บทที่ 193 วิธีการปรุงเม็ดยาพลังงานเลือดงั้นหรือ? ซื้อ!

"มีข้อผิดพลาดของระบบหรือเปล่า?"

ใบหน้าของเหอเยจุนตกตะลึงอย่างมาก

มองย้อนกลับไปคะแนนการบริจาค 7.5 ล้านเช่นเดิม

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้ชายที่ชื่อเฉินฟานคนนี้ฆ่าสัตว์อสูรสองตัว และคะแนนการบริจาคของเขามีถึง 7.5 ล้านแต้มเลยงั้นเหรอ?

สิ่งนี้มีความหมายชัดเจนในตัวมันเองอยู่แล้ว

อย่างที่หนึ่ง สัตว์อสูรทั้งสองตัวนี้ต้องเป็นสัตว์อสูรระดับสูงทั้งสอง

อย่างที่สอง เขาฆ่าพวกเขาทั้งหมดเพียงลำพัง อย่างน้อยๆก็ตามสถิตินี้ล่ะนะ

“เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”

เฮอเยจุนรู้สึกตัวและส่ายหัวครั้งแล้วครั้งเล่า

นักรบฮัวจิน แม้ว่าจะเป็นนักรบฮัวจินที่แข็งแกร่งก็ตาม จะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะสามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงเพียงลำพังได้? แม้ว่าเขาจะโชคดี แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะโชคดีสองครั้งใช่ไหม?

ต้องมีเรื่องราวในวงในอย่างแน่นอน!

ใช่ มันต้องมีเรื่องราววงในสิ!

เป็นไปได้มากที่สาขาเมืองอันซานจะให้เครดิตการมีส่วนร่วมทั้งหมดของทุกคนในทีมให้กับคนๆเดียว และบุคคลนี้คือเฉินฟาน!

และประเด็นนี้ถือเป็นข้อห้ามโดยชัดแจ้งจากสมาคมใหญ่

"มันเป็นสาขาเมืองอันชาน!"

จิตใจของเหอเย่ไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้

หากความแข็งแกร่งของเขาด้อยกว่าผู้อื่นจริงๆ เขาจะยอมรับมัน เหมือนกันอันดับแรกหวังห่าว เขายินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้

แต่เฉินฟานคนนี้ซึ่งไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน จู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมา และข้อมูลของเขาไม่ได้มีความสมจริงเลยแม้แต่น้อย เขียนเลย 2 แค่นี้มันไม่ชัดเจนและน่าสงสัยเกินไปเหรอ?

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาก็จับภาพหน้าจอโดยตรงและรีบเข้าไปในกลุ่มนักรบที่ทรงพลังกลุ่มใหญ่ในสมาคม พร้อมกับส่งภาพนี้ไปก็พบว่าทางกลุ่มได้เริ่มพูดคุยเรื่องนี้แล้ว

“พี่น้อง เฉินฟานคนนี้คือใคร? เขาได้มาถึงอันดับที่สี่ได้อย่างไร ข้าจำได้ว่าเมื่อก่อนในราชื่อ 100 อันดับแรกนั้น ไม่มีคนแบบนี้มาก่อนเลยไม่ใช่เหรอ?”

“ถูกต้อง ตอนนั้นข้าอยู่นอก 100 อันดับแรกเพียงเล็กน้อย และคะแนนการบริจาคของข้าก็มากกว่า 2 ล้านคะแนน ข้าจำได้ชัดเจนมากว่าไม่มีคนชื่อเฉินฟานนี้อยู่ใน 100 อันดับแรกอย่างแน่นอน”

“นี่ยังไม่นับว่าสาขาของเขาอยู่นะ ในช่วงสองปีที่ผ่านมานั้น ไม่มีนักรบคนใดในสาขาเมืองอันชานจะเข้าสู่ 100 อันดับแรกได้เลย” มีคนเยาะเย้ย

“อาจเป็นสาขาเมืองอันชาานต้องการสร้างชื่อให้พวกเขาเองหรือป่าว?”

“ข้ารู้ว่าใครเป็นประธานของพวกเขา”

คนที่พูดอยู่ในกลุ่มก็เริ่มแท็กไปหาซุนเว่ยโดยตรงทันที

คนอื่นๆ ก็เริ่มทำตามและทุกคนพากันแท็กออกไปเป็นจำนวนมาก

“มีใครจากสาขาเมืองอันซานอยู่ที่นี่บ้างไหม? จู่ๆคนที่ชื่อเฉินฟานในสาขาของพวกเจ้าขึ้นมาในอันดับที่สี่ พวกเจ้าจะไม่ออกมาอธิบายหน่อยเหรอ?”

เมื่อเห็นฉากนี้ เหอเยจุนก็กำหมัดอย่างตื่นเต้น

ถูกต้อง นี่คือสิ่งที่ควรจะเป็น

ในไม่ช้า ข้อความยาวๆ ก็ปรากฏขึ้นในกลุ่มใหญ่

“ข้าชื่อซุนเว่ย เป็นประธานสาขาเมืองอันชาน น้องเฉินฟานได้สังหารสัตว์อสูรระดับสูงสองตัว หมีคลั่งและงูจุดสีเทาหนึ่งตัว ทั้งหมดถูกตามล่าและสังหารโดยเขาเพียงลำพัง รวมเป็นเงินหรือคะแนนการบริจาคทั้งหมด 7.5 ล้านคะแนน มีการรายงานไปยังสำนักงานใหญ่แล้วหากพวกเจ้าไม่เชื่อ พวกเจ้าสามารถถามผู้อำนวยการตู้ได้ เขาจะเป็นพยานให้เรา”

ที่โต๊ะทำงานนั้น ซุนเว่ยก็ตอบกลับไปด้วยความโกรธ

"ใช่"

คนที่ชื่อจูนิเปอร์ส่งข้อความว่า “หมีคลั่งและงูจุดสีเทานั้น หลินฮุ่ยได้ถ่ายวิดีโอส่งให้กับข้าแล้ว ข้าได้เห็นมันทั้งหมดด้วยตาของตัวเอง และข้าจะส่งคนไปรับพวกมันพรุ่งนี้เช้า จุดนี้ข้าเชื่อว่าประธานซุนจะโกงไม่ได้ และเขาไม่มีความกล้าหาญที่จะโกงอย่างแน่นอน"

ในกลุ่มแชทนั้นเกิดความเงียบขึ้นอย่างกะทันหัน

นี่คือความจริง

ตราบใดที่พวกเขาเป็นคนที่มีไอคิวเพียงเล็กน้อย พวกเขาจะไม่เล่นขี้โกงแบบนี้กับสำนักงานใหญ่ เพราะท้ายที่สุดแล้วของปลอมก็ไม่สามารถเป็นจริงได้ และของจริงก็ไม่สามารถปลอมได้

รอสมาคมส่งคนไปที่นั่น แต่หากพวกเขาไม่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์อสูรที่ได้รับแจ้งผลที่ตามมาจะร้ายแรงอย่างมาก

“แต่” มีคนพูดในไม่ช้า “เราไม่ได้ตั้งคำถามในเรื่องนี้ แต่สงสัยว่าสาขาของเจ้าให้เครดิตทั้งหมดแก่บุคคลคนๆเดียวหรือไม่?”

“ถูกต้องเหยื่อสองตัว คะแนนการบริจาค 7.5 ล้านคะแนน เท่ากับเขาคนเดียว ภายในหนึ่งวัน ไม่สิ..ภายในครึ่งวัน เขาได้ฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงสองตัว ประธานซุน ถ้าเจ้าเป็นพวกเรา เจ้าจะเชื่อไหม?”

“ประธานซุน ข้าหวังว่าเจ้าคงไม่โกหก”

หลายคนตั้งข้อสงสัย และมีคนที่เป็นประธานสาขาเหมือนประธานซุนอีกหลายคน

ใช่ ทุกคนเป็นสมาชิกของสมาคมนักรบ แต่ก็มีความสัมพันธ์เชิงแข่งขันระหว่างกันและกันเป็นปกติ

การแข่งขันที่ดีจะมีประโยชน์ แต่ซุนเว่ยแหกกฎโดยใช้วิธีเทเครดิตไปที่คนๆเดียวอย่างไม่ต้องสงสัย

“ข้าต้องบอกว่า พวกเจ้ากำลังคิดมากเกินไป”

ซุนเว่ยกล่าวว่า "ประการแรก สิ่งนี้ถูกห้ามโดยสมาคมอย่างชัดเจน ในฐานะประธาน ข้าไม่สามารถก่ออาชญากรรมโดยเจตนาเช่นนี้ได้ ประการที่สอง คนอื่นๆ ในสาขาจะไม่เห็นด้วยที่จะทำเช่นนี้อย่างแน่นอน เหยื่อทั้งสองคนนี้ล้วนแต่เป็นของน้องเฉินฟานเพียงผู้เดียว พวกมันถูกสังหารด้วยธนูและลูกธนูตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากใคร ผู้อำนวยการตู้ก็สามารถเป็นพยานถึงจุดนี้ได้เช่นกัน”

เมื่อเห็นข้อความนี้ ทุกคนในกลุ่มก็ตกตะลึง

"ใช่แล้วล่ะ"

ไอดีจูนิเปอร์ส่งข้อความอย่างรวดเร็ว

“ข้าได้ตรวจสอบบาดแผลของสัตว์อสูรระดับสูงสองตัวในวิดีโออย่างละเอียดแล้ว มีบาดแผลร้ายแรงเพียงอันเดียวบนร่างกายของพวกมัน ซึ่งมีสาเหตุจากลูกธนูทั้งสองตัว นอกจากนั้นไม่มีบาดแผล”

หลังจากพูดสิ่งนี้ทั้งกลุ่มก็เงียบลงอีกครั้ง

เฮอเยจุนนั่งอยู่บนเตียง อ้าปากกว้างพอที่จะกลืนไข่หนึ่งตะกร้าลงไปได้

ซุนเว่ยกล่าวว่าเขาไม่เชื่อ

แต่แล้วคำพูดของผู้อำนวยการตู้ล่ะ?

เขาเป็นนักรบในขอบเขตกลั่นชีพจร และตัวตนของเขาก็มีชื่อเสียงในเรื่องการไม่เห็นแก่ตัว เขาไม่มีเหตุผลที่จะช่วยซุนเว่ย

เฉินฟานมีพลังมากจริงๆ เขาสามารถล่าและฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงสองตัวได้ภายในครึ่งวันด้วยตัวเองจริงๆเหรอ?

“คันธนูในมือของเฉินฟานก็ถูกส่งไปให้โดยข้า” ผู้อำนวนการตู้ก็พูดต่อ “มีคันธนูทั้งหมดสองคัน หนึ่งคันมีแรงน้าว 5,000 ปอนด์ และอีกคันมีแรงน้าว 10,000 ปอนด์ มีพลังของที่จะสามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงได้ และข้าได้ยินประธานซุนพูดว่าธนูที่เฉินฟานใช้คือธนูที่มีแรงน้าว 10,000 ปอนด์ใช่ไหม?”

เมื่อเห็นข้อมูลบรรทัดนี้ ทุกคนก็เบิกตากว้าง

ธนูที่มีความน้าว 10,000 ปอนด์ใช่ไหม?

“ใช่แล้ว ผู้อำนวยการตู้”

ซุนเว่ยตอบว่า "ในฐานะนักรบฮัวจิน การน้าวมันเพียงครั้งเดียวเป็นขีดจำกัดของข้าแล้ว แต่น้องชายเฉินฟานสามารถน้าวคันธนู 10,000 ปอนด์นั้นง่ายพอๆ กับการกินและดื่ม เรื่องนี้ไม่ใช่แค่ข้าเท่านั้น แต่นักรบทั้งหมดในสาขาของเราได้เห็นกับตาตนเองเช่นกัน”

“ท่านประธานพูดถูก เฉินฟานยิงธนูไปยี่สิบลูกในคราวเดียวด้วยธนูที่มีความน้าว 10,000 ปอนด์ แถมตอนนั้นใบหน้าของเขาไม่แดงหรือหายใจไม่หอบเลยแม้แต่น้อย ด้วยกำลังทั้งหมดของข้า ข้าไม่สามารถน้าวมันออกไปได้ครึ่งหนึ่งด้วยซ้ำ " ซูเจี๋ยพูดขึ้นอย่างกระตือรือร้น

“ใช่ ข้าได้ออกไปลองยิงในตอนนั้นด้วย หนึ่งในสามคือขีดจำกัดของข้าแล้ว สำหรับการบอกว่าเครดิตทั้งหมดควรให้เครดิตกับเฉินฟาน มันยิ่งไร้สาระเข้าไปใหญ่”

ฟานซุยกล่าวว่า "เราฝึกซ้อมที่สาขามาทั้งเช้า และเราไม่รู้ด้วยซ้ำเกี่ยวกับการออกไปข้างนอกของเฉินฟาน ข้ารู้เพียงเพราะว่าพวกเจ้าคิดมากเกินไป"

“มันยากขนาดนั้นเลยเหรอที่จะยอมรับความยอดเยี่ยมของผู้อื่น”

ตู้เยว่ส่งสีหน้าเยาะเย้ยว่า "ซากของสัตว์อสูรระดับสูงทั้งสองนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรา หากพวกเจ้าไม่เชื่อข้า พวกเจ้าสามารถมาเผชิญหน้ากับเขาแบบเห็นหน้ากันได้"

ทั้งกลุ่มก็เงียบไปทันที

ถึงจะได้รับการยืนยันเช่นนี้ แต่ทุกคนก็ยังคงพบว่ามันยากที่จะเชื่ออย่างมาก

เราต้องรู้ก่อนว่าแม้แต่หวังฮ่าวที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังได้รับความช่วยเหลือในระดับสูงจากผู้ช่วยของเขา

แต่ชายที่ชื่อเฉินฟานคนนี้ สามารถทำสิ่งนี้ด้วยตัวเองได้งั้นเหรอ?

“พูดตามตรง คะแนนการบริจาค 7.5 ล้านแต้ม แม้แต่สำหรับข้าก็ยังเข้าถึงได้ยาก ไม่ต้องพูดถึงภายในครึ่งวัน แต่น้องชายเฉินฟาต่างจากพวกเรา”

ซุนเหว่ยพิมพ์ข้อความช้าๆ "สำหรับเรา เราสามารถสะสมคะแนนการบริจาค 7.5 ล้านคะแนนต่อเดือนได้ ซึ่งเป็นขีดจำกัดของพวกเราแล้ว แต่สำหรับบางคน มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น และมันจะใช่หรือไม่ อีกสองวันที่เหลือสามารถรอดูได้เลย"

ในขณะนี้ ทุกคนในกลุ่มต่างตกตะลึงและไม่สามารถละสายตาจากไปข้อความนี้ได้

บ้าเกินไปแล้ว

เจ้าหมายถึง 7.5 ล้านคะแนนการบริจาคนี้ เป็นเพียงจุดเริ่มต้นใช่ไหม

อะไรเขายังจะทำได้ 10ล้าน? หรือแม้แต่กระทั่ง 20 ล้านเลยงั้นเหรอ?

สิ่งสำคัญคือภายในสองวัน!!

“เอาล่ะ เรามาจบเรื่องนี้กันที่นี่ แยกย้ายได้”

จูนิเปอร์กล่าวขึ้น

ความเงียบเชียบอดีตกลับคืนมาในกลุ่มอีกครั้ง

เหอเยจุนวางโทรศัพท์ลงแล้วพูดอย่างไม่อยากเชื่อว่า

สาขาอันชานนี้บ้าเกินไปใช่ไหม?

โอเค อีกสองวันใช่ไหม?

ข้าจะรอดูว่าคนที่ชื่อเฉินฟานคนนี้สามารถสะสมคะแนนได้มากขนาดไหนกัน!

ความคิดของเขาเป็นความคิดของนักรบส่วนใหญ่ในกลุ่มอย่างแน่นอน

…

ภายในห้องๆหนึ่ง

“พี่หวัง” ชายร่างกำยำถามพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ “ท่านคิดว่าเฉินฟานคนนี้ทรงพลังมากจริงๆ เหรอ?”

“ถูกต้องแล้ว พี่หวัง แม้แต่ผู้อำนวยการตู้ก็พูดแทนเขา ดูเหมือนว่าจะเป็นของจริงใช่ไหม? สามารถน้าวคันธนู 10,000 ปอนด์ได้ แถมยังยิงสัตว์อสูรระดับสูงด้วยธนูเพียงดอกเดียว ด้วยการที่เขาเป็นแค่นักรบฮัวจินเท่านั้น นี่เขาเป็นสัตว์ประหลาดจริงๆเหรอ?”

หวังห่าวพูดอย่างเฉยเมย "แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องเท็จก็ช่าง หรือจะเป็นเรื่องจริงแล้วยังไงล่ะ อันดับหนึ่งยังไงก็ต้องเป็นของข้า"

"เอิ่ม!"

อีกสองคนพยักหน้า

ถูกต้อง พวกเขาจะไม่ให้โอกาสคนอื่นได้มาแย่งอันดับหนึ่งไปอย่างเด็ดขาด

…

“คะแนนการบริจาค 7.5 ล้านคะแนน เพิ่งเริ่มต้นงั้นเหรอ?”

ทีมนักรบสี่คนกำลังเดินอยู่ในป่า มีคนดูข้อความซุนเว่ยจากโทรศัพท์และเยาะเย้ยว่า "ช่างเป็นคำคุยโม้ที่ดังมากจริงๆ เขาคิดว่าสัตว์อสุรระดับสูงมันฆ่าง่ายขนาดนั้นจริงๆหรือ?"

“เขามันก็แค่โชคดีหรอกใช่ไหม?”

“พวกเจ้ากลัวอะไร เรามาทำงานให้หนักขึ้นเพื่อฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงอีกสองตัวกันดีกว่า เมื่อถึงเวลานั้นเราจะบริจาคเงินให้กับพี่เฉิง”

"พี่น้อง ขอบใจพวกเจ้ามาก"

เฉิงเหว่ยกล่าวขอบคุณ

ตอนนี้เขามีคะแนนการบริจาค 9 ล้าน และรั้งอันดับสอง แต่ช่องว่างกับอันดับหนึ่งไม่เล็ก และอันดับสามก็ยังตามมาติดๆ

“พี่เฉิง พวกเราเป็นพี่น้องกันไม่ต้องเกรงใจ คราวนี้เราจะมุ่งเป้าไปที่อันดับหนึ่ง!”

“ใช่! อันดับหนึ่งเท่านั้น!”

…

“เฉินฟาน?”

ชูเฉียวขมวดคิ้วเล็กน้อย

“พี่ชู ท่านคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”

นักรบถามข้างๆเขาถามขึ้น

“เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะมีนักรบขอบเขตจินแข็งแกร่งขนาดนี้ ลูกธนูหนึ่งดอกฆ่าได้หนึ่งตัว และลูกธนูสองดอกฆ่าได้สองตัว”

นักรบในทีมของเขาคนหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ

"ข้าไม่มีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้"

ชูเฉียวส่ายหัวแล้วพูดว่า "แต่สรุปก็คือ เราแค่พยายามทำให้ดีที่สุด แม้ว่าสุดท้ายแล้วข้าจะไม่ได้ติดสามอันดับแรกก็ไม่สำคัญ ข้าสามารถรอครั้งต่อไปได้"

…

ในห้องพักแห่งหนึ่ง

แน่นอนว่าเฉินฟานไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในกลุ่มแชทนั้น

กล่าวอีกนัยหนึ่ง แม้ว่าเขาจะรู้ แต่เขาก็ไม่สนใจที่จะชี้แจงอะไรเลย

เขาวางเม็ดยาพลังงานเลือดมากกว่าสิบขวดที่เขารวบรวมได้ในครั้งนี้ไว้ข้างหน้าเขา

ก่อนอื่นเขาเปิดขวดเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูง และกินเม็ดยาไปทั้งหมด 132 เม็ด

จากนั้นคะแนนศักยภาพของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็น 1.58 ล้านคะแนนทันที!...

…………….