สามารถบอกได้เลยว่า

ภายในระยะเวลาครึ่งวันนี้ ราชันคนนี้ไม่ได้สำรวจเข้าไปลึกมากนัก แต่ถูกขัดขวางเอาไว้โดยมอนสเตอร์ที่เดินเตร่อยู่ในส่วนลึกนั้น

แม้แต่ราชันเหล่านั้นที่มาจากโลกอันยิ่งใหญ่ก็ยังไม่สามารถฝ่าวงล้อมของมอนสเตอร์เข้าไปได้

"ข้าไม่รู้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในส่วนลึกนั้น มันดูราวกับว่าเหล่ามอนสเตอร์ล้อมที่นั้นเอาไว้"

"วันนี้ข้าก็ไปที่นั้นมา มันมีมอนสเตอร์อยู่เยอะมาก ข้าเลยกลับมาก่อน"

"เป็นไปได้ไหมว่าที่นั้นมีสมบัติบางอย่างซ่อนอยู่"

"ข้าจะเข้าไปในสำรวจในพรุ่งนี้ พยายามค้นหาว่ามันมีอะไรอยู่ด้านในก่อนที่กระแสสัตว์อสูรจะมาถึง"

"ถ้าได้ข่าวยังไงอย่าลืมบอกกันนะ"

ไม่เหมือนกับราชันส่วนใหญ่ แม้ว่าราชันบางจะรู้ว่าการที่พวกเขามาจากโลกที่แตกต่างกันทำให้พวกเขาไม่สามารถเข้ากันได้

นั้นคือพลังของผู้คนจำนวนมาก

สุดท้ายแล้ว ความแข็งแกร่งของแต่ละคนนั้นมีจำกัด มันจึงไม่ง่ายเลยที่จะตรวจสอบสถานการณ์ในสนามรบเพียงแค่สามวัน

ตราบใดที่ไม่ใช่ข้อมูลสำคัญ พวกเขาก็ยังสามารถแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันได้ซึ่งช่วยประหยัดแรงไปได้มาก

สรุปก็คือกำไรล้วนๆ

หลิน ยู ซึ่งนั่งอยู่ใต้ต้นไม้โลก ขณะที่กำลังกินข้าวอยู่นั้น เขาดูการสนทนาในช่องแชทสนามรบไปด้วย ทำให้ได้รับข่าวสารมามากมาย

แต่สิ่งที่เขาสนใจที่สุดคือมอนสเตอร์ที่อยู่เหนือกว่าระดับบอส

มันช่างบังเอิญที่ตอนนี้เขายังขาดแคลนพลังงานต้นกำเนิดอยู่ในตอนนี้ ดังนั้นแน่นอนว่ายิ่งมีมอนสเตอร์มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีมากเท่านั้น

สำหรับข่าวของสมบัติที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของสนามรบ เขายังคงรอดูก่อน สุดท้าย มันก็ยังเป็นเพียงแค่ข่าวลือเท่านั้น

เมื่อเห็นว่าท้องฟ้าด้านนอกมืดลงแล้ว

เขาก็ลุกขึ้นตรวจสอบรอบๆ ดินแดน ชาร์ทโล่ดินแดนจากนั้นกลับไปยังบ้านต้นไม้เพื่อพักผ่อน

.....

ค่ำคืนนี้ผ่านไปอย่างเงียบสงบ

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากที่เตรียมตัวง่ายๆแล้ว หลิน ยู ก็ออกจากดินแดนไปพร้อมกับกองทัพพืช

ทิ้งชิง ถัง และทหารพืชขยายพันธุ์ อีก 50 ตัวเอาไว้ ทหารพืชเหล่านี้มากพอที่จะถ่วงเวลาจนเขาเทเลพอร์กลับมายังดินแดนได้ จึงไม่จำเป็นต้องทิ้งทหารเอาไว้ประจำการมากเกินนัก

ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายของ ชิง ถัง นั้นยังโดนเด่นเกินไปในสนามรบ จึงง่ายต่อการถูกพบโดยราชันและมอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ดังนั้นมันจึงเหมาะสมกว่าที่จะอยู่ป้องกันดินแดนให้กับเขา

และก่อนที่จะออกเดินทาง

หลิน ยู ยังสั่งเหล่าเทพธิดาราชทูตใช้สกิลสร้างป่าง่ายๆขึ้นมารอบๆเนินเขาของดินแดน เพื่อบดบังการมองเห็น

ด้วยวิธี้นี้ มันจึงไม่ง่านเลยที่ราชันคนอื่นจะตรวจพบเจอกับดินแดนของเขา

หลังจากทำแบบนี้แล้ว เขาก็จากไปได้อย่างสบายใจ

ด้วยทหารพืชกว่า 220 ตัว เมื่อมันใช้สกิลขยายพันธุ์จำนวนมาของมันจะเพิ่มขึ้นเกือบ 700 ตัว พวกมันกลายเป้นกองทัพที่ทรงพลังในสนามรบแห่งนี้พุ่งเข้าในไปส่วนลึกของสนามรบ

"พวกเจ้า ไปตรวจสอบสังเกตการณ์รอบๆซะ"

หลิน ยู สั่งการ มังกรจักรพรรดิปิศาจ และ มังกรราชินีปิศาจที่อยู่ข้างๆ เขา

หลังจากได้รับคำสั่ง มังกรพืชทั้งสองก็บินออกไปเพื่อตรวจสอบโดยรอบทันที

ยังเหลือเวลาอีกกว่า 5 ชั่วโมงก่อนที่กระแสสัตว์อสูรวันที่ 2 จะมาถึงในตอนเที่ยง เขาต้องเข้าไปยังส่วนลึกของสนามรบและสังหารมอนสเตอร์ให้มากที่สุด

ดินแดนของเขาถูกทิ้งเอาไว้ด้านหลังก่อนที่มันจะลับหายไป

"สหายทุกท่าน ข้าพบซากปรักหักพังของสนามรบแห่งนี้ ห่างออกไปกว่า 500 กิโลเมตรไปทางตะวันตกเฉียงใต้ ดูเหมือนจะมีสมบัติบางอย่างซ่อนอยู่ที่นั้น แต่มันมีมอนสเตอร์มากกว่าที่คนๆเดียวจะจัดการได้ หากพวกเจ้าสนใจ เจ้าสามารถไปยังที่นั้นได้"

ทันใดนั้น ก็ได้มีข้อความปรากฏขึ้นมาในช่องแชท ซึ่งดึงดูดความสนใจของ หลิน ยู ในทันที

ซากปรักหักพังของสนามรบ?

มันคล้ายกับอาณาจักรลับที่ซ่อนอยู่หรือไม่?

เขาดูประหลาดใจมากรีบเปิดแผนที่ขึ้นมาดูเพื่อตรวจสอบ

ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ใกล้กับเขาที่อยู่ทิศตะวันตกอย่างมาก

อีกทั้งระยะทางเพียงแค่ 500 กิโลเมตรนั้นไม่มีค่าอะไรเลยสำหรับราชันระดับ 8 และเขายังสามารถไปถึงที่นั้นได้ในเวลาไม่นาน

"งั้น ไปดูที่นั้นก่อนก็แล้วกัน"

หลังจากครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เขาก็สั่งให้กองกำลังเปลี่ยนทิศทางทันทีและมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้ตามตำแหน่งของดอกอาทิตย์เหนือหัวเขา และเร่งความเร็วขึ้น

ในเวลาเดียวกันนั้น

บนชายขอบของพื้นที่นั้นปกคลุมด้วยพลังแห่งความตายทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของสนามรบ มีราชัน 5 คนได้มารวมตัวกัน ณ ที่แห่งนั้นด้วยสายตาที่มุ่งมั่น

"เป็นยังไงบ้าง ส่งข้อความไปแล้วหรือยัง"

หนึ่งในราชันปิศาจที่ตาบอดข้างหนึ่งถามขึ้น

"ส่งไปแล้ว" ชายหนุ่มที่รับผิดชอบในการส่งข้อความพยักหน้า ดวงตาของเต็มไปด้วยจิตสังหาร "ตอนนี้เราก็ลแค่รออยู่ที่นี้รอเหยื่อเข้ามาติดกับ"

"เอาล่ะ รีบไปซ่อนกันเถอะอย่างให้พวกมันรู้ตัว"

สามคนที่เหลือแทรกขึ้นมา

"ระวังตัวด้วย อย่าเข้าไปลึกเกินไป"

"ไม่ต้องห่วง พวกเรามีคนอยู่เยอะ ไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน"

ในระหว่างการพูดคุย เสียงของพวกเขาที่ลอยก็ออก ก็หายเข้าไปในพลังแห่งความตายพร้อมกับกองกำลังของเขา

พลังแห่งความตายที่นี้แข็งแกร่งอย่างมาก ราวกับมันจะดูดทุกสิ่งเข้าไป และนำทั้งหมดมารวมกันอยู่ที่นี้

หากไม่สังเกตให้ดีก็ยากที่จะมองเห็นคนที่ซ่อนอยู่ที่นี้

เพียงไม่นานหลังจากข่าวกระจายออกไป

ก็ได้มีราชันสองคนพุ่งเข้ามาจากระยะไกล

เมื่อเขาเห็นว่ามีพลังงานแห่งความตายที่แข็งแกร่งมารวมตัวกันมาที่นี้ ในตอนนี้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว จากนั้นพวกเขาก็มีความสุขขึ้นมาก

ด้วยการที่ถูกลายล้อมด้วยความพลังแห่งความตายที่แข็งแกร่งนี้ สมบัติที่อยู่ภายในนั้นต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

ด้วยความยินดี พวกเขาสั่งให้ทหารของเขาเข้าไปในนั้นอย่างระมัดระวัง ค่อยๆหายเข้าไป

"อ๊ากก!"

"อ๊ากก!"

ทันใดนั้น ก็ได้มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นสองครั้ง กระจายไปทั่วซากปรักหักพังของสนามรบ

จากนั้นหมอกสีดำทั้งหมดก็กลับมาเงียบสงัดอีกครั้งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ราชันคนอื่นนั้นไม่รู้

ว่ามีคนซุ่มโจมตีอยู่ภายในซากปรักหักพังของสนามรบ

หลังจากที่ได้รับข่าว ราชันที่อยู่ใกล้เคียงหลายคนก็รีบไปทันที เพื่อค้นหาสมบัติ นำหน้าราชันคนอื่นไปก่อนก้าวหนึ่ง พวกเขาทั้งหมดต่างจมดิ่งลงสู่ความตาย

ไม่ต้องสงสัยเลย

พวกเขาทั้งหมดถูกราชันทั้ง 5 ซุ่มโจมตีและไม่ได้กลับมาอีกเลย

ตอนนี้เป็นวันที่สองของสนามรบ

ราชันระดับ 8 ทั้ง 5 ที่ได้มารวมตัวกัน มันชั่งเป้นพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

เว้นแต่จะมีวิธีหลบหนีแบบพิเศษ

ไม่อย่างนั้นราชันที่มาเพียงคนเดียวคงไม่สามารถมีชีวิตรอดได้

ราชันทั้ง 5 คนนั้นฉลาดอย่างมาก พวกเขาเชี่ยวชาญในการเลือกคน

หากเดินทางกันมามากกว่า 2 คน พวกเขาจะหลีกเลี่ยงปล่อยให้พวกเขาเข้ายังซากปรักหักพังทันที

"ดูนั้น! มีราชันคนอื่นอยู่ที่นี้"

ในเวลานี้ ชายหนุ่มที่อยู่ในกลุ่มกล่าวด้วยเสียงที่แผ่วเบา ดึงดูดราชันคนอื่นที่กำลังเก็บของอยู๋

ในกลุ่มของเขา มีราชันสัตว์ร้ายและกองกำลังสัตว์ร้าย ซึ่งมีความสามารถในการมองเห้นที่ทะลุทะลวง

เขาจึงสามารถมองเห็นสถานการณ์ที่ด้านนอกหมอกแห่งความตายได้อย่างชัดเจน

เขาเห็นว่าบนสนามรบอันห่างไกลนั้นทหารพืชนั้น จู่ๆ ทหารพืชกว่า 200 ตัวก็ปรากฏขึ้นมากำลังเข้าใกล้พวกเขาอย่างรวดเร็ว

"กองทัพพืช?"

ชายชราตาเดียวมองกองทัพพืชด้วยความประหลาดใจ

เพราะรูปลักของกองทัพพืชนั้นดูแตกต่างไปจากทหารพืชตัวอื่นๆ ที่เขาเคยเห็น

ร่างกายของพวกมันไม่เพียงถูกปกคลุมด้วยเหล่ามอสเท่านั้น แต่ใบไม้บนร่างกายของมันยังเรียวกว่าทหารพืชตัวอื่นๆที่เขาเคยเห็น ราวกับใบหญ้า

และเห็นว่ามีทหารพืชขนาดใหญ่กว่าทหารของพวกมันอย่างชัดเจน

"ว่าไง? คนนั้นๆมีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ?"

เมื่ออีกฝ่ายเห้นก็อดสงสัยไม่ได้

"ไม่ ข้าแต่คิดว่าทหารพืชเหล่านั้นค่อนข้างแปลก ดังนั้นรีบไปเตรียมตัวได้แล้ว รอเจ้ากระต่ายน้อยเข้ามาติดกับ ฮิฮิ"

ราชันทั้ง 5 คนยังคงซุ่มอยู่ในความมืด

หากพวกเขายังไม่สามารถเอาชนะได้ พวกเขาก็คงไม่ต้องอยู่ในสนามรบแห่งนี้อีกแล้ว

ผ่านไปไม่นาน

พวกเขาค่อยๆกระจายกันออกไปส่งทหารออกไปล้อมทุกทิศทุกทาง

การโจมตีของทหารทั้งหมดจะมุ่งเป้ายไปยังร่างที่อยู่บนไหมของทหารภูติไม้ตัวนั้น และสังหารด้วยการโจมตีเดียว

นอกจากซากปรักหักพังของสนามรบ

หลิน ยู ที่เพิ่งเข้ามาไม่รู้ว่ามีคนซุ่มโจมตีอยู่ตรงหน้าเขา

ทันทีที่เขามาถึง เขาก็ตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า

เขาเห็นว่าผืนดินอันกว้างใหญ่ถูกย้อมด้วยเลือดจนกลายเป็นสีน้ำตาล ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุ พลังงานแห่งความตายได้มารวมกันอย่างหนาแน่น

ดูเหมือนว่ามันจะหมุนวนรอบบางสิ่งอยู่ แม้แต่ท้องฟ้าด้านบนก็ยังพรุ่งพร่านไปด้วยความพลังแห่งความตาย

ความลับของสนามรบแห่งนี้ลึกลับจริงๆ

มันราวกับเป็นบันไดไปสู่ประตูนรก

เขาเกรงว่าหากไม่เดินเข้าไปก็ไม่สามารถตรวจสอบอะไรได้

"พวกเราเข้าไปในข้างในกันเถอะ"

หลิน ยู สั่งให้ทหารพืชที่อยู่ด้านหน้าเขา ซึ่งประกอบไปด้วยกองทัพภูติไม้โบราณ สร้างแนวป้องกันขึ้นมาก เคลื่อนตัวผ่านบริเวณรอบนอกของสนามรบเข้าไปยังด้านในอย่างช้าๆ

[ท่านได้ผลจากพลังงานแห่งความ ค่าสถานะทั้งหมดลดลง 5%]

ทันใดนั้นเสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหัวของเขา

หลิน ยู หยุดลงชั่วคราวการแสดงออกของเขากลายเป็นเคร่งขรึม

แค่เพิ่งเข้ามาค่าสถานะก็ลดลงทันที 5% ที่นี้ไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย

หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เดินหน้าต่อไปยังส่วนลึก

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอง จู่ๆ ความรู้สึกถึงอัตรายก็พุ่งขึ้นมา

หวือ!

หวือ!

หวือ!

เสียงแหลมคมหลายสายดังขึ้นพุ่งเข้ามาเกือบจะพร้อมๆกัน โจมตีเข้ามาผ่านพลังแห่งความตายโดยรอบ

ความเร็วของมันนั้นเร็วอย่างมากมันล๊อกตำแหน่งของเขาเอาไว้และปิดกั้นเส้นทางหลบหนีทั้งหมดของเขาเอาไว้

การโจมตีของศัตรู?

หลิน ยู ตกใจจนเกือบตั้งตัวไม่ทัน เขารีบกระตุ้นพลังแห่งกฏใช้สกิลกำแพงกระจกของเต่าหนามเร้นลับขึ้ล้อมร่างกายของเขาป้องกันตัวเองเอาไว้อย่างสมบูรณ์

ตูมม!!

แรงกระแทกอันรุนแรงทำให้กำแพงกระจกเกิดสั่นไหวอย่างรุนแรง

จากนั้นก็มีเสียงแหลมคมดังนั้น พร้อมกับกำแพงกระจกที่แตกออกเป็นเสี่ยงแต่เขาก็สามารถป้องกันการโจมตีได้สำเร็จ

"ใครกัน!!"

ทันใดนั้น หลิน ยู ก็ตะโกนเสียงดัง กองทัพพืชรอบๆตัวเขาต่างเกิดโทสะตั้งท่าต่อสู้ทันที

การที่พวกเขาสามารถตรวจจับเขาในระยะประชิดและสามารถล๊อคเป้าเขาได้อย่างแม่นยำ

แสดงว่าอีกฝ่ายต้องมีวิธ๊ซ่อนลมหายใจและปิดกันการรับรู้ของเขา

เมื่อพิจารณาจากการโจมตีเมื่อกี้ มันต้องมีราชันอย่างน้อยสามคนอยู่ที่อีกด้านหนึ่ง

ไม่แปลกใจเลยที่เขารู้สึกว่านี้เงียบสงบเกินไป ปรากฏว่ามีคนดักซุ๋มโจมตีอยู่ที่นี้ล่วงหน้าแล้ว

มันอาจจะเป็นราชันที่เป็นคนกระจายข่าวออกไป

"บ้าเอ้ย! เขาสามารถป้องกันการโจมตีจำนวนมากนั้นได้!"

"ไป! สังหารเขา!"

ราชันทั้ง 5 คนที่ซุ่มโจมตีดูเหมือนจะไม่คาดคิดมาก่อนว่า หลิน ยู จะสกัดกั้นการโจมตีของพวกเขาได้

หลังจากที่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขาก็คำรามออกมาทันที วิ่งออกมาจากหมอกแห่งความตายจากทุกทิศทางล้อมรอบหลิน ยู เอาไว้

ในเวลานี้ หลิน ยู สามารถมองเห็นกลุ่มของฝ่ายตกข้ามได้อย่างชัดเจนด้วยสายตาที่คลุมเครือ

มันมีราชัน 5 คนและกองกำลังของพวกเขา

ทุกคนมีทหารอยู่เกือบ 300 ตัวมันขึ้นเพิ่มขึ้นมาเป็น 1500 ตัว

ช่างดูถูกเขายิ่งนัก

นี้พวกเขาคิดว่าจะจัดการเขาได้ด้วยจำนวนเพียงเท่านี้งั้นเหรอ?

หลิน ยู หัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน

วิ่งที่เขาไม่เคยหวาดกลัวเลยคือการต่อสู้กับกลุ่ม

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายล้อมเขาเอาอะไร เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพียงแค่โบกมือของเขา

หวืดด!!

เกิดแสงส่วางวาบขึ้น

ทหารพืชจำนวนทหาศาจได้ถูกเขาเรียกออกมาจากมิติต้นกำเนิด

ทำให้จำนวนทหารรอบตัวเขาเปลี่ยนเดิมสองร้อยเป้นสองพัน

ทหารพืชจำนวนพันกว่านั้นตัวนั้นคือดอกไม้มรณะที่ถูก ทงเทียน และ สกิลอาณาจักรแห่งความตายเรียกออกมา

"เกิดอะไรขึ้น! ทำไมจู่ๆ ถึงมีทหารพืชมากมายขนาดนี้!!"