ตูมๆ

เมื่อเสียงร้องดังขึ้น

อสูรเพลิงเขายาวตัวสุดท้ายก็ล้มลง

ในที่สุด หลิน ยู ก็ได้สังหารมอนสเตอร์ทั้งหมดที่อยู่ในหุบเขาไปในเวลาครึ่งชั่วโมง มันช้ากว่าตอนที่เผชิญหน้ากับเซอร์เบอรัสมาก

เนื่องอสูรเพลิงเหล่านี้ได้เปรียบกองทัพพืชของเขา ทำให้เขาต่อสู้อย่างยากละบาก

หลังจากกวาดล้างมันจนหมด

หลิน ยู มายังกองทัพพืชของเขานับจำนวนที่ยังเหลืออยู่

มีทหารราชวงศ์ 5 ทั้งหมดมาถึงระดับ 8 แล้วยกเว้น ปราชญ์แห่งพงไพร

เหล่าแบนชี 50 ตัว ภูติไม้โบราณ 47 ตัว เห็ดระบิด 44 ตัว จิตวิญญาณพฤกษา 36 มอสหุ้มเกาะ 15 ตัว ดอกไม้แห่งการกลืนกิน 11 ตัว กระบองเพรชนักมวย 6 ตัว ถั่วมือปืน 5 ตัว หญ้าโคมไฟ 2 ตัว หญ้าใบมีด 1 ตัว ลี่หยางขุ่ย 1 ตัว แดนดิไลออนโลหิต 1 .....

ด้วยขนาดของกองกำลังเหล่านั้น การใช้พลังงานธรรมชาติในการแยกร่างก็แตกต่างกันไปด้วย จำนวนที่พวกเขาแยกออกมาจึงแตกต่างกัน

แต่ส่วนใหญ่จะแบ่งออกได้เป็น 4 ตัว

กล่าวอีกอย่างคือ มันแย่งร่างได้ 4 เป็นโดยพื้นฐานแล้ว

ส่วนทหารที่เหลือที่ไม่มีสกิลขยายพันธุ์

มีมังกรพฤกษา 5 ตัว ราชสีห์ไร้เงา 3 ตัว เต่าหนามเร้นลับ 3 ตัว ต้นวิลโลว์ลวงตา 1 ตัว

นี้คือกำลังรบทั้งหมดของเขาในปัจจุบัน เกือบ 240 ตัว

นอกจากนี้ยังโคลเวอร์ 4 แฉกอีก 40 กว่าตัวและทหารต่างที่อยู่ดินแดนรวมทั้งหมดเป็น 286 ตัว

ส่วนอีก 14 ตัวที่เหลือได้ตายลงระหว่างการต่อสู้

มันก็ยังพอยอมรับได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อตอนที่เขาเริ่มต้นเดินทางครั้งนี้ เขาเก็บเกี่ยวพลังเวทย์มาได้เกือบหนึ่งล้าน เขาสามารถอัญเชิญพวกมันออกมาใหม่ได้หลังจากที่เขากลับไปยังดินแดน

หลังจากจัดการกับอสูรเพลิงเขายาวที่ด้านนอกหุบเขาหมดแล้ว กองทัพดอกไม้มรณะของเขาก็เพิ่มขึ้นมากกว่า 700 ตัวแล้ว

พวกมันเหมาะสำหรับเป็นตัวชั้นดี

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลิน ยู ก็ถอนหายตามองไปยังร่างไหม้เกรียมที่ยืนเบียดกันแน่นในภูเขาไฟที่ถูกห้อมล้อมด้วยลาวา

[ชื่อ : การ์กอยล์โลกันต์]

[เผ่าพันธุ์ : ปิศาจ]

[ระดับ : ระดับ 7 ]

[ความแข็งแกร่ง : 800 (+560)]

[ร่างกาย : 772 (+540)]

[ความว่องไว : 945 (+662)]

[วิญญาณ : 900 (+630)]

[สกิล : กลายเป็นหิน , แยกแยะเสียงสะท้อน , ฝนลาวาเพลิง]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 70%]

[หมายเหตุ : สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในนรก มีความสามารถในการบิน เมื่ออยู่ในสถานะจำศีลตัวมันจากกลายเป็นหิน มีความสามารถในการป้องกันและฟื้นฟูที่แข็งแกร่ง]

ใช่แล้ว

มันคือมอนสเตอร์การ์กอยล์ที่เขาคุ้นเคย

เพียงมันไม่ใช่การ์กอยล์ธรรมดา แต่เป็นการ์กอยล์เปลวเพลิงที่ลุกโชนด้วยไฟนรก

หลิน ยู รู้สึกได้ถึงจิตสังหารจากอาณาจักรลับ

ราวกับว่าอาณาจักรลับแห่งนี้รู้ว่ากองกำลังของเขาเป็นเผ่าพฤกษา มอนสเตอร์ทั้งหมดที่ปรากฏจึงเป็นธาตุไฟทั้งหมด

อสูรเพลิงเขายาวเมื่อกี้ไม่เท่าไร อย่างน้อยก็ยังป้องกันการโจมตีของพวกมันได้ด้วยสกิลสูญญากาศ

แต่การ์กอยล์โลกันต์นี้แตกต่างออกไป

ความว่องไวของมันสูงถึง 1600 อีกทั้งยังสามารถบินได้ ความเร็วของมันไม่ธรรมดาเลย

นอกจากทหารระดับ 8 คิดว่าราชทูตนางฟ้าและเอลฟ์ผู้ส่งสาส์นเท่านั้นที่ตามมันทัน

เขาคิดว่ามันคงเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากอีกครั้ง

หากเขายอมแพ้ สุดท้ายเขาก็จะอดรางวัลเพราะมันได้รับจากการเคลียร์อาณาจักรลับเท่านั้น

รางวัลระดับ A มันเป็นอย่างไรกัน!?

หลิน ยู รอไม่ไหวแล้วที่จะได้มันมา

"งั้นลองดูก่อนก็แล้วกันว่าจะสังหารมันทีละตัวได้ไหม"

ด้วยเสียงพึมพำของเขา เขาก็เริ่มสังเกตสถาพแวดล้อมรอบๆหุบเขา

ช่างน่าเศร้าหุบเขาทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยภูเขาไฟจากทุกด้าน ยกเว้นที่ทางเข้า

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงพื้นที่รอบๆ ต่อให้เขารีบแค่ไหนมันก็ไม่มีทางอื่นอีกแล้ว

ด้วยความสิ้นหวัง หลิน ยู สั่งให้ ดอกไม้มรณะ 2 3 ตัว เข้าไปภายในหุบเขาเพื่อสำรวจก่อน

"แกร๊กก!"

แต่คิดไม่ถึงมาก่อน ว่าทันทีที่ดอกไม้มรณะเดินเข้าไปในหุบเขา การ์กอยล์โลกันต์ก็ค่อยกระเทาะออกจากหิน

จากนั้นเกิดเสียเดียวกันขึ้น การ์กอยล์โลกันต์ทั้งหมดในหุบเขาได้ลืมตาตื่นขึ้น

"ซวยแล้วว"

หลิน ยู สถบออกมาสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที

สั่งให้กองทัพพืชทั้งหมดที่ข้างเขาเตรียมตัวสู้ทันที

"โฮกกก"

เสียงหินแตกออกค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากการ์กอยล์โลกันต์เหล่านั้นตื่นขึ้น พวกมันต่างพากันบินขึ้นไปบนท้องฟ้า พวกมันเชื่อมต่อกันอย่างหนาแน่นจนกะทั้งปกคลุมท้องฟ้าทั้งหมด

จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องมันคำรามออกไปทางด้านนอกหุบเขา

"เร็วเข้า! หยุดพวกมันเอาไว้"

หลิน ยู ไม่ลังเลรีบออกคำสั่งทันที

เถาวัลย์ที่อยู่รอบๆต่างตอบสนองทันที เถาวัลย์พุ่งออกมาสร้างเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ตรงหน้าพวกเขา

เถาวัลย์ถักสร้างเป็นตาข่ายขนาดใหญ่กวาดไปยังกลุ่มการ์กอยล์โลกันต์ที่กำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว

ตาข่ายเถาวัลย์พรุ่งเข้าไปหาพวกมันเร็ว

แต่น่าเสียดายที่การ์กอยล์โลกันต์นั้น เร็วกว่า!!

ราวกับว่าพวกมันคาดเดาวิถีของเถาวัลย์ได้ เพียงแค่เบี่ยงตัวเล็กน้อย มันก็สามารถหลบการโจมตีของเถาวัลย์ได้แล้ว มาถึงด้านของกองทัพพืชในชั่วพริบตา

จากนั้นมันก็ควบแน่นลาวาเพลิงที่มือของมัน ปล่อยลงมาอย่างรวดเร็ว

"บรึ้มม บรึ้มมมม บรึ้มมม!"

เปลวเพลิงลุกโชนอย่างรุนแรง ทำลายตาข่ายเถาวัลย์ทันที

ลาวาจำนวนมากกลายเป็นฝนดาวตก ล่วงลงมายังกองทัพพืชด้านล่าง สังหารกองทัพดอกไม้มรณะจำนวนไปในคราวเดียว

โชคดีที่กองทัพพืชตอบสนองได้ทันเวลา

โดยเฉพาะมือปืนเพลิงโลกันต์และมือธนูเยือกแข็ง

กระสุนถั่วของพวกมันรวดเร็วอย่างมาก พวกมันโจมตีถูกการ์กอยล์โลกันต์อย่างรวดเร็ว

ทั้ง 2 เล็งยิ่งไปที่ปีกด้วยกระสุนเพลิงและน้ำแข็ง ทำให้พวกมันเริ่มสูญเสียความสามารถในการบิน รวงหล่นลงมาจากท้องฟ้าทีละตัว

ในชั่วพริบตา พวกมันก็เพิ่งถูกสังหารโดยกองทัพพืชทีละตัว

"กลับมารวมกันที่ชิงถัง!!"

เมื่อเห็นการ์กอยล์โลกันต์มารวมรอบๆตัวพวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ

หลิน ยู สั่งให้กองทัพพืชทั้งหมดไปซ่อนตัวอยู่ภายในป่าเถาวัลย์ทันที อาศัยป่าเถาวัลย์ยักษ์นี้ปกป้องการโจมตี

ในเวลาเดียว เห็ดระเบิดก็ปึนขึ้นไปบนป่าเถาวัลย์ภายใต้การนำของราชาปิศาจเห็ด มัน โยนเห็ดสี แดง เหลือง น้ำเงิน เขียวขนาดใหญ่ขึ้นไปบนท้องฟ้า

อีกทั้งยังมีลูกบอลที่ถูกโยนขึ้นบนท้องฟ้าด้วย

สักพักก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น

จากนั้นการโจมตีก็ระเบิดมา เหล่าการ์กอยล์โลกันต์ถูกโจมตีตกลงไปในป่าเถาวัลย์ทีละตัว ถูกกองทัพพืชที่รออยู่สังหารในทันที

โดยเฉพาะการ์กอยล์โลกันต์ที่อยู่ในระยะการระเบิดด้วยเห็ดระเบิดของราชาปิศาจเห็ดพวกมันได้ถูกสังหารในทันทีไม่เหลือแต่ซากศพ

ไม่รอช้า แบนชีเสน่หา ได้ใช้สกิลจุมพิตแบนชีทันทีเพื่อควบคุมการ์กอยล์โลกันต์ที่อยู่บนหัวพวกเขา ทำให้พวกมันโจมตีกันเองเกิดความโกลาหลขึ้นบนท้องฟ้า

ใช่แล้ว

ในการรับมือกับกองทัพมอนสเตอร์ที่เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว เขาก็พึ่งการโจมตีไกลแบบพิเศษต่างๆ

ในทางตรงกันข้าม กองทัพภูติไม้โบราณและทหารตัวประชิดตัวอื่นที่เก่งกาจในการปะทะบนพื้นกลับอ่อนแอลงมาก พวกมันคอยสังหารการ์กอยล์โลกันต์ที่ตกลงมา

สำหรับ หลิง ซี

เธอนำกองทัพเอลฟ์ผู้ส่งสาสน์รักษากองทัพพืชอย่างต่อเนื่อง พลังธรรมชาติระเบิดออกมาเป็นครั้งคราว หนามไม้แลกและใบไม้จำนวนนับไม่ถ้วนกลายเป็นลูกศรแหลมคมยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า

ตราบใดที่พวกมันถูกโจมตี พวกมันทั้งหมดก็จะถูกสังหารทันที ไม่เปิดโอกาศให้พวกมันโต้กลับแม้แต่น้อย

แต่ถึงอย่างนั้น จำนวนของการ์กอยล์โลกันต์ก็ยังมีอยู่เป็นจำนวนมากไม่มีวี่แววจะลดลงแต่อย่างใด

ถึงแม่ว่าค่าสถานะของชิง ถัง จะทรงพลังและยังมีเถาวัลย์อีกเป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังมีพวกมันอยู่มากเกินไป

เหล่าการ์กอยล์โลกันต์หลบการโจมตีของเขา บินโฉบเข้ามาถึงป่าเถาวัลย์ลากเหล่าพืชขึ้นสู่ท้องฟ้า

ไม่มีโอกาศให้พืชชนิดอื่นช่วยเหลือได้เลย การ์กอยล์โลกันต์ฉีกกระชากทหารพืชของเขาเป็นชิ้นๆทันที

ในเวลาไม่ถึง 2 นาที หลิน ยู สูญเสียทหารพืชไป 50-60 ตัว

มันไม่ใช่ดอกไม้มรณะที่จะเกิดขึ้นใหม่ได้

"บ้าเอ้ยย!!"

ไม่เพียงแต่ค่าสถานะของการ์กอยล์โลกันต์จะแข็งแกร่งอย่างมาก แต่พวกมันก็ยังมีสัญชาตญาณที่ดีมาก

ทันทีที่พวกมันพบความผิดปกติ มันก็จะรีบบินหนีออกไปทันที ใช้สกิลกลายเป็นหินเพื่อฟื้นฟูอาการบาดเจ็บอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กลับมาเข้าร่วมการต่อสู้ใหม่อีกครั้ง

ท้องฟ้ากลายเป็นดำหมึกเขาไม่สามารถสังหารมันได้เลย

เขาต่อสู้ด้วยวิธีนี้ไปอีก 2 3 นาที กองกำลังถูกสังหารไปกว่า 100

ลาวาของการ์กอยล์โลกันต์ได้รับการฟื้นฟูกลับมาอีกครั้ง ควบแน่นกลายเป็นลาวาเพลิงในมือ อยู่บนหัวของพวกเขา

ด้วยจำนวนของมันที่มหาศาลขนาดนั้นแถมยังเป็นธาตุที่พวกเขาแพ้ทางด้วย หากเขารับการโจมตีทั้งหมดนั้น แม้แต่ชิง ถัง ก็ต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน

ด้วยการเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้หลิน ยู คิดว่าวิธีกำจัดการ์กอยล์โลกันต์เหล่านี้ในคราวเดียว

เพราะเขาพบว่า

เพื่อที่จะโจมตีเขาการ์กอยล์โลกันต์เหล่านั้นต้องบินอยู่บนหัวของเขา

นี้เป็นโอกาศอันดีทีเดียว

เขาไม่ลังเลอีกต่ไป

เรียกกองทัพพืชทั้งหมดที่อยู่ด้านข้างออกมาทันที ในขณะเดียวกันก็ให้ ชิง ถัง รวมเถาวัลย์มาไว้ตรงกลางให้มากที่สุดเพื่อลดขอบเขตเพิ่มความแข็งแกร่งมากขึ้น

แต่มันไม่เหมือนกับที่เขาคิดเอาไว้

เมื่อการ์กอยล์โลกันต์เห็นเขารวบรวมกองกำลัง มันก็ล้อมรอบเขาทีละตัวๆ ลาวาเพลิงในมือของพวกมันก้ค่อยร้อนขึ้นเรื่องๆ

พอที่สุด พวกมันก็ปล่อยลาวาเพลิงออกมา มันตกลงมาจากท้องฟ้าราวกับฝนเพลิง

ด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้ หากชิง ถัง โดนเข้าต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน

เมื่อชิง ถัง กำลังจะโดนโจมตี ปราญช์แห่งพงไพรที่อยู่ในป่าเถาวัลย์ก็เคลื่อนไหว

พลังแห่งกฏได้ปะทุออกมาเป็นระลอกคลื่นโดยมีตัวปราชญ์แห่งพงไพรเป็นจุดศูนย์กลาง

ในตอนนั้นเอง

การโจมตีทั้งหมดที่ถาโถมเข้ามาสลายหายไปในความว่างเปล่า

แม้แต่ลาวาเพลิงที่ยังคงควบแน่นอยู่ในมือของการ์กอยล์โลกันต์ก็ดับลงเช่นกัน

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันนี้ทำให้เหล่าการ์กอยล์ต่างพากันตื่นตระหนก พวกมันต้องการที่หันหลังกลับและบินหนีไป

แต่ หลิน ยู จะเปิดโอกาสให้พวกมันแบบนั้นได้อย่างไรกัน?

ทันใดนั้น ชิง กัง ก็ได้ใช้สกิลเสียงคำรามแห่งโทสะ ออร่าที่แสงแดงได้เปล่งออกมาจากกองทัพพืชทั้งหมดอีกครั้ง

จากนั้นเถาวัลย์ยักษ์จำนวนมากก็ได้พุ่งออกไปทันที สร้างเป็นกรงนกขนาดใหญ่ล้อมรอบการ์กอยล์โลกันต์เหล่านั้นเอาไว้ ขวางเส้นทางหลบหนีของมัน

การ์กอยล์โลกันต์เหล่านั้นใช้หัวของมันกระแทกกรงด้วยการบินขึ้นไปบนท้องฟ้าหวังจะหนีออกไป แต่ทันใดนั้นเสียงคำรามของมังกรพืชหลายตัวดังออกมาจากบนท้องฟ้า

มังกรราชาปิศาจและมังกรสนมปิศาจ ที่รอคอยอยู่นานแล้ว ได้เปิดใช้งานสกิลผสาน สร้างเป็นพายุที่น่าสะพรึงกลัวออกมาปกคลุมท้องฟ้าบริเวรนั้นรวมถึงเหล่าการ์กอยล์โลกันต์ทั้งหมด

ทันใดนั้น กองกำลังเห็นระเบิดที่นำโดยราชาเห็ดปิศาจก็เริ่มขว้างระเบิดของพวกมันขึ้นไปบนท้องฟ้าทำให้มันลอยไปตามสายลม

"บรึ้มมม!!"

เสียงระเบิดดังก้องไปบนท้องฟ้า

[สังหารการ์กอยล์โลกันต์ระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 494 แต้ม]

[สังหารการ์กอยล์โลกันต์ระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 505 แต้ม]

[สังหารการ์กอยล์โลกันต์ระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 497 แต้ม]

....

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของหลิน ยู อย่างต่อเนื่อง

เพียงคู่เดียว เขาก็ได้รับพลังเวทย์เกือบหนึ่งล้านแต้ม หลังจากสังหารการ์กอยล์โลกันต์ไปกว่า 90%

แต่สิ่งที่ หลิน ยู คิดไม่ถึงก็เกิดขึ้น

โดยไม่มีการแจ้งเตือนใดๆ

ณ บริเวณนั้น ซากศพของการ์กอยล์โลกันต์เหล่านั้นที่ถูกสังหารได้ปลดปล่อยพลังงานและมารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว อาณาจักรลับทั้งหมดถึงกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 232