ณ ดินแดนของเจ้าศพทราย ในลานของลอร์ด
โจวโจวปิดจมูกและทนกับกลิ่นเหม็นของซากศพในห้อง เขาขอให้ไป่อี้จัดการกับแผ่นหินตรงหน้าของเขา
หลังจากไป่อี้ได้ยินคำสั่ง เธอก็ใช้ลูกศรเถาวัลย์เพลิงแค่ 5 ดอกเพื่อทำลายแผ่นหินดินแดน และเผยให้เห็นเหรียญตรา 2 อันที่อยู่ข้างใน
อันแรกคือตราดินแดนระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูง!
อีกอันคือตราภูมิภาคของเนินทรายขวากหนาม!
โจวโจวเก็บตราดินแดนและมองไปยังตราภูมิภาค จากนั้นก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมา
[ชื่อไอเท็ม: ตราภูมิภาค]
[ชื่อภูมิภาค: เนินทรายขวากหนาม (สามารถเปลี่ยนแปลงได้)]
[ระดับภูมิภาค: ระดับเหล็กดำ]
[พื้นที่ของภูมิภาค: ประมาณ 356 ตารางกิโลเมตร]
[รายละเอียดไอเท็ม: ตราภูมิภาคของเนินทรายขวากหนาม ลอร์ดที่ครอบครองตราภูมิภาคนี้และผสานมันเข้ากับแผ่นหินดินแดนจะได้กลายเป็นลอร์ดประจำภูมิภาคของเนินทรายขวากหนามและได้รับกล่องสมบัติประจำภูมิภาค!]
“เมื่อฉันกลับไป ฉันก็สามารถผสานมันเข้ากับแผ่นหินดินแดนของฉันได้ จากนั้นฉันก็จะมีภูมิภาคอยู่ภายใต้การควบคุม 3 แห่งแล้ว”
โจวโจวพึงพอใจมาก
จากนั้นเขาก็ออกมาพร้อมกับไป่อี้
ในขณะที่เขาเดินออกมา โจวโจวก็สังเกตเห็นว่าท้องฟ้ามืดลงแล้ว
เขามองไปยังเวลาบนกระดานสนทนา
เขาตระหนักได้ว่ามันยังเหลือเวลาอีกกว่า 3 ชั่วโมงก่อนที่หมอกสีชาดจะเข้าปกคลุมทั้งหมด
“ให้ทหารรีบเก็บกวาดสมรภูมิและรีบยึดครองดินแดนสุดท้ายของลอร์ดต่างเผ่าพันธุ์ จากนั้นพวกเราจะกลับไปยังเมืองทรายทองคำ”
โจวโจวกล่าว
เมื่อลองคิดดูแล้ว มันน่าจะใช้เวลาค่อนข้างมากในการกลับไปยังเมืองตะวันสาดแสง
ดังนั้นเขาจึงเลือกกลับไปพักที่เมืองทรายทองคำแทน
อย่างไรก็ตาม เขาก็ต้องกลับไปยังเมืองตะวันสาดแสงตอนเช้าตรู่เพื่อเตรียมตัวสำหรับสมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์
“เจ้าค่ะท่านลอร์ด!”
ไป่อี้กล่าวด้วยความเคารพ จากนั้นเธอก็ไปดำเนินการตามคำสั่งของเขาทันที
ในไม่ช้า ด้วยเตาหลอมผู้พิชิต 10 อันที่ถูกใช้ในการเก็บไอเท็มดรอป ไอเท็มดรอปทั้งหมดของนักอัญเชิญศพทรายก็ถูกเก็บจนหมดในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง
ภายใต้อิทธิพลของการดรอปอันสมบูรณ์แบบ เขาจึงได้รับไอเท็มดังต่อไปนี้
แกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว 14,852 ชิ้น แกนหมอกระดับเงินขาว 12,620 ชิ้น และแกนหมอกระดับทองคำเหลือง 714 ชิ้น!
หนังสือทักษะเก็บรักษาศพ 357 เล่ม!
คทาศพทราย 357 อัน! (ระดับบรอนซ์เขียว ระดับเงินขาว และระดับทองคำเหลือง)
ใบเปลี่ยนอาชีพนักอัญเชิญศพทรายไร้ระดับ 357 เล่ม!
นอกเหนือจากนั้นไป่อี้ยังพบทรัพยากรพื้นฐาน 420,000 หน่วย แกนหมอกระดับเหล็กดำ 1,241 ชิ้น แกนหมอกระดับเงินขาว 251 ชิ้น และพิมพ์เขียวทั่วไป 12 อันภายในดินแดน
โจวโจวพึงพอใจมากกับผลกำไรเหล่านี้
ลอร์ดสีชาดประจำภูมิภาคช่างสมกับเป็นลอร์ดสีชาดประจำภูมิภาคจริงๆ!
ลอร์ดสีชาดประจำภูมิภาคแต่ละตัวก็เทียบได้กับลอร์ดสีชาดทั่วไป 5 ตัวเลย!
จากนั้นเขาก็ยังไม่หยุด
เขาพาทหารไปยังดินแดนของลอร์ดต่างเผ่าพันธุ์คนสุดท้ายในเนินทรายขวากหนาม
อู๋ซินได้เปิดใช้งานทัพบุกทะลวงของเขาเป็นการเฉพาะกิจเพื่อเพิ่มความเร็วของเขา
ความเร็วของทุกคนเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก และพวกเขาก็ไปถึงจุดหมายในเวลาไม่ถึง 15 นาที
นี่คือดินแดนของเผ่าปีศาจวัว
มันมีชื่อว่าเมืองเซล่าร์
ตามที่แผนที่ของอู๋ตู่เขียนไว้ มันมีจำนวนปีศาจวัวประมาณ 1,000 ตัวอาศัยอยู่ที่นี่
หัวหน้าของปีศาจวัวคืออาตู ซึ่งมีความแข็งแกร่งในระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง!
พวกมันไม่ใช่ลอร์ดที่ถูกอัญเชิญมาจากโลกอื่น แต่เป็นลอร์ดที่อยู่ในทวีปจื้อเกาอยู่แล้ว
ว่ากันว่าบรรพบุรุษของพวกมันได้ทำสัญญากับปีศาจในขุมนรก
มันทำให้พวกมันได้รับพลังปีศาจบางส่วนมา!
สิ่งนี้ทำให้ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของพวกมันค่อนข้างสูงเลยแม้จะเทียบกับพวกออค
มันมีสมาชิกของเผ่าปีศาจวัวมากกว่า 1,000 ตัว
พลังการต่อสู้ของมันเทียบได้กับทหารของมนุษย์กว่า 4,000 คนที่อยู่ในระดับเดียวกันเลย
ความแข็งแกร่งในระดับนี้… ถ้าพวกเขาโจมตีพวกมันตรงๆ พวกเขาก็คงจะเสียหายหนักเป็นแน่
ดังนั้นโจวโจวจึงคิดวิธีอื่นขึ้นมา
เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะโจมตีที่นี่
กลับกัน เขาอยากจะดูว่าเขาสามารถทำเหมือนที่เมืองขวากหนามและทำให้อีกฝ่ายยอมจำนนได้ไหม
หลังจากที่เขาให้ทหาร 9,000 คนล้อมเมืองไว้ โจวโจวก็ยืนอยู่ข้างหน้าของทหารและเงยหน้าขึ้นมองกำแพงเมืองเซล่าร์
สายตาของเขาดีมาก ดังนั้นเขาจึงสามารถเห็นมันได้อย่างชัดเจน
ปีศาจวัวตัวหนึ่งที่มีขนสีทอง เขาสองข้างบนหัว และมีดวงตาสีแดงโลหิตที่กำลังยืนจ้องมาที่เขา
มันคือเจ้าเมืองเซล่าร์ อาตู
“เจ้าเป็นใครกัน? มาทำอะไรที่นี่?!”
ในเวลานั้นเอง หัวหน้าปีศาจวัวก็มองมาที่โจวโจวและพูดออกมาเสียงดัง
อีกฝ่ายพูดด้วยภาษาของทวีปจื้อเกา ดังนั้นโจวโจวจึงสามารถเข้าใจมันได้
“เจ้าไม่เห็นเหรอ? ข้าพากองทัพของข้ามาที่นี่เพื่อปราบเจ้า อาตู ออกมายอมจำนนซะ เจ้าก็เห็นแล้วหนิ คนของข้าล้อมไว้หมดแล้ว เจ้าไม่อาจหนีไปไหนได้แล้ว”
โจวโจวกล่าว
เสียงของเขาได้ถ่ายทอดไปยังปีศาจวัวทุกตัวในดินแดนของอีกฝ่ายผ่านการเสริมพลังวิญญาณของเขาลงไปด้วย
“ลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ ข้าชื่นชมเจ้านะที่เจ้ามีทหารมากมายขนาดนี้ แต่เมืองเซล่าร์ของพวกเราก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน! และพวกเราก็มีการปกป้องจากกำแพงในขณะที่พวกเจ้าต้องเจอกับภัยคุกคามของลอร์ดสีชาดในไม่ช้า เจ้าแน่ใจเหรอว่าเจ้าจะโจมตีพวกเราจริงๆ?”
“นอกจากนี้พวกเรายังไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกัน ทำไมเจ้าต้องเริ่มสงครามกับพวกเราด้วย?”
อาตูกล่าวด้วยความโกรธ
“ข้าเพิ่งพิชิตเนินทรายขวากหนามมาเมื่อครู่ ซึ่งก็หมายความว่าดินแดนของพวกเจ้าคือดินแดนเดียวที่ยังเหลือรอดอยู่ ข้ามาโจมตีและขับไล่พวกเจ้าออกไปก็เพื่อปกป้องดินแดนของข้า นั่นก็สมเหตุสมผลแล้วไม่ใช่เหรอ?”
โจวโจวพูดอย่างใจเย็น
อาตูอึ้ง
เขาพิชิตเนินทรายขวากหนามแล้วเหรอ?
ความลังเลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเขาก็ดูเหมือนจะต้องมายึดดินแดนของพวกตนจริงๆ
หลังจากเงียบอยู่นาน มันก็พูดออกมาว่า
“พวกเราใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มาเป็นสิบๆ ปีแล้ว นี่กลายเป็นบ้านเกิดของพวกเราไปแล้ว ไม่ว่าเจ้าจะพูดยังไง พวกเราก็จะไม่ไปจากที่นี่เด็ดขาด ถ้าเจ้าอยากจะสู้ งั้นก็มาสู้กัน!”
อาตูกำลังจะเตรียมสั่งให้ปีศาจวัวเตรียมป้องกันการโจมตีของอีกฝ่าย แต่ในเวลานั้นเอง โจวโจวก็พูดขึ้นมาว่า
“อาตู ข้ารู้ว่าเจ้ารู้สึกยังไงต่อเมืองเซล่าร์และคงไม่ยินดีที่จะไปจากที่นี่ แต่เจ้าก็คงไม่อาจเอาชนะพวกเราได้”
เนซาริโอ้บินลงมาจากท้องฟ้าหลังจากที่เขาพูดจบ
เมื่อเนซาริโอ้ตัวใหญ่ยักษ์บินลงมาจากท้องฟ้า อาตูและปีศาจวัวที่เหลือก็อึ้งไปในทันที
ความกลัวปรากฏขึ้นในแววตาของปีศาจวัวบางส่วน!
โจวโจวรู้สึกได้ชัดเจนว่าจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของอีกฝ่ายแตกสลายในทันทีเมื่อเนซาริโอ้ปลดปล่อยพลังแห่งมังกรของมันออกมา
อาตูเองก็เห็นความกลัวในตัวของลูกน้อง
มันอยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมาเพื่อปลุกใจ แต่มันก็พบว่าตัวเองพูดไม่ออกเลย
ดังนั้นความรู้สึกสิ้นหวังลึกๆ ในใจของมันจึงผุดขึ้นต่อหน้ามังกรเลือดบริสุทธิ์ที่ไร้เทียมทานตัวนี้แม้ว่ามันจะเป็นปีศาจวัวที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองก็ตาม
มันไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะรับมือกับมังกรเลือดบริสุทธิ์ตัวนี้ได้ นับประสาอะไรกับพวกลูกน้องของมัน
ในเวลานั้นเอง เสียงของลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ดังขึ้นจากด้านนอก
“อาตู ข้าจะมอบโอกาสให้กับเจ้า ตราบใดที่เจ้ายอมละทิ้งสถานะลอร์ดและนำลูกน้องปีศาจวัวของเจ้าเข้าร่วมกับเมืองตะวันสาดแสงและกลายเป็นลูกน้องของข้า ข้าก็จะให้เจ้าใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ต่ออย่างสงบสุข”
แต่ข้าก็ขอเตือนเจ้านะ เมื่อเจ้ากลายเป็นคนของข้าแล้ว เจ้าก็ต้องเรียกตัวเองว่าเป็นลูกน้องของข้าในอนาคต เจ้าจะไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเมื่อข้าสั่งให้เจ้าทำงานให้ข้าหรือสู้เพื่อข้า แน่นอนว่าข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าทำงานฟรีๆ หรือเป็นหน่วยกล้าตายในสมรภูมิ ”
“เจ้าและคนของเจ้าจะได้รับเงินเดือนและผลงานทางทหารที่เจ้าสมควรจะได้รับ เจ้าจะยอมรับข้อเสนอของข้าไหม?”
โจวโจวถาม
Kaimah - ทรานสเลท (แฟนเพจ/กลุ่มลับ/แจ้งข่าวสาร)