[สังหารมอนสเตอร์ระดับ 8 ได้รับพลังเวทย์ 996 แต้ม]

.....

เสียงแจ้งเตือนดังก้องในหัวของ หลิน ยู

หลังจากเดินอยู่ด้านนอกรั่วลากเหล่ามอนสเตอร์มานานกว่าชั่วโมง ในที่สุด มอนสเตอร์อันเดดกลุ่มสุดท้ายก็ตกอยู่ภายใต้การโจมตีของกองทัพพืชในที่สุด

ในที่สุดดอกไม้แห่งการกลืนกินที่เหลืออีกสามตัวก็ประสบความสำเร็จในการคัดลอกสกิลฝนกรดมรณะ

"เอาละ พวกเรามาพักกันก่อน"

หลิน ยู มองผ่านรั้วเข้าไป เห็นเงาขนาดใหญ่สองเงาอยู่ด้านนอกประตูโบสถ์ เขาปล่อยทหารพืชพักฟื้นกันไปก่อน

ในครั้งนี้เนื่องจากใช้วิธีล่อมันสังหารทีละตัว ทำให้กองกำลังของเขาสูญเสียไม่มากนัก พลังงานของจึงไม่เสียเปล่าแม้แต่น้อย

มันจึงใช้เวลาไม่นานนักในการพักฟื้น

หลิน ยู นำกองทัพพืชผ่านรั้วค่อยๆเข้าไปในลาน

ออร่าแห่งความภายในลานโบสถ์นั้นแข็งแกร่งกว่าข้างนอกอย่างเห็นได้ชัด

ระยะการมองเห็นของเขาลดเหลือเพียงแค่ 100 เมตรเท่านั้น ทั่วทุกที่เต็มไปด้วยหมอกสีเทา

ทันใดนั้น

เขาก็มองเห็นเงาดำทะมึนขนาดใหญ่ทั้งสองได้อย่างชัดเจน ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปมันทันที

เมื่อเดินเข้าไปในด้านในเขารู้สึกราวกับเดินอยู่ในนรก

ถึงแม้ว่าจู่ๆ จะมีเหล่าวิญญาณร้าย หรือ ดูลาฮานโผล่ออกมา หลิน ยู ก็ไม่ประหลาดใจแม้แต่น้อย

[ชื่อ : เดอร์บุชเชอร์ (บอส)]

[เผ่าพันธุ์ : อันเดด]

[ระดับ : ระดับ 8 (ระดับ S)]

[ความแข็งแกร่ง : 2500 (+2000)]

[ร่างกาย : 2500 (+2000)]

[ความว่องไว : 2200 (+1760)]

[วิญญาณ : 2400 (+1920)]

[สกิล : กลืนกิน , ตะขอมรณะ , ขุนเขาไท่ซาน ,สัญญาแห่งชีวิต]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 80%]

[หมายเหตุ : เดิมทีเขานั้นเป็นคนขายเนื้อของโบสถ์ เขาได้ติดเชื้อจากพลังแห่งความตายโดยไม่ทราบสาเหตุและกลายเป็นมอนสเตอร์อันเดดโดยไม่รู้ตัว]

.....

[ชื่อ : เนโคแมนเซอร์ (บอส)]

[เผ่าพันธุ์ : อันเดด]

[ระดับ : ระดับ 8 (ระดับ S)]

[ความแข็งแกร่ง : 2350 (+1880)]

[ร่างกาย : 2250 (+1800)]

[ความว่องไว : 2300 (+1840)]

[วิญญาณ : 2500 (+2000)]

[สกิล : บิ้ง , อ้อมกอดแห่งความตาย , หลุมดำกลืนกิน ,สัญญาแห่งชีวิต]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 80%]

[หมายเหตุ : เดิมทีเขานั้นเป็นผู้นำของเหล่านักบวชของโบสถ์ เขาได้ติดเชื้อจากพลังแห่งความตายโดยไม่ทราบสาเหตุและกลายเป็นมอนสเตอร์อันเดดโดยไม่รู้ตัว]

ดีจริงๆ

สมแล้วที่พวกมันเป็นยมทูต

มันเป็นคนขายเนื้อที่มีฝีหนองไปทั้งตัว มีตะขอและเคียวเกี่ยวอยู่บนไหล่

อีกตัวเป็นเนโคแมนเซอร์ที่ถือไม้เท้าตัวเขามันถูกห่อหุ้มด้วยออร่าแห่งความตายที่แข็งแกร่ง

นี้เป็นการรวมตัวที่ทำให้เขารู้สึกอันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียว

แต่ที่แปลกอย่างหนึ่งของมอนสเตอร์บอสสองตัวนี้มีสกิลมากกว่ามอนสเตอร์บอสตัวอื่นๆถึงหนึ่งสกิล แถมชื่อของพวกมันก็ยังเหมือนกันอีกด้วย

มันมีบางอย่างแปลกๆ

ดวงตาของ หลิน ยู กลายเป็นเคร่งขรึมมองไปยังรอบๆ

ตัวอาคารของโบสถ์ทั้งหมดนั้นยังคงอยู่สภาพเดิม มีทางเข้าเพียงทางเดียวคือประตูนั้นเท่านั้น

ก่อนที่เขาจะได้รู้ว่าอะไรซ่อนอยู่ภายใน สงสัยต้องกำจัดมอนสเตอร์บอสที่เฝ้าอยู่ที่ประตูสองตัวนี้ซะก่อน เพื่อป้องกันอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้น

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็นำกองทัพพืชเข้าไปใกล้ๆอย่างระมัดระวังอาศัยเงาของสวนดอกไม้

เมื่อพวกเขาอยู่ห่างออกไปเกือบ 50 เมตร เป่าปิง ที่อยู่ในกองกำลังก็เล็งไปยังเนโคแมนเซอร์ซึ่งลอยอยู่ทางขึ้นบรรได

มันเป็นเรื่องปกติที่ต้องโจมตีแถวหลังก่อนเมื่อสู้กันเป็นกลุ่ม

ครั้งนี้ หลิน ยู ได้เรียนรู้มากมายเลยทีเดียว

ก่อนจะให้เป่าปิงโจมตี เขาก็ได้เรียกหญ้าโคมไฟออกมาเปิดใช้งานสกิลสงบเสียงเพื่อเก็บเสียงการโจมตีของเป่าปิง

วินาทีต่อมา

ประกายไฟก็ระเบิดออกมา

กระสุนถั่วที่ห่อหุ้มด้วยเปลวเพลิงมังกรพุ่งออกไป กลายเป็นลำแสงสีแดงเพลิงพุ่งเข้าไปยังเนโคแมนเซอร์ที่ลอยอยู่ตรงบรรได

"ตูมมม"

เศษเนื้อกระเด็นออกไปทั่วทันที

เนโคแมนเซอร์ที่ถูกระเบิดศรีษะด้วยการโจมตีในครั้งเดียว

ร่างขนาดใหญ่ของมัน กระเด็นไปด้วยแรงกระแทกที่ทรงพลังชนเข้ากับกำแพง

อย่างไรตาม สิ่งที่ หลิน ยู ไม่คาดคิดก็คือ

ไม่มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของเขา

ตรงกันข้าม เมื่อเดอร์บุชเชอร์ พบพวกเขาเข้า มันก็ร้องคำรามออกมา ทันใดนั้นมันก็กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า ง้างกระโจมตีจากด้านบนทันที

"ตูม!!"

พื้นดินถึงกับสั่นสะเทือนอย่างรุงแรง

ด้วยการชกเพียงแค่ครั้งเดียว ทหารขยายพันธุ์ที่เป็นร่างแยกซึ่งอยู่ด้านหน้าถูกขยี้ตายลงในทันที แม้กระทั่งพื้นที่บริเวณสวนยังเกิดเป็นหลุมลึก

โชคดีที่หลิน ยู ตอบสนองได้ทันเวลา ทหารพืชของเขาได้กระจายตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ล้อมรอบเดอร์บุชเชอร์ที่ล้มลงกับพื้นเอาไว้

"โจมตี!"

ด้วยคำสั่งของเขา กองทัพพืชได้เปิดฉากโจมตี การโจมตีจำนวนมากตกลงไปในหลุม เกิดเป็นระเบิดต่อเนื่องอย่างรุนแรง ระเบิดสวนดอกไม้น้อยๆแหลกเป็นเสี่ยงๆ

"โกร่ววว"

โดยไม่คาดคิด เดอะบุชเชอร์ที่อยู่ใจกลางดงระเบิด มันได้ระเบิดพลังออกมาอีกครั้ง

มันเหวี่ยงตะขอในมือของมันออกไปเกี่ยวกับ ภูติไม้โบราณที่อยู่ข้างหน้ามัน ลากลงมายังในหลุม

จากนั้นมันก็อ้าปากกว้างใช้สกิลกลืนกินทันที

"รีบใช้สกิลป้องกันเร็วเข้า!!"

หลิน ยู ตะโกนออกมาอย่างเร่งรีบ

การสูญเสียทหารขยายพันธุ์ร่างแยกนั้นเป็นธรรมดาที่เขาจะสามารถรับได้

แต่เมื่อเห็นทหารพืชขยายพันธ์ร่างหลักที่มีมอสชีวภาพเกาะอยู่ด้วยนั้น ความตายของมันคือการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของเขา

โดยไม่ลังเลเขาสั่งให้มอชชีวภาพเปิดใช้งานสกิลจากวัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพทันที เปลี่ยนค่าสถานะทั้งหมดให้กลายเป็นค่าสถานะร่างกาย

กร๊วมม!

เสียงกัดดังก้องเข้าไปในหูของพวกเขา

ฟันที่ชุมไปด้วยเลือดของ เดอะบุชเชอร์ กัดไปที่ภูติไม้โบราณที่มีมอสชีวภาพราวกับมันกำลังกัดแผ่นเหล็กอยู่

ฟันของมันจะฝังลงไปซักนิดก็ยังยาก

กองทัพแบนชีที่อยู่ด้านหลังก็อาศัยโอกาสนี้ เถาวัลย์ยักษ์จำนวนมากได้เข้าพันธนาการเดอะบุชเชอร์ อย่างรวดเร็ว และช่วยภูติไม้โบราณออกมาจากหลุมลึกได้ในที่สุด

ทันใดนั้น การโจมตีจากระยะไกลจำนวนมาก็มาถึงระเบิดใส่เดอะบุชเชอร์อีกครั้ง

เหล่าแบนชีสามารถดึงเถาวัลย์ยักษ์หลบการโจมตีเหล่านั้นได้ทันเวลา

"%^&*%^&**"

แต่ในตอนนั้น จู่ๆ มีคาถาที่ซับซ้อนดังออกจากบริเวณกำแพงที่โดยถล่มไปในตอนนั้น

เนโคแมนเซอร์ที่มีศรีษะเหลือเพียงครึ่งเดียวปรากฏขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับไม้เท้าในมือของมัน

เส้นด้ายชีวิตจางๆ ปรากฏขึ้นระหว่างมันกับ เดอะบุชเชอร์ ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของพวกมันอย่างรวดเร็ว

แบ่งปันพลังชีวิต?

หลิน ยู ตกตะลึงในทันที ในที่สุดเขาก็เข้าใจความสามารถของสกิลพิเศษที่มอนสเตอร์บอสทั้งสองตัวนี้มี

มันเป็นสกิลที่แบ่งปันพลังชีวิตที่หาได้อยาก

ทำไมมอนสเตอร์บอสทั้งสองสามารถแบ่งพลังชีวิตให้กันและกันได้

ไม่อย่างนั้น คงไม่สามารถอธิบายได้จริงๆ ว่า ทำไมเนเคแมนเซอร์ที่ยืนอยู่ตรงนั้น ซึ่งถูกโจมตีอย่างหนักถึงสามารถลุกขึ้นยืนได้อีกด้วย

ในขณะที่เขาประหลาดใจอยู่นั้น

เดอะบุชเชอร์ที่อยู่ในหลุมลึกก็หลุดจากการพันธนาการของหทารพืช มันคำรามออกมากระโดดออกจากหลุมลึก กระแทกเข้ากับกองทัพภูติไม้โบราณที่อยู่ด้านหน้า

เพื่อสนับสนุนการโจมตีของมัน เนโคแมนเซอร์ที่อยู่ห่างออกไปก็ร่ายสกิลอีกครั้ง ชี้ไปยังจุดที่กองทัพพืชหนาแน่นที่สุด ทันใดนั้นหลุมดำที่มีแรงดึงดูดอันน่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏขึ้น มันดูดทุกสิ่งรอบๆตัวเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

ทหารพืชขยายพันธุ์จำนวนมากที่ไม่สามารถตอบสนองได้ทัน ก็ถูกดูดเข้าไปในหลุมดำทันที ถูกฉีกกระชากเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เมื่อลองคิดดูแล้ว

ดูเหมือนมันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดมอนสเตอร์บอสสองตัวนี้ด้วยคนเดียว

และหลังจากที่พวกมันรวมตัวกันแล้ว ความแข็งแกร่งของพวกมันก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ทำให้ หลิน ยู ต้องรีบลงมือแล้ว

โดยเฉพาะออร่าแห่งความตายอันรุนแรงที่แผ่ออกมาจากร่างกายของ เนโคแมนเซอร์

หลังจากที่ถูกออร่าแห่งความตายแทรกซึมเข้าไปในร่างกาย มันทำให้ค่าสถานะของทหารพืชลดลงไปถึง 20% ความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลงอย่างมาก

เขาไม่กล้าที่จะประมาท รีบใช้พลังแห่งกฏทันที ปลดปล่อยเสียงคำรามแห่งโทสะออกมา ออร่าสีแดงได้ปกคลุมกองทัพพืชของเขาทั้งหมดในทันที

อย่าได้ดูถูกเสียงคำรามแห่งโทสะของเขา

ด้วยบัพค่าสถานะจากชิ้นส่วนเทสะทั้งสองชิ้น ทำให้พลังของมันเพิ่มขึ้น 20% ทันที นั้นหมายความ ค่าสถานะทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นถึง 36%

ในชั่วพริบตาเดียวความแข็งแกร่งของกองทัพพืชได้ฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง เดอะบุชเชอร์และเนโคแมนเซอร์ทำได้เพียงแบ่งพลังชีวิตให้กันและกันเพื่อสนับสนุนกันเอง

ฟวั่บบ!

ระบำใบไม้คมมีดของ หลิง ซี ฟันเข้าไปในที่ข้อเท้าของเดอะบุชเชอร์ทำให้มันถึงกับคุกเขาลงกับพื้น

"ตอนนี้ละ! โจมตีด้วยกำลังทั้งหมดเร็ว!"

ดวงตาของหลิน ยู เปล่งประกาย เขารีบใช้สกิลต่างๆไปพร้อกับกองทัพพืชในทันทีอย่างเมามันส์

หลิง ซี ที่มีพลังโจมตีสูงที่สุดในกลุ่ม มือของมันกำลังถือไม้เท้า เสกหนามไม้ขึ้นในอากาศ

หวืออ!!

หนามไม้กลายเป็นลำแสงพุ่งตรงไปยัง เดอะบุชเชอร์

หนามไม้ที่ได้รับการเสริมพลังจากเสียงคำรามแห่งโทสะ พลังทำลายของมันน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก มันทำให้รู้สึกราวกับว่าอากาศทั้งหมดกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แต่ในตอนนั้น ก็ได้มีบางอย่างๆแปลกประหลาดเกิดขึ้น!

เนโคแมนเซอร์ ที่ร่ายสกิลอยู่ในระยะไกล ได้หยุดร่ายสกิลและล้มลงบนพื้นในชั่วพริบตา

"พึ่บบ!!"

เสียงของร่างกายถูกเจาะทะลวง

เดอะบุชเชอร์และเนโคแมนเซอร์ถูกกระโจมตีนับไม่ถ้วนทะลวงเข้าไปในร่างกาย ตัวมันกลายเป็นรังแตนไป เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก

มันทำให้ หลิน ยู ตกตะลึง

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน

เขาถึงกับใช้เวลาซักพักในการตอบสนอง เขาจ้องมองไปยังซากศพทั้งสองที่กอดกันอยู่ด้วยความสงสัยเขาไม่แน่ใจนัก

หลังจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นกัน

เนโคแมนเซอร์ตัวนี้ต้องการมาช่วยเดอะบุชเชอร์งั้นเหรอ?

หรือว่า

ในช่วงเวลาสุดท้ายแห่งชีวิตและความตาย มอนสเตอร์สองตัวนี้จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง

หลิน ยู นั้นรู้สึกไม่ดี

จากที่เขาเดา

ตอนนี้เขานั้นเกือบจะแน่ใจแล้วว่าต้องมีคนอาศัยอยู่ที่นี้อย่างแน่นอน

เป็นมนุษย์เช่นเดียวกับพวกเขา!

สิ่งนี้ทำให้ หลิน ยู นึกถึงสิ่งที่เขาได้พบเจอภายในสนามรบหมื่นโลก เหล่าผู้คนที่โดนพรากโชคชะตาไปจนหมด พวกเขาติดเชื้อและกลายเป็นซอมบี้

นี้มันไม่เหมือนกับมอนสเตอร์สองตัวนี้งั้นเหรอ?

แปลก

ดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติ

หลิน ยู ปฏิเสธความคิดของเขาทันที

แม้ว่าเจ้าพวกนี้จะคล้ายกับพวกที่อยู๋ในสนามรบหมื่นโลก แต่ก็ยังมีความแตกต่างเล็กน้อยเมื่อเขาคิดดูอย่างรอบคอบ

แต่ถ้าต้องการให้เขาอธิบายอย่างละเอียดจริงๆ ตัวเขาก็ไม่สามารถบอกถึงความแตกต่างได้เหมือนกัน

และแล้วความคิดของเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงแจ้งเตือนสองครั้ง

[สังหารมอนสเตอร์บอสระดับ 8 ได้รับพลังเวทย์ 10000 แต้ม]

[สังหารมอนสเตอร์บอสระดับ 8 ได้รับพลังเวทย์ 10000 แต้ม]

ในที่สุดมันก็ตายลงซักที

หลิน ยู หายใจเข้าออกลึกๆ ค่อยๆ เดินมาที่ซากศพของมอนสเตอร์ทั้งสอง

แม้ว่าพวกมันจะโชกชุ่มไปด้วยเลือด แต่ก็ยังสามารถมองเห้นคราบน้ำตาบนแก้มได้อย่างลางๆ

เขายืนเงียบอยู่นาน

จากนั้นเขาก็สั่งให้ทหารพืชลากศพทั้งสอง เข้าไปในหลุมลึกที่ถูกขุด ฝังพวกมันเอาไว้และสร้างเนินดินขึ้นมา

เขาเคยลองมาก่อนแล้ว ดอกไม้แห่งการกลืนกิน ไม่สามารถคักลอกสกิลที่เหนือกว่าอย่างมอนสเตอร์บอสได้ อย่างมากสุดก็ทำได้เพียงแค่กลืนกินพลังงานและแปลงมันให้เป็นค่าประสบการณ์

ถึงแม้ว่าเขาจะทำได้ เขาก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะกลืนกินซากศพทั้งสองนี้

ถือซะว่านี้เป็นน้ำใจของเขา

เพราะโลกใบนี้เต็มไปด้วยการรบลาฆ่าฟัน

ตัวเขาจึงไม่รู้ว่าจะรักษาจิตใจเอาไว้ได้นานขนาดไหน

"เอาละ พวกเรามาพักกันก่อน!"

เขาหันไปบอกทหารพืช ส่วน หลิน ยู ก็พาหลิง ซี ไปยังประตูโบสถ์เพื่อตรวจสอบ

ในตอนนี้มอนสเตอร์บอสทั้งสองที่เฝ้าประตูถูกกำจัดเหลือเพียงแค่ด้านในของโบสถ์เท่านั้นที่ยังไม่ได้สำรวจ ตัวเขาเต็มไปด้วยความสงสัยอดที่จะคาดหวังออกมาไม่ได้

เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดกับมอนสเตอร์บอสทั้งสองและเข้าไปยังด้านใจ

ดังนั้นเขาจึงไม่รีบเข้าไป แต่มองเข้าไปยังด้านในผ่านช่องว่างที่เพิ่งถล่มลงมา