บทที่ 39 ทะลวงขอบเขตชำระล้างร่างกายขั้นที่ 2!

เมื่อมองแวบแรก ดูเหมือนว่าการใช้แต้มค่าประสบการณ์จะสูงเล็กน้อย มันใช้ถึง 20 แต้มค่าประสบการณ์ มันใช้มากกว่าทักษะขั้นพื้นฐานอื่นๆหลายเท่า แต่เมื่อเทียบกันแต้มที่เสียไปของทักษะอื่นๆ ทักษะไท่จี้ฉวนนี้ได้รับมากกว่าอย่างมาก

ตัวอย่างเช่น [ท่าไท่จี้พื้นฐาน] จากระดับ 2 ถึงระดับ 3 ต้องใช้แต้มค่าประสบการณ์ 16 แต้มเท่านั้นและจะได้รับค่าสถานะทางกายภาพ 2 แต้ม ความแข็งแรง 1 แต้ม รวมเป็น 3 แต้มค่าสถานะ เทียบเท่ากับการเพิ่มแต้มค่าสถาน 1 แต้ม จะเท่ากับแต้มค่าประสบการณ์ 5 แต้มกว่า

แต่ไท่จี้ฉวนใช้ 20 แต้มเพื่อแลกกับค่าสถานะ 11 แต้ม คิดเป็นแต่ละแต้มค่าสถานะจะแลกกับแต้มค่าประสบการณ์น้อยกว่า 2 แต้มเสียอีก เห็นได้ชัดว่ามันคุ้มค่ากว่ามากแค่ไหน

"เมื่อพิจารณาตามกรณีนี้ ความแข็งแกร่งของศิลปะการต่อสู้ขั้นพื้นฐานนั้นแย่กว่าศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงอย่างมากไม่ใช่หรอ?"

ถ้าอย่างนั้นก็เรียกศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงเหล่านั้นเสียดีกว่า ถ้านักรบคนอื่นรู้ว่าเขามีความคิดเช่นนี้ไม่รู้ว่าพวกเขาจะไร้คำพูดขนาดไหน เพราะศิลปะการต่อสู้แขนงเดียวพวกเขายังต้องใช้เวลาฝึกตั้งสามสิบสี่สิบปี

จากนั้นเขาจึงเหลือบมองไปยังแต้มค่าประสบการณ์ที่เหลืออีก 16 แต้ม

เขาหนักใจเล็กน้อย ด้วยแต้มค่าประสบการณ์ที่เหลืออีก 16 แต้มนี้เขาสามารถยกระดับท่าไทจี้เป็นระดับ 3 ได้ แต่เขากำลังคิดว่าจะใช้แต้มค่าประสบการณ์เหล่านี้กับไท่จี้ฉวนดีหรือไม่? เพราะตอนนี้เขาเลือกได้อย่างเดียว

จากนั้นเขาก็ส่ายหัว สายตาของเขาจ้องมองไปที่ไท่จี้ฉวนอีกครั้ง

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าด้วยแต้มค่าประสบการณ์ 16 แต้มที่เหลือนี้จะไม่สามารถยกระดับไท่จี้ฉวนไปอีกระดับได้อย่างแน่นอน แต่เขาอดไม่ได้ที่จะอยากลองดู อย่างน้อยๆเขาก็รู้ว่าต้องใช้แต้มค่าประสบการณ์เท่าไรจึงจะก้าวไปสู่ระดับต่อไปได้

เขาจึงเพิ่มไป 1 แต้ม

ความเชี่ยวชาญไท่จี้ฉวนดูเหมือนว่าเขาจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น เพราะมันเพิ่มขึ้นแค่..

"2%"

แต่เขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

เมื่อพิจารณาจากตัวเลขนี้ เขาต้องใช้แต้มค่าประสบการณ์ 50 แต้ม กล่าวคือ ต้องใช้อีก 34 แต้ม

โชคดีที่จะมีการล่าสัตว์สองหรือสามครั้ง หากเขาโชคดีเขาก็อาจจะสามารถทำได้ในคราวเดียวเหมือนวันนี้

และในวันนี้ถือเป็นการสิ้นสุดการฝึกไท่จี้ฉวนแค่นี้ก่อน เขามองไปที่แผงคุณสมบัติอย่างคาดหวัง หากเขาเดาถูกต้องค่าสถานะทางกายภาพของเขาจะต้องเกิน 30 แต้มแล้วในเวลานี้ และขอบเขตของเขาน่าจะสามารถปรับปรุงได้อีกครั้ง

ขอบเขต: ชำระล้างร่างกายขั้นที่ 1

ระดับ: 5 (0/16)

กายภาพ: 34.26

ความแข็งแรง: 23.36

ความคล่องตัว: 15.59

จิตวิญญาณ: 8.05

แต้มศักยภาพ: 20 (3 คะแนน/1 วัน)

แต้มค่าประสบการณ์: 15

แน่นอนว่ามีเครื่องหมายบวกปรากฏขึ้นด้านหลังขอบเขตการชำระล้างร่างกายขั้นที่ 1

"สามารถก้าวข้ามขั้นได้แล้วงั้นหรือ? และความน่าจะเป็นที่จะทะลวงได้สำเร็จคือ 100%"

"ยังดีที่เป็น 100% เหมือนเดิม"

จู่ๆ เฉินฟานก็ถอนหายใจยาวออกมา

อันที่จริงตอนแรกเขากังวลเล็กน้อยว่าคุณสมบัติอื่นๆ จะไม่สามารถตามทันค่าสถานะทางกายภาพได้ และกลัวว่ามันส่งผลให้ความน่าจะเป็นที่จะทะลวงน้อยกว่า 100%

แต่จากที่เห็นตอนนี้ แค่ค่าสถานะทางกายภาพถึงประเภทเดียวก็เพียงพอแล้ว

แล้วเขาจะลังเลทำไม ทำการทะลวงขอบเขตเลยน

เขาคลิกไปที่เครื่องหมายบวกทันที

ทันใดนั้นก็มีเสียงบางอย่างแตกสลายในใจของเขาอีกครั้ง ความร้อนมหาศาลไหลผ่านแขนขาและกระดูกในพริบตา และกระดูกของทั้งร่างกายก็ส่งเสียงเอี้ยดอ้าดเล็กน้อย

ไม่เพียงเท่านั้น ประสาทสัมผัสทั้งห้าของเขาก็ยังชัดเจนยิ่งขึ้นอีกด้วย

"มันควรเป็นผลจากการปรับปรุงค่าสถานะทางจิตวิญญาณหรือป่าวนะ?" เฉินฟานแอบคิด รู้สึกว่าจิตใจของเขามีสมาธิมากขึ้น

หลังจากหายใจไม่กี่ครั้ง ทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบ

ขอบเขต: ชำระล้างร่างกายขั้นที่ 2

ระดับ: 5 (0/16)

กายภาพ: 37.68

ความแข็งแรง: 25.69

ความคล่องตัว: 17.14

จิตวิญญาณ: 8.85

แต้มศักยภาพ: 20 (5 คะแนน/1 วัน)

แต้มค่าประสบการณ์: 15

เฉินฟานมองไปที่ค่าสถานะของเขา และมุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย

โดยเฉพาะค่าสถานะทางกายภาพมันสูงเกือบ 38 แต้ม อีก 3 แต้มจะถึงเกณฑ์บุกทะลวงได้อีกครั้ง

แต่…

สายตาของเขาจ้องมองไปที่ค่าสถานะของความแข็งแรง เมื่อเทียบกับมันแล้วความแข็งแรงของเขากลับอยู่ต่ำเกินไป เหตุใดช่องว่างระหว่างค่าสถานะของทั้งสองจึงมีขนาดใหญ่มากขนาดนี้? มันน่าจะเป็นสองค่าสถานะที่เชื่อมโยง แต่เขาก็จะพิจารณามันทีหลัง

โชคดีด้วยค่าสถานะความแข็งแรง 25 แต้ม ไม่สิแค่ 20 แต้ม เขาก็สามารถใช้ธนูแรงน้าวหนึ่งร้อยปอนด์ได้แล้ว

ดังนั้นไม่กี่นาทีต่อมา

"อะไรนะ?"

จางเหรินอุทานออกมาเสียงดัง

หวังปิงที่กำลังฝึกหอกอยู่ก็ตัวสั่นด้วยความตกใจเช่นกัน และมองมาที่นี่ด้วยใบหน้าที่สับสน

"มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้า ฝึกฝนต่อไปซ่ะ"

หลายคนมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง จากนั้นจึงก้มศีรษะทำการฝึกขว้างหอกต่อไป

"เด็กน้อย สิ่งที่เจ้าเพิ่งพูดเป็นเรื่องจริงเหรอ?"

น้ำเสียงของจางเหรินตื่นเต้นอย่างมากจนขากรรไกรของเขาสั่น

"เจ้าแน่ใจหรือว่าเมื่อกี้มีเสียงเหมือนกระจกแตกในใจของเจ้า?"

"อืม"

เฉินฟานคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพยักหน้าอย่างหนัก "ลุงจาง ข้ามั่นใจมาก ไม่เพียงแค่นั้นแต่ข้าก็รู้สึกว่าร่างกายของข้าแข็งแกร่งขึ้นมาก ลุงจางมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ รูม่านตาของจางเหรินก็ค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ และเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "เจ้าหนู นี่คือการทะลวงระดับ!"

"ทะลวงระดับงั้นหรือ?!"

เสียงของเฉินฟานสั่นเล็กน้อย “ลุงจางท่านหมายถึงข้า..ข้าเป็นนักรบแล้วงั้นเหรอ”

"อะไรนะ? นักรบ!"

"พี่ฟาน เขาเป็นนักรบแล้วงั้นเหรอ?"

"มันเป็นนักรบขั้นแรกของขอบเขตการชำระล้างร่างกายหรือเปล่า? เป็นเช่นเดียวกับลุงเว่ยและคนอื่นๆงั้นเหรอ?"

หวังปิง, จ่าวเฟิง และคนอื่น ๆ ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้หลังจากได้ยินสิ่งนี้

ถ้ามันถึงขั้นแรุกของขอบเขตการชำระล้างร่างกาย มันจะเป็นไปได้ไหมที่เขาจะสามารถน้าวธนูหนึ่งร้อยปอนด์ได้?

และเขาใช้เวลาแค่ไม่กี่วันเองไม่ใช่เหรอ?

จากสี่สบปอนด์เป็นหกสิบปอนด์ และเป็นแปดสิบปอนด์ ตอนนี้ก็เป็นหนึ่งร้อยปอนด์แล้วงั้นเหรอ?

พี่ฟานเขาจะพัฒนาเร็วเกินไปไหม?

"ใช่แล้วล่ะ"

จางเหรินพยักหน้าด้วยสายตาที่ซับซ้อน

นี้เป็นเรื่องจริง

คนที่สามารถฝึกไท่จี๋ฉวนได้ภายใน 2-3 วัน ระดับการพัฒนาจะช้าได้อย่างไรในเมื่อมีพรสวรรค์ที่ท้าทายสวรรค์?

แม้ว่าความเร็วนี้จะเร็วเกินไปก็ตาม

อย่างไรก็ตาม อัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้ไม่สามารถตัดสินได้ด้วยสามัญสำนึกทั่วไปได้

เฉินฟานก็ตกตะลึงเช่นกัน ใบหน้าราวกับว่าเขาตกตะลึงกับข่าวใหญ่นี้เช่นกัน

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถามอย่างไม่แน่นอน "ลุงจาง ตอนนี้ข้าเป็นนักรบขอบเขตชำระล้างร่างกายขั้นที่ 1 งั้นข้าก็เป็นเหมืนอพวกท่านเว่ยแล้วใช่ไหม? นั่นหมายความว่าข้าสามารถน้าวธนูหนึ่งร้อยปอนด์ได้แล้หรือป่าว?"

"ใช่แล้วล่ะ งั้นเจ้ามากับข้า"

หลังจากที่จางเหรินพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินไปที่โกดัง

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขามีลางสังหรณ์ว่าคันธนูสองคันที่เหลือที่มีแรงน้าว สองร้อยปอนด์และสามร้อยปอนด์คงจะถูกนำออกไปโดยเฉินฟานในเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน

"คงจะดีถ้าเขาสามารถนำมันออกไปได้"

เขาคิดกับตัวเอง

ในโลกนี้มีอันตรายอยู่ทุกหนทุกแห่ง หากไม่ระวังจะเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ ยิ่งเจ้าแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ เจ้าก็จะยิ่งสามารถอยู่รอดได้นานขึ้นเท่านั้น

"รับไป"

เฉินฟานรับธนูมาและมันหนักกว่าธนูแปดสิบปอนด์เล็กน้อย เมื่อเขาใช้มือสัมผัสคันธนูเขาก็รู้สึกตึงเครียดเล็กน้อย มันก็ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงทันที

จางเหรินยื่นลูกธนูให้อีกครั้ง "อย่าใช้ลูกธนูที่เจ้าใช้ก่อนหน้านี้ ลูกธนูเหล่านี้มีน้ำหนักถึงสองจิน เหมาะสำหรับธนูหนึ่งร้อยปอนด์ในมือของเจ้ามากกว่า"

"สองจินเลยงั้นหรือ..."

เฉินฟานมองและเห็นลูกธนูในกระบอกที่ยาวประมาณ 90 ซม. ก้านมีความหนาเกือบเท่ากับนิ้วก้อย และหัวลูกธนูนั้นยาวเกือบ 5 ซม. และกว้าง 2 ซม. เปล่งประกายเย็นยะเยือกออกมา

พลังของลูกธนูชนิดนี้สามารถจินตนาการได้เมื่อยิงจากคันธนูที่มีแรงน้าวนับร้อยปอนด์ว่าต้องรุนแรงขนาดไหน!

"ลุงจาง ข้าของลองยิงดูหน่อย"

เขารอไม่ไหวแล้ว

"ถึงแม้ว่าตอนนี้เจ้าจะเป็นนักรบแล้ว แต่เจ้าพึ่งผ่าทะลวงมาได้ ดังนั้นอย่าฝืนตัวเองมากนักล่ะ"

จางเหรินกล่าวอย่างกังวล

"ลุงจาง ข้ารู้ตัวเองดี"

เฉินฟานพยักหน้าและยิ้มให้จางเหริน

ด้วยธนูนี้เขาจะสามารถยิงและฆ่าสัตว์อสูรได้จากระยะไกล 200 เมตร แม้ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับกลางอย่างแรดหุ้มเกราะ เขาก็มีพลังมากพอที่จะจัดการมันได้แล้ว

แน่นอนว่าเขายังสามารถเพิ่มระดับ [การยิงธนูขั้นพื้นฐาน] เป็นระดับ 6 ได้เร็วขึ้นอีกด้วย และเขาไม่รู้ว่าคราวนี้ถ้าทักษะการยิงธนูเพิ่มขึ้นมันจะมีการปลดล็อคคุณสมบัติใหม่ด้วยหรือไม่?!