โจวโจวมองดูอันดับ

เขาย่อมไม่ได้อยู่บนสุดของอันดับนี้ เพราะเขายังทำภารกิจประจำฝ่ายจักรวรรดิเอลฟ์ได้ไม่สำเร็จ ดังนั้นคะแนนประจำฝ่ายของเขาจึงยังเป็นศูนย์

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้คิดมากเนื่องจากกิจกรรมราชันหมื่นราชานี้กินเวลาถึงหนึ่งเดือน

คนชนะย่อมได้หัวเราะเป็นคนสุดท้าย

เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถทะยานขึ้นไปบนตำแหน่งสูงสุดได้เมื่อภารกิจประจำฝ่ายจักรวรรดิเอลฟ์ของเขาเริ่มขึ้น

โจวโจวเปิดการจัดอันดับคะแนนประจำฝ่ายของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ขึ้นมาดู

[คะแนนประจำฝ่ายของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์]

[อันดับที่หนึ่ง: เผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิด—ผู้เที่ยงแท้—คะแนนประจำฝ่าย 15,405,100 หน่วย!]

[อันดับที่สอง : เผ่าพันธุ์เทพเลี้ยงแกะ—เจ้าล่าสวรรค์—คะแนนประจำฝ่าย 14,456,000 หน่วย!]

[อันดับที่สาม : เผ่าพันธุ์เทพแห่งความโกลาหล—มหาเทพ—คะแนนประจำฝ่าย 13,206,000 หน่วย!]

[อันดับที่สี่ : เผ่าพันธุ์หมื่นจิตวิญญาณ—เจ้ามหาจิตวิญญาณ—คะแนนประจำฝ่าย 12,601,000 หน่วย!]

…

[อันดับที่สิบเก้า : เผ่าพันธุ์มนุษย์—เจ้าตะวันสาดแสง—คะแนนประจำฝ่าย 6,100,000 หน่วย!]

สีหน้าของโจวโจวแข็งค้างไป

เขาอยู่ในอันดับที่สิบเก้างั้นเหรอ?

เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะติดห้าอันดับแรกซะอีกด้วยข้อได้เปรียบของเขา

เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะไม่ติดสิบอันดับแรกด้วยซ้ำ

เขาขมวดคิ้วและคิดอยู่ชั่วขณะ จากนั้นสีหน้าของเขาก็เริ่มจริงจังขึ้นมา

“นี่เป็นเพราะรากฐานของเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้างั้นเหรอ?” โจวโจวพึมพำกับตัวเอง

เขาทำได้เพียงแค่พึ่งพาความสัมพันธ์ของเขากับเผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์เอลฟ์เท่านั้นเพื่อให้ได้รับภารกิจประจำฝ่ายที่มีระดับสูงที่สุดมาด้วยความสัมพันธ์นี้

แล้วเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้าอย่างเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิด เผ่าพันธุ์เทพเลี้ยงแกะ เผ่าพันธุ์เทพแห่งความโกลาหล และเผ่าพันธุ์อื่นๆ จะไม่มีวิธีการแบบนี้ได้ยังไง?

เหล่าเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้าเหล่านี้ได้พัฒนาตัวเองมานานนับไม่ถ้วนและสะสมเส้นสายกับทรัพยากรไว้มากมายแล้ว

ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเขา มันคงเป็นเรื่องง่ายมากที่พวกเขาจะได้รับภารกิจประจำฝ่ายเป็นจำนวนมาก

ส่วนเขาทำได้เพียงแค่รับภารกิจประจำฝ่ายที่มีระดับสูงสุดของสองจักรวรรดิมาเท่านั้น

ส่วนอีกฝ่ายอาจจะได้รับภารกิจประจำฝ่ายระดับนี้มามากกว่า 10 อันจากฝ่ายระดับอาณาจักรหรือฝ่ายระดับจักรวรรดิแล้วก็ได้ เพราะพวกเขาคือลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์จากเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้า

เผ่าพันธุ์อันยิ่งใหญ่เบื้องหลังพวกเขาคงจะช่วยพวกเขาสุดความสามารถแน่ๆ

สำหรับอาณาจักรและจักรวรรดิอื่นๆ พวกเขาอาจคิดเข้าหาลอร์ดพวกนี้ก่อนเพื่อประจบประแจงอารยธรรมที่อยู่เบื้องหลังลอร์ดระดับแนวหน้าเหล่านี้ จากนั้นพวกเขาก็จะมอบภารกิจประจำฝ่ายที่ดีที่สุดให้กับลอร์ดเหล่านี้เองก็ได้

นี่ดูเหมือนจะเป็นการคาดเดาของโจวโจว แต่มันก็มีแนวโน้มอย่างมากที่จะกลายเป็นความจริงภายใต้แรงผลักดันของผลประโยชน์

นอกจากนี้ มันน่าจะเป็นเรื่องจริงด้วย

เมื่อคิดได้เช่นนี้ โจวโจวก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เมื่อถึงเวลานี้ ไม่ว่าเขาจะมีพรสวรรค์แห่งลอร์ดมากมายแค่ไหน แต่เขาก็คิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงดี

นี่คือการบดขยี้ของอารยธรรมและรากฐานของเผ่าพันธุ์

มันไม่ใช่สิ่งที่ลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ที่เพิ่งมาถึงทวีปจื้อเกาได้ไม่ถึงหนึ่งเดือนจะสามารถต้านทานได้

“ทำไมฉันถึงไม่ไปหาอาณาจักรและจักรวรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์เพื่อช่วยฉันให้ได้รับคะแนนประจำฝ่ายมากกว่านี้กัน?” โจวโจวคิด

ด้วยสถานะในเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเขาในตอนนี้ มันมีแนวโน้มว่าเบื้องบนของเผ่าพันธุ์มนุษย์จะช่วยเหลือเขา

จากนั้นเขาก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็วและล้มเลิกความคิดนี้ทิ้งไป

วิธีนี้มีประโยชน์ แต่ก็ไม่เท่าไร

แม้แต่อาณาจักรและจักรวรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ยังไม่สามารถเทียบกับเส้นสายและทรัพยากรของอารยธรรมของเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้าได้

สุดท้าย แม้ว่ามันจะเป็นไปได้ที่เขาจะเพิ่มคะแนนประจำฝ่ายได้นับร้อยล้านหรือพันล้านคะแนนถ้าเขารวบรวมพลังของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด แต่อีกฝ่ายก็อาจจะรวบรวมคะแนนได้นับร้อยล้านหรือพันล้านคะแนนไปแล้วก็ได้

“พวกเราควรทำยังไงดี?”

โจวโจวพึมพำกับตัวเอง

มันมีผู้ชนะได้เพียงคนเดียวเท่านั้น ถ้าเขาไม่อยากถูกเขี่ยทิ้งไป เขาก็ต้องคว้าโอกาสเพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นมาให้ได้

พูดตามตรง ด้วยพรสวรรค์แห่งลอร์ดราชาแห่งการดรอประดับเทวะของเขา เขาอาจจะสามารถต่อสู้กับลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้าเหล่านั้นได้ในอนาคตถ้าเขารวบรวมพรสวรรค์แห่งลอร์ดได้เป็นจำนวนมาก

อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นการดีที่จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปกว่านี้!

“ฉันจะทำยังไงเพื่อแก้ไขสถานการณ์นี้ดี?”

โจวโจวพึมพำกับตัวเอง

…

รัตติกาลผ่านไป

ณ วังของลอร์ด ในห้องทำสมาธิ

โจวโจวนั่งขัดสมาธิบนฟูกสีทองด้วยดวงตาที่ปิดลง เขาขมวดคิ้วราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

ผิวของเขาซีดเล็กน้อย ราวกับว่าเขาใช้จิตวิญญาณของเขาไปเป็นจำนวนมาก

หลังจากผ่านไปนาน ร่างกายของเขาก็สั่นเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะลืมตาสีแดงก่ำขึ้นมา

“รู้แล้ว…”

เสียงของเขาแหบพร่า

แม้ว่าเสียงของเขาจะฟังดูเหนื่อยล้านิดหน่อย แต่มันก็ดูผ่อนคลายมาก

“มันมีสิ่งหนึ่งที่ถูกบันทึกไว้ในมรดกของเผ่าพันธุ์มังกรแสงศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน”

โจวโจวพึมพำกับตัวเอง

“เมื่อ 12,600 ปีก่อน อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สีชาดที่มีชื่อว่าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ขวานศึกได้นำจักรวรรดิสีชาด 46 แห่งและอาณาจักรสีชาดกว่า 10,000 แห่งเปิดศึกกับฝ่ายของลอร์ดดั้งเดิมทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปจื้อเกา”

“ในเวลานั้น กองกำลังของลอร์ดดั้งเดิมก็ได้ถูกบังคับให้ต้องโจมตีสวนกลับ ตั้งแต่ตอนเริ่มของสงคราม กองกำลังทั้งหมดของทั้งสองฝ่ายก็มีจำนวนรวมกันมากกว่าหนึ่งล้านล้านคน สงครามนี้ได้ทำให้เจตจำนงสูงสุดตื่นตัวขึ้นมา เจตจำนงสูงสุดจึงได้ปลดปล่อยกิจกรรมที่มีชื่อว่า ‘หักขวานศึก’ ในตอนนั้น เพื่อเป็นการกระตุ้นให้ลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์เข้ารับมือกับการรุกรานของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สีชาดด้วยกัน”

“ในเวลานั้น เผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้าจำนวนนับไม่ถ้วนก็อยากจะเป็นที่หนึ่งในกิจกรรมหักขวานศึกนี้และได้รับรางวัลสุดท้ายจากเจตจำนงสูงสุด แต่สุดท้ายเผ่าพันธุ์ระดับแนวหน้าเหล่านั้นก็ไม่คาดคิดเลยว่าเผ่าพันธุ์ระดับกลางที่มีชื่อว่าเผ่าพันธุ์ชะตามายาจะได้รับรางวัลสุดท้ายนั้นไป”

ดวงตาของโจวโจวมืดลง

“ในเวลานั้นมันก็ไม่มีใครรู้ว่าเผ่าพันธุ์ชะตามายาทำได้ยังไง อย่างไรก็ตาม มังกรในตำนานจากเผ่าพันธุ์มังกร เทพมังกรมิติเวลาก็ได้บังเอิญค้นพบความลับของชัยชนะของเผ่าพันธุ์ชะตามายาเข้าด้วยยุทธภัณธ์เทวะของตนที่มีชื่อว่าคันฉ่องมิติเวลา”

“มันพบว่าเผ่าพันธุ์ชะตามายามีพรสวรรค์ประจำสายเลือดที่ท้าทายสวรรค์ที่มีชื่อว่าชะตาสวรรค์มายา ผ่านพรสวรรค์ประจำสายเลือดนี้ มันจึงสามารถทำนายตำแหน่งของแม่ทัพสีชาดหลักของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ขวานศึกได้”

“มันกระทั่งหาตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นผู้นำกองทัพสีชาดในคราวนี้พบ จากนั้นอีกฝ่ายก็ได้เผยแพร่ตำแหน่งของแม่ทัพสีชาดและจอมทัพสีชาดเหล่านี้ออกไป วันต่อมา จิตวิญญาณเทพเจ้าจำนวนนับไม่ถ้วนก็ได้ปรากฏขึ้นและสังหารแม่ทัพนายพลไปมากกว่า 90% ของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ขวานศึก”

“หลังจากศึกนี้ อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ขวานศึกก็ประสบกับความเสียหายหนักจนต้องยอมรับความพ่ายแพ้และหลบหนีไปจากทวีปจื้อเกาด้วยสภาพน่าสมเพช เป็นผลทำให้กิจกรรมหักขวานศึกสิ้นสุดลง”

“แม้ว่าเผ่าพันธุ์ชะตามายาจะไม่ได้ลงมือสังหารแม่ทัพสีชาดคนไหนเลย แต่พวกเขาก็มีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ของสงครามครั้งนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้นอีกฝ่ายจึงได้รับการยอมรับจากเจตจำนงสูงสุดให้กลายเป็นผู้ชนะคนสุดท้ายของกิจกรรมหักขวานศึกและได้รับรางวัลสุดท้ายจากเจตจำนงสูงสุดไป”

“ฉันจะสามารถทำแบบเผ่าพันธุ์ชะตามายาได้ไหมนะ?”

โจวโจวพึมพำกับตัวเอง

เขาครุ่นคิดอยู่นานและรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นไปได้

อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านั้นเขาก็ต้องหาเผ่าพันธุ์ชะตามายาให้พบก่อนและใช้พรสวรรค์ประจำเผ่าพันธุ์อย่างชะตาสวรรค์มายาของอีกฝ่ายเพื่อแก้ไขสถานการณ์ของเขา