โจวโจวมองไปยังตราอาณาจักรในร้านค้าและรู้สึกซับซ้อน
เดิมทีเขาคิดที่จะถามวิหารอัศวินเกี่ยวกับตราอาณาจักรนี้
เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะได้เห็นมันที่นี่ก่อน
พอดีเลย มันช่วยเขาไว้ไม่ให้ติดหนี้วิหารอัศวินได้พอดี
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็มองไปที่ข้อมูลส่วนตัวของเขาบนสมรภูมิแห่งลอร์ด
[สมญานาม: เจ้าตะวันสาดแสง]
[อันดับ: อันดับเทวะขั้นต้น]
[จำนวนการท้าประลองคงเหลือ: 22]
[แต้มสมรภูมิ: 440,004]
โจวโจวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
เขาเอาแต่ไต่อันดับจนไม่ได้ใช้แต้มสมรภูมิไปเลย ทำให้เขามีแต้มสมรภูมิสะสมอยู่เป็นจำนวนมาก
เขาสามารถแลกไอเท็มได้หลายๆ อย่างแล้ว!
ตราอาณาจักรราคา 200,000 แต้มสมรภูมิงั้นเหรอ?
ฉันจะซื้อมัน!
คัมภีร์ลับมรดกผู้กล้าระดับเทพชั้นต่ำราคา 100,000 แต้มสมรภูมิงั้นเหรอ?
ฉันจะซื้อมัน!
สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์เล่มแปดและเล่มเก้าราคา 15,000 แต้มสมรภูมิงั้นเหรอ?
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ฉันจะซื้อมัน!
นอกจากนี้ยังมีสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ระดับเหนือสามัญและระดับมหากาพย์ที่เขาซื้อมาในราคา 54,000 แต้มสมรภูมิ!
ในอนาคต ถ้าเขามีโอกาสได้พิชิตดินแดนระดับมหากาพย์และระดับเหนือสามัย ไอเท็มพวกนี้ก็จะถูกใช้ประโยชน์!
อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็รู้สึกว่าความน่าจะเป็นที่จะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้ในช่วงนี้ก็คงจะน้อยมาก ดังนั้นมันจึงมีโอกาสสูงที่ไอเท็มระดับสูงนี้จะมีประโยชน์ในช่วงหลังๆ
สำหรับใบหลอมรวมดินแดนไร้ระดับทั้งสามอันนั้น เขาเองก็ใช้แต้มสมรภูมิ 30,000 แต้มซื้อพวกมันมาด้วย
ในเวลานี้ โจวโจวได้ใช้แต้มสมรภูมิไป 399,000 แต้มแล้ว และเหลือแต้มสมรภูมิแค่ 41,004 แต้มเท่านั้น
ในตอนนี้ ไอเท็มมีค่าอันเดียวที่เหลืออยู่ในร้านค้าสมรภูมิก็คือสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ระดับตำนานที่มีราคา 100,000 แต้มสมรภูมิ
ไอเท็มชิ้นนี้แพงเกินไป ดังนั้นโจวโจวจึงไม่สามารถซื้อมันได้ในตอนนี้
“ฉันใช้แต้มสมรภูมิไปเยอะเลย”
โจวโจวถอนหายใจออกมา อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่รู้สึกว่ามันเสียหายอะไร เพราะของต่างๆ ที่เขาซื้อมาก็ล้วนแล้วแต่เป็นของดีๆ ทั้งนั้น
จากนั้นเขาก็มองดูรายละเอียดของไอเท็มเหล่านั้น ชิ้นแรกที่โจวโจวหยิบขึ้นมาดูก็คือตราอาณาจักรนั่นเอง
…
[ชื่อไอเท็ม: ตราอาณาจักร]
[ระดับไอเท็ม: ระดับเหนือสามัญขั้นสูง]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: ท่านจะมีคุณสมบัติเบื้องต้นในการสร้างอาณาจักรด้วยตราอาณาจักรนี้!]
[รายละเอียดไอเท็ม: ตรารับรองการก่อตั้งอาณาจักร!]
…
“น่าเสียดายที่มันเป็นแค่คุณสมบัติเบื้องต้น ถ้าฉันสามารถสร้างอาณาจักรได้เลยล่ะก็”
โจวโจวคิดด้วยความโลภ
จากนั้นเขาก็หันไปมองคู่มือลับมรดกผู้กล้าระดับเทพชั้นต่ำ
…
[ชื่อไอเท็ม: คู่มือลับมรดกผู้กล้า]
[ระดับ: ระดับเทพชั้นต่ำขั้นสูง]
[ความสามารถของไอเท็ม: หลังจากใช้มัน ท่านจะได้รับมรดกผู้กล้าที่เหมาะสมกับเผ่าพันธุ์ของท่าน]
[รายละเอียดไอเท็ม: ไอเท็มที่ถูกสร้างขึ้นโดยเจตจำนงสูงสุด มันเชื่อมต่อกับสายน้ำแห่งกาลเวลา หลังจากใช้มัน ผู้ใช้จะได้รับมรดกผู้กล้าประจำเผ่าพันธุ์ของตัวเองที่มีโชคชะตาในระดับเทพชั้นต่ำ!]
…
ดวงตาของโจวโจวเบิกกว้างขึ้น
นี่มันแตกต่างจากคู่มือลับมรดกผู้กล้าที่เขาเคยได้รับมาก่อนหน้านี้จริงๆ
มันไม่ได้สืบทอดมรดกของผู้กล้าที่กำหนดไว้ แต่เขาจะได้รับมรดกของผู้กล้าที่เข้ากับเผ่าพันธุ์ของผู้ใช้!
โจวโจวตระหนักได้ถึงคุณค่าของคัมภีร์ลับมรดกผู้กล้าที่ต่างออกไปเล็กน้อยนี้อย่างรวดเร็ว!
ไม่ใช่แค่มนุษย์จะใช้ได้เท่านั้น แต่เผ่าพันธุ์อื่นก็สามารถใช้ได้ด้วย!
ยกตัวอย่างเช่นเนซาริโอ้!
เมื่อคิดได้เช่นนี้ โจวโจวก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้
เขาและลูกน้องของเขาเคยเห็นมาแล้วว่าเนซาริโอ้ทรงพลังแค่ไหน
อาจกล่าวได้ว่าเนซาริโอ้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาดินแดนของเขามาก!
เนซาริโอ้แข็งแกร่งถึงขนาดนี้แล้วแม้จะไม่ได้เป็นผู้กล้า ถ้าเนซาริโอ้กลายเป็นผู้กล้าขึ้นมา มันจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?
โจวโจวไม่ได้คิดถึงข้อบกพร่องของมรดกผู้กล้าเลยด้วยซ้ำ
ถ้าคัมภีร์ลับมรดกผู้กล้านี้อยู่แค่ระดับมหากาพย์หรือระดับตำนาน โจวโจวคงจะไม่ให้เนซาริโอ้ใช้มันเพื่อเพิ่มพลังรบชั่วคราว อย่างไรก็ตาม คัมภีร์ลับมรดกผู้กล้านี้กลับเป็นไอเท็มระดับเทพชั้นต่ำ!
เนซาริโอ้มีศักยภาพแค่ระดับตำนานเท่านั้น ผลประโยชน์ที่มันจะได้รับไปจากการใช้คัมภีร์ลับมรดกผู้กล้านี้ย่อมมากกว่าข้อเสีย!
สำหรับเส้นทางที่เนซาริโอ้จะต้องเลือกเดินต่อหลังจากกลายเป็นเทพชั้นต่ำแล้ว ประการแรก ปัญหานั้นก็ยังอยู่ไกลเกินไป มันไม่จำเป็นต้องไปกังวลกับสิ่งที่อยู่ไกลขนาดนั้น
ประการที่สอง มันก็ยังเหมือนเดิม เมื่อถึงเวลานั้น ด้วยพรสวรรค์แห่งลอร์ดของโจวโจว เขาก็อาจจะได้รับโอกาสในการเลื่อนระดับให้กับเนซาริโอ้ก็ได้
ดังนั้นมันจึงมีโอกาสสูงที่เขาจะไม่ต้องมากังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น
“ฉันจะมอบมรดกผู้กล้าให้กับเนซาริโอ้เมื่อฉันกลับมาคืนนี้”
โจวโจวคิด
เขายังต้องออกไปพิชิตภูมิภาคระดับเงินขาว เขายังต้องพึ่งพาพลังของเนซาริโอ้อยู่
ส่วนสารบัญสรรพเผ่าพันธุ์เล่มแปดและเก้านั้นก็คงไม่จำเป็นต้องพูดถึงมัน
ส่วนสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ระดับเหนือสามัญและระดับมหากาพย์นั้น มันสามารถเปลี่ยนดินแดนของลอร์ดระดับมหากาพย์หรือเหนือสามัญเป็นดินแดนรองของเขาได้ด้วยความยินยอมของอีกฝ่าย
จากนั้นโจวโจวก็มองไปยังไอเท็มชิ้นสุดท้าย ใบหลอมรวมดินแดนไร้ระดับ
นี่เป็นใบสัญญาทองคำรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสามชิ้นที่มีคำแปลกๆ ที่เขาสามารถเข้าใจได้ง่ายแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจก็ตาม
ความหมายทั่วไปคือการหลอมรวมดินแดนที่ได้รับการรับรองโดยเจตจำนงสูงสุด แม้แต่จิตวิญญาณเทพเจ้าก็ไม่สามารถหยุดและเปลี่ยนแปลงมันได้ ยิ่งกว่านั้น พวกเขาต้องยอมรับว่าการมีอยู่ของดินแดนที่ถูกหลอมรวมนี้สมเหตุสมผล
โจวโจวครุ่นคิด
สิ่งที่เขาต้องการทำคือไม่ใช้ใบหลอมรวมดินแดนทั้งสามอันนี้ในตอนนี้ แต่เขาต้องไปคิดเรื่องอื่นแทน
“ใบหลอมรวมดินแดนไร้ระดับสามารถผสานสองภูมิภาคที่อยู่ติดกันได้ ซึ่งก็หมายความว่าแม้ว่าจะเป็นภูมิภาคระดับมหากาพย์ ระดับตำนาน หรือกระทั่งระดับสูงกว่านั้นก็สามารถหลอมรวมได้ผ่านใบหลอมรวมดินแดนพวกนี้ ฉันรู้สึกว่ามันคงเสียเปล่าไปหน่อยถ้าจะใช้มันตอนนี้”
โจวโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย
ทะเลทรายตะวันสาดแสงของเขาในตอนนี้มีพรมแดนติดกับสี่ภูมิภาค!
พวกมันคือดินแดนทรายทองคำ ภูมิภาคระดับเหล็กดำทางทิศเหนือ
เนินทรายขวากหนาม ภูมิภาคระดับเหล็กดำทางทิศตะวันออก!
เมืองบ่อปลา ภูมิภาคระดับบรอนซ์เขียวทางทิศตะวันตกและตะวันตกเฉียงใต้!
รวมทั้งเขตแดนภัยพิบัติระดับบรอนซ์เขียวทางทิศใต้ แดนต้องห้ามพายุทราย!
ถ้าเขาใช้ใบหลอมรวมดินแดนไร้ระดับในตอนนี้ เขาก็จะสามารถผสานได้แค่ดินแดนทรายทองคำและเนินทรายขวากหนามที่มีพรมแดนติดกับเมืองตะวันสาดแสงเท่านั้น
นี่คงจะทำให้คุณค่าของไอเท็มอย่างใบหลอมรวมดินแดนไร้ระดับสูญเปล่าไป
โจวโจวคิดอยู่ชั่วขณะและเรียกอาลีย่าเข้ามา
“ช่วยไปเชิญองค์หญิงหลี่ย่ามาให้ข้าหน่อย”
เขากล่าว
“เจ้าค่ะท่านลอร์ด!”
อาลีย่ากล่าวด้วยความเคารพ
จากนั้นเธอก็เดินออกจากห้องไปหาหลี่ย่า
หลังจากนั้นไม่นาน อาลีย่าก็พาหลี่ย่าและสาวใช้ของเธอเข้ามา
“ท่านลอร์ด เรียกพวกเรามีอะไรงั้นเหรอ?”
หลี่ย่ากล่าวด้วยความประหลาดใจ
“องค์หญิง ท่านรู้จักใบหลอมรวมดินแดนไหม?”
โจวโจวถาม
“ใบหลอมรวมดินแดนงั้นเหรอ? ข้าย่อมรู้จัก”
หลี่ย่าพยักหน้า
จากนั้นเธอก็ยิ้มออกมา
“ท่านลอร์ด ไม่ใช่ว่าข้าบอกท่านไปแล้วเหรอ? ท่านไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้ เรียกข้าว่าหลี่ย่าก็พอ”
“งั้นก็เรียกข้าว่าโจวโจวด้วยเหมือนกัน”
โจวโจวไม่ได้สนใจวิธีการพูดจากับเธอนัก
“ตกลง”
หลี่ย่ายิ้มออกมาและถามด้วยความสงสัย “ทำไมจู่ๆ ท่านถึงถามเรื่องใบหลอมรวมดินแดนล่ะ?”
“ข้าอยากเพิ่มระดับภูมิภาคของข้า ข้าได้ยินมาว่าใบหลอมรวมดินแดนสามารถทำแบบนั้นได้ ดังนั้นข้าจึงถามขึ้นมา”
โจวโจวกล่าว
“เข้าใจแล้ว ใบหลอมรวมดินแดนสามารถทำแบบนั้นได้จริงๆ ถ้าท่านต้องการ ข้าสามารถบอกให้ท่านพ่อส่งพวกมันมาให้ได้นะ”
หลี่ย่ากล่าวออกมาหลังจากได้ยินเช่นนี้
โจวโจวอึ้ง
ส่งมาให้?
ฉันเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า? ใบหลอมรวมดินแดนไม่ใช่ไอเท็มล้ำค่า แต่เป็นของธรรมดาๆ งั้นเหรอ?