ตอนที่ 542 : ผลกำไร! จิตรกรรมพันภูผานที!

ระหว่างทางไปยังคลังสมบัติแห่งอาณาจักรออโรร่า โจวโจวก็เปิดดูการแจ้งเตือนอื่นที่ยังไม่ได้อ่าน

[การแจ้งเตือนพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านพิชิตอาณาจักรได้และได้กระตุ้นพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเงินขาว—อ้อมกอดแห่งผู้พิชิต ท่านได้รับผู้กล้าที่มีโชคชะตาผู้กล้าระดับเหนือสามัญ!]

[หมายเหตุอาชีพลอร์ดแห่งจุดจบ: ท่านได้พิชิตฝ่ายของลอร์ดระดับอาณาจักรและได้รับพลังของกฎเกณฑ์แห่งจุดจบ 20% ระดับของมงกุฎแห่งจุดสิ้นสุดเพิ่มขึ้น!]

[การสะสมพลังในปัจจุบัน: 40%]

[หมายเหตุอาชีพลอร์ดแห่งจุดจบ: ท่านได้พิชิตฝ่ายของลอร์ดระดับอาณาจักรและได้รับพลังแห่งนิพพานสุดท้าย 100 หน่วย ท่านสามารถใช้พลังของนิพพานสุดท้ายเพื่อแลกกับโอกาสในการฟื้นคืนชีพหลังความตาย และเพิ่มความแข็งแกร่งของท่านเป็นอย่างมากหลังจากการฟื้นคืนชีพได้!]

[พลังแห่งนิพพานสุดท้ายในปัจจุบัน: 100]

[จำนวนครั้งในการฟื้นคืนชีพ: 1]

[หมายเหตุอาชีพลอร์ดแห่งจุดจบ: ท่านได้พิชิตฝ่ายของลอร์ดระดับอาณาจักร ท่านได้รับโอกาสในการอัญเชิญผู้พิทักษ์แห่งจุดจบ]

[จำนวนผู้พิทักษ์แห่งจุดจบ: 2 (สามารถอัญเชิญได้)]

โจวโจวมองไปยังการแจ้งเตือนเหล่านี้และอดยิ้มออกมาไม่ได้

การมายังอาณาจักรออโรร่าของเขาไม่สูญเปล่าจริงๆ

ไม่เพียงแต่เขาจะได้รับประกาศโลก แต่เขายังได้รับอาณาจักรออโรร่าทั้งหมด และยังได้รับความก้าวหน้าของกฎเกณฑ์แห่งจุดจบอีก 20% โอกาสในการคืนชีพ 1 ครั้ง และผู้พิทักษ์แห่งจุดจบอีก 1 คน

ผลกำไรก้อนโตจริง!

ดูเหมือนว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่ได้มาจากการพิชิตอาณาจักรผ่านสงครามเท่านั้น เขายังมีโอกาสได้รับพวกมันมาจากการได้รับอาณาจักรมาโดยตรงด้วย

ในไม่ช้าพวกเขาก็เดินมาถึงหน้าห้องเก็บสมบัติ

แม้ว่าห้องเก็บสมบัติแห่งอาณาจักรออโรร่าจะไม่ได้มีเทคโนโลยีและการรักษาความปลอดภัยที่ก้าวหน้าเหมือนกับห้องเก็บสมบัติจักรกลของอาณาจักรทาฮัน แต่มันก็ยังมีการรักษาความปลอดภัยที่ดีพอตัว

แม้ว่าอาณาจักรออโรร่าจะเหลือความแข็งแกร่งไม่ถึง 10% จากเดิมแล้ว แต่อูฐที่หิวโหยก็ยังตัวใหญ่กว่าม้าอยู่ดี

หลี่หยวนกันใช้กุญแจเพื่อปลดล็อคประตูและบอกให้ทหารระดับเพชรสิบคนเปิดประตู

ประตูหนักค่อยๆ เปิดออกพร้อมด้วยเสียงอันดัง

เมื่อเห็นเช่นนี้ พวกเขาทั้งสองคนก็เดินเข้าไป

โจวโจวมองดูไอเท็มภายในห้องเก็บสมบัติในขณะที่เขาเดินเข้าไป

มันคล้ายกับห้องเก็บสมบัติของอาณาจักรทาฮัน ห้องเก็บสมบัติของอาณาจักรออโรร่านี้มีทั้งแกนหมอก อุปกรณ์สวมใส่ พิมพ์เขียว วัสดุหายาก หนังสือทักษะ คัมภีร์ ไข่สัตว์เลี้ยงต่างๆ และกระทั่งไข่สัตว์เลี้ยงพิเศษด้วย

โดยรวมแล้วมันด้อยกว่าของอาณาจักรทาฮันแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ไม่ได้ประหลาดใจเลย

ความแข็งแกร่งของอาณาจักรออโรร่าด้อยกว่าอาณาจักรทาฮันมาตั้งแต่ต้นแล้ว เมื่อเทียบกับความจริงที่ว่าพวกเขาได้รับความเสียหายหนักจากสงคราม มันจึงเป็นธรรมดาที่มันจะมีสมบัติในห้องเก็บสมบัติน้อยกว่า

เขาเก็บแกนหมอกไปก่อน มันมีค่าทั้งหมดประมาณแกนหมอกระดับตำนาน 500 ชิ้น

สำหรับไอเท็มอื่นๆ โจวโจวก็ไม่ได้เก็บพวกมันไป เขาจะให้ไป่อี้มาเก็บพวกมันไปแทนและส่งพวกมันกลับไปยังห้องเก็บสมบัติของอาณาจักร

หลังจากผ่านไปสักพัก เขาก็เดินมาถึงแผนที่หนังแกะที่ดูโบราณ

โจวโจวมองดูแผนที่นี้

แผนที่นี้แสดงแผนที่ภูมิภาคของอาณาจักรออโรร่าทั้งหมด

มันครอบคลุมพื้นที่ 40 ดินแดนภูมิภาคในอาณาจักรออโรร่าทั้งหมด นอกจากนี้ มันยังมีองค์ประกอบที่สมบูรณ์ในแง่ของภูมิประเทศ แหล่งทรัพยากร การกระจายตัวของกองกำลัง และข้อมูลอื่นๆ เป็นอย่างมาก

“แผนที่นี้วาดได้ดีจริงๆ”

โจวโจวประหลาดใจเล็กน้อย

หรือว่าอาณาจักรออโรร่าจะมียอดฝีมือด้านการทำแผนที่อยู่?

สายตาของเขามองไปยังเมืองที่มีชื่อว่าเมืองควบเมฆาและเขาก็เพ่งความสนใจไปที่มันโดยไม่รู้ตัว

ภาพฉากตรงหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันใด จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขามาปรากฏขึ้นตรงหน้าของเมืองที่พังทลาย

เมืองนี้กลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว และมีควันลอยคลุ้งไปทั่ว

ชาวเมืองนับแสนคนต่างก็กำลังช่วยผู้คนหรือไม่ก็มองหาทรัพยากรที่พอจะใช้ได้จากบ้านเมืองที่ถูกทำลาย

บ้านของพวกเขาถูกทำลายไปแล้ว แต่ดวงตาของหลายๆ คนก็ยังเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น มันยังมีความหวังสำหรับอนาคตอยู่

โจวโจวได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน

“บ้านเกิดของข้าถูกทำลายลงแล้วโดยมอนสเตอร์แห่งอาณาจักรทาฮัน ข้าสงสัยเหลือเกินว่าบ้านใหม่ของข้าจะถูกสร้างขึ้นเมื่อไหร่”

“มันจะต้องดีขึ้นแน่นอน อาณาจักรทาฮันถูกทำลายลงไปแล้ว อนาคตของพวกเราจะต้องดีขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน!”

“ข้าได้ยินมาว่าคนที่ทำลายอาณาจักรทาฮันก็คือเจ้าตะวันสาดแสงในตำนานนะ?”

“เขาไม่ใช่เจ้าตะวันสาดแสงแล้ว เขาคือราชาตะวันสาดแสงแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเราแล้ว! หึๆ ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ มันนานแค่ไหนกันเชียวนับตั้งแต่ที่เขามาถึงทวีปจื้อเกาของเรา? เขาสามารถก่อตั้งอาณาจักรได้และกระทั่งกวาดล้างอาณาจักรทาฮันที่โหดเหี้ยมและป่าเถื่อนได้แล้ว?”

“ไม่ใช่แค่นั้นนะ แต่ข้ายังได้ยินมาว่าองค์ราชาในปัจจุบันได้ตัดสินใจมอบบัลลังก์ให้กับราชาตะวันสาดแสงมานานแล้ว ว่ากันว่าแม้แต่องค์หญิงก็ยังชื่นชมราชาตะวันสาดแสงผู้นี้เป็นอย่างมาก”

“ถ้ามันเป็นความจริง ข้าก็หวังว่าราชาตะวันสาดแสงจะสามารถทำให้ชีวิตของพวกเราดีขึ้นได้นะ”

เมื่อโจวโจวได้ยินคนเหล่านี้พูดคุยกัน สายตาของเขาก็มองไปยังป้ายหินหักบนพื้นที่อยู่ไม่ไกลกันนัก

คำว่า ‘ควบเมฆา’ ที่เขียนไว้หักครึ่ง

“งั้นตอนนี้ฉันก็อยู่ในเมืองควบเมฆาจริงๆ สินะ? แผนที่นี้พาฉันมาที่เมืองควบเมฆาโดยตรงเลยเหรอ?”

โจวโจวประหลาดใจเล็กน้อย

เขาเดินเข้าไปหาชาวเมืองและตระหนักได้ว่าคนพวกนี้มองไม่เห็นเขาเลย

เขาพยายามจะสื่อสารและแตะตัวพวกเขา แต่เขาก็พบว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ต่อหน้าชาวเมืองเหล่านี้ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะโปร่งใสและล่องหน

“นี่ไม่ถูกต้อง! ฉันไม่ได้มาที่เมืองควบเมฆาด้วยร่างจริง แต่เป็นจิตสำนึกที่ถูกพามาที่นี่ นั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงไม่ได้ยินฉันและแตะตัวฉันไม่ได้”

โจวโจวเข้าใจเหตุผลอย่างรวดเร็ว

นี่คือความสามารถของแผนที่งั้นเหรอ?

แผนที่นั้นมีความสามารถอันน่ามหัศจรรย์เช่นนี้ด้วย?

โจวโจวประหลาดใจมาก

“ราชาตะวันสาดแสง เจ้ารู้สึกยังไงบ้างกับจิตกรรมพันภูผานทีนี้?”

ในเวลานั้นเอง เสียงที่ฟังดูขบขันเล็กน้อยของหลี่หยวนกันก็ดังมาจากท้องฟ้า

โจวโจวได้สติกลับมา

มันมีแต่เขาเท่านั้นที่ได้ยินเสียงนี้ ชาวเมืองคนอื่นๆ ไม่ได้ยินมันเลย

“สุดยอดมาก!”

โจวโจวพูดอย่างตรงไปตรงมา

“ข้าได้รับจิตกรรมพันภูผานทีนี้มาจากพ่อค้าต่างแดน มันช่างน่ามหัศจรรย์มากจริงๆ ถ้าเจ้าคิดที่จะกลับมา เจ้าก็จะสามารถกลับมาได้ทันที”

หลี่หยวนกันกล่าว

หัวใจของโจวโจวเต้นผิดจังหวะ

ภาพตรงหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก เขาได้กลับมายังห้องเก็บสมบัติของอาณาจักรออโรร่าแล้ว

หลี่หยวนกันมองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม

“จิตกรรมพันภูผานทีเป็นไอเท็มที่ดีที่ใช้ตรวจตราสถานการณ์ในดินแดนของข้า นอกจากนี้มันยังจะเพิ่มขอบเขตไปตามดินแดนภูมิภาคที่เติบโตขึ้น ในทางทฤษฎีแล้ว แผนที่ของทวีปจื้อเกาทั้งหมดจะปรากฏขึ้นบนจิตกรรมพันภูผานทีนี้ถ้าเจ้าสามารถยึดครองทวีปทั้งหมดได้”