หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ในที่สุดหลิน ยู ก็กลับมาถึงเมืองหลัก

ก่อนเข้าเมือง เขาสั่งให้กองกำลังทั้งหมดของเขากลับยังดินแดน เหลือทิ้งไว้เพียงหลิง ซี ตัวเดียว

ผ่านไปไม่นาน

เขาเดินผ่านประตูเมืองมายังห้องโถงภารกิจ

หลังจากที่ส่งภารกิจเสร็จแล้ว คะแนนเกียรติยศก็เพิ่มขึ้นเป็น 12000 แต้ม

ถึงแม้ว่ามันจะไม่มากนัก แต่นี้ก็เป็นรายได้จำนวนมากสำหรับในที่มาถึงเมืองหลักในวันแรก

นั้นหลังจากที่รวบรวมคะแนนได้แล้ว เขาจึงไปยังตลาดแลกเปลี่ยนเริ่มแลกเปลี่ยนสิ่งของต่างๆ

สิ่งแรกที่เขาต้องการแลกเปลี่ยนคือ คริสตัลเทเลพอร์จที่เห็นเคยเห็นราชันคนอื่นใช้มาก่อน

[วัสดุสิ้นเปลือง : คริสตัลเทเลพอร์ต]

[ความสามารถ : พลังจากใช้งานคริสตัล จะสามารถเทเลพอร์ตกลับมายังเมืองหลักได้ทันที สามารถใช้ในสนามรบชายแดนได้เท่านั้น ระยะเวลาใช้งานคือ 5 วินาที]

[ความต้องการ : คะแนนเกียรติยศ 1000 แต้ม พลังเวทย์ 10000 แต้ม]

มันแพงมาก!

แต่มันก้คุ้มค่า!

นี้คือการประเมินคุณค่าของคริสตัลเทเลพอร์ต ของ หลิน ยู

แม้ว่ามันจะต้องใช้ คะแนนเกียรติยศถึง 1000 แต้มและพลังเวทย์อีก 10000 แต้ม แต่มันเป็นสิ่งที่สามารถช่วยชีวิตเขาได้ในย่ามวิกฤต

ตราบใดที่มีสิ่งนี้อยู่ เขาก็สามารถเทเลพอร์ตกลับไปยังเมืองหลักได้ตลอดเวลา

ในตอนนั้นเอง ถึงแม้ว่าดินแดนของคุณจะประสบวิกฤษเข้า เขาก็สามารถกลับไปช่วยเหลือได้ทันเวลา นี้เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับการออกผจญภัย

ข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือมันมีเวลาในการใช้งานถึง 5 วินาที

หากเขาต้องเผชิญหน้ากับราชันระดับสูง อย่าง ระดับ 8 หรือ ระดับ 9 มันจะไม่มีเวลาให้เตรียมตัวอย่างแน่นอน เขาคงจะมีเวลาเพียง 1-2 วินาที

หลังจากที่เฝ้ามอง

หลิน ยู ไม่ได้คิดมากนัก เขาแลกเปลี่ยนคริสตัลเทเลพอร์ต จากนั้นก็ค้นหาต่อไป

เขาต้องบอกก่อนว่าการจัดหมวดหมู่ในต่างหน้าการแลกเปลี่ยนคะแนนนี้ทำได้ค่อนข้างดีทีเดียว มันสะดวกในการค้นหาสิ่งต่างๆ

ในไม่ช้า หลิน ยู ก็พบกับสิ่งที่เขาต้องการ

[วัสดุสิ้นเปลือง : หุ่นไล่กาตัวแทน]

[ความสามารถ : สามารถย้ายความที่เสียหายถึงตายไปยังหุ่นไล่กาได้ มันจะได้รับความเสียหายแทน หลังจากมันแสดงผลก็จะถูกทำลายโดยอัตโนมัติ ใช่ไม่ได้ผลสำหรับการโจมตีปกติ]

[ความต้องการ : คะแนนเกียรติยศ 10000 แต้ม พลังเวทย์ 100000 แต้ม]

ใช่แล้วละ!

อีกหนึ่งตัวช่วยชีวิต

มันมีไว้สำหรับเผชิญหน้ากับราชันระดับสูงโดยเฉพาะ

สุดท้ายด้วยการเพิ่มมาอีก 1 ชีวิต โอกาศในการเอาชีวิตรอดในสนามรบนี้ก็สูงขึ้นมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เห็นความน่ากลัวของมอนสเตอร์ระดับ 9 ในตอนนั้น เขาไม่กล้าที่จะเสี่ยง

ทรัพยากรที่หายไป เขาสามารถหาเพิ่มใหม่ได้

แต่เมื่อคนๆหนึ่งตายไป ทุกอย่างเท่ากับสูญเปล่าไปหมด

หลิน ยู กัดฟันของเขาเลือกแลกเปลี่ยนหุ่นไล่กาตัวแทน

ทันใดนั้นคะแนนเกียรติยศของเขาต้องเหลือเพียง 1000 แต้มเท่านั้นพลังเวทย์ของเขาก็ลดลงต่ำกว่า 500000 เล็กน้อย

สุดท้ายเข้าใช้คะแนนอีก 500 แต้ม เพื่อซื้อลูกบอลเพิ่มค่าประสบการณ์

[วัสดุสิ้นเปลือง : ลูกบอลค่าประสบการณ์]

[ความสามารถ : เพิ่มค่าประสบการณ์ให้กับทหารที่กำหนด 250 แต้ม มีผลกับทหารระดับ 6 หรือต่ำกว่า เท่านั้น]

[ความต้องการ : คะแนนเกียรติยศ 250 แต้ม พลังเวทย์ 2500 แต้ม]

ลูกบอลค่าประสบการณ์ถูกซื้อให้กับ ชิง กัง

ในตอนนี้นั้นระดับของ ชิง กัง ได้มาถึงระดับ 6 แล้ว

แต่ถ้าต้องการขึ้นไประดับ 7 เขาต้องรออีกซักพัก

เมื่อพิจารณาว่าในอนาคตอาจจะมีการต่อสู้แบบกลุ่มมากขึ้น เขาจำเป็นต้องใช้สกิล "เสียงคำรามแห่งโทสะ" ของชิงกัง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ดีที่เขาจะอัพเกรดขึ้นเป็นระดับ 7

นั้นสามารถช่วยได้มาก

ผลของ เสียงคำรามแห่งโทสะ จะเพิ่มค่าสถานะถึง 30% เป็นเวลาถึง 30 วินาที ซึ่งมันน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

คะแนนที่เหลืออีก 500 แต้ม เขาเก็บไว้ชั่วคราว เก็บเอาไว้เผื่อฉุกเฉิน จากนั้นออกจากหน้าต่างแลกเปลี่ยน เขาสบายใจขึ้นมาทันที

ด้วยการที่มีอุปกรณ์ช่วยชีวิตถึง 2 ชิ้น ในตอนนี้เขาสามารถไปล่าคะแนนในสนามรบชายแดนได้อย่างมั่นใจแล้ว

แต่ก่อนหน้านั้นเขาต้องกลับยังดินแดนซะก่อน

สุดท้ายแล้วดินแดนคือรากฐานของเขา

เขาจากมานาน ถึงเวลาต้องกลับไปดูซักหน่อย เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็หันหลังกลับและออกจากห้องโถงภารกิจมายังถนนสายหลักด้านนอก

ตอนนี้ดวงอาทิตย์กำลังจะตกลงในทิศตะวันตกแล้ว

แต่ก็ยังมีราชันและผู้ฝึกตนจำนวนมากอยู่ตามท้องถนน

ดูเหมือนว่าพวกเขาเพิ่งกลับมาหลังจากออกไปด้านนอกมันเต็มไปด้วยฝุ่น

เสียงตะโกนของเหล่าพ่อค้าดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง พวกเขาทั้งหมดกำลังขายผลผลิตที่ได้จากการออกนอกบ้านวันนี้

"เร่เข้ามาๆ! ผ้าไหมกลืนทองคำระดับ 8 เป็นวัตถุดิบล้ำค่าสำหรับสร้างชุดเกราะ มันเป็นของหายาก ขายในราคาถูก"

ในขณะนั้นเอง เสียงตะโกนดังเข้ามาในหูของ หลิน ยู ทำให้เขาหยุดลง

เมื่อมองไปยังทิศทางของเสียง เขาเห็นแผงลอยเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้าง มีราชันที่ทรงพลังอยู่ตรงนั้นตะโกนออกมาเสียงดัง

ราชันระดับ 8!!

หลิน ยู ถึงกับตกตะลึง เขาผมว่าราชันผู้นี้ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้บัญชาการมากนัก นี้คือราชันระดับ 8 อย่างแน่นอน!

อีกทั้งผ้าไหมกลืนทอง หลิน ยู ได้ยินมาจาก มากอร๋น บอกว่ามันเป็นหนึ่งในวัตถุดิบที่ดีที่สุดสำหรับใช้ทำเกราะโซ่

แถมมันยังเป็นระดับ 8

เขาอดไม่ได้ที่จะเดินไปยังแผงลอยนั้น

ราชันคนนั้นเห็นเขากำลังเดินมา ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นทันที

"ไง น้องชาย เจ้าดูดีทีเดียวนิ เพิ่งมาถึงเมืองหลักงั้นเหรอ? เจ้าอยากได้ผ้าไหมกลืนทองนี้ไหม? มันยอดเยี่ยมดีเดียวในการใช้ทำชุดเกราะ"

ราชันคนนี้ทำตัวราวกับเป็นคนกันเอง ไม่มีความเย่อหยิ่งของราชันระดับสูงเลย เขาทักทาย หลิน ยู อย่างกระตือรือร้น

หลิน ยู เหลือบไปมองผ้าไหมกลืนทองที่อยู่บนแผงลอนและถาม "ทำไมคุณไม่ใช่วัตถุดิบนี้สร้างเกราะโซ่ทองคำใส่เองละ"

"แน่นอน ข้านั้นขาดแคลนพลังเวทย์อย่างมาก ดังนั้นข้าจึงขายมัน" ราชันคนนั้นถึงกับขมวดคิ้วทันที "ว่ายังไงละน้องชาย เจ้าสนใจหรือไม่ ข้าต้องบอกเจ้าก่อน ชุดเกราะที่ทำจากวัตถุดิบนี้มีความแข็งแกร่งในระดับเดียวกับตัววัตถุดิบ มันสามารถป้องกันการโจมตีของระดับ 8 ได้อย่างไม่มีปัญหา เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะถูกสังหารเมื่อออกไปด้านนอก ข้าคิดว่านี้มันคุ้มซะยิ่งกว่าคุ้ม"

"ฮึ้ม! อย่าไปฟังเขาไอ้หนู"

แต่ในขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นจากด้านข้าง

หลิน ยู หันศรีษะของเขามองไปยังชายร่างใหญ่ที่อยู่อีกแผงลอยหนึ่งมองมายังทางนี้ด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียมหยาม

"เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการใช้มันหลอกเจ้า เพราะเขานั้นหาช่างฝีมือระดับ 8 ไม่ได้ จึงไม่สามารถนำมันไปสร้างอุปกรณ์ได้ อย่างไปหลงกลเขา"

ว่าแล้วเชียว....

หลิน ยู ตระหนักได้ทันที

เขาอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังชายร่างใหญ่ เขาพบว่าออร่าที่เขาเปล่งออกมานั้นเทียบได้กลับราชันที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาเองก็เป็นราชันระดับ 8 เช่นเดียวกัน

สถานการณ์นี้มันคืออะไรกัน?

ราชันระดับ 8 คนปรากฏตัวพร้อมกัน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ครุ่นคิด ราชันที่อยู่ตรงหน้าเขาก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง

เขาไม่ได้โกรธเลย แถมยังมีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าของเขาอีกต่างหาก

"ข้านั้นไม่ได้หลอกหลวง เจ้าปฏิเสธคุณค่าของผ้าไหมกลืนทองระดับ 8 นี้ไม่ได้หรอก หากวันใดที่เจ้าโชคดีพอได้พบกับช่างฝีมือระดับ 8 เจ้าคิดว่างั้นไหม น้องชาย?"

"เอ่ออ นั้นมันก็จริง" หลิน ยู พยักหน้าอย่างว่างเปล่า

หลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่ง เขาก็อดถามไม่ได้ "แล้วท่านจะขายวัตถุดิบชิ้นนี้เท่าไร"

"เดินทีฉันวางแผนจะขายมันด้วยพลังเวทย์ 200000 แต้ม แต่เห็นแก่ที่เจ้าเป็นคนดีข้าขายให้เจ้าพลังเวทย์ 100000 แต้มเป็นยังไง?"

เพียงเพราะเป็นคนดี ก็ลดราคาลงครึ่งหนึ่งทันที

นี้มันมีพิรุณเกินไปแล้ว...

ใบหน้าของ หลิน ยู เต็มไปด้วยเส้นเลือด

อย่างไรก็ตาม เขายังคงชอบเจ้าผ้าไหมกลืนทองระดับ 8 นี้อย่างมาก

เพราะตัวเขานั้น ไม่มีชุดเกราะป้องกันที่เหมาะสมเลย อีกทั้งในดินแดนของเขายังมี มากอร์นที่เป็นราชาคนแคระ

เขาสามารถสร้างอุปกรณ์ที่ไม่มีใครสามารถสร้างได้

หลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่ง หลิน ยู ก็พูดว่า "เอาละ งั้นฉันต้องการผ้าไหมกลืนทองอันนี้"

"เจ้าแน่ใจ?"

ดวงตาของราชันคนนั้นก็เปล่งประกายขึ้นทันที

เดาทีเขาแค่ใช้เวลา คุยไร้สาระหลอกล่อเท่านั้น ไม่คิดว่า หลิน ยู จะซื้อผ้าไหมกลืนทองจริงๆ

แม้แต่ชายร่างใหญ่คนนั้นก็มองไปที่ หลิน ยู ด้วยท่าทางที่ตกตะลึง

แม้ว่าพลังเวทย์ 100000 แต้มนี้จะเป็นราคาที่ต่ำไปหน่อยสำหรับผ่าไหมกลืนทองระดับ 8 แต่การนำมันไปสร้างเป็นอุปกรณ์เป็นเรื่องที่ยากอย่างมาก

เว้นแต่เขาจะรู้จักกับช่างฝีมือที่อยู่เหนือกว่าระดับ 8 โดยทั่วไปไม่มีใครเสียเวลาซื้อวัตถุดิบแบบนี้ ไม่แปลกทำไมเขาถึงมีสีหน้าแบบนี้

แต่ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร

ข้อตกลงก็ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว

ราชันระดับ 8 นั้น ได้รับพลังเวทย์มากว่า 100000 แต้มด้วยความประหลาดใจ

หลิน ยู หันหลังจากไปพร้อมกับผ้าไหมกลืนทองของเขา

ทิ้งชายร่างใหญ่ให้ตกตะลึงอยู่ด้านหลัง

จนกระทั่ง หลิน ยู เดินลับไป จู่ๆ ก็มีคำพูดออกมาจากปากของเขา

"ราชันหน้าใหม่นี้ หลอกหลวงง่ายขนาดนี้เลยงั้นหรือ?"

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 156