ตอนที่ 569 : ดูดซับสายเลือดเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิด! สายเลือดมนุษย์แห่งความโกลาหลระดับมหากาพย์ขั้นสูง! (1)

“สายเลือดเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดมีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับตำนาน 10,000 ชิ้นและตราดินแดนระดับตำนาน 10,000 อัน”

“การ์ดกำหนดสินค้าราคาเท่าเดิมคือแกนหมอกระดับตำนาน 10 ชิ้นและตราดินแดนระดับตำนาน 1 ชิ้น”

“ทักษะผู้กล้าเทพภูตผีบัญชาทัพก็เหมือนกัน มันมีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับมหากาพย์ 50 ชิ้นและตราดินแดนระดับมหากาพย์ 5 อัน”

โจวเฉิงมินพูดอย่างสบายๆ

“อะไรกันเนี่ย?!”

โจวโจวอุทานออกมา

แกนหมอกระดับตำนาน 10,000 ชิ้นและตราดินแดนระดับตำนาน 10,000 อัน???

นั่นเท่ากับแกนหมอกระดับตำนาน 20,000 ชิ้นเชียวนะ!

มันไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถจ่ายได้ เพราะเมื่อวานเขาเพิ่งได้รับแกนหมอกระดับตำนานมาทั้งหมดมากกว่า 36,000 ชิ้น

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะรวยแค่ไหน แต่เขาก็ไม่เต็มใจที่จะจ่ายในราคาขนาดนี้

เขาไม่เคยซื้อขายที่แพงขนาดนี้มาก่อนเลย!

“นี่ไม่ได้แพงเลย สายเลือดของเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดนี้คือหนึ่งในสายเลือดระดับแนวหน้าของโลกหล้า ระดับของมันยังสูงถึงระดับเทพแท้จริงขั้นสูงด้วย พูดตามหลักการแล้ว มันควรมีราคาเท่ากับลูกแก้วเทวะระดับเทพแท้จริง 100 อันด้วยซ้ำ”

“ข้าแค่ขอแกนหมอกระดับตำนาน 10,000 ชิ้นและตราดินแดนระดับตำนาน 10,000 อันเท่านั้นเองเพราะข้าไม่คิดว่าฝ่าบาทจะสามารถหาลูกแก้วเทวะระดับเทพแท้จริงมาได้ในตอนนี้ ฝ่าบาทอย่าโลภเกินไปนักสิ”

เมื่อโจวเฉิงมินได้ยินคำพูดของโจวโจว เขาก็ส่ายหัวและพูดออกมา

โจวโจวพูดไม่ออก

ฉันพูดไปว่าฉันโลภขนาดนั้นเลยเหรอ?

อย่างไรก็ตาม จากมูลค่าที่แท้จริงของสายเลือดเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิด มันก็คุ้มค่ากับราคานี้จริงๆ มันกระทั่งเป็นราคาที่ถูกแล้วด้วยซ้ำ

เขาไม่ได้ถูกเอาเปรียบเลย

เมื่อคิดได้เช่นนี้ โจวโจวก็มองไปยังแกนหมอกที่ถูกเก็บเอาไว้ในถุงสมบัติหมอกสวรรค์ของเขา

หลังจากแปลงพวกมันเป็นแกนหมอกระดับตำนานแล้ว ในตอนนี้เขาก็มีแกนหมอกระดับตำนานถึง 44,647 ชิ้น

“เลือดไหลซิบๆ เลย”

โจวโจวคิดด้วยความปวดใจ

อย่างไรก็ตาม แม้ว่ามันจะแพงมาก แต่ในฐานะสายเลือดระดับแนวหน้าของโลกสรรพเผ่าพันธุ์ สายเลือดของเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดก็ย่อมทำให้สายเลือดมนุษย์แห่งความโกลาหลของเขาพัฒนาได้เป็นอย่างมากแน่ๆ ดังนั้นเขาต้องซื้อมันให้ได้

เขากำลังจะหยิบเอาแกนหมอกออกมา แต่ในทันใดนั้นเอง เขาก็คิดบางสิ่งขึ้นมาได้ จากนั้นเขาก็รีบควานหาในกล่องสมบัติแห่งราชาของเขา

ในไม่ช้าเขาก็พบการ์ดใบหนึ่ง

[ชื่อไอเท็ม: การ์ดลดราคา]

[ระดับ: ระดับพิเศษ]

[เอฟเฟกต์: ลอร์ดสามารถใช้การ์ดใบนี้ในร้านค้าแห่งลอร์ดได้ และท่านจะสามารถซื้อสินค้าที่กำหนดได้ในราคาที่ต่ำลง 30%]

[รายละเอียด: การ์ดเฉพาะตัวจากร้านค้าแห่งลอร์ด มันสามารถใช้ลดราคาสินค้าได้]

“ฉันเกือบลืมมันไปเลย…”

โจวโจวยิ้มออกมา

การ์ดใบนี้เป็นสิ่งที่เขาได้มาจากร้านค้าแห่งลอร์ดเมื่อนานมาแล้ว

หลังจากโจวโจวซื้อมันมา เขาก็ยังไม่ได้ใช้มันเลย

.

สายเลือดของเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดตรงหน้าของเขาคงจะปรากฏขึ้นไม่กี่ครั้งในร้านค้าแห่งลอร์ด

เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาก็ควรใช้การ์ดลดราคานี้กับมัน

เมื่อคิดได้เช่นนี้ โจวโจวก็ยื่นการ์ดลดราคาให้กับโจวเฉิงมินและพูดออกมาว่า

“ข้าอยากซื้อพวกมันทั้งหมดเลย แต่ขอให้การ์ดลดราคากับสายเลือดของเผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิดนะ”

“ได้สิ”

โจวเฉิงมินรับมันไป

“งั้นฝ่าบาทก็ต้องจ่ายแกนหมอกระดับตำนาน 7,000 ชิ้นและตราดินแดนระดับตำนาน 7,000 อันเพื่อซื้อมัน”

โจวโจวยิ้มและพยักหน้า

การ์ดลดราคาช่วยเขาประหลาดแกนหมอกระดับตำนานไปได้ถึง 6,000 ชิ้น กำไรจริงๆ!

เขาหยิบเอาแกนหมอกระดับตำนาน 14,011 ชิ้นและแกนหมอกระดับมหากาพย์ 55 ชิ้นออกมา และยื่นมันให้กับโจวเฉิงมิน หลังจากกล่าวลาแล้ว เขาก็เก็บไอเท็มทั้งสามชิ้นและเตรียมกลับไปยังวังของลอร์ด

อย่างไรก็ตาม ในทันทีที่เขาออกมาจากร้านค้าแห่งลอร์ด เขาก็พบเข้ากับหลี่ย่าและสาวใช้ของเธอที่เดินออกมาจากวังของลอร์ด

พวกเขาสบตากัน

“ฝ่าบาท ท่านอยู่ที่นี่ทั้งคืนเลยเหรอ?” หลี่ย่าถามด้วยความสงสัย

ทั้งสองคนเรียกชื่อจริงกันในที่ส่วนตัว อย่างไรก็ตาม หลี่ย่าก็ยังเรียกโจวโจวว่าฝ่าบาทในที่สาธารณะอยู่ดี

โจวโจวกำลังจะพูดออกมา แต่โจวเฉิงมินก็ยื่นหน้าออกมาจากห้องและหัวเราะ

“ใช่แล้ว! เมื่อคืนฝ่าบาทเล่นเกมอยู่กับข้าทั้งคืนเลย โอ้ใช่ คืนนี้พวกเราตกลงว่าจะมาเล่นเกมกันอีกด้วย มันมีโอกาสสูงมากที่คืนนี้พวกเราจะเล่นเกมกันทั้งคืนอีก”

โจวโจว: “...”

หลี่ย่าพูดไม่ออก

“ฝ่าบาท… งั้นที่ท่านออกไปข้างนอกเมื่อคืนก็เพื่อไปเล่นเกมงั้นเหรอ…”

หลี่ย่าได้สติกลับมา

“ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น ให้ข้าอธิบายก่อน…” โจวโจวรีบอธิบาย

นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย? ฉันเป็นคนแบบที่ไม่ยอมทำการทำงานเพราะไปเล่นเกมงั้นเหรอ?

“ท่านไม่ต้องอธิบายหรอก”

หลี่ย่าเดินเข้ามาและยิ้ม “ข้ารู้สึกอยู่เสมอว่าชีวิตของฝ่าบาทตึงเครียดเกินไป และฝ่าบาทแทบไม่มีงานอดิเรกอื่นนอกจากการพัฒนาอาณาจักร ข้ามีความสุขมากที่ได้เห็นฝ่าบาทมีงานอดิเรกอื่นนอกจากการพัฒนาดินแดน ข้าไปก่อนนะเจ้าคะ คืนนี้ท่านไม่ต้องมาหาข้าก็ได้ ข้าขอให้ท่านได้สนุกนะเจ้าคะ” หลี่ย่าและหยูเฉียวเดินจากไป

ก่อนที่หยูเฉียวจะจากไป เธอก็มองไปที่โจวโจวด้วยความประหลาดใจราวกับว่าเธอไม่อาจทำใจเชื่อได้ว่าชายผู้นี้ที่พิชิตอาณาจักรขั้นต้นถึงสี่แห่งมาจะยอมอยู่กับชายวัยกลางคนเพื่อเล่นเกมกันตลอดทั้งคืนแทนที่จะไปอยู่กับภรรยาของเขา

“เจ้าตั้งใจใช่ไหม?”

หลังจากสองสาวจากไป โจวโจวก็มองไปยังโจวเฉิงมินอย่างไม่พอใจ

“ย่อมไม่!”