ดีร็องพ่นไฟโทสะจากดวงตา

เกิดอะไรขึ้น?

พวกต้าเซี่ยเหล่านี้บ้าไปแล้วหรือ?! แม้แต่กัปตันทีมต้าเซี่ยคนนี้ที่แพ้มาสามรอบ ก็ยังมีคนสนับสนุนเขาอยู่อีกหรือ? ตาบอดกันไปหมดแล้ว!

ผู้ชมพวกนี้ตาบอดกันหมดแล้ว! หรือไม่ก็เป็นนกกระจอกเทศที่ไม่อยากเผชิญหน้ากับความจริง! ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาจะใช้พลังที่เหนือกว่าอย่างสิ้นเชิง ปิดปากคนพวกนี้เอง! ให้ชาวอินเดียที่สนับสนุนเขาได้เต้นรำและเล่นดนตรีกันต่อไป!

"คู่แข่งขันแรกได้รับการยืนยันแล้ว!"

"ไม่ต้องรอช้า เชิญนักสู้ทั้งสองฝ่ายขึ้นเวทีได้เลย!"

เนื่องจากเข้าสู่รอบน็อคเอาท์แล้ว สนามจึงใช้รูปแบบการต่อสู้แบบทีละคู่

เพื่อให้ผู้บรรยายและผู้ชมได้โฟกัสที่การแข่งขันเพียงคู่เดียว

แทนที่จะจัดการแข่งขันพร้อมกัน 5-6 คู่เหมือนเดิม

เสียงของพิธีกรอาเหลียงดังขึ้น

ณ กลางสนามแข่งขัน เวทีขนาดมหึมาที่ใหญ่กว่าเวทีในรอบคัดเลือกถึงสิบกว่าเท่า ค่อยๆ ยกตัวขึ้นมา

ดีร็องใช้พลังขาทั้งสองข้าง กระโดดข้ามระยะทางหลายสิบเมตร ลงสู่บนเวที

ในฐานะผู้ปลุกอาชีพนักรบ เขามีร่างกายกำยำล่ำสันอยู่แล้ว เมื่อรวมกับชุดเกราะที่สวมใส่ น้ำหนักตัวของเขาก็เกินสองร้อยกิโลกรัมไปนานแล้ว

เมื่อลงสู่เวที เสียงทุ้มต่ำดังสนั่นราวกับหินยักษ์ตกกระแทกพื้น

อีกด้านหนึ่ง หลินอี้เลือกที่จะไม่ขึ้นเวทีอย่างโอ้อวด เพียงแต่เดินขึ้นไปอย่างสบายๆ เท่านั้น

ดีร็องยิ้มมุมปาก พูดเสียงแหบพร่า: "รอให้การแข่งขันเริ่ม ฉันจะทำให้อัฒจันทร์ทั้งหมดกลายเป็นห้องสมุดของพวกต้าเซี่ยเอง!"

หลินอี้ยิ้มเบาๆ: "การแข่งขันยังไม่เริ่มเลย ทางฝั่งอินเดียของคุณก็กลายเป็นห้องสมุดไปแล้วไม่ใช่หรือ?"

คำพูดของหลินอี้ทำให้เส้นเลือดที่หน้าผากของดีร็องปูดโปน

พวกต้าเซี่ยมีคนเยอะก็จริง แต่คนเยอะแล้วจะมีประโยชน์อะไร!

เดี๋ยวก่อน...

ดูเหมือนว่าประชากรของประเทศอินเดียจะมากกว่าต้าเซี่ยด้วยซ้ำ แล้วทำไมในเรื่องการเชียร์และให้กำลังใจ พวกเขาถึงแพ้อยู่ล่ะ? สติปัญญาของดีร็องที่มีอยู่น้อยนิดอยู่แล้ว พอคิดถึงตรงนี้ก็ยิ่งรู้สึกโมโหมากขึ้น

สุดท้ายจึงเลือกที่จะไม่พูดอะไรอีก

"ดูเหมือนว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเต็มไปด้วยบรรยากาศที่เข้มข้นจริงๆ"

"ทั้งสองฝ่ายต่างพูดจาถากถางกัน และดูเหมือนว่านักสู้หลินอี้จะเป็นฝ่ายได้เปรียบเล็กน้อย!"

"อย่างไรก็ตาม บนเวทีนี้ ไม่เคยมีใครได้รับชัยชนะด้วยปากคมกริบมาก่อน!"

"หากต้องการคว้าชัยชนะ สิ่งที่จำเป็นที่สุดคือพลังความสามารถ!"

"การแข่งขัน กำลังจะเริ่มขึ้น!"

"3!"

"2!"

ผู้บรรยายเริ่มนับถอยหลัง

ตัวเลขบนจอภาพขนาดใหญ่ก็กำลังลดลงเรื่อยๆ! ผู้ชมชาวต้าเซี่ยนับไม่ถ้วนต่างรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

แม้พวกเขาจะสนับสนุนหลินอี้ แต่ในใจก็ยังรู้สึกไม่มั่นใจ

ทว่าในช่วงเวลานี้ หลินอี้ที่อยู่บนเวทีกลับมีสีหน้าสงบนิ่ง ไม่มีท่าทีจะรับมือแต่อย่างใด

ในทางกลับกัน ดีร็องกำลังเกร็งกล้ามเนื้อทั่วร่างกาย เห็นได้ชัดว่าเขากำลังวางแผนที่จะโจมตีอย่างดุเดือดทันทีที่การนับถอยหลังสิ้นสุดลง!

"1!"

"เริ่มการแข่งขัน!!"

พร้อมกับเสียงกริ่งเริ่มการแข่งขันดังขึ้น

ดีร็องที่ยืนอยู่ห่างจากหลินอี้หลายสิบเมตร ก้มลงเล็กน้อยแล้วกระโดดพุ่งตัวออกไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว!

พื้นเวทีถูกเขาเหยียบจนเป็นรอยลึก!

ในเวลาเดียวกัน ร่างของเขาก็กลายเป็นดั่งลูกปืนหนักที่พุ่งเข้าชนหลินอี้อย่างรวดเร็ว!

"ฮ่าๆๆ!"

"ไอ้หนูต้าเซี่ย! ศีรษะจรวดของปู่มาแล้ว!"

ดีร็องหัวเราะลั่นอย่างบ้าคลั่ง

เขาลอกเลียนท่าทางของหลินอี้ในการแข่งขันรอบคัดเลือกรอบแรกอย่างสมบูรณ์แบบ ตอนที่หลินอี้ถูกเหงียนซินหมิงจากเวียดนามเอาชนะ

เขาก็จะใช้วิธีเดียวกันนี้ ชนคนต้าเซี่ยที่น่ารำคาญคนนี้ให้ตายคาที่!

เผชิญหน้ากับดีร็องที่กำลังพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง หลินอี้ยกมือขวาขึ้น

ในชั่วพริบตาต่อมา ดีร็องที่กำลังบินด้วยความเร็วสูงก็หยุดชะงักกลางอากาศ

ความเร็วลดลงเหลือ 0 ในพริบตา!

ภายในขอบเขตแรงโน้มถ่วง

ความเร็วและพลังงานจลน์ถูกหลินอี้ลบล้างความหมายทั้งหมดในชั่วพริบตา

ภาพนี้ทำให้ทั้งสนามตกตะลึง ตาเบิกกว้าง! สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว การพุ่งชนของนักรบหนักแบบวัวกระทิงอย่างดีร็องนั้น จะต้องหลบหลีกคมหอกของเขาอย่างแน่นอน

การรับมือด้วยการปะทะโดยตรงนั้น ย่อมต้องเสียค่าใช้จ่ายอย่างหนัก

จำเป็นต้องหลบหลีก

แต่หลินอี้กลับดูเหมือนไม่ได้ทำอะไรเลย

แม้แต่ก้าวเท้าก็ยังไม่ได้ขยับแม้แต่นิดเดียว

เพียงแค่ยกมือขึ้นเบาๆ

ก็หยุดทุกอย่างได้! ราวกับว่ากาลเวลารอบตัวเขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

ในชั่วพริบตาถัดมา ก่อนที่ดีร็องจะทันได้ตั้งตัว

นิ้วกลางและนิ้วโป้งของมือขวาหลินอี้ก็แตะกัน

แป๊ะ! เสียงดีดนิ้วดังกังวานขึ้น

นี่คือเสียงสุดท้ายที่ดีร็องได้ยินก่อนที่จะจมดิ่งสู่ภวังค์แห่งความตาย

ระลอกคลื่นอวกาศที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงปะทุออกมาจากปลายนิ้วของหลินอี้!

[X109!]

ตัวเลขแสดงพลังทวีคูณของการดีดนิ้วครั้งนี้ปรากฏขึ้นตรงหน้าหลินอี้!

109 เท่า! ทั้งอวกาศถูกบิดเบี้ยวด้วยพลังการดีดนิ้วที่เพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่านี้!

ในชั่วพริบตาถัดมา พลังก็ระเบิดออกมา!

ชุดเกราะหนาของดีร็องแตกละเอียดเป็นผงในพริบตา! ในเวลาเดียวกัน แถบเลือดของเขาบนหน้าจอใหญ่ก็ลดลงเหลือศูนย์ในทันที! ทุกคนได้ยินเสียงระเบิดอันน่าสะพรึงกลัวดังมาจากใต้เวที

ผู้ตัดสินที่อยู่ริมสนามสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน!

ภายในเวทีมีอุปกรณ์รักษาชีวิตอยู่

อุปกรณ์ประเภทนี้มีอยู่ในสนามแข่งขันเทียนเซียวของเสินเซียวเช่นกัน

จุดประสงค์ก็เพื่อล็อคค่าชีวิตของผู้แพ้ไว้ที่ 1 คะแนน ไม่ให้ถูกสังหารโดยตรงในระหว่างการแข่งขัน

สนามพลังที่มองไม่เห็นซึ่งปกป้องทั้งสองคนไว้ พังทลายลงในพริบตา!

จากนั้น ภายใต้สายตาของผู้ชมนับหมื่น

นักสู้จากประเทศอินเดียคนนี้ ก็ระเบิดกลายเป็นละอองเลือดกลางอากาศ!

ผิวหนัง กระดูก กล้ามเนื้อ อวัยวะภายใน...

ทุกสิ่งทุกอย่าง ภายใต้แรงสั่นสะเทือนของแรงโน้มถ่วงอันน่าสะพรึงกลัวนี้ แตกสลายและกลายเป็นโมเลกุลในทันที!

กลายเป็นธาตุในชั่วพริบตา!

ดีร็องประสบกับความตายหนึ่งครั้ง

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีถัดมา "ซากศพ" ที่แตกกระจายของเขาก็ประกอบร่างขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

หลินอี้หรี่ตามอง

อุปกรณ์รักษาชีวิตใต้เวทีทั้งหมดถูกทำลายไปบางส่วนจากการดีดนิ้วอันทรงพลังของเขาในครั้งนี้

แต่ยังมีบางส่วนที่ยังคงทำงานได้อย่างสมบูรณ์

ดังนั้นดีร็องจึงสามารถล็อคค่าชีวิตไว้ที่ 1 คะแนนได้สำเร็จ

แต่ทั่วร่างกายไม่มีกระดูกชิ้นไหนที่สมบูรณ์ ไม่มีกล้ามเนื้อเส้นไหนที่ไม่ฉีกขาด

ทั้งร่างเละเทะเป็นเนื้อเยื่อกองเลือด ดูน่าสยดสยองยิ่งนัก

สนามที่จุคนได้หนึ่งแสนคน ตกอยู่ในความเงียบงันชั่วขณะ

เมื่อทุกคนได้สติกลับมา

มีเพียงหลินอี้ที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่

เขาค่อยๆ ลดมือขวาลง

ภาพนี้สร้างความตกตะลึงให้กับผู้บรรยาย ผู้ตัดสิน และผู้ชมบนอัฒจันทร์ทั้งหมด

เป็นความตกตะลึงที่ไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดใดๆ ได้!

ไม่มีใครสามารถเอ่ยปากพูดอะไรออกมาได้ในช่วงเวลานี้

แม้แต่อาเหลียงที่คอยพูดบรรยายการแข่งขันอย่างไม่หยุดหย่อน

ตอนนี้ก็รู้สึกราวกับว่าลำคอถูกอุดตัน

หลินอี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย

มองไปยังผู้ตัดสินที่อยู่รอบๆ เวที

"พวกคุณกำลังรออะไรอยู่"

"รอให้เขาฟื้นคืนชีพหรือ?"

คำพูดของหลินอี้ ทำให้ผู้ตัดสินที่รับหน้าที่ประกาศผลการแข่งขันตื่นจากภวังค์!

ผู้ตัดสินหลักที่รับผิดชอบการจับสลากก่อนหน้านี้ เพียงแค่มองหลินอี้แวบเดียว

ก็ถอยหลังไปหลายก้าว

หลินอี้ในตอนนี้ ไม่เหมือนกับสามรอบแรกที่ใครๆ ก็สามารถเอาชนะเขาได้อีกต่อไป

ตอนนี้เขาดูราวกับเทพเจ้าแห่งสงคราม!

"นัก... นักสู้หลินอี้ ชนะการแข่งขัน!"

ผู้ตัดสินหลักใช้มือที่สั่นเทายกนกหวีดที่คล้องคออยู่ขึ้นมาเป่า ส่งเสียงนกหวีดจบการแข่งขัน!

ในเวลาเดียวกัน ก็เป็นการประกาศชัยชนะอันทรงพลังและน่าตื่นตะลึงของหลินอี้