เมื่อโจวโจวเห็นว่าเขาเลื่อนอันดับแล้ว เขาก็ไม่รั้งอยู่ต่ออีก เขาพูดคำว่า “กลับ” ออกไปจากสมรภูมิแห่งลอร์ดพร้อมกับทุกคน
ในเวลาเดียวกัน… ห่างออกไปจากเมืองตะวันสาดแสงหลายล้านกิโลเมตร
ภายใต้ปราสาทโคลนที่ดูเรียบง่าย
ร่างของลอร์ดนอร์ดสั่นและมันก็ลุกขึ้นมาจากเตียงในทันใด
“ข้าแพ้ในศึกแรกงั้นเหรอ…!?”
ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ
แม้ว่ามันจะรั้งท้ายอยู่ในหมู่ลอร์ดหนูดินระดับแถวหน้า แต่มันก็ยังเป็นอัจฉริยะในบรรดาลอร์ดหนูดินทั้งหลาย
ความแข็งแกร่งของมันย่อมไม่อาจดูแคลนได้เลย!
เดิมทีมันมั่นใจมากว่ามันจะสามารถใช้สมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์เป็นบันไดขึ้นสู่จุดสูงสุดจากบรรดาลอร์ดหนูดินได้
อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะพ่ายแพ้ในศึกแรกของมันจริงๆ
นอกจากนี้มันยังพ่ายแพ้ให้กับเผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วย!
ในอดีต พวกมันถูกขนานนามว่าภัยพิบัติหนูดิน และพวกมนุษย์ก็ทำได้เพียงแค่หลีกเร้นต่อหน้าพวกมันเท่านั้น
มันได้อาบอยู่ในความรุ่งโรจน์มาช้านานแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่มันต้องพบกับความอัปยศเช่นนี้?
มันเพิ่งใช้รางวัลทั้งหมดจากการทดสอบลอร์ดมือใหม่ไปเอง!
จากนั้นลอร์ดนอร์ดก็นึกถึงภาพที่มันเพิ่งได้เห็น และมันก็อดตัวสั่นไม่ได้ ความกลัวปรากฏขึ้นในแววตาของมัน
มันนึกถึงฉากที่มันได้แต่เฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ลูกน้องของมันล้มลงต่อหน้ามันอย่างเงียบๆ โดยไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย โดยไม่อาจสัมผัสได้แม้แต่เงาของอีกฝ่ายและทำได้เพียงแค่รอความตาย
ตอนนี้มันก็ยังรู้สึกกลัวอยู่
“ทำไมข้าโชคร้ายขนาดนี้? ทำไมข้าต้องมาเจอกับไอ้บัดซบนั่นตั้งแต่ครั้งแรกด้วย!”
ลอร์ดนอร์ดสาปแช่ง
จากนั้นมันก็มองไปยังตราคืนชีพดินแดนของมัน
ถ้าเป็นอย่างนั้น มันก็ยังเหลือโอกาสอีกสองครั้ง สิ่งนี้ทำให้มันทำอะไรไม่ถูกมากยิ่งขึ้น
จากนั้นมันก็มองดูอันดับของมัน
“ข้าอยู่ในอันดับเหล็กดำขั้นต้นเท่านั้น มันไม่ควรจะตกต่ำลงไปมากกว่านี้แล้วใช่ไหม?”
มันพึมพำ
จากนั้นมันก็อึ้งไปในทันทีเมื่อมันเห็นอันดับของมัน
[เผ่าพันธุ์หนูดิน—อันดับของลอร์ดนอร์ด: อันดับ-1 — อันดับบนสมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์: ไม่รวมอยู่ในการจัดอันดับ]
…
ณ เมืองตะวันสาดแสง
หลังจากโจวโจวกลับมาพร้อมกับคนของเขา เขาก็ให้ทหารไปพักในขณะที่เขากลับไปยังที่พำนักของลอร์ด
ในห้องนั่งเล่น
โจวโจวเปิดร้านค้าสมรภูมิขึ้นมาดู
ในท้ายที่สุดเขาก็พบว่ามันมีสินค้าถูกเพิ่มเข้ามาจากเดิม
[7: สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มหนึ่ง) (คงเหลือซื้อได้: 1) – ราคา: ตราดินแดนระดับเหล็กดำ 1 อัน]
“สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์?”
โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น จากนั้นเขาก็เปิดรายละเอียดของมันขึ้นมาดู
[ชื่อไอเท็ม: สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มหนึ่ง)]
[ระดับไอเท็ม: ระดับเหล็กดำ]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: อดีตไอเท็มระดับเทวะ มันบันทึกข้อมูลโดยละเอียดของเผ่าพันธุ์ที่เกิดและดับสลายไปตลอดเวลาในโลกจำนวนนับไม่ถ้วน ใช้ค้นหาข้อมูลเผ่าพันธุ์ที่ท่านต้องการทราบได้!]
[รายละเอียดไอเท็ม: เดิมทีคือไอเท็มระดับเทวะ แต่มันถูกแบ่งออกเป็น 10 เล่มโดยเจตจำนงสูงสุดและถูกใช้เพื่อให้ความรู้กับลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์]
[หมายเหตุ: สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ถูกแบ่งออกเป็น 10 เล่ม ลอร์ดคนแรกที่รวบรวมครบ 10 เล่มจะได้รับไอเท็มระดับเทวะที่สมบูรณ์ สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์!]
โจวโจวอุทานออกมาหลังจากอ่านมันจนจบ
มันคือไอเท็มระดับเทวะที่ถูกแบ่งเป็นสิบส่วน และสามารถมอบข้อมูลให้กับลอร์ดเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์ต่างๆ ได้งั้นเหรอ?
คงมีเพียงแค่ตัวตนเช่นเจตจำนงสูงสุดเท่านั้นที่สามารถทำสิ่งสุรุ่ยสุร่ายเช่นนี้ได้ใช่ไหม?
จากนั้นโจวโจวก็ใช้ตราดินแดนระดับเหล็กดำ 1 อันโดยไม่ลังเลเพื่อซื้อสารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มหนึ่ง)
สิ่งนี้ย่อมเป็นประโยชน์สำหรับเขา!
หรืออาจจะบอกได้ว่ามันเป็นประโยชน์สำหรับลอร์ดทุกคนที่ปรารถนาจะไปสู่จุดสูงสุดของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์!
ด้วยเหตุนั้น ในอนาคตเมื่อเขาเจอกับลอร์ดของเผ่าพันธุ์อื่นๆ ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน อย่างน้อยเขาก็จะไม่ต้องกังวลว่าเขาจะพ่ายแพ้ในเรื่องของข้อมูลเพราะเขาไม่เข้าใจในเผ่าพันธุ์ของอีกฝ่าย
ยกตัวอย่างเช่นในศึกแห่งลอร์ดครั้งแรกของวันนี้
ถ้าเขารู้ว่าความสามารถในการขุดดินของพวกหนูดินแข็งแกร่งขนาดนี้ เขาก็คงจะไม่รอให้พวกหนูดินบุกเข้ามาใกล้จนสัมผัสถึงการเคลื่อนไหวของพวกมันได้
กลับกัน เขาคงจะบอกให้ไป่อี้นำทหารใช้เนตรโลหิต และเริ่มการสังหารหนูดินที่กล้าเข้ามาใกล้พวกเขาในทันทีก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มต้นขึ้น
หนังสือเล่มหนาที่มีปกสีน้ำตาลเข้มปรากฏขึ้นในมือของโจวโจว
ในทันทีที่เขาได้รับหนังสือเล่มนี้มา วิธีการใช้มันก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
โจวโจวคิดในใจและภาพของเผ่าพันธุ์หนูดินที่เพิ่งถูกสังหารก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
ในขณะที่พลังงานอันอ่อนแรงพุ่งเข้าสู่สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มหนึ่ง) ครู่ต่อมา หนังสือเล่มนี้ก็เปล่งแสงขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะสงบลง
โจวโจวสัมผัสได้ว่าหนังสือเล่มหนาในมือของเขาสั่นไหวเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงพลิกมันไปที่หน้าแรกเบาๆ
ภาพที่สดใสของหนูดินถูกวาดไว้ในหน้าแรก
นอกจากนี้ยังมีข้อมูลของเผ่าพันธุ์ของมันด้วย
[เผ่าพันธุ์หนูดิน: เผ่าพันธุ์หนูดินจากโลกแห่งโคลน ในโลกดึกดำบรรพ์ พวกมันได้รับขนานนามว่าเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติ! พวกมันเติบโตและขยายพันธุ์อย่างรวดเร็ว ตราบใดที่มีพลังงานเพียงพอ พวกมันก็สามารถเติบโตและแพร่พันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะตอบสนองความต้องการด้านพลังงาน พวกมันจึงแค่ขยายขอบเขตของเผ่าพันธุ์ของพวกมันในโลกแห่งโคลน ปล้นสะดม และกลืนกินทรัพยากรต่างๆ เท่านั้น เพื่อเปลี่ยนพวกมันให้เป็นพลังงานของพวกมันเอง ในภายหลัง เจตจำนงสูงสุดก็ได้อัญเชิญพวกมันมายังทวีปจื้อเกา…]
“เผ่าหนูดินทรงพลังขนาดนี้เลยเหรอ”
โจวโจวเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจ
จากนั้นเขาก็ทำการทดลองบางอย่างและลองใช้สารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มหนึ่ง) กับทุกเผ่าพันธุ์ที่เขาเคยเห็นและได้ยินมา
ในท้ายที่สุดเขาก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับความลับมากมายของหลายๆ เผ่าพันธุ์
“มันเป็นของดีจริงๆ”
โจวโจวมองไปยังสารบัญสรรพเผ่าพันธุ์ (เล่มหนึ่ง) ในมือของเขาและพึงพอใจมาก
จากนั้นเขาก็หยุดทดลองและเปิด [อันดับสมรภูมิ]
สิ่งที่ทักทายสายตาของเขาคือ [อันดับประจำเผ่าพันธุ์] และ [อันดับสรรพเผ่าพันธุ์]
โจวโจวเปิดมันทั้งคู่ขึ้นมาดู
[เผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งดาวเคราะห์สีน้ำเงิน— เจ้าตะวันสาดแสง: อันดับเหล็กดำขั้นต้น— อันดับประจำเผ่าพันธุ์: ไม่รวมอยู่ในการจัดอันดับ]
[เผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งดาวเคราะห์สีน้ำเงิน— เจ้าตะวันสาดแสง: อันดับเหล็กดำขั้นกลาง— อันดับสรรพเผ่าพันธุ์: อันดับที่ 1,807,046,425,216!]
“พระเจ้าช่วย มันมีลอร์ดกว่าล้านล้านคนเลยเหรอที่ได้อันดับเหล็กดำขั้นกลางเร็วขนาดนี้?”
โจวโจวเดาะลิ้น
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้ประหลาดใจ
แค่มนุษย์จากดาวเคราห์สีน้ำเงินก็มีกว่าหกพันล้านคนแล้ว!
มันคงจะมีลอร์ดเป็นล้านล้านคนถ้านับรวมทุกๆ เผ่าพันธุ์
พูดตามตรง มันโชคดีมากแล้วที่เขาอยู่ในอันดับนี้
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีลอร์ดอันดับเหล็กดำขั้นกลางตามหลังเขามามากแค่ไหน
จากนั้นเขาก็มองไปยังลอร์ดสามอันดับแรกประจำลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ด้วยความสงสัย
[เผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิด— ผู้เที่ยงแท้ อันดับ: อันดับทองคำเหลืองขั้นสูง— อันดับสรรพเผ่าพันธุ์: อันดับที่ 1]
[เผ่าพันธุ์เทพแห่งความโกลาหล— มหาเทพ อันดับ: อันดับทองคำเหลืองขั้นสูง— อันดับสรรพเผ่าพันธุ์: อันดับที่ 2]
[เผ่าพันธุ์เจ้ามังกร— เจ้าเหนือหัว อันดับ: อันดับทองคำเหลืองขั้นกลาง— อันดับสรรพเผ่าพันธุ์: อันดับที่ 3]
“การต่อสู้ระหว่างเทพเซียนจริงๆ!”
โจวโจวถอนหายใจออกมาหลังจากอ่านมัน