"ยังไม่ได้จัดอันดับก็ต้องนอนข้างถนนเลยเหรอ ที่นี่ไม่มีหอพักนักศึกษาเต็มไปหมดหรือไง"

หลินอี้รู้สึกถึง "เสน่ห์พิเศษ" ของเสินเซียวแล้ว

หลังจากหลี่หยวนจิ้งกล่าวขอบคุณยามแล้ว ก็พาหลินอี้เดินไปยังอาคารรูปไข่ที่อยู่ไม่ไกล พร้อมกับอธิบายให้หลินอี้ฟังอย่างใจเย็นว่า:

"ในมหาวิทยาลัยเสินเซียว มีสองสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับนักศึกษา"

"หนึ่งคือหน่วยกิต หน่วยกิตก็เหมือนกับคะแนนคุณความดีแห่งต้าเซี่ยที่เธอได้รับมาแล้ว สามารถแลกของดีๆ มากมายในคลังของสถาบันได้"

"นอกจากนี้ ถ้าไม่มีหน่วยกิตเพียงพอ ก็ไม่สามารถจบจากเสินเซียวได้”

"ตั้งแต่เข้าเสินเซียวมาจนถึงตอนนี้ผ่านไปกว่าสิบปีแล้ว ก็ยังมีนักศึกษาที่ติดอยู่ไม่สามารถจบได้เพราะหน่วยกิตไม่พอ"

"นอกจากหน่วยกิตแล้ว ก็คือการจัดอันดับ"

"ยิ่งอันดับสูง เธอก็จะได้รับสภาพความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ชีวิตในเสินเซียวก็จะยิ่งอิสระและสบายขึ้น"

"ในขณะเดียวกัน อันดับยังเกี่ยวข้องกับการได้รับทรัพยากรเพื่อการเติบโตของเธอด้วย"

"ลองยกตัวอย่างด้วยผลึกเวทมนตร์ที่เธอคุ้นเคยที่สุดดีกว่า"

"แค่เธอได้อันดับ B ขึ้นไปในเสินเซียว ของพวกนี้จะถูกส่งให้เธอวันละหนึ่งชิ้นเลย นอกจากนี้ เมื่อเธอเข้าสู่ดันเจี้ยนพิเศษของเสินเซียว ตามอันดับที่แตกต่างกัน เธอจะได้รับโบนัสออร่าที่แตกต่างกันมากด้วย"

"บางดันเจี้ยนถ้าไม่ถึงอันดับที่กำหนด จะไม่สามารถเข้าไปได้เลย"

"ดังนั้น ในช่วงเวลาต่อจากนี้ ถ้าเธออยากจะอยู่อย่างสบายในสถานที่ที่เต็มไปด้วยอัจฉริยะแห่งนี้ เธอต้องพยายามทำให้อันดับของตัวเองสูงขึ้นให้ได้มากที่สุด"

ความจริงแล้ว ตั้งแต่หลี่หยวนจิ้งเริ่มอธิบาย หลินอี้ก็เดาระบบการจัดอันดับได้แปดเก้าส่วนแล้ว

เพราะในชาติก่อน ระบบแบบนี้พบเห็นได้ทั่วไปมาก

สรุปก็คือ คนที่มีอันดับสูงจะได้เสพสุขในโลกใบนี้

ส่วนคนที่อันดับไม่สูงพอ ก็ได้แต่เป็นทาสรับใช้ของคนที่อันดับสูงกว่า

มันก็ง่ายๆ แค่นี้เอง

หลี่หยวนจิ้งพาหลินอี้เข้าไปในอาคารขนาดมหึมา ทันทีที่เข้าไป หลินอี้ก็ได้ยินเสียงเชียร์และตะโกนดังสนั่นหวั่นไหว

มองไปรอบๆ ที่นี่ไม่เหมือนสถานที่รายงานตัวของมหาวิทยาลัยเลย

แต่กลับเหมือนสังเวียนการแข่งขันมากกว่า!

โดยรอบมีที่นั่งผู้ชมซ้อนกันเป็นชั้นๆ

ส่วนพื้นที่แข่งขันถูกแบ่งออกเป็นเวทีขนาดต่างๆ นับสิบเวที

ด้านหน้าใต้แท่นประธาน มีจอฉายภาพผลึกคริสตัลขนาดใหญ่

บนจอกำลังฉายภาพการต่อสู้อันน่าตื่นเต้นบนเวทีหนึ่ง

เป็นการปะทะกันระหว่างนักรบอาชีพหนึ่งคนกับอัศวินอาชีพอีกคน

นักรบสวมชุดเกราะสีเงิน ถือขวานยักษ์ ทุกครั้งที่ฟันฟาด พลังทำลายล้างช่างน่าสะพรึงกลัว!

อีกฝ่ายเป็นอัศวินขี่ม้าศึก มือถือหอกยาว ใช้เทคนิคชั้นสูงในการรุกไล่บนพื้นที่จำกัด

ทั้งสองฝ่ายโรมรันกันอย่างดุเดือด แสงดาบเงาหอกพุ่งปะทะกันไปมา ต่อสู้กันอย่างสนุกสนาน

หลินอี้เห็นข้อมูลการต่อสู้ของทั้งสองคนแสดงอยู่ที่ด้านข้างของจอใหญ่

[หยูจิ่งเฉิง]

[ชั้นปี: 2]

[ระดับ: เลเวล 125]

[สถานะการเปลี่ยนอาชีพ: ระดับ 4]

[สังกัดคณะ: ฉือโหยว (สายโจมตี)]

[จำนวนวันที่เข้าเรียน: 769!]

[ประสบการณ์ภารกิจ: ระดับ E - 164 ครั้ง, ระดับ D - 369 ครั้ง, ระดับ C - 441 ครั้ง, ระดับ B - 87 ครั้ง, ระดับ A - 3 ครั้ง!]

[อันดับ: ระดับ C!]

[ลำดับที่: 3742!]

นี่คือข้อมูลของนักรบที่ถือขวานยักษ์

ไม่คิดว่าเขาจะเป็นถึงระดับ 4 แล้ว

ทั้งๆ ที่เพิ่งอยู่แค่ปี 2 เท่านั้น

หลินอี้ทันทีที่เห็นก็เข้าใจระดับความแข็งแกร่งโดยรวมของนักศึกษาในเสินเซียวแล้ว

อาชีพระดับ 4 ถ้าอยู่ข้างนอก ในกิลด์หลายแห่งก็ถือว่าเป็นระดับหัวหน้าได้แล้ว

แต่ที่นี่ กลับเป็นแค่อันดับ C ลำดับที่สามพันกว่า

คนเก่งในเสินเซียวนี่เยอะเหลือเกิน!

"เฮ้ย นักศึกษาใหม่ตรงนั้น!"

"ใช่ เธอนั่นแหละ มารายงานตัวใช่ไหม?"

"รีบมาเร็ว การแข่งจัดอันดับกำลังจะเริ่มแล้ว มาจัดอันดับเร็ว!"

หลินอี้กำลังดูอย่างตื่นเต้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังมาจากไม่ไกล หันไปมองตามเสียง

พบว่าเขากำลังเรียกตัวเองจริงๆ

"ไปเถอะ สู้ๆ นะ!" หลี่หยวนจิ้งยิ้มพลางตบหลังหลินอี้ จากนั้นก็เดินขึ้นบันไดไปยังที่นั่งผู้ชม เตรียมดูการจัดอันดับของหลินอี้

"เธอจบมาจากโรงเรียนไหน?" ผู้รับผิดชอบการลงทะเบียนเป็นชายวัยกลางคน

ตอนนี้เขากำลังจ้องมองหลินอี้ด้วยสายตาพิจารณา

"เอ่อ..."

"อาจารย์ครับ ผมไม่เข้าใจความหมายของคุณ"

หลินอี้รู้สึกสงสัย ทำไมอาจารย์คนนี้ถึงถามแบบนี้

"ฉันถามว่าเธอจบมาจากที่ไหน เธอไม่รู้จักโรงเรียนของตัวเองเหรอ!!"

อาจารย์วัยกลางคนคนนี้ชัดเจนว่าเป็นคนใจร้อน

ตอนนี้น้ำเสียงของเขามีความโกรธแฝงอยู่

แต่ในอีกไม่กี่วินาทีต่อมา หลังจากที่เขาสแกนบัตรอาชีพของหลินอี้ผ่านเครื่องอ่านบัตร ข้อความที่ปรากฏขึ้นทำให้เขาตกตะลึง!

"เธอคือหลินอี้?"

"เมื่อกี้เป็นความผิดของฉันเอง ขอโทษด้วย เธอพิเศษมาก เพิ่งสอบเข้ามหาวิทยาลัยปีนี้เองสินะ"

"ไม่เป็นไรครับ" หลินอี้ส่ายหน้า

ไม่ได้ใส่ใจอะไร

เขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมอาจารย์คนนี้ถึงถามแบบนั้น

เพราะสำหรับเสินเซียวแล้ว นักศึกษาใหม่ที่ว่าคือยอดฝีมือจากมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วประเทศ

ตัวเองเป็นข้อยกเว้นพิเศษสุดๆ

"เรียบร้อยแล้ว ลงทะเบียนให้เธอเสร็จแล้ว เข้าไปได้!"

"โอ๊ะ ฉันรีบเกินไป ขอโทษนะ ลืมบอกกฎเกณฑ์ที่แน่ชัดกับเธอ"

"ขอโทษๆ!"

หลินอี้กำลังจะเดินไป แต่ถูกเรียกให้หยุดอีกครั้ง

เมื่อครู่เขายังสงสัยว่าอาจารย์คนนี้ควรจะอธิบายกฎการจัดอันดับให้เขาฟังด้วยไม่ใช่หรือ

"เป็นอย่างนี้นะ นักศึกษาหลินอี้"

"ตอนนี้เธอจะเข้าร่วมการแข่งขันจัดอันดับนักศึกษาใหม่ ซึ่งประกอบด้วยการต่อสู้สามรอบ"

"สองรอบแรก เธอจะเข้าไปในดันเจี้ยนภาพลวงพิเศษ รอบแรกเธอจะต่อสู้กับสัตว์ร้าย"

"รอบที่สอง ระบบภาพลวงจะสุ่มเลือกนักศึกษาคนหนึ่งจากสถาบันเสินเซียวของเรา โดยอ้างอิงจากผลงานของเธอในรอบแรก แล้วสร้างตัวจำลองขึ้นมาให้เธอต่อสู้แบบ 1 ต่อ 1"

"ถ้าเธอชนะในรอบที่สอง รอบที่สามเธอจะได้ขึ้นเวทีการแข่งขันของเสินเซียว!"

"จากนั้นเธอจะได้เลือกนักศึกษาคนหนึ่งที่มีอันดับตามที่เธอต้องการ แล้วท้าประลองกับเขาแบบ 1 ต่อ 1 ถ้าเธอชนะ เธอจะได้แทนที่อันดับและลำดับของเขาในปัจจุบัน!"

"เข้าใจไหม?"

หลินอี้พยักหน้า

จากนั้นก็ก้าวเข้าไปในสนาม

อาจารย์วัยกลางคนถอนหายใจยาว

ดีนะที่ตัวเองรีบขอโทษทัน ไม่อย่างนั้นคงจะไปขัดแข้งขัดขานักศึกษาใหม่สุดยอดฝีมือที่ทำให้ผู้บริหารของมหาวิทยาลัยต้องทำลายกฎร้อยปีเพื่อรับเข้ามาเป็นกรณีพิเศษเข้าให้

อาจารย์วัยกลางคนเดินออกมาจากจุดลงทะเบียน มองไปที่จอใหญ่ในสนามแข่งขัน

จากนั้นก็ตกตะลึง!

บนจอใหญ่ปรากฏภาพของนักศึกษาใหม่ที่เขาเพิ่งส่งเข้าไปแข่งสองรอบแรกของการจัดอันดับ หลินอี้!

หา?

เขายกมือดูนาฬิกา

ผ่านไปแค่เท่าไหร่กัน??

1 นาที??

ไอ้หนูนี่ผ่านสองรอบแรกไปแล้ว??

แต่ทำไมผู้ควบคุมการถ่ายทอดสดของสนามแข่งถึงเลือกโฟกัสที่เขาล่ะ?

นั่นหมายความว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นจุดสนใจในตอนนี้!

ไอ้หนูนี่ เลือกใครกัน??

ภายใต้สายตาที่ยิ่งไม่อยากเชื่อของอาจารย์วัยกลางคน ข้อมูลคู่ต่อสู้ของหลินอี้ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านขวาของจอใหญ่

[หลินอี้] VS [หยูจิ่งเฉิง]!

หา??

ระดับ 2 สู้กับระดับ 4??

ไอ้หนูนี่มันบ้าไปแล้วหรือไง?!