"ไปเร็วเข้า! พวกมันอยู่ข้างหน้านี้!"

บนที่ราบใกล้กับทะเลสาบทมิฬ จี้ หยุนซวง นำกลุ่มของพวกเขาเคลื่อนที่มาอย่างรวดเร็ว

เช่นเดียวกับราชันคนอื่นๆ

ทันทีที่เขาได้รับข่าวเกี่ยวกับภารกิจด่วน พวกเขาก็รีบออกเดินทางมาจากดินแดนแห่งความตายทันที มุ่งหน้ามายังทะเลสาบทมิฬ

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงหลังจากสงครามเริ่มไปได้ไม่นาน

เมื่อมองไปเห็นคลื่นกระทัพอันเดดที่ไม่มีที่สิ้นสุดตรงหน้าเขา จี้ หยุนซวง ที่อยู่แถวหน้าก็หน้าซีดทันที

"กองทัพอันเดดเยอะขนาดนี้ คนจากโลกหยวนซาบุกมาที่นี้แล้ว ทุกคนระวังตัวด้วย!"

หลังจากพูดแบบนั้นแล้ว เธอก็เสียงกองกำลังทูตสวรรค์ออกมาป้องกันรอบตัวทันที ในขณะเดียวกันก็มองไปยังรอบๆ

"นั้นมันน!!?"

ในตอนนั้น

ดวงตาของเธอก็ถูกดึงดูดโดยมังกรพืช 2 3 ตัวที่บินอยู่ไกลๆเธอก็ร้องออกมาทันที

"มีอะไรงั้นหรอ หัวหน้า?"

ราชันเผ่าสัตว์ร้ายที่อยู่ข้างๆถามเขา

เสียงของเขาทำให้จี้ หยุนซวง ได้ สติขึ้น

"ไม่มีอะไร รีบไปช่วยพวกเขากัน พยายามสังหารราชันจากโลกหยวนซาให้มากที่สุด"

"เอาละ พวกเราไปกัน!!"

"สังหารพวกมันหมด!"

ราชันคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านหลังตอบสนองพวกเขาทีละคนเรียกกองกำลังของตัวเองออกมาเพื่อเข้าร่วมการต่อสู้

แต่พวกเขาไม่ได้สังเกตว่าดวงตาของ จี้ หยุนซวง นั้นกำลังสำรวจมังกรพืชเหล่านั้นจากระยะไกล ค้นหาไปทั่วทุกที่

ในที่สุดสายตาของเธอก็จับจ้องไปที่หลิน ยู ที่ยืนสั่งการกองทัพพืชของเขาอยู่

"เป็นเขางั้นเหรอ"

เสียงแผ่วเบาดังออกมาจากปากของเธอ ดวงตาของเธอค่อยๆหรี่เล็กลง

ด้วยการชำเลืองมองอย่างคราวๆนี้ แม้ว่าเธอจะไม่ได้เห็นรูปลักษณ์ของอีกฝ่าย แต่เธอก็จำทหารของเขาได้แล้ว ซึ่งมันมีมังกรพืชเพียงไม่กี่ตัวอยู่ตรงหน้าเธอ

จี้ หยุนซวง กังวลเกี่ยวกับชายหนุ่มที่มาปล้นทรัพยากรของพวกเขาไปอาณาจักรเมฆาทมิฬเอาแต่โทษพวกเขา

มันสร้างความขุ่นเคืองใจให้เธอไม่นานเลยทีเดียว

สุดท้าย นั้นคือจุดรวมทรัพยากรที่พวกเธอเจอในตอนแรก มันน่ารังเกียจจริงๆ

แต่ในขณะเดียวกันเธอก็อย่างรู้อย่างเห็น

เขาเป็นคนประเภทไหนกันถึงสามารถจัดการมอนสเตอร์โกลาหลระดับ 7 จำนวนมากขนาดนั้นได้ด้วยตัวคนเดียวในเวลาสั้นๆ

ในบรรดาราชันระดับ 6 มีเพียงไม่กี่คนที่ทำแบบนี้ได้

คนแบบนี้ไม่ควรจะไร้ชื่อเสียง

ดังนั้นเธอจึงสั่งให้ทหารของเธอจับดูความเคลื่อนไหวของ หลิน ยู พยายามหาบางสิ่งที่จาก หลิน ยู

หลิน ยู นั้นกำลังใช้สมาธิกับการต่อสู้

เป็นธรรมดาที่เขานั้นไม่รู้ตัวว่าถูกจับตามองอยู่

เมื่อเห็นว่ากองกำลังพืชด้านหน้าไม่สามารถรับการโจมตีได้นานนัก แถมอีกฝั่งยังมีกองทัพอันเดดจำนวนมากกับราชันโลกหยวนซาอยู่อีกมาก เขาก็ขมวดคิ้วทันทีเขาออกคำสั่งให้มังกรราชาปิศาจและมังกรสนมปิศาจทันที ให้ใช้สกิลผสานทันที

มังกรราชาปิศาจกับมังกรสนมปิศาจหลังจากที่ได้รับคำสั่ง พวกมันก็บินตรงเข้าไปเหนือกำลังอันเดด จากนั้นปล่อยเสียงคำรามยาวออกมา บินวนไปเหนือพื้นที่รอบๆลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า

เสียงของมังกรพืชที่คำรามออกมาเสียงดังได้ดึงดูราชันที่อยู่โดยรอบให้มองทันที

"นั้นเขาจะทำอะไรหน่ะ?"

จี้ หยุนซวง ก็เป็นเช่นเดียวกับราชันคนอื่นๆ ความสงสัยปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ

อย่างไรก้ตาม ในวินาทีถัดมาดวงตาของพวกเขาก็ต้องเบิกกว้าง

พวกเขาเห็นพายุกรรโชกอย่างรุนแรงพัดทำลายทุกสิ่งที่อยู่ใน บริเวณนั้น ด้วยความเร็วในการบินของมังกรพืชทั้ง 2 ตัวนั้น

ในชั่วพริบตา มันพัดเศษดินทรายปลิวว่อนไปทั่วพื้นดินสั่นสะเทือน

เหล่ากองทัพโครงกระดูกและกองทัพทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณนั้นถูกกวาดลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า ร่างกายของพวกมันถูกฟาดฟันด้วยสายลม แหลกละเอียดเป็นเศษผงภายใต้สายลมที่โหมกระหน่ำ

เมื่อพายุสายลมกระจายตัวออกไป มันเหลือเพียงกองซากศพ และเศษโครงกระดูกที่แตกหัก ไม่มีใครหนีรอดไปได้

"นั้นมันสกิลบ้าอะไรกัน"

"หรือว่านี้คือ.. สกิลผสาน!!?"

"มันไม่เกินไปหน่อยงั้นเหรอ! แม้แต่กองทัพทหารระดับ 7 ยังถูกทำลายในเวลาเพียงไม่กี่วินาที!"

"เขาเป็นราชันระดับ 6 จริงๆงั้นเหรอ?"

ราชันจำนวนมากกำลังพูดถึงเขา แม้แต่ราชันจากโลกหยวนซาก็ยังเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

พวกเขามองหน้ากันแต่ตัดสินใจได้ทันที

"ไป! ไปสังหารราชันคนนั้นซะ"

"อย่าปล่อยให้มันหนีออกไปจากที่นี้ได้!"

"ล้อมเขาเอาไว้!"

เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกได้ถึงภัยคุกคามจาก หลิน ยู

หากบอกเขาเอาไว้ มันจะเป็นภัยคุกคามอันใหญ๋หลวงสำหรับพวกเขาอย่างแน่นอน

แม้แต่ราชันระดับ 7 ที่อยู่ห่างไกล ก็ยังจ้องมองไปที่หลิน ยู สั่งให้ทหารระดับ 8 เขาพุ่งโจมตีใส่เขา

"อยากจะสังหารฉันงั้นหรอ? ชั่งไร้ยางอายจริงๆพวกนายยังมีศักดิ์ศรีของโลกหยวนซาอยู่ไหม?"

โชคดีที่ในบรรดาราชันระดับ 7 ของทวีปดึกดำบรรพ์ มีหลายคนที่สังเกตเห็นสถานการณ์ที่นี้เช่นกัน

ทันทีที่พวกเขาเห็นว่าหลิน ยู ตกเป็นเป้าหมาย ราชันระดับ 7 เหล่านั้นก็ได้นำกองกำลังของพวกเขาเข้าไปขวางฝ่ายตกข้ามในทันที ในตอนนั้นการต่อสู้ที่ดุเดือดก็ได้เริ่มต้นขึ้น

แน่นอนว่าเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูร่วมกัน ทำให้เขาไม่ต้องเผชิญหน้ากับศัตรูคนเดียว

ในครั้งนี้ หลิน ยู ไม่ต้องกังวลว่าจะเผชิญหน้ากับอันตรายอีกต่อไป เขาสามารถลงมือได้อย่างเต็มที่!

หลังจากที่คิดเรื่องนี้ ก็ยื่นมือออกมา

"ออกมาซะ ชิง ถัง!!"

ชั่วพริบตาเดียว ร่างกายขนาดใหญ่ขิง ชิง ถัง ก็ปรากฏขึ้นในสนามรบ ทำถึงกับทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

"บัดซบ! นี้มันตัวบ้าอะไรกันเนี่ยย!!!"

"นั้นไม่ใช่ ทหารพืชที่ปรากฏตัวที่ด้านนอกด่านตรวจเมื่อวานนี้ไม่ใช่หรอ?"

"ดูเหมือนจะเป็นมันนะ!"

ในบรรดาผู้ที่สกัดกองทัพอันเดด มีราชันหลายคนที่ได้เข้ารวมการต่อสู้กับด่านตรวจเมื่อวาน พวกเขากับทหารพืชของ หลิน ยู ได้อย่างรวดเร็ว

เหตุผลที่ หลิน ยู ไม่เรียก ชิง ถัง ออกมาตั้งแต่แรก เพราะเขานั้นไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าเป็นเขา นอกเหนือจากนั้นยังกลัวอีกว่าจะมีราชันระดับสูงลอบโจมตีเขา

แต่ในตอนนี้ทุกครั้งที่เขาสังหารราชันจากโลกหยวนซา เขาก็จะได้รับคะแนนเกียรติยศเพิ่ม 1000 แต้ม แล้วใครจะไปอดใจไหวกัน

ทันทีร่างขนาดยักษ์ของ ชิง ถัง ปรากฏตัวขึ้น เถาวัลย์ที่อยู่รอบๆตัวมันก็ถูกเสียบลงบนพื้นดูดเลือดที่ท่วมอยู่บนพื้นอย่างเมามัน ทำให้ค่าสถานะของมันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ราชันระดับ 6 ของโลกหยวนซาที่อยู่ตรงหน้าเขาเห็นภาพที่น่าตกตะลึงนี้ พวกเขาก็หวาดกลัวมากรีบล่าถอยกลับด้วยกองกำลังของพวกเขาทันที

แต่ในวินาทีต่อไป

จู่ๆก็มีเถาวัลย์ยังพุ่งออกมาจากพื้นด้านหลังของพวกเขา ขวางทางหลบหนีเอาไว้

ในเวลาเดียวกันนั้น หมอกโลหิต เสน่หา และเหี่ยวเฉาของ เหล่าแบนชีก็ปกคลุมพื้นที่บริเวณนี้ทันที

"ระวัง! หมอกพวกนี้มีพิษ!"

ในตอนที่เขาตะโกนออกมานั้น แสงพร่างพราวก็ปะทุออกมาจากทหารทูตสวรรค์ ขับไล่หมอกพิษที่อยู่รอบตัวเขาออกไป ในขณะเดียวกันก็ใช้สกิลเกราะแห่งจิตใจป้องกันสกิลล่อลวงจากแบนชีเสน่หา

กองกำลังที่เหลือของราชันคนอื่นๆ ก็พยายามอย่างเต็มที่ในการโจมตีใส่ทหารพืชของหลิน ยู

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของเหล่าราชันจำนวนมากในเวลาเดียวกัน หลิน ยู เองก็ยังเครียด

แม้ว่าจะมีป่าเถาวัลย์จำนวนมาก แต่มันก็ไม่สามารถป้องกันการโจมตีของพวกเขาทั้งหมดได้

เขาสั่งให้เหล่าภูติไม้โบราณออกไปยังแนวหน้าทันที เหล่าพืชอื่นๆสนับสนุนจากด้านข้าง และให้แก๊งเห็ดทั้งหลายขว้างระเบิดออกไปจากด้านหลัง

"บรึ้ม บรึ้มๆ!"

เกิดระเบิดอย่างรุนแรงหลายชุด มีกองทัพทหารจำนวนมากตายตรงนั้น

กองทัพพืชของเขาก็สูญเสียไปมากเช่นกันเหล่า ภูติไม้โบราณก็ถูกสังหารภายใต้การระดมโจมตีของเหล่าราชันไปทีละคัว

ในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที เขาก็เหล่าภูติไม้โบราณเพียงแค่ 10 ตัวรวมถึงชิง กัง

เขาสั่งให้ ชิง กัง ปลดปล่อยสกิล เสียงคำรามแห่งโทสะ ออกมาทันที

เมื่อได้ยินเสียงคำราม ออร่าสีแดงก็กระจายออกไป ค่าสถานะของเหล่ากองทัพพืชทั้งหมดก็เพิ่มขึ้นทันที 30% พวกมันเริ่มไล่สังหารราชันทีละคน

"มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ๆ เจ้าต้นไม้พวกเขาถึงแข็งแกร่งขึ้น"

ราชันเผ่าเทวดาตะโกนออกมาด้วยความตื่นตะหนก

ด้วยความตกใจในช่วงสั้นๆของเขา แบนชีเสน่หาที่รอโอกาศมานาน ในที่สุดมันก็คว้ามาได้ ใช้สกิล จุมพิตแบนชีทันทีควบคุมเขาได้ในที่สุด

หวืดดด-

เสียงแหวกอากาศดังขึ้น หนามไม้ พุ่งออกจากในอากาศด้านหน้า หลิง ซี ในเวลาเดียวกันก็มีเถาวัลย์พุ่งออกมารัดขาของราชันคนนั้น

"ฟุ่ด!"

ร่างกายของราชันคนนั้นถูกแทงด้วยหนามไม้ กองกำลังทั้งหมดของตายอย่างสยดสยอง

ราชันที่เหลือเริ่มถูกสังหารพวกเขาตายภายใต้การโจมตีของกองทัพพืช

[ของแสดงความยินดีด้วย ท่านได้สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้สำเร็จได้รับพลังเวทย์ 100000 แต้มคะแนนเกียรติยศ 1010 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[ของแสดงความยินดีด้วย ท่านได้สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้สำเร็จได้รับพลังเวทย์ 40000 แต้มคะแนนเกียรติยศ 1010 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[ยินดีด้วย...]

ในชั่วพริบตาเดียว หลิน ยู ได้รับพลังเวทย์มาทั้งหมดเก็บ 300000 แต้มและยังมีคะแนนเกียรติยศอีก 5000 แต้ม

นอกเหนือจากพลังเวทย์ที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ มันทำให้เข้ามีพลังเวทย์ในตอนนี้สูงถึง 800000 แต้ม!

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 165