ข้อความแจ้งเตือนสีแดงโลหิตบรรทัดหนึ่งปรากฏขึ้น

[โปรดเลือกลูกน้องในดินแดนและไอเท็มในดินแดนที่ท่านต้องการนำไปด้วย!]

อึดใจต่อมา หน้าจอเสมือนจริงอันหนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว

มันแสดงให้เห็นผู้ใต้บังคับบัญชาของดินแดนและรายการไอเท็มของดินแดนที่เขาสามารถนำไปด้วยได้

นี่ยังรวมถึงทหารกว่า 500,000 คนของเขา แครอลจากที่พักพิงของเทพีแห่งชีวิต ทรัพยากรต่างๆ อย่างเช่นยาฟื้นพลังชีวิต ยาฟื้นพลังงาน วารีศพทองคำ ปืนใหญ่พลังงานหมอก และกระทั่งรถปืนใหญ่พลังงานโกลาหลที่เขายึดมาได้ก่อนหน้านี้ด้วย

“มันเหมือนกับสมรภูมิแห่งลอร์ดเลย…”

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น จากนั้นเขาก็เริ่มเลือกลูกน้องและไอเท็มที่เขาต้องการเอาไปด้วยโดยไม่คิดมาก

ก่อนอื่นเลยก็คือกองทัพตะวันสาดแสงและกองทัพมอนสเตอร์ที่ต้องเอาไปด้วย

อย่างไรก็ตาม เขาก็ย่อมไม่พาไปด้วยทั้งหมด เพราะเขายังต้องเหลือทหารบางส่วนไว้คอยปกป้องเมืองตะวันสาดแสงและเมืองปฐมอาณาจักร

หลังจากคิดอยู่สักพัก โจวโจวก็เลือกพาทหารไปด้วย 300,000 คน

ในจำนวนนี้มีทหารระดับเหล็กดำ 100,000 คน ระดับบรอนซ์เขียว 100,000 คน ระดับเงินขาว 50,000 คน ระดับทองคำเหลือง 40,000 คน ระดับแพลตตินั่มขาว 10,000 คน ระดับเพชร 100 คน และระดับเหนือสามัญ 5 คน รวมเป็นทั้งหมด 300,105 คน!

พวกเขาเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือภายในกองทัพของเขา!

ส่วนทหารที่เหลืออีก 200,000 กว่าคนที่คอยเฝ้าเมืองตะวันสาดแสงและเมืองปฐมอาณาจักร พวกเขาจะคอยรับผิดชอบปกป้องดินแดนและรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่คาดฝันที่อาจจะเกิดขึ้น

จากนั้นเขาก็เลือกสาวก 800 คนจากที่พักพิงของเทพีแห่งชีวิตโดยมีแครอลเป็นผู้นำ

พวกเขาจะรับผิดชอบในการรักษาอาการบาดเจ็บและชุบชีวิตให้กับพวกทหาร

นอกจากพวกเขาก็ยังมีเนซาริโอ้ ออกุสต์ ไป่อี้ อู๋ซิน เฟิงลั่ว และยอดฝีมือคนอื่นๆ ในเมืองด้วย

จากนั้นโจวโจวก็เลือกไอเท็มจำนวนมาก อย่างเช่นราตรีประดับดาว เมคาโนสไตรเดอร์ คริสตัลเทวะศรัทธา กล้องส่องทางไกล ยาฟื้นพลังชีวิต ยาฟื้นพลังงาน และไอเท็มอื่นๆ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่อาจจะเกิดขึ้นบนสมรภูมิสุดท้ายได้ทุกเมื่อ

สุดท้าย เขาก็ค้นหาอยู่นานและพบว่ามันไม่มีหอคอยออโรร่าอยู่เลย

“ดูเหมือนว่าหอคอยออโรร่าจะถูกนับว่าเป็นสิ่งปลูกสร้างประจำดินแดนโดยเจตจำนงสูงสุด มันจึงไม่สามารถเอาออกไปจากดินแดนและนำเข้าไปในสมรภูมิสุดท้ายได้”

โจวโจวคิดด้วยความเสียใจ

ถ้าระยะเวลาของสมรภูมิสุดท้ายนานกว่านี้ โจวโจวคงอยากจะพาจ้าวฉางโจวไปด้วยและให้เขาสร้างหอคอยออโรร่าในสมรภูมิสุดท้าย

อย่างไรก็ตาม เวลาสามวันก็สั้นเกินไป และเขาก็ต้องล้มเลิกไอเดียนี้ไปก่อน

จากนั้นเขาก็ตรวจสอบความพร้อมทั้งหมดเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากยืนยันแล้วว่ามันไม่มีอะไรตกหล่นแล้ว เขาก็กดยืนยันทันที

อึดใจต่อมาก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้น

[กำลังเข้าสู่สมรภูมิสุดท้าย…]

ในเวลาเดียวกัน โจวโจว เนซาริโอ้ ออกุสต์ อู๋ซิน ไป่อี้ เฟิงลั่ว และทหารกับไอเท็มทั้งหลายก็หายไปในทันใด

…

ณ สมรภูมิสุดท้าย

ดวงอาทิตย์สีแดงโลหิตลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า

ฟ้าดินถูกปกคลุมไปด้วยเลือด

บนพื้นมีเศษซากเครื่องจักรนับไม่ถ้วน โครงกระดูกของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในสภาพน่าสังเวช และแม่น้ำเลือดสีดำและสีแดงที่เต็มไปด้วยเลือดอยู่...

เมื่อโจวโจวและคนอื่นๆ ปรากฏตัวขึ้นบนโลกใบนี้ พวกเขาก็เห็นภาพอันน่าตื่นตาตื่นใจนี้

“กลิ่นเลือดคลุ้งจริงๆ”

ไป่อี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เธอในตอนนี้คือแม่ทัพที่ผ่านศึกมานับร้อยครั้งแล้ว

เมื่อเผชิญหน้ากับภาพอันน่ากลัวเช่นนี้ เธอก็ย่อมไม่แยแสมันเลย

แต่ในโลกนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่จะสร้างขึ้นจากการต่อสู้ง่ายๆ ระหว่างสิ่งมีชีวิตหลักแสนเท่านั้น

มันน่าจะเกิดจากการล้มตายของสิ่งมีชีวิตนับล้านๆ ถึงทำให้เกิดโลกสีเลือดเช่นนี้ขึ้นมาได้

ตรงหน้าของไป่อี้ โจวโจวกำลังมองไปยังการแจ้งเตือนตรงหน้าของเขา

[ท่านมาถึงสมรภูมิสุดท้ายแล้ว!]

[อันดับของสมรภูมิสุดท้ายถูกเปิดใช้งาน!]

[อันดับสมมรภูมิแห่งลอร์ดของท่านคือ—อันดับเทวะขึ้นสูง (160 คะแนน)!]

[กำลังแปลงค่า… การแปลงค่าเสร็จสมบูรณ์!]

[คะแนนเริ่มต้นสำหรับสมรภูมิสุดท้ายของท่านคือ 11.6 พันล้านคะแนน!]

“มันเริ่มแล้ว”

โจวโจวมองไปยังคะแนนเริ่มต้นของเขาและคิดกับตัวเอง

หลังจากนั้นเขาก็เปิดอันดับสมรภูมิสุดท้ายขึ้นมา

เขามองดู

[เผ่าพันธุ์จิตวิญญาณต้นกำเนิด—ผู้เที่ยงแท้—คะแนน: 12,150,000,000—อันดับสมรภูมิสุดท้าย: อันดับที่ 1]

[เผ่าพันธุ์เทพแห่งความโกลาหล—มหาเทพ—คะแนน: 11,950,000,000—อันดับสมรภูมิสุดท้าย: อันดับที่ 2]

[เผ่าพันธุ์มนุษย์จากดาวเคราะห์สีน้ำเงิน—เจ้าตะวันสาดแสง—คะแนน: 11,600,000,000—อันดับสมรภูมิสุดท้าย: อันดับที่ 3]

[เผ่าพันธุ์เทพเลี้ยงแกะ—เจ้าล่าสวรรค์—คะแนน: 11,500,000,000—อันดับสมรภูมิสุดท้าย: อันดับที่ 4]

…

“มันเป็นอันดับเดียวกันกับสมรภูมิแห่งลอร์ดชั่วคราว อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านวันนี้ไป มันก็คงจะมีการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมากแน่ๆ”

โจวโจวคิด

เขาปิดการจัดอันดับลงไปและมองไปรอบๆ ในไม่ช้าเขาก็เห็นบางสิ่ง

เขาก้าวออกไปข้างหน้ากว่าสิบก้าว จากนั้นก็โน้มตัวลงและหยิบอาวุธรูปจันทร์เสี้ยวสีเลือดขึ้นมาจากใต้เท้าของเขา

อาวุธชิ้นนี้อยู่ในสภาพสมบูรณ์มาก และดูเหมือนจะถูกทิ้งไว้เบื้องหลังโดยยอดฝีมือผู้หนึ่ง เลือดบนอาวุธอันนี้ทำให้โจวโจวรู้สึกได้ถึงแรงกดดันจางๆ เพียงแค่เข้าใกล้มัน

สมรภูมิแห่งนี้น่าจะผ่านกาลเวลามานับไม่ถ้วนแล้ว

อย่างไรก็ตาม เลือดก็ยังมีออร่าสะกดข่มอยู่ มันจะเห็นได้ว่าเจ้าของเลือดจะน่ากลัวแค่ไหนเมื่อมันยังมีชีวิตอยู่

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่โจวโจวจะทันได้มองครั้งที่สอง เขาก็เห็นอาวุธที่ดูเหมือนพลั่วพระจันทร์เสี้ยวค่อยๆ สลายกลายเป็นฝุ่นผงจำนวนนับไม่ถ้วน มันไหลผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วของเขาและตกลงบนพื้น

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

เขาให้ทหารตรวจสอบอาวุธสีเลือดที่กระจายอยู่รอบตัวเขาและพบว่าอาวุธสีเลือดเหล่านี้ยังคงเหมือนเดิมเมื่อไม่มีใครแตะต้อง แต่เมื่อมีใครหยิบมันขึ้นมา มันก็จะกลายเป็นฝุ่นผงและสลายหายไปทันที

“ช่างน่าเสียดายจริงๆ ถ้าอาวุธและอุปกรณ์สวมใส่พวกนี้ยังสามารถใช้งานได้อยู่ล่ะก็ เพียงแค่เก็บพวกมันขึ้นมาก็คงทำให้ฉันรวยได้แล้ว”

หลังจากโจวโจวรู้ผลลัพธ์จากทหาร เขาก็รู้สึกว่ามันน่าเสียดายจริงๆ

“หืม?!”

ในเวลานั้นเอง เขาก็มองไปยังป่าที่อยู่ไกลออกไป

ด้วยประสาทสัมผัสที่หกอันทรงพลังของเขา เขาจึงสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามันมีสิ่งมีชีวิตประมาณ 10,000 คนมารวมตัวกันอยู่ในป่า

อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายก็ดูเหมือนจะอยากซ่อนตัว ดังนั้นสัญญาณชีพของเขาจึงถูกซ่อนเอาไว้เป็นอย่างดี

ถ้าไม่ใช่เพราะประสาทสัมผัสที่หกจากสายเลือดมนุษย์แห่งความโกลาหลนั้นทรงพลังเกินไป เขาอาจจะไม่อาจตรวจพบอีกฝ่ายได้เลย

“มันมีกองกำลังไม่ทราบฝ่ายประมาณ 10,000 คนอยู่ทางนั้น ความแข็งแกร่งของพวกมันอยู่ในระดับปานกลาง จัดการพวกมันซะ!”

โจวโจวถ่ายทอดคำสั่งไปหาไป่อี้และอู๋ซิน

เนื่องจากเขาได้มาที่สมรภูมิสุดท้ายแล้ว โจวโจวก็ไม่คิดจะใจอ่อนอีก

ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายยังไม่ได้เลือกที่จะถอยอย่างเงียบๆ พวกมันซ่อนตัวอยู่ที่นั่นอย่างลับๆ มันจึงเป็นไปได้ว่าพวกมันกำลังรอโอกาสเพื่อซุ่มโจมตีพวกเขาอยู่

แม้ว่าความเป็นไปได้จะต่ำมากก็ตาม

อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ย่อมไม่อยากให้กองกำลังต่างเผ่าพันธุ์มาเร่ร่อนอยู่ใกล้ๆ กับเขา

เขาจะฆ่าใครก็ได้ถ้าต้องอยู่ในที่แห่งนี้ เว้นเสียแต่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์เดียวกันเท่านั้น!

โจวโจวจะไม่แสดงความเมตตาใดๆ

คนหนึ่งก็มีบัญชาการกองทัพตามชอบใจ และอีกคนก็มีเทพภูตผีบัญชาทัพ เมื่อได้ยินคำสั่งของท่านลอร์ด พวกเขาก็สื่อสารกับผู้ใต้บังคับบัญชาผ่านการสื่อสารทางจิตทันทีโดยไม่ลังเล จากนั้นวิญญาณวายุคลั่งระดับทองคำเหลือง 5,000 คนก็เรียกวิญญาณสายฟ้าและวิญญาณวายุออกมา และเริ่มควบคุมธาตุทั้งสอง

ไม่นานหลังจากนั้น พายุคลั่งมรณะ 5,000 อันก็ปรากฏขึ้นในพื้นที่ที่โจวโจวระบุในทันใด

หวือ หวือ หวือ หวือ…

หลังจากนั้น เสียงกรีดร้องและเสียงโหยหวนจำนวนมากก็ดังขึ้นพร้อมกับเสือดสีน้ำเงินสาดกระเซ็นไปทั่ว

สิ่งมีชีวิตผิวสีฟ้าที่สูง 2-3 เมตรถูกพายุรุนแรงพัดพาขึ้นไปและตายในนั้นทันที

จากนั้นการแจ้งเตือนเรื่องการสังหารเป็นจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว