เมื่อได้ยินหนานกงหลิงพูดถึงเรื่องของดันเจี้ยนชั้น 0 ของห้วงลึก หลินอี้ก็ตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ

นี่คือจุดประสงค์ที่เขารายงานตัวเข้าเรียนก่อนกำหนดจริงๆ

"ตอนนี้คุณผ่านการจัดอันดับแล้ว และยังได้ระดับ C ด้วย คุณน่าจะทันนะ" หนานกงหลิงเริ่มวิเคราะห์เพื่อช่วยหลินอี้

"ตามสถานการณ์ปกติของนักเรียนใหม่ส่วนใหญ่ ถ้าหลังจากการจัดอันดับแล้วได้แค่ระดับ E ก็จะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขันดันเจี้ยนพิเศษนี้"

"ถ้าได้ระดับ D โอกาสก็ยังน้อยมาก เพราะในระดับนี้ คุณสามารถหาคะแนนได้จำกัดมากในแต่ละวัน และดันเจี้ยนที่เข้าได้ก็มีน้อยเกินไป"

หลินอี้ได้ยินดังนั้นจึงรีบถามว่า "รุ่นพี่หนานกง ข้อกำหนดในการเข้าร่วมการแข่งขันดันเจี้ยนพิเศษคืออะไรครับ?"

หนานกงหลิงตอบว่า "ง่ายมาก มีแค่สองข้อ"

"ข้อแรกคือคุณต้องมีคุณสมบัติในการเข้าชั้น 0 และในขณะเดียวกันก็ต้องมีระดับสูงกว่า D"

"ข้อที่สองคือคุณต้องใช้คะแนนสะสมของเสินเซียว 1,000 คะแนนเพื่อสมัครให้เร็วที่สุด"

"ดันเจี้ยนชั้น 0 ของห้วงลึกที่ยากที่สุดของมหาวิทยาลัยเรามีชื่อว่า 'หัวใจแห่งฝูงแมลง' มีความยากและรางวัลสูงที่สุดในบรรดาชั้น 0 ทั้งหมดที่ค้นพบบนดาวสีน้ำเงินจนถึงตอนนี้"

"แต่เพราะความพิเศษของดันเจี้ยนนี้ ทุกครั้งที่เปิด จะมีที่ว่างให้เข้าได้เพียง 200 คนเท่านั้น!"

พูดถึงตรงนี้ หลินอี้สังเกตเห็นสีหน้าของหนานกงหลิงเปลี่ยนไปทันที

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลา

จากนั้นก็อุทานด้วยความตกใจ "ไม่ใช่! ฉันคำนวณเวลาผิดไป!"

"ฉันคิดว่าคุณยังมีเวลาเตรียมตัวอีกสองวัน!"

"แต่เมื่อกี้ฉันเพิ่งเปิดดูประกาศอย่างเป็นทางการจากศูนย์ดันเจี้ยนของมหาวิทยาลัย ดูเหมือนว่า 'หัวใจแห่งฝูงแมลง' จะเปิดเร็วขึ้น!"

"เดิมทีคาดว่าจะเปิดอีกหนึ่งสัปดาห์ แต่ตอนนี้คาดว่าจะเปิดใน... สามวันข้างหน้า!"

"นั่นหมายความว่า..."

"พรุ่งนี้เช้า 8 โมงจะเริ่มรับสมัคร นั่นคือคุณต้องหา 1,000 คะแนนให้ได้ภายในวันนี้!"

"นี่... นี่มันเป็นไปได้ยังไง!"

หลินอี้ได้ยินแล้วก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของสถานการณ์

จริงๆ แล้วแผนมักไม่ทันการเปลี่ยนแปลง

ไม่คิดว่าเวลาหนึ่งสัปดาห์จะถูกบีบให้เหลือแค่สามวัน

แม้เขาจะไม่รู้ว่าการหาคะแนนยากแค่ไหน แต่ดูจากท่าทางของหนานกงหลิง ก็ชัดเจนว่าในเสินเซียว คะแนนเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่จะได้มาง่ายๆ

"รุ่นพี่ครับ บอกผมหน่อยได้ไหมว่าจะหาคะแนนยังไง บางทีอาจจะยังมีโอกาส"

หนานกงหลิงจูงมือหลินอี้ ออกจากศูนย์แลกเปลี่ยนสมบัติ เดินไปทางหนึ่งอย่างรวดเร็ว

"เราคุยกันไปพลางเดินไปพลางนะ"

"การได้รับคะแนนมีสามวิธีหลัก"

"หนึ่งคือรางวัลประจำวันตามระดับ ซึ่งรวมถึงคะแนนด้วย ระดับ C จะได้รับ 50-100 คะแนนต่อวัน ยิ่งอันดับสูงก็จะได้คะแนนมากขึ้น"

"แต่ด้วยวิธีนี้ แน่นอนว่าไม่สามารถรวบรวม 1,000 คะแนนได้ทัน"

"ต่อมาคือภารกิจ"

"ห้องภารกิจของมหาวิทยาลัยเราจะมีการประกาศภารกิจหลายร้อยหลายพันทุกวัน ตั้งแต่ช่วยคนหาของไปจนถึงกำจัดเป้าหมายเฉพาะ หรือไปจัดการเหตุวิกฤตในที่ต่างๆ ของต้าเซี่ย ประเภทของภารกิจมีครบทุกอย่าง"

"ยิ่งภารกิจยากเท่าไหร่ คะแนนรางวัลก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น"

"แต่ภารกิจที่ยากส่วนใหญ่มักจะใช้เวลานาน สำหรับคุณก็คงไม่ทันแล้ว!"

"สุดท้ายก็คือการเคลียร์ดันเจี้ยน"

"ทุกครั้งที่เคลียร์ดันเจี้ยน ขึ้นอยู่กับความยากของดันเจี้ยน จะได้รับรางวัล 20-50 คะแนน"

"ระดับ C ของคุณตอนนี้ สามารถเคลียร์ดันเจี้ยนที่ยากที่สุดได้คือ วิหารเทพแห่งท้องฟ้า แต่ละครั้งที่เคลียร์จะได้รับรางวัล 25 คะแนน"

"วันนี้คุณยังมีโอกาสเข้าดันเจี้ยนได้อีก 10 ครั้ง คิดรวมกันก็ได้แค่ 500 กว่าคะแนน..."

"จะทำยังไงดีล่ะ..."

หนานกงหลิงขมวดคิ้วแน่น

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เธอกำลังเป็นห่วงหลินอี้มาก

หนานกงหลิงกัดริมฝีปาก สุดท้ายก็ดึงหลินอี้ไปยังที่เงียบๆ แห่งหนึ่ง แล้วพูดว่า "น้องชาย ตอนนี้ชั้นจะให้คะแนน 500 คะแนนกับนาย แต่อย่าบอกใครเรื่องนี้นะ"

"เมื่อนายหาคะแนนได้พอแล้ว ค่อยคืนให้พี่ก็ได้"

จากน้ำเสียงของรุ่นพี่คนนี้ หลินอี้ก็เดาได้บางอย่าง

"รุ่นพี่ครับ ถ้าผมเดาไม่ผิด ในมหาวิทยาลัยของเรา การแลกเปลี่ยนคะแนนระหว่างกันเป็นสิ่งต้องห้ามใช่ไหมครับ?"

ใบหน้าสวยของหนานกงหลิงชะงักไป

แล้วเธอก็พยักหน้า "ใช่แล้ว เพราะมันเกี่ยวข้องกับการสำเร็จการศึกษาและการสอบ ถ้าอนุญาตให้แลกเปลี่ยนคะแนนได้ ก็เท่ากับเป็นการโกงนั่นเอง"

"แต่เรื่องแบบนี้ แม้จะห้ามอย่างเปิดเผย แต่การแลกเปลี่ยนคะแนนกันใต้ดินก็เป็นเรื่องธรรมดามาก"

"ไม่เป็นไรหรอก น้องชาย ขอแค่นายไม่พูด ก็ไม่มีปัญหา"

หลินอี้ส่ายหน้า "ถ้าถูกจับได้ ต้องมีบทลงโทษแน่ๆ ใช่ไหมครับ?"

"และคะแนนก็ถูกบันทึกในระบบหินวิเศษ ถ้าถูกตรวจสอบก็จะเป็นหลักฐานชัดเจนเลย"

"รุ่นพี่หนานกง แม้ว่าวันนี้เราเพิ่งจะรู้จักกัน แต่ผมก็ขอบคุณจริงๆ สำหรับความหวังดีของคุณ"

"ผมไม่อยากให้คุณต้องเสี่ยง"

"เรามาคิดหาวิธีอื่นกันดีกว่า"

"ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ผมก็จะเลือกดันเจี้ยนอื่นที่ง่ายกว่านิดหน่อย หรือรออีกครึ่งปีก็ได้ครับ"

หลินอี้ไม่เห็นแก่ตัวถึงขนาดที่จะเอาความเสี่ยงที่คนอื่นอาจจะถูกลงโทษมาทำประโยชน์ให้ตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าถูกจับได้ในที่สุด ตัวเขาเองก็คงหนีไม่พ้นการถูกลงโทษเช่นกัน

"ก็ได้... เมื่อกี้ชั้นใจร้อนไปหน่อย"

"จริงๆ แล้ว ถ้าถูกจับได้ นายเพิ่งเข้าเรียน อาจจะเสี่ยงถูกไล่ออกด้วยซ้ำ..."

"ไม่เอาๆ! ชั้นผิดเองๆ!"

หลินอี้ไม่ได้สนใจท่าทางเสียหน้าของหนานกงหลิง

แต่กลับต่อความคิดจากที่เธอพูดไว้ก่อนหน้านี้ "รุ่นพี่ครับ เมื่อกี้คุณบอกว่าวิธีที่สามในการรับคะแนนคือการเคลียร์ดันเจี้ยน"

"นอกจากการเคลียร์ดันเจี้ยนแล้ว ไม่มีวิธีอื่นในการหาคะแนนเลยหรือครับ?"

"เช่น... การทำลายสถิติของดันเจี้ยน?"

เมื่อได้รับการเตือนจากหลินอี้แบบนี้

ดวงตาของหนานกงหลิงก็เปล่งประกายขึ้นมา

แต่แล้วก็หรี่ลงอย่างรวดเร็ว

"นั่นเป็นความคิดที่ดี แต่มันยากเกินไป!"

"การทำลายสถิติของดันเจี้ยนจะได้รับคะแนน 10 เท่าของการเคลียร์ดันเจี้ยนปกติ"

"ยังคงใช้ตัวอย่างของดันเจี้ยนวิหารเทพแห่งท้องฟ้า ถ้าคุณทำลายสถิติการเคลียร์ได้ คุณจะได้รับ 250 คะแนน"

"แต่การทำลายสถิติไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ!"

"ดันเจี้ยนวิหารเทพแห่งท้องฟ้านี้มีมากว่าร้อยปีแล้ว"

"ในร้อยปีที่ผ่านมา มีนักศึกษาเสินเซียวนับไม่ถ้วนที่เข้าไปเคลียร์ สถิติถูกทำให้แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายแล้ว"

"ดันเจี้ยนนี้จำกัดระดับการเข้าสูงสุดที่ 60 ฉันเองก็ไม่สามารถเรียกเพื่อนของฉันมาเข้าดันเจี้ยนพร้อมกับนายได้"

"การรับสมัครนักศึกษาใหม่ของคณะหนี่ฮวาของเราในภาคการศึกษาใหม่นี้ก็ยังไม่ได้เริ่มอย่างเป็นทางการ คนส่วนใหญ่ที่อยู่ในระดับเดียวกับนายและสามารถจับทีมกับนายได้ ตอนนี้ก็ยังอยู่ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน..."

"เฮ้อ..."

หนานกงหลิงเริ่มถอนหายใจอีกครั้ง

แต่หลินอี้กลับรู้สึกโล่งใจแล้ว

เมื่อการทำลายสถิติของดันเจี้ยนมีรางวัลเป็นคะแนน

เรื่องนี้ก็จัดการได้ไม่ยาก

"รุ่นพี่ครับ ไม่เป็นไร ผมไม่จำเป็นต้องจับทีม ลุยคนเดียวก็ได้"

"ดันเจี้ยนวิหารเทพแห่งท้องฟ้าที่คุณพูดถึงเมื่อกี้อยู่ที่ไหนครับ ผมอยากลองดู"