ในชั้นที่สามของหอฝูเยวี่ย

ภายในห้องรับรองขนาดใหญ่!

ขณะนี้มีชายหญิงทั้งหนุ่มสาวและผู้เฒ่านั่งอยู่เจ็ดแปดคน

พวกเขามีทั้งนักพรตผมขาวโพลน พระสงฆ์ศีรษะโล้นถือลูกประคำ สตรีวัยกลางคนแต่งตัวฉูดฉาด และนักดาบวัยกลางคนหน้าตายทื่อ แต่ละคนแผ่รัศมีอันทรงพลังของยอดฝีมือขั้นเทียนกังออกมา

เมื่อลู่เยียนและเว่ยฮั่นผลักประตูเข้ามา!

สายตาของคนเหล่านั้นก็กวาดมองมาทางพวกเขา

"โอ้โฮ มีคนใหม่มาอีกหรือนี่?"

"ไอ้หนูลู่ นี่เพื่อนเจ้าหรือ?"

นักพรตชราเอ่ยปากถามด้วยความสนใจ

คนอื่นๆ ก็จ้องมองใบหน้าใหม่ของเว่ยฮั่นอย่างเงียบๆ

ลู่เยียนพยักหน้าและกล่าวว่า "นี่คือน้องชายเว่ยเจิ้งที่ข้าเพิ่งรู้จัก เขาเพิ่งมาตั้งรกรากที่เมืองหลวงจากต่างถิ่น ไม่รู้จักใครเลยอยากจะมาแลกเปลี่ยนของบางอย่าง ดังนั้นข้าจึงกล้าพาเขามา หวังว่าพวกท่านจะให้เกียรติด้วย"

"ข้าคือเว่ยเจิ้ง!" เว่ยฮั่นรายงานชื่อปลอมของตนอย่างสุภาพ พลางยิ้มกล่าวว่า "วันนี้รบกวนพวกท่านมาก หวังว่าทุกท่านจะให้อภัย"

"น้องชายไม่ต้องมากพิธี เชิญนั่ง!"

"เมื่อเป็นคนที่ลู่รับรอง ก็ย่อมอยู่ได้!"

สีหน้าของทุกคนอ่อนลงเล็กน้อย!

ชั่วคราวก็ถือว่ายอมรับคุณสมบัติการเข้าร่วมของเว่ยฮั่นแล้ว

ครั้งนี้เป็นงานแลกเปลี่ยนหลังจากทั้งหมด บางทีเขาอาจมีของดีอะไรบ้างก็ได้ ดังนั้นทุกคนจึงค่อนข้างคาดหวัง

"ทุกคนมากันครบแล้วใช่ไหม?" หญิงวัยกลางคนยิ้มหวานส่งสายตาเจ้าชู้ให้เว่ยฮั่น กล่าวว่า "ข้าคือหลัวเหนียง เป็นผู้ริเริ่มงานแลกเปลี่ยนครั้งนี้ ยินดีต้อนรับน้องชายเว่ยเข้าร่วมงานเล็กๆ ของพวกเรา"

"ในเมื่อข้าเป็นผู้ริเริ่ม ก็ขอเป็นผู้นำก่อนเถอะ นี่คือยาเม็ดตี้เทียนที่ข้าปรุงขึ้น! มันใช้ตำรายาโบราณ รวบรวมสมุนไพรล้ำค่า 108 ชนิด หลังจากปรุงเสร็จยังต้องบ่มในแดนตี้เทียนอีกสามปีจึงจะสำเร็จ สามารถเพิ่มพลังกายและคุณภาพพลังงานอาถรรพ์ของผู้ฝึกยุทธ์ได้ แต่ละเม็ดล้วนมีค่ามาก!"

"วันนี้ข้านำยาเม็ดตี้เทียน 10 เม็ดมา ต้องการแลกกับวิญญาณสัตว์อสูรของหนอนเพลิงพิภพระดับ 1 ขั้นต่ำเพียงหนึ่งเม็ด ใครมีบ้าง?"

ในมือของหลัวเหนียงปรากฏขวดกระเบื้องใบหนึ่ง

นางเทยาเม็ดในขวดออกมาหนึ่งเม็ด เห็นว่าเป็นยาเม็ดสีดำที่เปล่งประกายพลังงานอาถรรพ์จางๆ กลิ่นหอมประหลาดลอยออกมาไม่หยุด ทำให้ทุกคนต่างตาเป็นประกาย

"หนอนเพลิงพิภพหายากนัก หลัวเหนียงหาของยากเอาการ" พระสงฆ์ชรายิ้มอย่างมีเลศนัย ยกมือขึ้น ลูกแก้วกลมสีแดงสดปรากฏในมือ กล่าวว่า "นี่คือวิญญาณสัตว์อสูรของสัตว์กลืนไฟระดับ 1 ขั้นต่ำ แลกกับยาเม็ดตี้เทียน 10 เม็ดของเจ้าได้ไหม?"

"เฮอะ ข้าต้องการเฉพาะวิญญาณสัตว์อสูรของหนอนเพลิงพิภพเท่านั้น อย่างอื่นไม่เอาทั้งนั้น" หลัวเหนียงปฏิเสธอย่างไม่ไว้หน้า

เว่ยฮั่นได้ยินดังนั้นก็เบิกตากว้าง!

จากตำราเบ็ดเตล็ดที่เขาอ่านในหอคัมภีร์มีบันทึกไว้!

สัตว์อสูรก็เหมือนกับผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ที่สามารถเลื่อนระดับได้ เมื่อพวกมันบรรลุถึงขั้นเทียนกัง ก็สามารถเรียกรวมว่าเป็นสัตว์อสูรระดับ 1 แบ่งเป็นขั้นต่ำ ขั้นกลาง ขั้นสูง ขั้นสุดยอด และขั้นสูงสุด ห้าระดับ ตรงกับผู้ฝึกยุทธ์ฝึกลมปราณและฝึกร่างกายของมนุษย์ ยากที่จะรับมือมาก

และสัตว์อสูรระดับ 1 มีวิญญาณสัตว์อสูร!

วิญญาณสัตว์อสูรของพวกมันรวบรวมพลังงานอาถรรพ์ทั้งร่าง นับเป็นแหล่งพลังของสัตว์อสูร ไม่เพียงแต่ใช้ในการหลอมอาวุธและปรุงยาเท่านั้น ยังมีประโยชน์มหัศจรรย์อื่นๆ อีก ถือเป็นสิ่งมีค่าในโลกเซียนอย่างแท้จริง

หลัวเหนียงต้องการวิญญาณสัตว์อสูรเฉพาะ ชัดเจนว่าต้องการใช้ปรุงยาบางอย่าง

หรือว่าสตรีวัยกลางคนผู้นี้จะเป็นนักปรุงยาลึกลับกันแน่?

ในที่สุด นักพรตชราก็ยิ้มแย้มโยนวิญญาณสัตว์อสูรของหนอนเพลิงพิภพออกมาหนึ่งเม็ด กล่าวว่า "อาตมาพอดีมีอยู่หนึ่งเม็ด ยาเม็ดตี้เทียนพวกนี้ข้าขอรับไว้ละ!"

"ดี! ให้ท่าน!"

หลัวเหนียงรับวิญญาณสัตว์อสูรอย่างยินดีและตื่นเต้น

แล้วก็ส่งยาเม็ดของตนออกไปทันที

หลังจากการแลกเปลี่ยนครั้งแรกเสร็จสิ้น นางก็หยิบแผ่นหยกออกมาอีกแผ่นหนึ่งกล่าวว่า "นี่คือวิชาบำเพ็ญเซียน 'วิชาลมน้ำแข็ง' ที่ข้าเพิ่งซื้อมาจากโจรขุดหลุมศพเมื่อไม่นานมานี้ สามารถให้ผู้มีรากวิญญาณธาตุน้ำแข็งหรือธาตุลมฝึกฝนได้ถึงขั้นฝึกลมปราณระดับหก เป็นของวิเศษที่หาได้ยากยิ่ง ต้องการแลกกับตำรายาหรือหินวิญญาณ ใครสนใจบ้าง?"

"ฮ่าๆ หลัวเหนียง เจ้านี่ช่างไม่ซื่อเลยนะ ในพวกเรามีใครมีรากวิญญาณธาตุน้ำแข็งกันบ้าง? แม้แต่รากวิญญาณธาตุลมก็ไม่มีสักคน!"

"นั่นสิ เพียงแค่วิชาฝึกลมปราณที่ไม่สมบูรณ์ เจ้าก็ถือว่ามีค่าขนาดนั้นเชียวหรือ?"

"เจ้าบ้าไปแล้วหรือ? ตำรายาฉบับสมบูรณ์แพงแค่ไหนเจ้าก็รู้ดี ถึงเป็นหินวิญญาณก็ไม่มีใครมีหรอก!"

ทุกคนพากันวิพากษ์วิจารณ์เซ็งแซ่!

หลัวเหนียงก็เขินอายขึ้นมาทันที

ลู่เยียนเห็นเว่ยฮั่นดูเหมือนจะไม่เข้าใจ จึงรีบใช้วิธีส่งเสียงด้วยพลังลมปราณอธิบายเบาๆ ว่า "น้องชายอาจจะไม่ค่อยรู้ เนื่องจากทุกๆ สิบปีสำนักเซียนต่างๆ จะส่งคนมาที่นี่ ราชอาณาจักรต้าหลี่ของเรามีคนไปโลกเซียนไม่น้อย ดังนั้นข้อมูลหลายอย่างจึงค่อนข้างทันสมัย!"

"และบางคนที่ออกไปผจญภัยหลายปีกลับมาใช้ชีวิตบั้นปลาย ย่อมนำของวิเศษเฉพาะในโลกเซียนติดตัวมาด้วย ดังนั้นยาเม็ด ตำรายา คัมภีร์ลับ หินวิญญาณ อาวุธวิเศษอะไรพวกนี้ ที่เมืองหลวงจริงๆ แล้วไม่ใช่ของหายาก เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครนำออกมาเท่านั้นเอง"

"หลัวเหนียงผู้นี้มีภูมิหลังไม่ธรรมดา มีข่าวลือว่านางมีความสัมพันธ์กับราชวงศ์ และเบื้องหลังยังมียอดฝีมือขั้นฝึกลมปราณคอยหนุนหลังอีกด้วย เจ้าอย่าได้ไปยั่วโทสะนางเชียว"

คำพูดอันขาดๆ หายๆ ของลู่เยียน เผยให้เห็นข้อมูลมากมาย!

เว่ยฮั่นตกตะลึงในใจ อดไม่ได้ที่จะรำพึงว่า การมางานแลกเปลี่ยนวันนี้ช่างคุ้มค่าเหลือเกิน อย่างน้อยเขาก็ไม่มีทางรู้เรื่องราวภายในของวงการลับๆ นี้ได้จากภายนอก

"น้องชายเว่ย เจ้ามีรากวิญญาณอะไรหรือ? ขาดคัมภีร์ฝึกฝนหรือไม่?" หลัวเหนียงเห็นไม่มีใครสนใจแผ่นหยกของตน จึงหันมาล่อลวงเว่ยฮั่น กล่าวว่า "หากรากวิญญาณของเจ้าเหมาะสมและมีหินวิญญาณ ซื้อคัมภีร์นี้ไปฝึกฝนล่วงหน้า อนาคตย่อมได้รับการเหลียวแลจากผู้คนในสำนักเซียนแน่นอน"

"ขออภัยด้วยขอรับ ท่านหลัวเหนียง" เว่ยฮั่นประสานมือคำนับอย่างเก้อเขิน "ข้าน้อยดูเหมือนจะไม่มีรากวิญญาณ อีกทั้งมาจากถิ่นทุรกันดาร หินวิญญาณอะไรพวกนั้นก็ไม่มีจริงๆ ขอรับ"

"ก็ได้!" หลัวเหนียงพยักหน้าอย่างจนใจ กล่าวอย่างท้อแท้ว่า "วันนี้ของของข้ามีเพียงเท่านี้ ต่อไปใครจะขึ้นมาแลกเปลี่ยนต่อ?"

"ให้อาตมาเถอะ!" นักพรตชรารีบออกหน้า หยิบกล่องไม้ออกมาจากด้านหลัง เมื่อเปิดออกก็เผยให้เห็นดาบสั้นเล่มหนึ่งที่เปล่งประกายเย็นเยียบ

"นี่คือ... กระบี่บิน?" ทุกคนอุทานพร้อมกัน

"ถูกต้อง นี่คือกระบี่น้ำแข็งระดับ 1 ขั้นต่ำ" นักพรตชรายิ้มกว้างกล่าว "พวกท่านคงทราบดีว่าในดินแดนไร้พลังวิญญาณเช่นนี้ ไม่มีช่างหลอมอาวุธ ดาบเล่มนี้เป็นของที่ผู้อาวุโสในสำนักของอาตมานำกลับมาจากโลกเซียนเมื่อหลายปีก่อน แม้จะค้นทั่วเมืองหลวงก็หาได้ไม่กี่เล่ม ช่างล้ำค่ายิ่งนัก"

ผู้คนได้ยินดังนั้นก็ตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง

แววตาของลู่เยียนก็เปล่งประกาย เขาอธิบายเสียงต่ำให้เว่ยฮั่นฟังว่า "นี่เป็นของวิเศษที่มีเพียงช่างหลอมอาวุธในโลกเซียนเท่านั้นที่สามารถสร้างได้ เมื่อใช้ร่วมกับวิชากระบี่ สามารถตัดศีรษะคนได้ในระยะร้อยจั้ง ช่างมหัศจรรย์นัก น่าอิจฉาจริงๆ!"

"พวกเราไม่ใช่ผู้ฝึกตนขั้นฝึกลมปราณ ก็ใช้ได้หรือ?" เว่ยฮั่นประหลาดใจ

"แน่นอน!" ลู่เยียนยิ้มกล่าว "พลังวิญญาณและพลังงานอาถรรพ์ล้วนเป็นพลังงานระดับเดียวกัน เพียงแต่พลังวิญญาณควบคุมได้ง่ายกว่าเท่านั้นเอง ใช้พลังงานอาถรรพ์ก็สามารถควบคุมได้เช่นกัน แม้ประสิทธิภาพอาจไม่แรงเท่าพลังวิญญาณ แต่ก็ยังสามารถเอาชนะผู้อื่นได้อยู่ดี ใช่ไหมล่ะ?"

"จริงๆ ด้วย!"

เว่ยฮั่นอัศจรรย์ใจอีกครั้ง!

ดูเหมือนว่าเหล่ายอดฝีมือขั้นเทียนกังในเมืองหลวงจะคุ้นเคยกับโลกเซียนเป็นอย่างดี เพียงแค่ความรู้เหล่านี้ก็เหนือชั้นกว่ายอดฝีมือจากมณฑลอื่นๆ เสียแล้ว