ณ เมืองเทียนไห่ มณฑลตงเจียง

"แม่จ๋า แม่จ๋า"

“ในทีวีกำลังฉายอะไรครับ?"

"มีพี่ชายคนหนึ่งเก่งมากเลย เก่งยิ่งกว่าในการ์ตูนอีก!"

ในห้องนั่งเล่นของบ้านหลังหนึ่ง เจียงเล่อเล่อ เด็กชายวัย 5 ขวบ ชี้ไปที่โทรทัศน์พลางปรบมือชื่นชม

"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ คุณปู่บอกให้แม่เปิดทีวีไว้ก่อน แล้วเปลี่ยนมาช่องนี้ แม่ก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่"

บนระเบียง หญิงสาวคนหนึ่งกำลังตากผ้าอยู่

เธอหันมามองลูกชายด้วยสายตาเอ็นดู

ทันใดนั้น เสียงประตูดังขึ้น

ชายชราคนหนึ่งรีบร้อนวิ่งเข้ามา

"เร็วๆ!"

"การแข่งขันน่าจะเริ่มแล้ว!"

"ฮ่าๆๆ ใช่เขาแล้ว ใช่เขา!"

"นี่แหละคือเด็กหนุ่มที่ปู่เคยเล่าให้พวกเจ้าฟัง เด็กที่มาจากเมืองเจียงเฉิงของเรา!"

เจียงเซียนเห็นภาพของหลินอี้ที่ยืนลอยอยู่กลางอากาศ มองลงมายังผู้คนด้านล่างบนหน้าจอโทรทัศน์

ดวงตาของเขาเปล่งประกาย

เวลาผ่านไปเกือบสามเดือน

เมื่อได้พบกันอีกครั้ง เจียงเซียนรู้สึกว่าใบหน้าของเด็กหนุ่มตรงหน้าไม่ได้เปลี่ยนไป

แต่บารมีและความน่าเกรงขามนั้น เป็นระดับที่แม้แต่เขาก็ต้องเงยหน้ามอง

"เฮ้ย เจียงเอ๋อร์ แกแน่ใจเหรอว่าผู้แข่งขันคนนี้มาจากเมืองเจียงเฉิงของพวกแก?"

"อย่ามาโม้หน่อยเลย!"

"เมืองเล็กๆ ที่แสนจะทรุดโทรมของพวกแก จะมีมังกรแท้แบบนี้ได้ยังไง?"

"แกเพิ่งมารับตำแหน่งได้ไม่กี่วัน คงยังไม่ได้ดูการแข่งขันมากเท่าไหร่สินะ?"

"เขาเป็นกัปตันทีมต้าเซี่ย ตัวแทนของพวกเราที่เข้าร่วมการแข่งขันสุดยอดผู้แข่งขันเยาวชนแห่งเอเชียในปีนี้!"

"ถ้าจะโม้ ก็เลือกเรื่องที่น่าเชื่อถือหน่อยสิ!"

คนที่มาพร้อมกับเจียงเซียนเป็นคนแก่อีกหลายคน

เมื่อหนึ่งเดือนครึ่งก่อน เจียงเซียนได้รับแจ้งจากผู้บังคับบัญชา

เขาได้เลื่อนตำแหน่ง

และอาจกล่าวได้ว่าเป็นการก้าวกระโดดถึงสองขั้น

จากประธานสมาคมผู้ปลุกอาชีพของเมืองเล็กๆ อย่างเจียงเฉิง

ขึ้นเป็นรองเลขาธิการคณะกรรมการสหพันธ์ผู้ปลุกอาชีพแห่งเมืองเทียนไห่

ส่วนเหตุผลที่ได้เลื่อนตำแหน่ง

แค่ดูหวังต้าไห่กับจัวเฉียนสองคนนี้ก็เข้าใจแล้ว

เพราะพวกเขาทั้งสองก็ได้เลื่อนตำแหน่งเช่นกัน

เมื่อมังกรแท้อย่างหลินอี้ปรากฏตัว

พวกเขาก็ย่อมได้รับอานิสงส์ไปด้วย

เจียงเซียนไม่พูดอะไร เพียงแค่หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วแสดงภาพถ่ายที่เขาเก็บไว้ในโฟลเดอร์ส่วนตัว

ในภาพเป็นหลินอี้ก่อนจะเดินทางไปเสินเซียว

ถ่ายร่วมกับเขา หวังต้าไห่ และจัวเฉียน

ภาพถ่ายเป็นหลักฐานยืนยัน

คราวนี้ คนแก่คนอื่นๆ ก็เงียบกริบ

ต่างพากันอุทานชื่นชม

ความรู้สึกภาคภูมิใจในใจของเจียงเซียนพุ่งสูงขึ้นถึงขีดสุด

สะใจ!

"เขากำลังต่อสู้กับใครล่ะ?"

ชายชราที่ดูเหมือนจะติดตามการแข่งขันมาตลอดพูดอย่างคล่องแคล่วว่า:

"เป็นการแข่งขันรอบ 8 คนสุดท้าย แมตช์ที่สาม กำลังต่อสู้กับมือหนึ่งของเกาหลี"

"นี่ก็เป็นไฮไลท์ของวันนี้ การแข่งขันของทั้งสองคนนี้ ถ้าจะบอกว่าเทียบเท่ารอบชิงชนะเลิศก็ว่าได้!"

"แต่ว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้น? สนามแข่งขันหายไปไหน?"

"หลุมใหญ่นั่น แล้วก็ม่านสีเขียวมรกตนั่นคืออะไร..."

ชายชราพูดไปพูดมา ก็งงไปด้วย

สิ่งที่ทำให้เขางงยิ่งกว่าเดิมกำลังจะตามมา

หลินอี้ยกมือขึ้น

ท้องฟ้าแยกออกเป็นช่องใหญ่

ตามด้วยมือของเทพสายฟ้าที่ลงมาจากสวรรค์

จากนั้นหอกสายฟ้าแห่งการทำลายล้างก็พุ่งลงมา!

ภาพต่อเนื่องเหล่านี้

ทำให้พวกเขาตะลึงงัน

เจียงเซียนก็ตะลึงเช่นกัน

หา? นี่มันทักษะระดับไหนกัน?

ในฐานะนักเวทระดับ 4 เขาก็ไม่สามารถเข้าใจการต่อสู้ในระดับนี้ของหลินอี้ได้แล้ว

เขารู้แค่ว่า

นี่เป็นทักษะระดับสูงที่เหนือความคาดหมายของเขา!

[ความโกรธของเทพสายฟ้า]

[ระดับ: เวทมนตร์ต้องห้าม]

[????]

หลังจากความล่าช้าอันยาวนาน

ม่านแสงคริสตัลวิญญาณที่ลอยอยู่เหนือสนามแข่งขัน

ในที่สุดก็แสดงข้อมูลพื้นฐานของทักษะที่หลินอี้ปลดปล่อยออกมา

ผลกระทบไม่สามารถอ่านออกมาได้แล้ว

แต่จริงๆ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องดูผลกระทบ

เพียงแค่สองคำว่า “เวทมนตร์ต้องห้าม"

ก็ทำให้ผู้แข่งขันอาชีพส่วนใหญ่สมองค้างไปแล้ว

เวทมนตร์ต้องห้าม คือทักษะระดับไหนกัน?

แน่นอนว่าในสนามก็มีผู้แข่งขันสายเวทมนตร์

คนเหล่านี้มองหลินอี้ด้วยสายตาเหมือนกำลังมองเทพเจ้า

มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้

เวทมนตร์ต้องห้าม หมายถึงเวทมนตร์ขั้น 9!

นี่คือเวทมนตร์ขั้นสูงสุดที่คนส่วนใหญ่ในหมู่พวกเขาอาจไม่มีโอกาสได้เห็นตลอดชีวิต!

หลังจากที่หอกสายฟ้าทำลายแพเจุนฮีแล้ว

ก็ไม่ได้หยุดลง

พุ่งตรงลงไปใต้ดิน!

ทั้งเกาะผิงไหล ครั้งนี้สั่นสะเทือนอีกครั้ง!

และความรุนแรงของแผ่นดินไหวครั้งนี้ รุนแรงกว่าตอนที่หลินอี้ใช้แรงโน้มถ่วงบดขยี้เมื่อครู่มาก

โชคดีที่โครงสร้างอาคารของสนามแข่งขันแข็งแรงพอ จึงไม่ทำให้ผู้ชมล้มหรือตกลงมาเพราะแรงสั่นสะเทือน

สายฟ้าคำรามดังสนั่น หนาเท่าถังน้ำ พุ่งขึ้นมาจากใต้ดิน

วิ่งพล่านไปทั่วสนามแข่งขันผิงไหล

แค่ความแรงของกระแสไฟฟ้าก็ระดับล้านโวลต์แล้ว

แต่กลับไม่มีผู้ชมนับไม่ถ้วนในสนามแข่งขัน กรรมการข้างสนาม และคณะกรรมการทั้งหมดบนแท่นวิจารณ์

ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย!

สายฟ้าอันบ้าคลั่งอยู่ภายใต้การควบคุมของร่างที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าอย่างสมบูรณ์

[X3!]

ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นตรงหน้าหลินอี้อย่างกะทันหัน

เขาลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท

แม้แต่เวทมนตร์ต้องห้าม

ก็ยังได้รับการเพิ่มพลังจาก [ความวุ่นวายปฐมกาล] ด้วย!

แต่ครั้งนี้ ชัดเจนว่าเขาได้รับแค่ขั้นต่ำ

เพียงแค่ทริกเกอร์การร่ายเวทซ้ำเพิ่มอีกแค่ 2 ครั้ง

หลินอี้สงสัยมากว่า การร่ายเวทย์ซ้ำของเวทมนตร์ต้องห้าม "ความโกรธแห่งเทพสายฟ้า" นี้จะเกิดขึ้นอย่างไร

เพราะเขาไม่มีมือที่สาม

ไม่นาน หลินอี้ก็เข้าใจแล้ว

วิธีการนั้น ง่ายและรุนแรง!

ก็คือบนท้องฟ้าปรากฏช่องว่างขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้ง

ตามด้วยมือของเทพที่กำลังถือหอกสายฟ้า พุ่งลงมาโดยอัตโนมัติ!

เป้าหมายที่พุ่งลงมา แน่นอนว่าเป็นตำแหน่งที่หลินอี้เลือกไว้ก่อนหน้านี้!

ตูม!!!

ตูม!!!

อีกสองหอกสายฟ้าแห่งการทำลายล้างทะลุทะลวงพื้นดิน

หางตาของเจียงเซียนกระตุก

แค่เวทมนตร์ระดับต้องห้ามหนึ่งอย่าง ก็ทำให้เขาจินตนาการไม่ออกแล้ว

ตอนนี้สามเวทมนตร์ต้องห้าม ลงมาพร้อมกัน!

นี่คือภัยพิบัติน่ากลัวที่สามารถกวาดล้างทั้งเกาะได้

เป็นไปตามที่เจียงเซียนคาดการณ์ไว้ สายฟ้าพวยพุ่ง เครือข่ายไฟฟ้าแผ่ขยายไปทั่วทั้งเกาะผิงไหล!

นกและสัตว์ป่าจำนวนมากในป่าทึบ ถูกกระแสไฟฟ้าเหล่านี้ฟาดโจมตี ตายคาที่

ช่องว่างบนท้องฟ้ายิ่งสอดคล้องกับหอกสายฟ้าขนาดยักษ์บนพื้นดิน

สายฟ้าหนาแน่นเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์และพื้นดิน

ทั้งเกาะผิงไหลเป็นภาพของวันสิ้นโลกอย่างแท้จริง!

“ว้าว!"

เจียงเล่อเล่อ หลานชายของเจียงเซียน ปรบมืออย่างตื่นเต้น

สำหรับเด็ก เขาไม่เข้าใจหรอกว่าหอกสายฟ้าสามอันนี้หมายถึงอะไร

เขารู้แค่ว่าฉากและผลกระทบทางสายตานี้ น่าตื่นเต้นกว่าการ์ตูนที่เขาดูมากนัก!

เจียงเซียนทรุดตัวลงบนโซฟา

มือขวาปิดหน้าอก

ยากที่จะจินตนาการว่า นี่เป็นเพียงการดูผ่านการถ่ายทอดสดออนไลน์ ที่เห็นภาพน่าสะพรึงกลัวของสายฟ้านับหมื่นที่ทำลายล้างโลก

แล้วผู้ชมที่อยู่ในสนาม

จะไม่ตกใจตายหรือ?

...

ห้องควบคุมด้านหลังของคณะกรรมการจัดงาน

ในห้องทำงานที่รับผิดชอบการส่งภาพ

คนที่เมื่อครู่กอดหัวรอวันสิ้นโลก ลืมตาขึ้นมาพบว่าทุกอย่างปกติดี

ข้างนอกฟ้าร้องฟ้าผ่า

แต่ดูเหมือนว่าสายฟ้าอันบ้าคลั่งเหล่านี้ ไม่ได้ทำร้ายพวกเขาเลย

คนที่พนมมือสวดมนต์อย่างต่อเนื่อง น้ำตาไหลพราก

ความเมตตาที่เทพเจ้าประทานลงมา

ไม่ได้ทำร้ายพวกเขาผู้บริสุทธิ์

หลังจากรอดพ้นจากภัยพิบัติ สิ่งที่รอคนเหล่านี้อยู่ คือเซอร์ไพรส์พิเศษ

“หัวหน้าครับ..."

“ข้อ...ข้อมูล!"

"รีบดูข้อมูลเร็ว!"

ทันใดนั้น มีคนร้องตะโกนขึ้น

คนที่รับผิดชอบการประชาสัมพันธ์การแข่งขัน ซึ่งถือว่าข้อมูลต่างๆ สำคัญยิ่งกว่าชีวิต ถึงได้พบว่า

ข้อมูลทั้งหมด

พุ่งทะยานขึ้นจนเกินขีดจำกัด!

หอกสายฟ้าแห่งเวทมนตร์ต้องห้ามสามอันของหลินอี้ คือกุญแจที่ไขประตูสู่โลกของผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง!