ครึ่งชั่วโมงต่อมา อู๋ซินและคนอื่นๆ ก็กลับมาพร้อมกับแผนที่อันหนึ่ง

“ท่านลอร์ด นี่คือแผนที่ที่พวกเราเพิ่งทำขึ้นมาขอรับ”

อู๋ตู่กล่าวด้วยความเคารพ

โจวโจวรับมันมาและเปิดดู และเขาก็พบว่ามันคือแผนที่ที่ครอบคลุมรัศมี 1,000 กิโลเมตร

มันฟังดูเหมือนเป็นการพูดเกินจริง แต่โจวโจวก็รู้ว่าความเร็วของเมคาโนสไตรเดอร์ระดับเงินขาวขั้นต้นนั้นมากถึง 2,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ดังนั้นผลลัพธ์นี้จึงเป็นเรื่องธรรมดามากๆ

โจวโจวมองดูแผนที่ตรงหน้าของเขา

แผนที่นี้คือแผนที่โดยละเอียดของภูมิประเทศโดยรอบและจุดสีแดงจุดหนึ่ง

จุดสีแดงนี้อยู่ห่างจากพวกเขาไปประมาณ 200 กิโลเมตร

ข้อมูลที่ถูกกำกับไว้บนจุดสีแดงนี้ก็คือ มันคือตำแหน่งของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์คนอื่น

อีกฝ่ายมาจากเผ่าพันธุ์ที่ชื่อว่าเผ่าพันธุ์เจ้อหลัว

โจวโจวที่ได้สืบทอดมรดกของเผ่าพันธุ์มังกรมา มันจึงทำให้เขารู้ว่ามันคือเผ่าพันธุ์ทั่วไป ลักษณะเฉพาะของเผ่าพันธุ์นี้มีแค่ความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมการเอาชีวิตรอดที่แตกต่างกันไปเท่านั้น

และตามคำอธิบายในแผนที่นี้ อีกฝ่ายก็มีจำนวนคนแค่ประมาณ 5,000 คนเท่านั้น และคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็อยู่ในระดับเงินขาวขั้นสูงเท่านั้น

เขาแทบจะไม่ต้องกังวลกับพวกมันเลย

แต่ถึงกระนั้น…

“มันมีลอร์ดจากเผ่าพันธุ์อื่นแค่ฝ่ายเดียวเองในรัศมี 1,000 กิโลเมตร สมรภูมิสุดท้ายช่างกว้างใหญ่จริงๆ โชคดีที่ฉันพาราตรีประดับดาวมาด้วย มิฉะนั้นคงเสียเวลาเดินทางไปเยอะเลย”

โจวโจวพึมพำอยู่ในใจ

“ไปกันเถอะ ไปจัดการกับพวกมันกัน”

เขาชี้ไปยังจุดสีแดง

“ขอรับท่านลอร์ด!”

ไป่อี้ อู๋ซิน และคนอื่นๆ พยักหน้าโดยไม่มีข้อโต้แย้ง

จากนั้นทุกคนก็ขึ้นไปบนราตรีประดับดาวและมุ่งหน้าตรงไปยังตำแหน่งที่ลอร์ดเผ่าพันธุ์เจ้อหลัวอยู่

…

ราตรีประดับดาวมีความเร็วสูงมาก ในเวลาไม่ถึง 1 นาที มันก็มีถึงตำแหน่งที่เผ่าพันธุ์เจ้อหลัวอยู่

หลังจากนั้นโจวโจวก็ไม่ได้ลงไปจากยานบิน เขาให้ทหารระดับเงินขาว 10,000 คนลงมือและสามารถจัดการกับเผ่าพันธุ์เจ้อหลัวได้อย่างง่ายดาย

ลอร์ดของอีกฝ่ายอยู่ในอันดับเงินขาวขั้นต้นเท่านั้น ดังนั้นโจวโจวจึงได้คะแนนสำหรับสมรภูมิสุดท้ายแค่ 100 คะแนนเท่านั้น

เมื่อพวกเขาเก็บไอเท็มดรอป โจวโจวก็มองไปยังสินสงครามของอีกฝ่าย

ตามที่คาดไว้ มันไม่ได้มีสายเลือดดรอปออกมาเลย ซึ่งมันก็เป็นเรื่องทั่วไปสำหรับเผ่าพันธุ์ทั่วไป

ไอเท็มดรอปของพวกมันไม่ได้มีค่ามากมายอะไร โจวโจวไม่สนใจพวกมันด้วยซ้ำ เมื่อเขากลับไป เขาก็คงจะเอาพวกมันไปวางขายในตลาดซื้อขาย

อันที่จริงไอเท็มดรอปจากลอร์ดเผ่าพันธุ์เจ้อหลัวก็ไม่ได้แย่อะไรเมื่อเทียบกับคนอื่นจากเผ่าพันธุ์อื่น แต่พลังของโจวโจวก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วเกินไปและเขาก็มีของดีๆ อยู่มากมาย ดังนั้นเขาจึงดูถูกไอเท็มดรอปของอีกฝ่ายและไม่ได้ให้ค่าพวกมันเท่าไร

หลังจากใช้เวลาประมาณ 15 นาทีเพื่อกวาดล้างสมรภูมิ โจวโจวก็เรียกทหารกลับมาที่ราตรีประดับดาว

…

ภายในยานราตรีประดับดาว ณ ห้องบัญชาการ

“ท่านลอร์ด พวกเราควรมุ่งหน้าไปยังทิศทางไหนต่อดี?”

ไป่อี้ถาม

โจวโจวครุ่นคิด

อันที่จริงเขาสามารถไปยังทิศทางไหนก็ได้ เพราะเขาไม่สามารถบอกได้ว่ามันมีอันตรายรออยู่ทางไหน

ถึงกระนั้นมันก็ยังดีกว่าที่จะปลอดภัยไว้ก่อน

ในเวลานั้นเอง โจวโจวก็เรียกคนๆ หนึ่งเข้ามา

“ท่านลอร์ด!”

เซียวซวนดีใจมากเมื่อเขาได้ยินว่าลอร์ดของเขาเรียกเขาเข้ามา

“มาหาข้ามา”

โจวโจวโบกมือ

เซียวซวนไม่คิดอะไรมากและเดินตรงมาข้างๆ ลอร์ดของเขา

“ท่านลอร์ดมีอะไรเหรอขอรับ?”

เขาถามด้วยความสงสัย

“พวกเรากำลังหารือกันว่าพวกเราควรมุ่งหน้าต่อไปยังทิศทางไหน ลองบอกมาซิว่าเจ้าคิดยังไง”

โจวโจวพูดออกมา

ในทันทีที่เขาพูดจบ คนส่วนใหญ่ก็อึ้งไป

เรื่องสำคัญเช่นนี้ แต่ท่านลอร์ดอย่างให้เด็กคนนี้ออกความเห็นเนี่ยนะ?

นี่ไม่เด็กเกินไปเหรอ?

แม่ทัพหลายคนอดคิดไม่ได้

ถ้าไม่ใช่เพราะความภักดีที่สูงมาก พวกเขาก็น่าจะโวยวายออกมาแล้ว

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่พูดอะไรออกมาเพราะระดับความภักดีที่สูงของพวกเขา และพวกเขาก็เลือกเชื่อว่าท่านลอร์ดต้องมีเหตุผล

ไป่อี้ อู๋ซิน และคนบางส่วนที่รับรู้เกี่ยวกับความสามารถของเซียวซวนอยู่นิดหน่อยก็พอจะคาดเดาได้ว่าโจวโจวต้องการอะไร

เซียวซวนไม่คิดมากเกินไปเกี่ยวกับมัน

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของโจวโจว เขาก็รับแผนที่ในมือของโจวโจวมาโดยไม่คิดมากและมองดูมันด้วยความสงสัย

“เส้นทางที่นี่แปลกๆ มันดูไม่น่าไปเลย พวกเราไม่ควรใช้เส้นทางนี้”

“ส่วนที่นี่แม้ว่าจะราบเรียบ แต่มันก็ธรรมดาเกินไป มันไม่ง่ายเลยที่เราจะมายังโลกอีกใบนี้ เราควรมองให้ดีๆ อย่าไปที่นี่เลย”

“นอกจากหญ้าสีเลือดมากมาย ที่นี่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ”

“งั้น… ที่นี่ละกัน!”

ดวงตาของเซียวซวนเปล่งประกายขึ้นในขณะที่เขาชี้ไปยังตำแหน่งหนึ่งบนแผนที่

สีหน้าของเขามั่นใจมาก และมันก็เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งตารอคอยอยู่

โจวโจวมองดูและเลิกคิ้วขึ้น

หลังจากอู๋ตู่มองดู เขาก็เงียบไปทันที

นี่เป็นเพราะสถานที่ที่เซียวซวนกำลังชี้ไปอยู่นั้นเป็นป่าที่กว้างใหญ่และหนาแน่นอย่างน่าประหลาดใจ!

ใครมีวัฒนธรรมหน่อยย่อมรู้ดีกว่าเข้าป่าด้วยกองทัพที่เขาพามามากกว่า 300,000 คน ถ้าพวกเขาเข้าป่าทึบไปด้วยจำนวนทหารมากขนาดนี้ ความเร็วของการเดินทัพจะลดลงอย่างมาก และไม่ต้องพูดถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้อีก

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ควรไปที่นั่นเลย!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ไป่อี้ อู๋ซิน และแม่ทัพคนอื่นๆ ก็มองไปยังโจวโจวอย่างใจจดใจจ่อ

โจวโจวดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นการจ้องมองของพวกเขาในขณะที่เขาถามอย่างสงสัย

“ทำไมถึงเป็นที่นี่?”

“เพราะที่นี่ดูลึกลับดี บางทีมันอาจจะพบเจออะไรไม่คาดฝันก็ได้”

เซียวซวนพูดออกมา

เรื่องไม่คาดฝัน?

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

“ตกลง! งั้นก็มุ่งหน้าไปทางนั้นกัน!”

โจวโจวสั่งการอย่างเฉียบขาด

เขาตัดสินใจไว้ใจพรของเทพแห่งโชคลาภและสัมผัสมรณะของอีกฝ่าย ในฐานะเจ้าของพรสวรรค์ทั้งสองอันนี้ คำแนะนำของเซียวซวนค่อนข้างน่าเชื่อถือเพราะโจวโจวก็ไม่รู้ว่าควรไปที่ไหนเหมือนกัน

ไม่ต้องพูดถึงว่ามันอาจจะมีโอกาสในการเจอโชคลาภอีกด้วย

เมื่อแม่ทัพคนอื่นๆ ได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็ยิ่งตกใจเข้าไปอีก

ท่านลอร์ดเห็นด้วยจริงๆ???

พวกเขามีความคิดทุกประเภทอยู่ในใจ แต่ก็ไม่มีใครตั้งคำถามกับการตัดสินใจของโจวโจว

พวกเขาเชื่อว่าท่านลอร์ดคงต้องมีเหตุผลแน่ๆ

พวกเขาแค่ต้องทำตามเท่านั้น

“ขอรับท่านลอร์ด!”

เหล่าลูกน้องน้อมรับคำสั่งและไปเตรียมตัว

“พวกเราจะมุ่งหน้าไปอย่างช้าๆ เจ้าสามารถบอกข้าได้ว่าเจ้าต้องการทำอะไรระหว่างทาง ข้าจะยอมทำทุกอย่างที่เจ้าบอกถ้าข้าสามารถทำได้”

โจวโจวกล่าว

ถ้าพวกเขาเจออะไรเข้าระหว่างทางล่ะ? ในเวลานั้นถ้าเขาไม่สามารถสัมผัสได้ แต่เซียวซวนก็น่าจะสามารถสัมผัสมันได้แน่ๆ

เมื่อเซียวซวนได้ยินเช่นนี้ ไม่ว่าเขาจะยังเด็กแค่ไหน แต่เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงความไว้ใจของท่านลอร์ดที่มีต่อเขา

แม้ว่าเขาจะเดาได้คร่าวๆ แล้วว่าทำไมลอร์ดของเขาถึงทำเช่นนี้ แต่ในฐานะลูกน้องผู้จงรักภักดีจนตาย เขาก็ไม่รู้สึกรังเกียจมันเลยแม้แต่น้อย

ในฐานะลูกน้องของท่านลอร์ด มันจะผิดอะไรที่จะค้นหาสมบัติให้กับท่านลอร์ดของเขา?

ไม่ต้องพูดถึงว่าท่านลอร์ดยังดีกับเขามากด้วย

และตอนนี้ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือช่วงเวลาที่เขาต้องทำหน้าที่แล้ว!

“ขอรับท่านลอร์ด!”

เซียวซวนตกลงโดยไม่ลังเล

โจวโจวยิ้ม

…

หลังจากนั้นอู๋ตู่ก็กลับมาพร้อมกับแผนที่อันใหม่

มันคือแผนที่ของทิศทางทางป่าทึบ

หลังจากโจวโจวมองดูแผนที่นี้ เขาก็เห็นจุดสีแดงจุดหนึ่งอย่างรวดเร็ว

จุดสีแดงนี้ต่างจากจุดสีแดงที่เป็นตัวแทนของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์

นี่คือจุดสีแดงที่เป็นตัวแทนดินแดนของมอนสเตอร์แห่งหมอก!

เมื่อโจวโจวเห็นเช่นนี้ เขาก็นึกถึงคำอธิบายข้อที่ห้าของสมรภูมิสุดท้ายทันที

[5. มันมีไอเท็มหายากอยู่บนสมรภูมิสุดท้ายที่สามารถช่วงชิงไปได้ แต่ไอเท็มสุดท้ายทั้งหมดล้วนถูกคุ้มกันไว้โดยมอนสเตอร์แห่งหมอก และสามารถได้รับมาเมื่อสังหารมอนสเตอร์แห่งหมอกแล้วเท่านั้น ไอเท็มสุดท้ายจะแบ่งออกเป็นสองประเภท ประเภทแรกคือไอเท็มที่สามารถใช้ได้ในสมรภูมิสุดท้ายเท่านั้น และอีกประเภทคือไอเท็มที่สามารถนำไปใช้ได้ในโลกแห่งความเป็นจริง พวกมันอาจจะเป็นทรัพยากร อุปกรณ์สวมใส่ การ์ด ลูกน้อง พิมพ์เขียวสิ่งปลูกสร้างพิเศษ ยุทธภัณฑ์เทวะประจำเผ่าพันธุ์ ไอเท็มประหลาด และอื่นๆ]

“หรือว่านั่นจะเป็นไอเท็มสุดท้ายที่อยู่ในดินแดนของมอนสเตอร์แห่งหมอกนี้?”

หัวใจของโจวโจวเต้นระรัว