มันเป็นแบบข่าวคราวที่เขาเคยสอบถามก่อนหน้านี้

พลังงานต้นกำเนิดนั้นสามารถได้มาจากการสังหารมอนสเตอร์ระดับบอส

แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ หลิน ยู งงคือคำว่า "เหนือ" นั้นถูกเติมไว้หลังระดับบอส

เป็นไปได้ไหมว่ามีมอนสเตอร์ที่มีระดับสูงกว่ามอนสเตอร์ระดับบอส?

หากเป็นแบบนั้น เขาควรให้ความสนใจมากขึ้นในอนาคต เพื้อไม่ให้พลาดโอกาสโดยไม่ได้ตั้งใจ

หลังจากได้ต้นกำเนิดพลังธรรมชาติมาแล้วเขาก็ศึกษามันอยู้ใต้ต้นไม้ต้นกำเนิดอยู่ซักพักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็ได้รับพรจากวิหาร

[พรแห่งธรรมชาติ : ผลการรักษาของทหารพืชทั้งหมดเพิ่มขึ้น 5%]

ผลลัพธ์ของมันไม่ได้ดีมากนัก แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย

นอกจากนี้ นี้ยังเป็นบัพพิเศษสำหรับเผ่าพฤกษา เผ่าอื่นๆก็คงได้รับบัพที่คล้ายๆกัน

เขาปิดหน้าต่าง เขาหันกลับเดินออกไปจากวิหารภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของราชันคนอื่นๆ

"ท่านโปรดรอก่อน!"

โดยไม่คาดคิด ในขณะนี้ จู่ ๆก็ได้ยินเสียงเรียกดังมาจากระยะไกล

หลิน ยู หันกลับไปโดยไม่รู้ตัว เห็นเอลฟ์หลายคนพุ่งเข้ามาหาเขา

"มีอะไรงั้นเหรอ?"

เขาสงสัยทันที

เป็นได้ไหมว่าการเคลื่อนไหวของเขาเมื่อกี้ทำให้เหล่เอลฟ์ตื่นตระหนก

ขณะที่กำลังคิด เอลฟ์ชราก็เดินนำมาหาเขาอย่างรวดเร็วส่งใบไม้ประหลาดที่เปร่งแสงสลัวๆ ให้เขา

"นี้คือจดหมายเชิญจากอาณาจักรของเอลฟ์ของเรา หากในอนาคตเจ้าว่าง ได้โปรดมาเยือนที่เมืองหลวงของพวกเราด้วย"

"ป่าวิญญาณ?"

หลิน ยู ประหลาดใจเล็กน้อย

มันเป็นชื่อที่เขาเคยได้ยินจากมากอร์น มาก่อน

"ใช่แล้วป่าเอลฟ์เป็นเมืองหลวงของพวกเราอาณาจักรเอลฟ์ และยังเป็นหนึ่งในสามของอาณาจักรใหญ่แห่งแดนศักดิ์สิทธิ์อาณาจักรลับ" เอลฟ์ชรากล่าวอย่างสุภาพ พวกเขาไมไ่ด้ปฏิเสธมนุษย์อย่างในข่าวลือเลยแม้แต่น้อย

หลิน ยู ก็นึกขึ้นได้เมื่อได้ยินคำพูดของเขา

ปรากฏว่าอาณาจักรดั้งเดิมทั้ง 3 ที่ก่อตั้งที่นี้คืออาณาจักรเอลฟ์

อย่างไรก็ตามเขายังคงมึนงงก่อนจะถามออกมา "ถ้ามีโอกาศ ฉันจะไปยังที่นั่นแน่นอน ฉันขอถามได้ไหมทำไมคุณถึงเชิญฉัน"

"มันเป็นเพราะรอยที่อยู่บนหลังมือของเจ้า" เอลฟ์ชราชี้ไปที่เครื่องหมายสีเขียวที่อยู่หลังมือของ หลิน ยุ ด้วยดวงตาที่ลุกโชน

"นี้คือ สัญลักษณ์ที่เหล่าเอลฟ์ศรัทธา เครื่องหมายจะปรากฏขึ้นบนบุคคลที่ถูกกล่าวถึงในคำทำนายของพระมารดา พวกเราสามารถเปิดเผยเนื้อหาของคำทำนายแก่เจ้าได้ เมื่อเจ้าไปเยือนที่ป่าเอลฟ์ นี้เป็นคำสอนที่พระมารดาถ่ายทอดให้แก่พวกเรา..."

"แบบนี้นี่เอง.."

หลิน ยู อดไม่ได้ที่จะมองไปยังเครื่องหมายที่ซับซ้อนบนหลังมือของเขา เขาไม่คิดว่าสิ่งนี้จะยิ่งใหญ่ถึงกับขนาดทำให้เหล่าเอลฟ์สุภาพต่อเขาขนาดนี้

แต่เมื่อคิดแล้ว

หรือว่าคำทำนายบนเครื่องหมายนี้ คือเหล่าเอลฟ์ตามหาเขาอย่างนั้นหรอ?

มันก็อาจจะเป็นไปได้

สุดท้ายแล้ว เครื่องหมายนี้ก็ปรากฏขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ อีกทั้งมันยังปรากฏตัวขึ้นบนตัวเขาที่เป็นมนุษย์ ดังนั้นเขาต้องระวังให้มาก

เขาคิดอยู่ในใย แต่ภายในยังคงยิ้มแย้ม พยักหน้าและพูดว่า "เอาละ ไว้มีโอกาส ฉันจะไปที่นั้นอย่างแน่นอน"

"ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะรอการมาถึงของเจ้า!"

ชายชราเอลฟ์ไม่ได้พูดอะไรกับหลิน ยู ต่อ เขาเพียงแค่กล่าวลาอย่างสุภาพ และจากไปพร้อมกับเอลฟ์ 2 3 ตัวที่อยู่ข้างๆ ราวกับกำลังรีบกลับไปรายงาน

ฉากที่แปลกประหลาดนี้ ทำให้ราชันคนอื่นๆต่างพากันชี้มาที่เขาและพูดคุย

เนื่องจากนี้เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเอลฟ์ที่หยิ่งยโสทำตัวสุภาพต่อหน้าเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกเขาทำกระทั่งส่งคำเชิญด้วยตัวเอง มันเป็นเรื่องที่ผิดวิสัยอย่างมาก

แต่ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไร หลิน ยู ก็ไม่ได้สนใจมากนัก

หลังจากที่ยืนยันว่าไม่มีอะไรหายไป เขาหันจากไป รีบมุ่งหน้าไปยังประตูมิติอาณาจักรลับอีกครั้ง

ระหว่างทาง จำนวนผู้คนบนท้องถนนเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

เหล่าราชันและผู้ฝึกตนจำนวนมากที่อยู่บนท้องถนน ปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อยๆรีบเดินทางในเช้าวันใหม่

หลิน ยู ยังเห็นสุนัขจิ้งจอกพื้นเมือง 2 ตัวเดินผ่านเขาไป มันทำให้เขาประหลาดใจไม่น้อย

จากนั้นเขาก็เริ่มคิดว่ามันจะมีความรักต้องห้ามหรือไม่ เช่น รักต่างเผ่าพันธุ์

แน่นอนว่า มันไม่ได้เกี่ยวกับตัวเขา เป็นเพียงจินตนาการที่เขาคิดขึ้นมาเท่านั้น

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็มาถึงลานบนเกาะลอยฟ้าอย่างรวดเร็ว

โดยไม่ลังเล เขารีบมุ่งหน้าไปยังประตูมิติแห่งอาณาจักรลับท่ามกลางคำเชิญของกลุ่มต่างๆโดยรอบ

[โปรดเลือกระดับความยาก]

"ความยากระดับ SSS ระดับ 7"

หลิน ยู คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบกลับไป

ความยากระดับนี้เป็นสิ่งที่เขาคิดไว้แล้วก่อนที่จะมาที่นี้

เพราะหลังจากที่เคลียร์อาณาจักรลับได้เมื่อวานนี้ เขาก็รู้ว่าระดับความยากของอาณาจักรขึ้นอยู่กับมอนสเตอร์ที่เป็นผู้นำด้วย

สำหรับบอสมอนสเตอร์ที่ระดับ SSS ค่าสถานะจะเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่าของปกติ

นี้อาจเป้นเรื่องยากสำหรับราชันระดับ 7 คนอื่น แต่นี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา

เพราะแม้ว่าค่าสถานะจะเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า แต่ค่าสถานะของบอสมอนสเตอร์ก็ยังเทียบได้รับทหารพืชราชวงศ์ของเขาเท่านั้น

แล้วถ้าหากเป็น 4 ต่อ 1 ละเขาจะยังแพ้อยู่ไหม

ยิ่งไปกว่านั้น เขามีบัพเสียงคำรามแห่งโทสะอีก 30 วิ นี้เพียงพอแล้วที่จะสังหารบอสมอนสเตอร์ได้

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงเตือนดังขึ้น

[การเลือกระดับความยากสำเร็จ กำลังดำเนินการจัดสรรอาณาจักรลับให้กับท่าน...]

[เรียนราชัน เนื่องจากกำลังเข้าสู่อาณาจักรลับเป็นครั้งที่ 2 ท่านต้องจ่ายค่าเข้าเป็นพลังเวทย์ 500000 แต้มซะก่อน ท่านต้องการดำเนินการต่อหรือไม่?]

[หมายเหตุ : การเข้าสู่อาณาจักรลับครั้งแรกจะฟรีค่าแรกเข้า หลังจากนั้นจะมีค่าเข้าร่วมเป็นพลังเวทย์ 500000 แต้มต่อครั้ง]

นี้มัน!?

มีค่าธรรมเนียมในการเข้าด้วยงั้นเหรอ?

หลิน ยู ตกตะลึง นี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้เรื่องนี้

อีกทั้งค่าเข้ายังเพิ่มขึ้นตามจำนวนครั้งที่เข้า

กล่าวอีกอย่างก็คือ ยิ่งเขาเข้ามากเท่าไหร่ ราคาของมันก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น สุดท้ายแล้วมันก็จะไประดับที่เขาไม่ได้อะไรจากมันแม้แต่น้อย

เขาก็กำลังคิดว่าของดีแบบนี้จะมีในโลกนี้ได้อย่างไรกัน ให้ทั้งพลังเวทย์และยังมีสมบัติต่างๆอีก กลายเป็นว่าความคิดของเขานั้นยังไร้เดียงสาเกินไป

ดูเหมือนว่าเพื่อรักษาประตูสู่อาณาจักรลับแห่งนี้ต่อไป ทำให้จักรวรรดิต้องใช้พลังเวทย์เป็นจำนวนมาก

เขายิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เขาเลือกจากพลังเวทย์ 500000 แต้มทันทีโดยไม่ลังเล "ดำเนินการต่อ"

ในวินาทีต่อมา

เขาถูกยังไปดินแดนรกร้างที่มีดวงอาทิตย์สาดส่องจ้า

ในเวลาเดียวกันนั้นก็ เสียงแจ้งเตือนหลายครั้งดังขึ้นติดต่อกัน

[ขอแสดงความยินดีกับท่านด้วย อาณาจักรลับได้รับการจัดสรรเรียบร้อยแล้ว]

[อาณาจักรลับปัจจุบัน : ป่าสัตว์ร้ายรกร้าง (ความยากระดับ SSS ระดับ 7) ระดับความยากเริ่มต้น : 990]

[โปรดทราบเนื่องจากกลิ่นอายแห่งความโกลาหลได้แทรกซึมเข้าไปในมอนสเตอร์ ทำให้ค่าสถานะของมอนสเตอร์ทั้งหมดเพิ่มขึ้น 100% โปรดระมัดระวังด้วย]

ยอดเยี่ยมจริงๆ เขาได้รับจัดสรรไปให้ยังอาณาจักรลับระดับความยากเกือบ 1000

ระบบประเมินเขาสูงขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?

มันไม่ได้มีให้เขาครุ่นคิดเรื่องนี้แม้แต่น้อย

ในตอนที่เขายืนอยู่นั้น ก็มีเสียงกึกก้องดังออกมาจากระยะไกล

กลุ่มมังกรดินขนาดใหญ่คำรามเข้ามาหาเขาทันที กลุ่มควันปกคลุมทั้งดินแดนไปหมด

[ชื่อ : มังกรดินยักษ์]

[เผ่าพันธุ์ : สัตว์ร้าย]

[ระดับ : ระดับ 7 ]

[ความแข็งแกร่ง : 915 (+915)]

[ร่างกาย : 1000 (+1000)]

[ความว่องไว : 640 (+640)]

[วิญญาณ : 780 (+780)]

[สกิล : โจมตีฉับพลัน , เกราะหิน , แผ่นดินไหว]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 100%]

[หมายเหตุ : สัตว์ร้ายประเภทมังกรที่เด่นด้านการป้องกัน ความแข็งแกร่งและพลังป้องกันของมันทรงพลังอย่างมาก แต่ความเร็วของมันก็ช้ามากด้วยเช่นกัน]

มันสมควรแล้วที่เป็นอาณาลับที่ยากที่สุด

เพียงแค่มอนสเตอร์ระลอกแรกเท่านั้น แถมมันยังมีค่าสถานะที่ทรงพลังที่เหมาะมอนสเตอร์ที่โจมตีระยะประชิดอย่างครบถ้วน

ด้วยพลังความโกลาหลที่เพิ่มค่าสถานะให้กับมันมากถึง 2000 แต้ม

นี้มันเกิดขอบเขตของมอนสเตอร์ระดับ 7 ไปไกลจนเกือบจะถึงระดับ 8 อยู่แล้ว

ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมราชันระดับ 7 ถึงไม่สามารถเคลียร์อาณาจักรลับระดับ SSS ได้เพียงลำพัง

เขาเกรงว่าต้องใช้ราชันระดับ 7 ระดับสูงหลายคนรวมตัวกัน หรือราชันระดับ 8 เป็นอย่างน้อย

เขาไม่กล้าคิดมาอีกต่อไป เรียกกองทัพพืชของเขาออกมาทันที ขำโดยชิง กัง และภูติไม้สงครามโบราณอีก 15 ที่มีมอสชีวภาพเกาะอยู่ ทันใดนั้นพวกมันก็เผชิญหน้ากับเหล่ามังกรดินที่ดุร้าย

โกร่ววว!

เมื่อได้ยินเสียงคำรามของ ชิง กัง กองทัพพืชทั้งหมดก็ถูกปกคลุมด้วยออร่าสีแดง พวกมันได้เข้าปะทะกับมังกรดินทันที

จากนั้นราชาปิศาจเห็ดและเห็นระเบิดตัวอื่นๆ ก็ขี่มังกรราชาปิศาจและมังกรสนมปิศาจบินขึ้นไปบนอากาศ ถล่มพวกมันด้วยการทิ้งระเบิดแบบปูพรม เกิดเป็นระเบิดรุนแรงเป็นวงกว้างขนาดใหญ่

เหล่ามือปืนถั่วได้เกาะติดอยู่กับราชสีห์เงามรณะ 2 3 ตัว วิ่งไปรอบๆ เหล่ามังกร คอยยิงก่อกวนพวกมัน

เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนผุดขึ้นมาจากพื้นดินช่วยจำกัดความเคลื่อนไหวของพวกมัน

ในเวลาเดียวกันนั้น หมอกพิษขนาดใหญ่ก็ได้กระจายออกมา ปกคลุมมังกรดินเหล่านั้นเอาไว้ทั้งหมด ทำให้พวกมันตกอยู่ในความโกลาหล

ใช่แล้ว

หลังจากที่ผ่านการต่อสู้มาหลายครั้ง เหลือทหารพืชของหลิน ยู เริ่มคุ้นชินกับการต่อสู้มากขึ้นเรื่อยๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ที่บินไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลยแม้แต่น้อย

ในการเผชิญหน้ากันครั้งแรก เหล่ามังกรดินหลาย 10 ตัวก็ตายภายใต้การโจมตีของเขา

"กร๊าซซซ"

ทันใดนั้น กลุ่มมังกรดินก็ส่งเสียงคำรามออกมาพร้อมเพรียงกัน ปรากฏแสงสีน้ำตาลออกมารอบๆตัวมัน

หลิน ยู ประหลาดใจพบว่าเหล่าทหารพืชของเขาไม่สามารถโจมตีทะลุการป้องกันของพวกมันได้

แม้แต่เถาวัลย์ของชิง ถังก็ยังโจมตีมันแทบไม่เข้า สร้างความเสียหายให้กับกลุ่มมังกรดินได้เพียงเล็กน้อย ไม่สามารถสังหารมันได้ในการโจมตีเดียว

"เป็นสกิลป้องกันที่แข็งแกร่งอะไรแบบนี้!"

หลิน ยู อดไมไ่ด้ที่ร้องอุทานออกมา

มังกรดินยักษ์สมควรแล้วที่เป็นมอนสเตอร์ที่มีสายเลือดของมังกรแท้จริงแม้ว่าการพลังป้องกันของมันจะแข็งแกร่งอยู่แล้ว มันยังมีสกิลป้องกันที่แข็งแกร่งเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย

ในชั่วขณะนั้น การรุกของทหารพืชของเขาถูกป้องกันอย่างสมบูรณ์ค่อยๆถูกดันกลับ

จากนั้นมังกรดินก็ไม่รอช้าพวกมันรีบใช้สกิลแผ่นดินไหว พื้นดินบริเวณเกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เกิดพังทลายเป็นวงกว้าง ฝังกองทัพพืชของเขาจำนวนมากในคราวเดียว แถมยังจำนวนยังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

"ถอยย ถอยยกันก่อน เปลี่ยนจากรูปแบบโจมตีเป็นป้องกัน"

หลิน ยู ตัดสินใจอย่างรวดเร็วสั่งให้ทหารพืชของเขาล่าถอยไปด้านข้างทันที ต้านทานสกิลนี้เหล่ามังกรดินปล่อยออกมา

เอลฟ์ผู้ส่งสาสน์ที่อยู่ด้านหลังโบกไม้เท้าของพวกมันรักษาอาการบาดเจ็บของกองทัพพืชอย่างต่อเนื่อง

และในตอนนั้น

ดอกแดนดิไลอัน ซึ่ง หลิน ยู ไม่ได้ให้ความสนใจกับมันมากนักก็เข้ามามีบนบาท

ดอกแดนดิไลอันขนาดใหญ่ลอยผ่านกองกำลังทหารที่อยู่แนวหน้าตรงเข้าไปท่ามกลางเหล่ามังกรดินแดนแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของพวกมัน

ดอกแดนดิไลอันเหล่านั้นค่อยๆ หยั่งรากและแตกหน่ออกบนร่างของมังกรดินทำลายพวกมันจากภายใน ทำให้พวกมันส่งเสียงคำรามออกมาอย่างเจ็บปวด

"โอกาสมาถึงแล้ว! ตอนนี้ละสังหารพวกมันซะ!"

ดวงตาของ หลิน ยู กลายเป็นเปล่งประกายทันทีออกคำสั่งแก่เหล่าทหารพืชของเขาทันที

ในพริบตาเดียว สถานการณ์ก็ได้เปลี่ยน กองทัพพืชของเขาเข้าปะทะกับมังกรดินอีกครั้ง ทุ่มสุดตัวราวกับวันนี้เป็นวันสุดท้ายของพวกมัน

ในตอนนั้นมังกรดินที่ยังเหลือรอด ก้ค่อยๆพ่ายแพ้ถูกสังหารลงทีละตัว

ในที่สุด ด้วยเสียงคำรามที่ไม่เต็มใจพวกมันก็ล้มลงภายใต้การรุมโจมตีของกองทัพพืช แดนรกร้างกลับมาเงียบสงบลงอีกครั้ง!

หลิน ยู ตรวจสอบดู

ในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาสูญเสียทหารพืชขยายพันธุ์ไปทั้งหมดกว่า 70 ตัว แต่มันก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากนัก ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ของเขาเลยทีเดียว

พลังเวทย์ที่เขาได้รับมาครั้งนี้มันมากกว่า 500000 แต้มซะอีก เพียงพอแล้วที่จะชดเชยความเข้าอาณาจักรลับ

"ไม่เลวเลยทีเดียว"

หลิน ยู หยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ปล่อยให้กองทัพพืชของเขาพักผ่อน

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ออกเดินทางอีกครั้งมุ่งหน้าเข้าไปยังส่วนลึกของดินแดนรกร้าง!

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 239