่างตกตะลึงกับข่าวที่ได้รับ

พวกเขาละทิ้งสิ่งที่ทำทันทีรีบมุ่งหน้าไปยังจัตุรัสกลางทันที

แม้แต่บนท้องถนนก้ยังเต้มไปด้วยเหล่าผู้ฝึกตนที่รีบติดต่อหาเพื่อนๆขอเขาเพื่อลงทะเบียน

โอกาศที่ยิ่งใหญ่นี้ ทำให้ตัวแทนเมืองซวนเย่ 2 3 คนที่เพิ่งมาถึงพร้อมกับธัญพืช ต่างตกตะลึงกับข่าวนี้

เพราะตอนนี้พวกเขายังได้ยินอีกด้วยว่าเมืองหวงซากับรับสมัครผู้ฝึกตน

"อึก..."

ตัวแทนจากเมืองซวนเย่ ผู้นำกลุ่มอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

อุปกรณ์ระดับ 8 ที่แม้แต่ทั่วทั้งเมืองซวนเย่ยังไม่มีซักชุด

แต่ภายในเมืองหวงซานี้ เขากับใช้มันเพื่อรับสมัครผู้ฝึกตนให้เข้าร่วม!? ?

มันจะร่ำรวยเกินไปแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงเหล่าผู้ฝึกตนที่ไร้สังกัด แม้พวกเขาที่ทำงานให้กับเมืองซวนเย่ก็อดไม่ได้ที่อยากจะตรงเข้าไปสมัคร พวกเขาเริ่มพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว

"แค๊ก แค๊ก" ผู้นำตัวแทนเมืองซวนเย่กระแอมออกมา 2 ครั้ง ขัดจังหวะวาดฝันของพวกเขาเอาไว้ "รีบไปกันเถอะ ไว้ค่อยว่ากันทีหลัง จำเอาไว้ด้วยพวกเจ้าต้องสุภาพเข้าไว้!"

หลังจากที่พูดจบ เขาก็นำกลุ่มของเขาขนอาหารเข้าไปในเมืองเดินหน้าไปตามถนนอย่างช้าๆ

หลังจากนั้นไม่นาน หลิน ยู ซึ่งกลับมายังดินแดนก็ได้รับข่าวว่ามีอาหารจำนวนมากมายถูกส่งมาจากเมืองซวนเย่

"นายจะบอกว่าพวกเขาส่งธัญพืชจำนวน 500000 กิโล มาให้ขายพวกเราโดยตรงงั้นเหรอ"

หลิน ยู ซึ่งกำลังอัญเชิญทหารอยู่นั้น ก็เงยหน้าขึ้นไปมองยังซู จงที่มารายการงานด้วยความประหลาดใจ

ธัญพืช 500000 กิโล นั้นมันไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลย มันเพียงพอสำหรับให้ผู้คนในเมืองของเขากินไปได้ชั่วหนึ่งสามารถแก่ปัญหาขาดแคลนอาหารที่เกิดขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของประชากรเมื่อเร็วๆ นี้

"ใช่แล้ว ขอรับ!" ซู จงที่อยู่ข้างๆกล่าวด้วยความเคารพ

"พวกเขาไม่เพียงแต่นำธัญพืชจำนวน 500000 กิโลมาให้เท่านั้น แต่พวกเขายังขายให้ในราชาที่ต่ำอย่างมาก โดยกล่าวว่าสิ่งนี้เป็นการกระชับความสัมพันธ์ระหว่าง 2 เมืองให้แน่นแฟ่นยิ่งขึ้น"

"อืม? เมิ่ง ชิงกัง คนนี้น่าสนใจไม่น้อยเลย!"

หลิน ยู ค่อยๆลุกขึ้น รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ทรัพยากรพื้นฐานที่สุดอย่างอาหารนี้ มีความจำเป็นต่อการพัฒนาต่อดินแดนมากที่สุด มันไม่สายเกินไปที่เขาจะปลูกมันขึ้นมา

มันเป็นดั้งเส้นเลือดหลังของเมือง

เนื่องจากอีกฝ่ายช่วยเหลือเขาไว้ได้มากทีเดียว ดังนั้นเขาจนปล่อยให้อีกฝ่ายเสียเปรียบไม่ได้

หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็พูดว่า "ถ้าอย่างนั้น กลับไปบอกตัวแทนเมืองซวนเย่ ว่าฉันจะขายอุปกรณ์ระดับ 7 และ 8 ให้พวกเขาในอนาคตให้พวกเขาไปคุยรายละเอียดกับ เหล่าเซียว"

"ได้ขอรับ ข้าน้อยจำไปบอกพวกเขาทันที"

หลังจาก ซู จง เอ่ยลาเขาก็รีบออกไปจากดินแดนทันที

.....

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากที่ได้พูดคุยกับ เซียว ฉางกุ้ย ผู้นำตัวแทนของเมืองซวนเย่ ก็ได้รีบกลับข่าวกับไปบอก เมิ่ง ชิงกัง อย่างรวดเร็ว

"เจ้าว่าอะไรนะ เขาบอกว่าเขาจะขายอุปกรณ์บางอย่างให้กับพวกเราจริงๆ!?"

เมื่อได้ยินรายงาน เมิ่ง ชิงกัง ซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ก็ลึกขึ้นทันที ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความยินดี

เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ตอนที่เขาไปเยือนเมืองหวงซาเป็นการส่วนตัว เขาได้แสดงความตั้งใจที่จะซื้ออุปกรณ์เผ่าคนแคระจาก หลิน ยู

แต่น่าเสียดายที่ หลิน ยู ปฏิเสธไปในตอนนั้น

เขาไม่ได้คิดว่า หลิน ยู จะมาตกลงในวันนี้ แถมมันยังเป็นถึงอุปกรณ์ระดับ 7 และ 8 ที่ล้ำค่าอีกด้วย!

"เยี่ยมม ยอดเยี่ยม จริงๆพวกเจ้าทำได้ดีมาก!"

เมิ่ง ชิงกัง นั่งลง เขาจับที่วางแขนบนเก้าอี้แน่น จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้งด้วยความตื่นเต้นที่เกินบรรยาย

ตอนนี้เขายังเป็นเพียงแค่ราชันระดับ 6 เท่านั้น

หากเขาสามารถหาอุปกรณ์ระดับ 7 และ 8 ได้ มันต้องเป็นการพัฒนาครั้งใหญ่สำหรับเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างน้อยก็เพิ่มความสามารถในการเอาชีวิตรอดในสงครามหมื่นโลกครั้งถัดไปให้กับเขาได้เป็นอย่างมาก

ในระยะยาว เขายังสามารถใช้อุปกรณ์เหล่านี้เพื่อรับสมัครผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่ง เอาไว้แย่งชิงทรัพยากรเพื่อพัฒนาอาณาเขตของเขา

การที่เขาส่งธัญพืชไปยังที่นั้นเป็นทางเลือกที่ถูกต้องแล้วจริงๆ

เขาอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาเพราะการตัดสินใจอันชาญฉลาดของเขา

.....

ณ ดินแดนแห่งอาณาจักรลับ

เกาะหลักแห่งหมู่เกาะลองฟ้า

หลังจากที่ใช้พลังเวทย์ไปมากกว่า 1 ล้านแต้มเพื่อชดเชยแก่กองกำลังที่สูญเสียไป พร้อมรวบรวมวัสดุระดับ 8 เพิ่มเติม

สุดท้าย หลังจากที่เข้าได้เปิดเส้นทางการบินเป็นจำนวนมาก ทำให้จำนวนทีมรักษาความปลอดภัยต้องใช้คนจำนวนไม่น้อย ยิ่งมีวัสดุมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

อย่างไรก่อนก็ตาม ก่อนที่เขาจะออกเดินทางไปยังภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์ เข้าได้ตั้งร้านขายของขึ้นบนเกาะกลาง วางโทเค็นทหารและวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนของเผ่าสัตว์ร้ายที่เขาเพิ่มได้รับลง ทำเครื่องหมายสำหรับแลกเปลี่ยนเท่านั้น ไม่ใช่สำหรับขาย

จากนั้นเขาก็นั่งลงข้างๆ เริ่มจัดระเบียบของต่างๆในกระเป๋ามิติ

หลังจากที่อัพเกรดขึ้นมาเป็นระดับ 7 ความจุในกระเป๋ามิติของเขาได้เพิ่มขึ้นจากเดิม 250 หน่วย เป็น 500 หน่วย

เขาสามารถเก็บซากมอนสเตอร์ขนาดกลางได้อย่างไม่มีปัญหา

แต่ตอนนี้ในกระเป๋าเขานั้นมีสิ่งของที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวันมากมายรวมไปถึงเครื่องมือต่างๆ โดยไม่รู้ตัวเขาได้สะสมสิ่งของต่างๆมากมายหลายสิบชนิด

มีหลายอย่างที่เป็นของเก่าและไม่ได้ใช้งานแล้ว

เช่น เชือก หินเหล็กไฟ ขี้ผึ้งจากต้นไม้ เสื้อคลุมขนสัตว์ และอื่นๆ

เขาแยกพวกมันออกมาก่อน และเลือกที่จะทิ้งหรือทำลายพวกมันเพื่อให้พื้นที่เพิ่มมากขึ้น

มันไม่มีที่ว่างสำหรับวัสดุก่อสร้าง ดูเหมือนห่างเขาเจอแหล่งเก็บมันเค้าคงต้องเดินทางอีก 2 3 ครั้ง

เช่นเดียวกับในตอนนี้ ในขณะที่เตรียมของต่างๆอยู่นั้น ก็ได้มีราชันหลายคนเดินทางร้านค้าของเขาและถูกดึงดูดโดยสินค้าที่อยู่ในร้านของเขา

"หืม? นั้นมันโทเค็นทหารที่คู่กับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนงั้นเหรอ!?"

"ใช่มันจริงๆด้วย! แถมความสามารถของวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนก็แข็งแกร่งอย่างยิ่ง"

"แต่ละระดับสามารถเพื่อความเสียหายของทั้ง 2 ธาตุได้อย่างละ 5% !!"

"แถมมันยังมาพร้อมกับสกิลดินแดนอีกด้วย!"

ราชัน 2 3 คนร้องออกมา ทุกคนถึงกับตกตะลึงกับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดน "เพลิงพิษเหลียวหยวน"

หนึ่งในราชันแห่งสัตว์ร้ายอดที่จะสั่นสะท้านไม่ได้ จ้องไปยังของทั้ง 2 สิ่งนี้ด้วยความอยากได้

แต่เขาลังเล เพราะไม่มีอะไรให้ตัวเขาที่สามารถแลกเปลี่ยนได้

"เอิ่ม..."

ราชันสัตว์ร้ายเรียกเขาเบาๆ

"ว่าไง? สนใจสิ่งค้างั้นเหรอ?"

หลิน ยู ปิงกระเป๋ามิติของเขาและเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายทันที

ราชันสัตว์ร้ายลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "ข้าไม่มีสมบัติอะไรมาแลก แต่เจ้าลองดูนี่ก่อน"

หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น เขาก็หยิบสมบัติแปลกๆชิ้นหนึ่งออกมาจากกระเป๋ามิติของเขา