ดาบกางเขนนี้เป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนทั่วไป

ซึ่งทุกเผ่าสามารถที่จะใช้มันได้

เมื่อเปลี่ยนเทียบกับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนที่เคยเห็นมาก่อนหน้านี้ วัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนนี้มีลักษณะทั่วไปเพิ่มขึ้นมาอีกอย่าง

ความสามารถของมันจะเพิ่มขึ้นตามขนาดของมิติต้นกำเนิด เช่นเดียวกับพรสวรรค์แห่งเผ่าพันธุ์

แม้ว่าเขานั้นจะไม่รู้ว่าความสามารถของมันจะเพิ่มอีกเท่าไร แม้ว่ามันจะเพิ่มขึ้นอีกเพียงแค่สองสามแต้มเท่านั้น มันไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว

ดูเหมือนวว่าคุณสมบัติพื้นฐานของวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนระดับสูงจะไม่เพิ่มขึ้น

แต่ลักษณะเฉพาะนี้จะทำให้ความแข็งแกร่งและมูลค่าของมันเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด ซึ่งไม่สามารถเทียบกับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนทั่วไปได้

น่าเสียดายเพียงอย่างเดียวคือความสามารถ "งานฉลองโลหิต" นี้ไม่เข้ากับเผ่าพฤกษาของเขา

วัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนที่ดูดเลือดได้แบบนี้เหมาะที่สุดกับกองกำลังที่มีพลังโจมตีสูง เช่น เผ่าเทวดาและปิศาจ หรือทหารที่การโจมตีหมู่เป็นวงกว้าง

สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยสำหรับเผ่าพฤกษาของเขาคือความสามารถในการป้องกัน

ยิ่งไปกว่านั้น วัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนในปัจจุบันของเขานั้นจะเพิ่มค่าสถานะทั้งหมด 8% ต่อระดับเลย ซึ่งถือได้ว่าดีที่สุดในบรรดาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดน

อย่างไรก็ตาม เขานั้นไม่เคยเห็นว่าวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนที่เพิ่มค่าสถานะให้เกิน 10% เลยซักครั้ง

เขาต้องการวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนทั่วไปที่เหมาะสมกว่านี้มาทดแทน

"ตูมมม!!"

ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ก็ได้มีเกิดเสียงระเบิดดังขึ้นที่ด้านนอกอีกครั้ง

ในเวลานี้ ยังเหลือเวลาอีกกว่าสิบนาทีก่อนที่อาณาจักรลับแห่งนี้จะพังทลายลงรอยยแยกจำนวนมากเริ่มปรากฏขึ้น แม้แต่พื้นที่บริเวณนี้ก็เริ่มจะไม่มั่นคง

หลิน ยู รู้ว่าเขาไม่สามารถอยู่ที่นี้ได้อีกต่อไปแล้ว

จึงรีบเก็บวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนและออกไปด้านนอกโบสถ์พร้อมกับทหารพืชของเขา

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเขาผ่านม่านแสงออกมายังด้านนอกอาณาจักรลับ มันก็ได้มาถึงที่ๆเขาอยู่ก่อนหน้านี้

"ดูนั้น! มีคนออกมาแล้ว"

แต่ในตอนนั้นเอง ก็ได้มีเสียงร้องดังขึ้นบนท้องฟ้า

หลิน ยู ตกใจอย่างมาก แต่แล้วเขาก็รู้ได้ในทันทีว่าถูกราชันที่มารวมตัวอยู่รอบๆอาณาจักรลับในเวลานี้ ล้อมเอาไว้ตรงกลาง

เมื่อเห็นเขาออกมา ราชันเหล่านั้นก็ตกอยู่ในความโกลาหลทันที

"มีคนออกมาได้ทั้งที่ยังมีชีวิต มันหมายความอาณาจักรลับที่ซ่อนอยู่นี้ได้ถูกเคลียร์ไปแล้ว"

"ไอ้หนู สมบัติของอาณาจักรลับแห่งนี้ได้อยู่กับเจ้าหรือป่าว?"

"หยุดพูดไร้สาระไดแล้ว สังหารเขาและชิงสมบัติมาซะ"

"ไป จัดการมัน!"

เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ล้วนถูกดึงดูดโดยสิ่งที่เกิดขึ้นจากอาณาจักรลับพวกเขาล้วนเป็นราชันจากโลกอื่น

โดยไม่ได้เปิดโอกาสให้ หลิน ยู ได้ตอบโต้ ราชันเหล่านั้นออกคำสั่งส่งกองกำลังของพวกเขาพุ่งเข้ามาโจมตี

หลิน ยู สังเกตุเห็นว่ามีราชันระดับแปดหลายคนในนั้น

กลายเป็นเรื่องลำบากแล้วซิ

สีหน้าของ หลิน ยู เคร่งขรึม แม้ว่าเขาจะความแข็งแกร่งทั้งหมดของตัวเอง เขาก็ยังไม่สามารถเผชิญหน้ากับราชันระดับ 8 จำนวนมากพร้อมกันได้นี้ยังไม่ต้องพูดถึงราชันระดับ 7 จำนวนมากที่อยู่กับพวกเขาด้วย

โดยไม่ลังเลเขายื่นมือออกไปเรียกกองทัพพืชทั้งหมดของเขาออกมาทันที

ในวินาทีต่อไปมา

เถาวัลย์หลายสายได้พุ่งออกมา ปะทะเข้ากับกองกำลังฝ่ายศัตรูทันที

"ราชันระดับ 7 ตัวเล็กๆ อย่างเจ้าต่อการจะต่อต้านพวกข้างั้นเหรอ! ไป สังหารมันให้หมด!"

เสียงอันเย้ยหยันของราชันระดับ 8 คนหนึ่งดังออกมา ทหารบินรอบๆตัวเขาพุ่งโจมตีไปยังชิง ถัง ระเบิดสกิลโจมตีออกมาทันที

"ฟุ่บบ"

เลือดสาดกระจายขึ้นไปบนท้องฟ้า ย้อมท้องฟ้าทั้งหมดกลายเป็นสีแดงในทันที

เถาวัลย์ยักษ์นี้มันแข็งแกร่งเหนือจินตนาการของเขาไปไกล ทหารบินของราชันระดับแปดถูกสังหารไปมีละตัวถูกสูบเลือดกลายเป็นมัมมี่ไป

"เป็นไปได้ยังไงกัน"

ในเวลานี้ ราชันระดับ 8 เหล่านั้นต่างพากันตกตะลึง จ้องมองด้วยความไม่อยากเชื่อด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

ทหารระดับ 8 ที่ได้รับบัพต่างๆ ของเขาถูกสังหารโดยทหารของราชันระดับ 7 จริงๆงั้นเหรอ

ไม่ต้องพูดถึงเขาเลย

แม้แต่ราชันคนอื่นๆ ต่างก็ตกตะลึงและลดความเร็วลง

แต่พวกเขาจะรู้ได้อย่างไร

ชิง ถังของ หลิน ยู นั้นได้ดูดเลือดไปเป็นจำนวนมากภายในอาณาจักรลับ ทำให้ค่าสถานะของมันได้มาถึงจุดสูงสุดของระดับ 9 แล้ว มันไม่ใช้สิ่งที่ทหารธรรมดาจะสามารถรับมือได้

ใช้ประโยชน์จากโอกาสที่ราชันเหล่านั้นกำลังมึนงง หลิน ยู ไม่ลังเลที่ขี่ มังกรราชาปิศาจ หลบหนี

ใช่แล้ว

แม้ว่าค่าสถานะในปัจจุบันของ ชิง ถัง จะน่ากลัวขนาดไหน แต่หลิน ยู ก็สัมผัสได้ว่าความแข็งแกร่งจากสกิลกระหายเลือดนั้นกำลังจางหายไป

แม้ว่ามันจะมันจะดูดเลือดจากทหารเหล่านั้น แต่มันก็เพียงแค่ชะลอการลดลงของความแข็งแกร่งได้เท่านั้น ตัวเขาไม่คิดว่าทหารเพียงตัวเดียวจะสามารถต่อสู้กับเหล่าราชันระดับ 8 จำนวนมากได้

ดังนั้นการหลบหนีจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

หวืดด!!!

ทันใดนั้นมังกรราชาปิศาจก็กลายเป็นภาพติดตาไปในทันที บินขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วสูง

สำหรับทหารพืชตัวอื่นๆ หลิน ยู เรียกพวกมันทั้งหมดกลับยังดินแดนของเขา ทำให้พื้นที่ด้านนอกอาณาจักรลับที่กำลังพังทลายทั้งหมดว่างเปล่าในทันที

"แย่แล้ว! เขาต้องการจะหนี!"

"หยุดเขาเอาไว้!!"

เมื่อเห็นว่า หลิน ยู กำลังหลบหนี ราชันเหล่านั้นก็รู้สึกตัว ตะโกนไล่หลังเขาไปในทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่งราชันระดับแปดเหล่านั้น ความเร็วของพวกเขาเร็วอย่างมาก มันไม่ด้อยไปกว่าราชามังกรปิศาจที่ใช้สกิลเงาเร้นลับเลย แถมยังเร็วกว่าเล็กน้อยด้วยซ้ำ

"ไม่ไหวซินะ"

เมื่อมองไปยังเงาขนาดใหญ่ที่ไล่ตามหลังเขามา สีหน้าของหลิน ยู ก็กลายเป็นจริงจัง

ความเร็วของมังกรราชาปิศาจระดับ 7 ยังช้าเมื่อเทียบกับเหล่าทหารระดับ 8

ยิ่งไปกว่านั้น กองกำลังของราชันระดับแปดเหล่านั้นยังได้รับบัพจากดินและบัพจากวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนมากกว่าเขาถึง 1 ระดับ

เมื่อผลของสกิล เงาเร้นลับ หมดลง มันก็คงใช้เวลาไม่นานก่อนที่พวกเขาจะตามทัน มันคงเป็นเรื่องยากที่เขาจะหลบหนีไปในตอนนั้น

แน่นอนว่า ทหารระดับ 7 นั้นยังอ่อนแอเกินไป

มันเป็นแบบนี้ทุกที

"ดูเหมือนเราต้องใช้สกิลนั้นซินะ"

เมื่อเห็นว่าราชันเหล่านั้นไล่ตามเข้ามาใกล้ขึ้นทุกที เสียงของเขาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง สีหน้าของ หลิน ยู กลายเป้นเคร่งขรึม

หลังจากนั้น มังกรราชาปิศาจที่อยู่ข้างใต้เขาก็หายไปทันที เขาเริ่มดิ่งลงสู่พื้น

"ทำไมเขาถึงได้เก็บทหารของเขากลับไปกัน"

"เขาไม่ต้องการที่จะหนีต่อไปแล้วงั้นหรือ?"

"ไม่ใช่ เขากำลังจะหนีไปแล้ว หยุดเขาเร็ว!!"

สีหน้าของราชันเหล่านั้นเปลี่ยนไปทันที พวกเขาเร่งความเร็วพุ่งเข้าหา หลิน ยู

แต่ในตอนนั้นเอง ร่างของ หลิน ยู ซึ่งล่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว ก็เกิดบิดเบี้ยว และหายไปในอากาศทันที

กลุ่มราชันที่เร่งรีบตามมาถึงกับทำอะไรไม่ถูก

"นี้มัน!!"

เหล่าราชันต่างพากันมองหน้าด้วยความตกตะลึง

แม้แต่กองกำลังที่ไล่ล่าก็ค่อยๆ ชะลอความเร็วลงจนในที่สุดก็มาหยุดตรงรอบๆ จุดที่ หลิน ยู เพิ่งจะหายไปตัวไป

"ให้ตายซิ เขาหนีไปจนได้!"

"กลายเป็นว่ามันคือสกิลเทเลพอร์ตนี้เอง"

"เขาหนีได้เร็วจริงๆ"

แม้ว่าราชันเหล่านั้นจะไม่พอใจแต่พวกเขาก็ทำอะไรกับสกิลเทเลพอร์ตนี้ไม่ได้

หลังจากที่ยืนยันได้แล้วไม่พบร่องรอยของ หลิน ยู บริเวณรอบๆ พวกเขาทั้งหมดก็จากไปด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง เหล่าราชันระดับ 7 ที่เหลือก็พากันแยกย้าย หายไปในพริบตา

อีกด้านหนึ่ง

บนเนินทรายที่แห้งแล้งแห่งหนึ่ง

ในเวลานั้น กลุ่มราชันระดับ 7 สามคนได้นำกองกำลังเข้าปิดล้อมมอนสเตอร์บอส หนอนทราย ระดับแปด

ทันใดนั้นโดยไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้า

อากาศบริเวณนั้นก็เกิดบิดเบี้ยวขึ้น ได้มีร่างๆหนึ่งปรากฏขึ้น เขาได้ตกลงมาบนพื้นทรายด้านล่าง ทำให้ ราชันทั้งสามต่างตกใจ

ทำไมถึงได้มีคนตกลงมาจากท้องฟ้ากัน?

"ระวัง เขาอาจจะเป็นศัตรู"

"จัดการเจ้าหนอนทรายนี้ก่อน!"

ไม่จำเป็นต้องพูดเลย คนที่ปรากฏตัวในตอนนี้คือ หลิน ยู อย่างไม่ต้องสงสัย

เพื่อหลบหนีจากการไล่ล่าของราชันระดับแปด เขาต้องใช้สกิลเทเลพอร์ตแบบสู่ม แต่เขาไม่คิดว่าจะโชคดีเทเลพอร์ตมายังพื้นที่ทะเลทรายแห่งนี้

หากเขาถูกส่งไปยังตำแหน่งลึกเข้าไปในภูมิภาคหลัก เขาคงได้แต่คิดว่าตัวเองนี้โชคร้ายเป็นบ้า

เขายืนขึ้นตบทรายที่อยู่บนตัวของเขาออก มองเห็นราชันสามคนที่ยืนอยู่จากระยะไกล มองมายังอย่างหวาดระแวง

น่าแปลกที่ หลิน ยู ไม่รู้สึกถึงการปฏิเสธจากพวกเขาแม้แต่น้อย

"พวกเจ้ามาโลกดึกดำบรรพ์งั้นหรือ?"

หลิน ยู ถามออกมาด้วยความประหลาดใจ

ราชันเหล่านั้นตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แต่เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดนั้น พวกเขาก็ถามกลับมา "พี่ชาย ท่านก็มาจากโลกดึกดำบรรพ์งั้นหรือ?"

"ใช่แล้ว" หลิน ยู พยักหน้า "ข้าอยากจะถามหน่อย ทางเข้าภูมิภาคหลักไปทางไหน"

การเทเลพอร์ตทำเขาสับสนจนไม่สามารถที่จะบอกทิศทางได้

ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ไม่ไกลจากทางเขาภูมิภาคหลัก เห็นเพียงแต่ลำแสงสีขาวจางๆสองสามดวง เขาไม่รู้ว่าทิศทางใดคือทางของโลกดึกดำบรรพ์

เมื่อเห็นว่าพวกเขาเป็นราชันจากโลกเดียวกัน ราชันทั้งสามก็รู้สึกโล่งอกแล้วพูดว่า "ทางเข้าภูมิภาคหลักอยู่ทางด้านโน้น มุ่งหน้าไปตามเส้นทางนี้ก็จะถึง"

หลังจากพูดเช่นนั้น เขาก็ยื่นมือชี้ออกไปยังลำแสงสีขาวที่อยู่ด้านซ้าย

"เอาละ ขอบคุณมาก งั้นข้าขอตัวก่อน!"

หลิน ยู ขอบคุณพวกเขาและเรียก มังกรราชาปิศาจ ออกบินขึ้นไปท้องฟ้าทันที มุ่งหน้าไปยังทางเข้าภูมิภาคหลัก

แต่ก่อนเขาจะจากไป เขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง

ทันใดนั้น เป่าปิงก็ถูกเรียกออกมา ปากของมันเล็งไปยังมอนสเตอร์บอส หนอนทรายที่กำลังต่อสู้กับกองกำลังที่อยู่ด้านล่างอย่างดุเดือด

"ตูมมม!"

ลำแสงสีแดงเพลิงพุ่งผ่านท้องฟ้า ทะลวงร่างของมอนสเตอร์บอสหนอนทรายทันที เลือดได้สาดกระจายออกมาจากตัวมัน

มอนสเตอร์บอสหนอนทรายที่แข็งแกร่ง ถูกโจมตีอย่างรุนแรงจนล้มไปกับพื้น

"!!!"

ดวงตาของราชันทั้งสามเบิกกว้างในทันที พวกเขาเงยหน้าขึ้นมองไปยังทิศทางที่หลิน ยู จากไป หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด

เพียงแค่ครั้งเดียว

สามารถล้อมอนสเตอร์บอสระดับ 8 ได้ในครั้งเดียว

พวกเขาได้เจอเขากับสัตว์ประหลาดแบบไหนกัน?

ต้องรู้ก่อนว่า พวกเขาทั้งสามแทบจะไม่สามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์บอสหนอนทรายได้

แต่มอนเตอร์ที่ทรงพลังขนาดนั้น กับถูกเอาชนะได้อย่างง่ายดายด้วยเขาเพียงคนเดียว

แข็งแกร่งง!!

น่าเสียดายที่พวกเขาอยากจะขอบคุณ แต่พบว่า หลิน ยู ได้บินจากไปไกลแล้ว หายไปจากสายตาในเวลาอันสั้น

การโจมตีเมื่อครู่ หลิน ยู จงใจที่จะไม่สังหารมอนสเตอร์บอส หนอนทราย

เพราะพวกเขาเป็นราชันที่มาจากโลกเดียวกัน

และเขายังได้ค้นพบว่า

หลังจากที่สังหารมอนสเตอร์ระดับ 8 ภายในอาณาจักรลับไปเป็นจำนวนมาก พื้นที่ของมิติต้นกำเนิดของเขาก็ได้เพิ่มขึ้นจาก 10 เมตรไปถึงระดับ 30 เมตร ทันที

มอนสเตอร์บอสระดับนี้ไม่ได้มีค่าอะไรมากนักสำหรับเขา

หลังจากที่โจมตีออกไปแล้ว เขาก็เร่งความเร็วบินกลับไปยังทางเข้าภูมิภาคหลัก

จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงบ่าย

ในที่สุด หลิน ยู ก็ได้กลับมายังแดนศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างราบรื่น เขาเดินออกมาจากแท่นเทเลพอร์ตที่อยู่เกาะลอยฟ้าที่มีผู้คนจำนวนมากสัญจรไปมา

ตอนนี้ตัวเขานั้นมีพลังเวทย์มากถึง 20 ล้านแต้มในตัว สมบัติที่ไม่ได้ใช้อีกสองชิ้น และโทเค็นเต่าปืนใหญ่จักรกลที่ได้แลกเปลี่ยนมาก่อนหน้านี้

ด้วยเงินทุนที่มากมายขนาดนี้ มันจะไม่ใช่ปัญหาที่จะแลกเปลี่ยนในสิ่งที่เขาสามารถใช้ได้

ดังนั้นเขาจึงยังไม่รีบกลับไปยังดินแดน แต่เดินไปมาระหว่างร้านค้าเพื่อดูสมบัติต่างๆที่อยู่ในร้าน

แต่หลังจากเดินวนดูในจัตตุรัสและเปลี่ยนไปยังลานอื่นอีกหลายครั้ง แต่เขาก็ยังไม่พบกับสมบัติที่เหมาะสมกับเขา ซึ่งทำให้เขาผิดหวังไม่น้อย

"เร่เข้ามาา เร่เข้าามา เหล่าราชันทั้งหลายเร่งมาเร็วเข้า สมบัติล้ำค่าเหล่านี้รอผู้จับจองในราคาที่เหมาะสม" ในตอนนั้นก็ได้มีเสียหนึ่งดึงขึ้นดึงดูดความสนใจของหลิน ยู ในทันที

รวมไปถึงราชันคนอื่นๆที่อยู่บนลาน พวกเขาก็ถูกดึงดูดด้วยเสียงตะโกน