โจวโจวมองดูดินแดนภูมิภาคของทะเลทรายตะวันสาดแสงที่กลายเป็นระดับทองคำเหลืองแล้ว เขาคิดอยู่ชั่วขณะและให้คนไปเชิญหลี่ย่าเข้ามา

ถ้าเขาไม่คิดหาวิธีหลอมรวมภูมิภาคทั้งสองแห่งนี้ คืนนี้เขาก็คงจะนอนไม่หลับแน่

โชคดีที่อีกฝ่ายยังไม่กลับไป มิฉะนั้นเขาก็คงต้องรอให้หลี่ย่ากลับมาก่อน

หลังจากหลี่ย่ามาถึง โจวโจวก็คุยกับอีกฝ่ายนิดหน่อยและถามเธอว่าเธอสามารถจัดหาใบหลอมรวมดินแดนให้กับเขาได้อีกไหม

“ข้าสามารถซื้อพวกมันด้วยแกนหมอกได้”

โจวโจวกล่าว

เขาไม่ได้ขาดแคลนแกนหมอก ดังนั้นมันย่อมเป็นการดีที่สุดถ้าเขาจะซื้อพวกมัน

สำหรับการให้อีกฝ่ายมอบใบหลอมรวมดินแดนให้กับเขาแบบฟรีๆ นั้น โจวโจวคงไม่มีหน้าไปทำแบบนั้นแม้ว่าหลี่ย่าจะเต็มใจก็ตาม

สหายย่อมไม่ฉวยโอกาสต่อกันแบบนี้

“มันไม่พอเหรอ?”

หลี่ย่าอดอึ้งไปไม่ได้เมื่อเธอได้ยินคำพูดของโจวโจว จากนั้นเธอก็ถามอย่างจริงจัง

“ข้าขาดใบหลอมรวมดินแดนระดับเงินขาวไปอีกอัน และพวกเราน่าจะต้องการพวกมันอีกเป็นจำนวนมากในอนาคต ดังนั้นข้าเลยอยากจะซื้อพวกมันอีก”

โจวโจวตอบตามจริง

หลี่ย่าเดาะลิ้น

เธอเพิ่งมอบใบหลอมรวมดินแดนระดับเงินขาวให้กับเขาไป 4 อัน มันไม่พอจริงๆ เหรอ?

มันน่าจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับคนภายนอกที่จะจินตนาการว่าลอร์ดผู้หล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้าของเธอนั้นพัฒนามาได้ถึงระดับนี้ในระยะเวลาสั้นๆ แค่ 14 วันเท่านั้น

“ตกลง ข้าจะไปคุยกับท่านพ่อให้เมื่อข้ากลับไป”

หลี่ย่าตกลงโดยไม่ลังเล

แม้ว่าท่านพ่อจะอยากเก็บใบหลอมรวมดินแดนเหล่านี้เอาไว้และหลอมรวมดินแดนภูมิภาคระดับเหนือสามัญขึ้นมาอีกแห่งสำหรับอาณาจักรออโรร่าหลังจากที่เขาสะสมได้มากพอ ซึ่งมันก็จะช่วยเพิ่มรากฐานของอาณาจักรได้ แต่ในตอนนี้ที่อาณาจักรออโรร่าถูกรายล้อมไปด้วยเหล่าศัตรูจากสามด้าน สถานการณ์ของมันจึงไม่สู้ดีนัก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้พิจารณาถึงแผนการในระยะยาวเช่นนั้นเท่าไร

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ใบหลอมรวมดินแดนจึงไม่ได้สำคัญเท่าไรนัก

“ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของท่าน ท่านสามารถบอกกับท่านพ่อได้เลยว่าข้าจะใช้แกนหมอกระดับเพชรเพื่อซื้อมันเมื่อท่านคุยกับท่านพ่อ ถ้าไม่ได้ จะเอาแกนหมอกระดับเหนือสามัญเลยก็ได้”

โจวโจวกล่าว

ด้วยถุงสมบัติหมอกสวรรค์ ไม่ต้องพูดถึงแกนหมอกระดับเหนือสามัญเลย แม้แต่แกนหมอกระดับตำนานเขาก็สามารถสร้างขึ้นมาได้

อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ก็เกินไปหน่อย ดังนั้นโจวโจวจึงไม่ได้พูดอะไรออกมา

แกนหมอกระดับเหนือสามัญ?!

ดวงตาของหลี่ย่าเปล่งประกายขึ้นมา

แกนหมอกระดับนี้ถือได้ว่าเป็นทรัพยากรชั้นยอดสำหรับอาณาจักรออโรร่า

เธอไม่คาดคิดเลยว่าโจวโจวก็จะมีมันอยู่ด้วย

หลี่ย่ารู้สึกขึ้นมาในทันใดว่าเธอไม่สามารถทำความเข้าใจโจวโจวได้เลย

เขาไม่เหมอืนกับลอร์ดมือใหม่เอาซะเลย แต่ก็เอาเถอะ ยิ่งเธอไม่เข้าใจโจวโจวเท่าไร มันก็ยิ่งพิสูจน์ว่าการตัดสินใจของเธอถูกยิ่งขึ้นเท่านั้น

“ท่านพ่อจะต้องตกลงแน่ๆ”

หลี่ย่ากล่าว

โจวโจวพยักหน้ารับ

หลังจากคุยกันต่อสักพัก หลี่ย่าจึงขอตัวกลับไปยังอาณาจักรออโรร่า

เมื่อโจวโจวได้ยินเช่นนี้ เขาก็ไปส่งเธอที่นอกเมืองตะวันสาดแสง เขากลับมาที่ดินแดนของเขาหลังจากเห็นว่าเธอได้ติดตามผู้เชี่ยวชาญด้านค่ายกลข้ามมิติกลับไปแล้ว

ในทันทีที่เขากลับมา เขาก็เห็นใครบางคนกำลังรอเขาอยู่ที่ทางเข้าปราสาท

มันคือเป่าซิ่วเอ๋อร์ที่เขาไม่ได้เจอมานานแล้ว

“ท่านลอร์ด ท่านกลับมาแล้ว!”

ดวงตาของเป่าซิ่วเอ๋อร์เปล่งประกายขึ้น

ด้วยเหตุผลใดก็ไม่ทราบ โจวโจวสามารถมองเห็นความโหยหาอยู่ในแววตาของอีกฝ่ายได้

ความโหยหางั้นเหรอ?

เกิดอะไรขึ้น?

เขาคิดว่าเขามองผิดไป ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับมัน

“ไม่เจอกันนานนะ ช่วงนี้เจ้าเป็นยังไงบ้าง?”

โจวโจวพยักหน้าและยิ้ม

“ข้ากำลังดูแลท่านอาจารย์หลี่อยู่ ข้ามาที่นี่ในวันนี้เพื่อบอกท่านลอร์ดว่าท่านอาจารย์หลี่ฟื้นแล้ว เธอสามารถเดินได้เองแล้ว แต่ก็ยังไม่เร็วนัก”

เป่าซิ่วเอ๋อร์กล่าว

“อาจารย์หลี่ฟื้นแล้วเหรอ? พาข้าไปหาเธอที”

โจวโจวพูดออกมาในทันที

เป่าซิ่วเอ๋อร์พยักหน้าและพาเขาไปที่บ้านของเธอ

ในไม่ช้า พวกเขาสองคนก็มาถึงบ้านของเป่าซิ่วเอ๋อร์

เขาเพิ่งมาถึง แต่โจวโจวก็เห็นจางหลี่กำลังประคองผู้หญิงผมขาวที่มีใบหน้าที่ยิ้มแย้มและใจดีเดินไปรอบๆ ประตู

เธอคือหลี่ฮุ่ยเยว่ที่เพิ่งฟื้นนั่นเอง

ไป่เยว่จิงเองก็กำลังยืนอยู่ข้างๆ

ในเวลานั้นเอง เขาก็มองไปที่หลี่ฮุ่ยเยว่ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

ทั้งสามคนพบการมาถึงของโจวโจวและเป่าซิ่วเอ๋อร์

“คาราวะท่านลอร์ด!”

จางหลี่และไป่เยว่จิงกล่าวออกมาด้วยความเคารพในทันที

ในเวลานั้นเอง หลี่ฮุ่ยเยว่ก็ตระหนักได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าของเธอคือผู้มีพระคุณของเธอนั่นเอง

แม้ว่าเธอจะได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเขามานานแล้ว แต่เธอก็อดประหลาดใจไม่ได้เมื่อเธอได้เห็นโจวโจวด้วยตาของตัวเอง

เขายังหนุ่มยิ่งนัก…

เธอก้มหัวลงทันทีโดยไม่คิดอะไรและกล่าวด้วยความซาบซึ้งว่า

“คาราวะท่านลอร์ด! ขอบคุณมากที่ช่วยชีวิตของข้าเอาไว้ ท่านช่างเมตตาคนแก่ผู้นี้จริงๆ”

โจวโจวเดินไปข้างหน้าทันทีและประคองอีกฝ่ายขึ้นมา

“เป่าซิ่วเอ๋อร์และลูกศิษย์ของท่านอย่างจางหลี่ต่างก็เป็นลูกน้องที่โดดเด่นมากในดินแดนของข้า ในฐานะลอร์ด ข้าจะไม่ช่วยได้ไงในเมื่ออาจารย์ของพวกเธอต้องการความช่วยเหลือ” เขายิ้มและพูดออกมา

“ท่านลอร์ด…”

เป่าซิ่วเอ๋อร์และจางหลี่ประทับใจมาก

ถ้ามันไม่ใช่เพราะทั้งสองคนนี้ภักดีต่อเขาจนตายแล้ว ความภักดีของพวกเขาก็คงจะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากแน่นอน

หลี่ฮุ่ยเยว่ยิ้มและพยักหน้า

“ข้าไม่มีอะไรจะตอบแทนในความเมตตาของท่านเลย ถ้าท่านไม่ว่าอะไร ข้าก็ขอเป็นช่างตัดเสื้อในดินแดนของท่านจวบจนชีวิตจะหาไม่และขออยู่ภายใต้ท่านตลอดไปนะเจ้าคะ” เธอกล่าว

ดวงตาของโจวโจวเปล่งประกายขึ้นมาในทันที

นี่คือช่างตัดเสื้อระดับเหนือสามัญ

มันเทียบได้กับผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกดึงดูดมาโดยคะแนนชื่อเสียงซึ่งอยู่ในระดับเดียวกันกับไป่เยว่จิง เฉียนเจียงเซิง และลั่วเฟิงเลย

ใครจะปฏิเสธของดีๆ แบบนี้กัน?!

“งั้นข้าขอฝากดินแดนของข้าไว้กับท่านด้วยในอนาคต”

โจวโจวตกลงด้วยรอยยิ้มในทันที

“ข้าจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ”

หลี่ฮุ่ยเยว่ตอบโดยไม่ลังเล

เมื่อเห็นเช่นนี้ โจวโจวจึงเปิดข้อมูลของอีกฝ่ายขึ้นมาดู

เขาพบว่าหลี่ฮุ่ยเยว่คือช่างตัดเสื้อระดับเหนือสามัญขั้นสูงที่มีศักยภาพระดับเหนือสามัญขั้นสูง!

นอกจากนี้ความภักดีของเธอยังมีมากถึง 95!

นี่เป็นครั้งแรกที่โจวโจวได้เห็นลูกน้องที่เพิ่งเข้าร่วมดินแดนแล้วมีความจงรักภักดีมากขนาดนี้

โจวโจวมองดูขีดจำกัดศักยภาพของอีกฝ่ายและคิดถึงยายกระดับศักยภาพระดับมหากาพย์ของเขาทันที

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

โจวโจวเป็นลอร์ดที่มีประสบการณ์แล้ว เขาควรมีหลักการในการมอบรางวัลและบทลงโทษ

มันคงจะไม่ดีแน่ถ้าเขาจะมอบยายกระดับศักยภาพที่หายากและล้ำค่าให้กับอีกฝ่ายโดยไม่มีเหตุผลต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้

มันยังไม่สายเกินไปที่จะรอให้อีกฝ่ายสร้างความดีความชอบซะก่อน

จากนั้นโจวโจวและหลี่ฮุ่ยเยว่ก็คุยกันต่อสักพักก่อนที่เขาจะจากไปพร้อมกับผู้อาวุโสไป่

“ทั้งหมดต้องขอบคุณท่านผู้อาวุโสไป่แล้วที่ทำให้พวกเราสามารถช่วยผู้อาวุโสหลี่ได้และทำให้ดินแดนของพวกเราได้รับช่างตัดเสื้อระดับเหนือสามัญขั้นสูงที่จงรักภักดีมาอีกคน”

โจวโจวและผู้อาวุโสไป่คุยกันระหว่างเดิน

“ท่านลอร์ดก็ถ่อมตัวเกินไปแล้ว ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะข้า ถ้าไม่ใช่เพราะใบสั่งยาที่จำเป็นมูลค่าหนึ่งพันทองสำหรับเหตุฉุกเฉินที่ท่านมอบให้ข้าใช้ ข้าก็เกรงว่าข้าคงจะไม่สามารถทำอะไรกับอาการป่วยของหลี่ฮุ่ยเยว่ได้เลย”

ไป่เยว่จิงถอนหายใจออกมา

คราวนี้ทั้งหมดก็เป็นเพราะความช่วยเหลือของท่านผู้อาวุโสในใบสั่งยาที่จำเป็นมูลค่าหนึ่งพันทองสำหรับเหตุฉุกเฉิน มิฉะนั้นเขาก็คงจะไม่สามารถทำมันได้เพียงลำพังเหมือนกัน

น่าเสียดายที่สติของผู้อาวุโสนั้นดูเหมือนจะยังไม่สมบูรณ์ มิฉะนั้นเขาก็คงจะสามารถรักษาหลี่ฮุ่ยเยว่ได้เร็วกว่านี้แน่นอน

โจวโจวนึกขึ้นมาได้เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้

เขานึกขึ้นมาได้ว่าเขาได้ปล่อยข้อเสนอเพื่อแลกเปลี่ยนกับรูปปั้นบรรพบุรุษไปนานแล้ว แต่มันก็ไม่มีการตอบสนองเลย

โจวโจวไม่ได้ประหลาดใจเลย เพราะมันไม่ใช่ลอร์ดทุกคนที่จะไม่ปกติเหมือนกับโจวโจวที่จะมีสถาปนิกระดับสูงที่สามารถสร้างสิ่งปลูกสร้างระดับสูงอย่างวัดบรรพบุรุษจักรพรรดิได้ในช่วงแรกๆ เช่นนี้

ในเวลานั้นเอง เขาก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่งและอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็เปิดตลาดซื้อขายอย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาเห็นการแจ้งเตือนจากตลาดซื้อขาย ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นทันที