อย่างไรก็ตาม เรื่องทุกอย่างก็สิ้นสุดลงแล้ว มันไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วไม่ว่าเขาจะไม่เต็มใจแค่ไหน

“เจ้าตะวันสาดแสง อย่าให้ข้าได้พบกับเจ้าอีกนะ มิฉะนั้นข้าจะทำให้เจ้ารู้เองว่าการช่วงชิงบางสิ่งไปจากข้าจะเป็นยังไง!”

มหาเทพกัดฟัน

…

ณ แดนศักดิ์สิทธิ์คนเลี้ยงแกะ

เมื่อเจ้าล่าสวรรค์เห็นประกาศโลก เขาก็ขมวดคิ้วทันทีด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“มนุษย์ผู้นั้นสามารถปกป้องคะแนนของตัวเองไว้ได้งั้นเหรอแม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับผู้เที่ยงแท้?”

เขาเคยต่อสู้กับเจ้าตะวันสาดแสงบนสมรภูมิแห่งลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ ดังนั้นเขาจึงจดจำความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายได้ในเวลานั้น

ดังนั้นเมื่อเขาพบว่าลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ผู้นี้กำลังแอบดูการต่อสู้ของเขากับผู้เที่ยงแท้ในสมรภูมิสุดท้าย เขาจึงรู้สึกว่ามนุษย์ผู้นี้จะต้องตายด้วยมือของผู้เที่ยงแท้เป็นแน่ เพราะผู้เที่ยงแท้ก็ต้องการคะแนนการจัดอันดับเพื่อมาเพิ่มอันดับของเขา

เขาไม่คิดเลยว่าการพัฒนาของอีกฝ่ายจะแตกต่างจากที่เขาคิดไว้มาก

ไม่เพียงแต่ผู้เที่ยงแท้จะไม่สามารถชิงเอาคะแนนของอีกฝ่ายมาได้ แต่เขายังรั้งอันดับหนึ่งบนสมรภูมิสุดท้ายไว้ได้และกลายเป็นลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุด!

เจ้าล่าสวรรค์รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อมากหลังจากคิดถึงความจริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

หรือว่าแม้แต่ผู้เที่ยงแท้ก็ไม่สามารถทำอะไรกับลอร์ดมนุษย์ผู้นี้ได้?

หรือว่านี่จะเป็นเหตุผลที่ทำให้มันสามารถรั้งอยู่ในอันดับหนึ่งได้?

เจ้าล่าสวรรค์รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อมาก

อย่างไรก็ตาม ความจริงตรงหน้าของเขาก็ช่วยยืนยันเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี

“ดูเหมือนว่าข้าจะประเมินลอร์ดมนุษย์ผู้นี้ต่ำเกินไป”

เจ้าล่าสวรรค์พูดอย่างใจเย็น

…

ณ วิหารอัศวิน

เมื่อข่าวที่เจ้าตะวันสาดแสงได้กลายเป็นลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดได้แพร่กระจายออกไป วิหารอัศวินก็ได้รับข่าวนี้ด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าวิหารไป่เหอ และลูกศิษย์ของเขาอย่างร็อบ พวกเขาต่างรู้เรื่องเกี่ยวกับกิจกรรมสมรภูมิแห่งลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์เป็นอย่างดี

เมื่อพวกเขารู้ว่ามันจะมีกิจกรรมลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ถูกจัดขึ้น พวกเขาก็ไม่คิดมาก่อนเลยว่าลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์จะสามารถไต่อันดับขึ้นไปได้สูงขนาดนี้

พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดถึงความเป็นไปได้ที่ลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์จะไต่ขึ้นไปถึงอันดับมหากาพย์ได้ด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับอันดับเทวะ

มันไม่มีทางเลือกนี่นา!

ในฐานะยอดฝีมือแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกเขาย่อมรู้ดีว่าศักยภาพของเผ่าพันธุ์ระดับสูงพวกนั้นช่างท้าทายสวรรค์แค่ไหน!

ต่อหน้าของลอร์ดจากเผ่าพันธุ์ที่ท้าทายสวรรค์เช่นนี้ มันคงยากมากที่ลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์จะสามารถเทียบเคียงกับพวกเขาหรือกระทั่งแซงหน้าพวกเขาไปได้!

เรื่องนี้ พวกเขาได้ใช้เวลากว่า 100,000 ปีบนทวีปจื้อเกาและกระทั่งในโลกอื่นๆ เพื่อยืนยันมันแล้ว

อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นเพราะเหตุนี้เอง ทำให้เมื่อพวกเขาพบว่ามีลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้เหยียบย่ำศพของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ขึ้นบนไปจนถึงจุดสูงสุดของสมรภูมิแห่งลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ได้ พวกเขาจึงตกใจมาก!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคนผู้นี้คือเจ้าตะวันสาดแสง ลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เป็นเพื่อนบ้านอยู่ตรงทางเข้าวิหารศักดิ์สิทธิ์

ความรู้สึกนี้ มันไม่ต่างอะไรจากเด็กข้างบ้านที่อยู่กับพวกเขามาหลายปีได้มาบอกพวกเขาว่าตนกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จแล้ว

ไป่เหอและร็อบอึ้งไปเมื่อพวกเขาได้ยินข่าวนี้

หลังจากยืนยันมันซ้ำๆ แล้ว พวกเขาจึงสามารถยอมรับความจริงนี้ได้

“เด็กคนนี้… ทุกครั้งที่ข้าได้เห็นหรือได้ยินข่าวเกี่ยวกับเขา ข้าก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังท้าทายมุมมองการมองโลกของข้าอยู่ทุกครั้งเลย”

ไป่เหอยิ้มอย่างขมขื่น

อย่างไรก็ตาม เขาก็ดูมีความสุขมาก

สำหรับการปรากฏตัวของรุ่นเยาว์ในเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่โดดเด่นเช่นนี้ อีกฝ่ายก็อาจจะมาถึงระดับของเขาหรือกระทั่งเหนือไปกว่าเขาในอนาคตได้

เขาย่อมมีความสุขมากในฐานะที่เป็นเสาหลักของเผ่าพันธุ์มนุษย์!

“ข้าไม่คิดเลยว่าเด็กคนนี้จะเติบจะเติบโตได้เร็วขนาดนี้”

ร็อบเองก็ครุ่นคิด

จากนั้นเขาก็คิดบางสิ่งขึ้นมาได้และมองไปที่อาจารย์ของเขาด้วยความประหลาดใจ

“ท่านอาจารย์ เนื่องจากเจ้าตะวันสาดแสงโดดเด่นขนาดนี้ เบื้องบนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็คงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่ลูกน้องของเจ้าตะวันสาดแสงได้ช่วงชิงมรดกผู้กล้าของอสูรดาบเงาโลหิตไป?”

เขารู้ว่าอาจารย์ของเขาต้องเผชิญแรงกดดันอย่างมหาศาลจากเบื้องบนของเผ่าพันธุ์มนุษย์เพราะซวีอันได้ชิงมรดกผู้กล้าของอสูรดาบเงาโลหิตไป

มันไม่ใช่เบื้องบนทุกคนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่จะอุทิศตนเพื่อเผ่าพันธุ์มนุษย์เหมือนกับไป่เหอ

มรดกผู้กล้าของอสูรดาบเงาโลหิตลั่วอี้ ในฐานะมรดกผู้กล้าระดับเทพชั้นสูง มันจึงเป็นที่ปรารถนาของเบื้องบนจำนวนมากมายของเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่เสมอ

มันแค่เพราะยังไม่มีใครที่มีคุณสมบัติเหมาะสมและวิญญาณผู้กล้าของลั่วอี้ก็มีมาตรฐานที่สูงมาก และจะไม่เลือกผู้สืบทอดง่ายๆ จึงทำให้มันถูกเก็บรักษาไว้ที่โถงวิญญาณผู้กล้ามาโดยตลอด

และเนื่องจากซวีอันได้รับมรดกผู้กล้าของอสูรดาบเงาโลหิตไปอย่างกะทันหัน สิ่งนี้จึงกระตุ้นความอ่อนไหวของเบื้องบนของเผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นจำนวนมากทันที

แม้ว่าไป่เหอจะได้อธิบายไปแล้วว่าซวีอันคือผู้สืบทอดที่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่งสำหรับมรดกผู้กล้าของอสูรดาบเงาโลหิตและยังได้เพิ่มระดับของโชคชะตาผู้กล้าไปถึงระดับเทพแท้จริงในฐานะเทพดาบราคชาซารัตติกาลด้วย แต่มันก็ยังทำให้เบื้องบนของเผ่าพันธุ์มนุษย์แสดงความไม่พอใจต่อไป่เหอ ซวีอัน และกระทั่งเจ้านายของซวีอันอย่างเจ้าตะวันสาดแสงอยู่ดี

แต่ในตอนนี้ที่เจ้าตะวันสาดแสงได้สร้างผลงานที่โดดเด่นเช่นนี้ เบื้องบนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็น่าจะพูดอะไรน้อยลงใช่ไหม?

ไป่เหอยิ้มและพยักหน้า

“ตอนนี้เรื่องของมรดกผู้กล้าของลั่วอี้ก็น่าจะบรรเทาลงไปบ้างแล้ว นอกจากพวกศัตรูคู่แค้นของข้าเพียงไม่กี่คนแล้ว เบื้องบนคนอื่นๆ ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ไม่น่าจะพูดอะไรอีก ในอนาคต เมื่อโจวโจวชุบชีวิตผู้กล้าครบสามคนแล้ว เบื้องบนพวกนั้นก็น่าจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว”

ร็อบยิ้มออกมาทันที

…

ในห้องประชุม โจวโจวย่อมไม่รู้ว่าวิหารอัศวินได้รู้แล้วว่าเขาได้อันดับหนึ่งบนสมรภูมิแห่งลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์

เขากำลังมองไปยังข้อความแจ้งเตือนที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขาอยู่

[สมรภูมิแห่งลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์กำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว!]

[ลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ทุกคน นับจากพรุ่งนี้เป็นต้นไป พวกท่านจะมีเวลาพักสามวัน]

[ในระหว่างสามวันนี้ มอนสเตอร์แห่งหมอกสีชาดจะไม่บุกโจมตีดินแดนของพวกท่าน ท่านสามารถพักผ่อนได้ตามชอบใจในสามวันนี้]

[อีกสามวันให้หลัง กิจกรรมแห่งลอร์ดอันใหม่ ‘ราชันหมื่นราชา’ จะเริ่มขึ้น!]

[ลอร์ดทุกคนโปรดเตรียมตัว!]

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

มันเข้าใจได้ที่จะมีวันพักสามวัน แต่กิจกรรมใหม่อย่างราชันหมื่นราชานี่มันอะไรกัน?

โจวโจวพยายามจะถามเจตจำนงสูงสุด แต่ก็น่าเสียดายที่เจตจำนงสูงสุดไม่ได้เปิดเผยข้อมูลอะไรเกี่ยวกับกิจกรรมนี้เลย ทำให้เขารู้สึกว่ามันน่าเสียดายมาก

เขาเปิดกระดานสนทนาขึ้นมา

ลอร์ดบนกระดานสนทนาในตอนนี้ได้ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน

ส่วนหนึ่งก็กำลังพูดคุยกันถึงอันดับและรางวัลของพวกเขา และอีกส่วนก็กำลังพูดคุยกันถึงวันพักสามวันและกิจกรรมใหม่อย่างราชันหมื่นราชา

น่าเสียดายที่มันไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับกิจกรรมใหม่นี้เลย พวกเขาทำได้เพียงแค่คาดเดาอยู่บนกระดานสนทนาเท่านั้น

โจวโจวส่ายหัวและไม่สนใจจะดูต่ออีก

ไม่ว่ากิจกรรมราชันหมื่นราชาจะเป็นยังไง แต่การพยายามอย่างหนักเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดและรากฐานที่สำคัญที่สุดอยู่แล้ว

เขาจะสามารถรับมือทุกการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดได้ด้วยสิ่งนี้

จากนั้นเขาก็มองไปยังแหวนมิติของเขาและหยิบเอากล่องสมบัติสองอันออกมา

อันแรกคือกล่องสมบัติระดับเทวะที่เป็นรางวัลจากการประกาศลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์!

อีกอันก็คือกล่องสมบัติสีแดงโลหิตที่ได้มาจากสมรภูมิสุดท้าย!