บทที่ 303: มันจบแล้ว เราไม่มีทางชดใช้หนี้ของเราได้แน่!

มีคนมากเกินไป!

มันมีผู้ฝึกตนมากเกินไป!

เซียงไป่หลี่ไม่สามารถนับจำนวนเรือเหาะที่บินผ่านหน้าเขาไปได้อีกต่อไป และยังไม่ต้องพูดถึงจำนวนเซียนอนันต์ทองที่เข้าสู่ดาวชงหยางเลย

สิ่งที่น่าขันยิ่งกว่านั้นก็คือพวกเขาบางคนเป็นเหมือนกับเขา พวกเขามาจากสำนักเล็กๆ ที่ไม่มีใครรู้จัก แต่สิ่งที่น่าตกใจก็คือพวกเขาสามารถนำ เครื่องมือปราชญ์มากมายออกมาเพื่อซื้อยาปราชญ์ได้

“ ท่านอาจารย์ สถานการณ์ทางฝั่งของสำนักกระบี่สวรรค์ดูเป็นเรื่องธรรมดามากในอาณาจักรห้าทัศนะ” เซียงไป่หลี่พึมพำ

เขารู้สึกว่าเส้นทางข้างหน้านั้นยากลำบาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว สถานการณ์นี้ก็ถือเป็นเรื่องปกติ

ตามที่อาจารย์ของเขาได้กล่าวไว้ ยุคทองของสำนักยอดเต๋าสวรรค์ก็ได้สิ้นสุดลงไปตั้งแต่เมื่อ 400,000 ปีที่แล้ว ดังนั้นในช่วงเวลานี้ มันจึงมีมหาอำนาจหลายฝ่ายที่จะปรากฎตัวขึ้นและล่มสลายไปเหมือนอย่างพวกเขา

“ สิ่งนี่หมายความว่าสงครามราคาก็จะรุนแรงขึ้นมากแน่ๆ!” เซียงไป่หลี่คิดกับตัวเอง “ ข้าคงจะต้องซื้อมันในราคาที่แพงขึ้นกว่าเดิมแล้วสินะ!”

ในความคิดเห็นของเขา มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมียาปราชญ์จำนวนมาก

มันเป็นของหายากและจะต้องขาดตลาดในสักวันอย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงจะต้องมีการแย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่งเกิดขึ้นแน่ๆ

ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่นอนและราคาสุดท้าย

เขาต้องแย่งชิงยามาให้ได้ไม่ว่าจะต้องเสียสักแค่ไหนก็ตาม

มิฉะนั้นแล้ว ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายแล้วราคาจะเพิ่มขึ้นไปสูงเพียงใด?

….

ซือเหยามาที่ดาวชงหยางเพียงลำพัง

เธอตระหนักได้ว่ามันมีผู้คนและกองกำลังมากกว่าที่เธอคาดการณ์เอาไว้มาก สำนักเล็กๆ มากมายที่เธอไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนได้ส่งเซียนอนันต์ทองของพวกเขามาที่นี่

“ สิ่งล่อตาล่อใจที่เกิดจากยาปราชญ์เพียงเม็ดเดียวนั้นยิ่งใหญ่เกินไป” ซือเหยามองดูผู้คนที่รวมตัวกันอยู่หน้าสำนักมรณาเก้าสวรรค์และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

สำนักมรณาเก้าสวรรค์ดูเหมือนจะเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์นี้เอาไว้แล้ว มันมีการสร้างจัตุรัสขนาดใหญ่ขึ้นที่หน้าสำนักและยังมีศาลากับร้านอาหารรอบๆ จัตุรัสเพื่อให้ผู้คนได้พักผ่อน

ตอนนี้ซือเหยานั่งอยู่ชั้นบนสุดของร้านอาหาร เธอสั่งอาหารและเหล้ามาอย่างละหนึ่งโดยวางแผนที่จะดูยอดขายของยาปราชญ์

“ มันมีเซียนอนันต์ทองอย่างน้อย 200 คนมารวมตัวกันที่นี่ ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าสำนักมรณาเก้าสวรรค์จะนำยาปราชญ์ออกมาเท่าใดในครั้งนี้”

“ มันจะต้องเป็นเรื่องยากอย่างยิ่งที่จะสร้างยาปราชญ์ขึ้นมา แค่ครั้งก่อนพวกเราก็เอาไปแล้วเจ็ดเม็ด เพราะฉะนั้นครั้งนี้ก็น่าจะมีเพียงสามสี่เม็ดเท่านั้น”

“ ในกรณีนี้ ราคาของมันก็คงจะสูงมากจนน่าขัน มันอาจจะสูงกว่าราคาสามเท่าที่เซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงจ่ายไปก็ได้”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกว่าเธอโชคดีมาก เธอซื้อมันสามเม็ดได้ในราคาที่ต่ำสุด

สิ่งนี้ทำให้ซือเหยารู้สึกสบายใจมาก เธออดไม่ได้ที่จะหลับตายิ้มและรินเหล้าให้ตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เธอกำลังรินเหล้าอยู่นั้นเอง จู่ๆ เธอก็สังเกตเห็นว่ามีใครบางคนปรากฏตัวขึ้นที่โต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอ

นี่คือชายหนุ่มที่ดูน่าจะอายุประมาณ 20 ปี เขาหล่อและมีออร่าที่ไม่ธรรมดา ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจเกี่ยวกับสถานการณ์ภายนอกเลยและจดจ่ออยู่กับการชิมอาหารเท่านั้น

“ ชายคนนี้เป็นใครกัน? ข้าไม่ทันได้สังเกตเห็นเลยว่าเขาได้เข้ามาใกล้แล้ว เขาเป็นปราชญ์หรอ?!” ซือเหยาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

การปรากฏตัวของชายหนุ่มคนนี้กะทันหันเกินไป ราวกับว่าจู่ๆ เขาก้ปรากฏตัวขึ้นจากอากาศโดยไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ

ภายใต้สถานการณ์ปกติ แม้แต่ปราชญ์ก็ยังไม่สามารถซ่อนตัวจากประสาทสัมผัสของเธอได้

“ หรือเขาจะเป็นราชาปราชญ์หรอ!” ซือเหยารู้สึกเสียวซ่านไปทั่วหนังศีรษะของเธอ และเธอก็ตกใจเล็กน้อย “ ยาปราชญ์นี้ดึงดูดความสนใจแม้แต่ราชาปราชญ์เลยหรอ!”

จู่ๆ ชายหนุ่มก็มองไปที่ซือเหยาอย่างเย็นชา เขาเตือนเธอว่า “ หยุดมองข้าได้แล้ว การขายยาปราชญ์กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว”

“ เอ่อ? นี่…” ร่างกายที่เพรียวบางของซือเหยาสั่นเล็กน้อย เธอรีบหันหน้าไปมองทางอื่น หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความกลัว “ สายตาเมื่อกี้มันราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุข้าได้เลย เขาเป็นใครกันแน่?!”

“ ยินดีต้อนรับทุกท่าน ข้าเข้าใจว่าพวกท่านทุกคนคงจะมาที่นี่เพราพต้องการจะซื้อยาปราชญ์ ฉะนั้นแล้วข้าก็จะไม่ขอเสียเวลาและจะเริ่มขายเดี๋ยวนี้เลย!”

ในขณะนี้ เสียงของเป่ยฉิงซูก็ดังมาจากข้างนอก

มีการสร้างแท่นสูงไว้ด้านหน้าของสำนักมรณาเก้าสวรรค์ เขายืนอยู่บนแท่นและพลิกฝ่ามือเพื่อโชว์ขวดหยกให้ทุกคนเห็น เขาเทยาเม็ดสีทองออกมาและพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนว่า “ นี่คือยาปราชญ์หนึ่งเม็ด ราคาของมันคือสามเครื่องมือปราชญ์ พวกท่านสามารถจ่ายได้โดยใช้หนังสือและสมบัติธรรมชาติ…”

“ ฉันขอเสนอเครื่องมือปราชญ์หกชิ้น!” เซียงไป่หลี่ตะโกนดังมาจากฝูงชน ราคาของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในทันที

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ทั้งสถานที่ก็เงียบลง

นี่รวมถึงเป่ยฉิงซูบนแท่นด้วยเช่นกัน ทุกคนต่างจับจ้องไปที่เซียงไป่หลี่

หกเครื่องมือปราชญ์?!

เขาจะรวยเกินไปแล้ว

เขาไม่ให้โอกาสใครเลย

ซือเหยาซึ่งนั่งอยู่ริมหน้าต่างของร้านอาหารอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง เธอพึมพำว่า “ มันแพงกว่าที่ข้าคิดมากจริงๆ นี่เป็นเพียงเม็ดแรกเท่านั้น แต่ราคาของมันก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ยังเป็นเพียงคนแรกที่เสนอราคา”

“ ในกรณีนั้น ตราบใดที่พวกเขาขายยาสามถึงสี่เม็ดได้ในครั้งนี้ กำไรของพวกเขาก็อาจจะมากกว่าการขายทั้งเจ็ดเม็ดในตอนก่อนหน้านี้”

“ แม้ว่าพวกเขาจะมียาแค่นั้นหรือมีอีกเป็นโหล แต่พวกเขาก็ยังสามารถหยุดขายไปชั่วระยะเวลาหนึ่งได้ เมื่อผู้คนไม่สามารถระงับต่อความหิวโหยและความต้องการยาได้อีกต่อไป พวกเขาก็จะสามารถขายมันได้อีกครั้ง ฉันคิดว่ามันคงจะแพงขึ้นไปอีกแน่ในตอนนั้น”

“ แต่ข้าไม่คิดอย่างนั้นนะ” ทันใดนั้นชายหนุ่มที่นั่งอยู่ไม่ไกลก็พูดขึ้นอีกครั้ง เขายิ้มและพูดว่า “ ท้ายที่สุดแล้ว คนที่ขายยาปราชญ์ก็ไม่ใช่คนสกุลเล่ย”

“ เล่ย?” ซือเหยาไม่เข้าใจว่าคนๆ นี้กำลังพูดถึงอะไร แต่กระนั้นเธอก็ไม่กล้าที่จะรุกรานผู้ชายคนนี้”

“ หกเครื่องมือปราชญ์! มีใครจะเสนออีกไหม?!” เสียงของเป่ยฉิงซูดังมาจากข้างนอก

กลยุทธ์ที่เซียงไป่หลี่ใช้นั้นได้ผลจริงๆ

วิธีการของเขาในการเพิ่มราคาเป็นสองเท่าในคราวเดียวทำให้คนอื่นๆ ล้มเลิกความตั้งใจในทันที

“ เยี่ยมมาก ข้าจัดการได้แล้ว!” เซียงไป่หลี่ตื่นเต้นมากและมือของเขาก็สั่น “ อีกไม่นาน ข้าก็จะได้กลายเป็นปราชญ์แล้ว!”

อย่างไรก็ดี เขาก็ยังคงระงับความตื่นเต้นเอาไว้ก่อน เขาวางแผนที่จะดูว่าการประมูลครั้งต่อไปจะเป็นอย่างไรและดูว่าเขาได้กำไรหรือไม่”

“ ต่อไปคือยาเม็ดที่สอง!” เป่ยฉิงซูหยิบยาเม็ดสีทองออกมาอีกเม็ด

“ เครื่องมือปราชญ์ห้าชิ้น!”

“ หก!”

“ เครื่องมือปราชญ์เจ็ดชิ้นและสมบัติธรรมชาติระดับปราชญ์ 20 ชิ้น!”

….

ตามที่คาดไว้ การเสนอราคาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อถึงเวลาที่ยาเม็ดสี่ปรากฎออกมา การเสนอราคาของทุกคนก็ได้พุ่งสูงขึ้น มันได้ไปถึง 13 เครื่องมือปราชญ์แล้ว

เซียนอนันต์ทองจำนวนมากที่ไม่ร่ำรวยเพียงพอตกอยู่ในความสิ้นหวังแล้ว พวกเขาอยากจะกลับบ้านเลยด้วยซ้ำ

พวกเขาไม่สามารถจ่ายในราคานี้ได้

ในร้านอาหาร ซือเหยาเองก็ตกตะลึงเช่นกัน 13 เครื่องมือปราชญ์สำหรับยาปราชญ์หนึ่งเม็ด นี่มันมากกว่าสี่เท่าของราคาเดิม

เซียงไป่หลี่เต็มไปด้วยความสุขและมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ปรากฎขึ้น

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า ผู้คนก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ยาปราชญ์เม็ดที่ห้าถูกขายไปในราคา 14 เครื่องมือปราชญ์

ชิ้นที่หกราคาเพียง 13 ชิ้น

ชิ้นที่เจ็ดลดลงเหลือ 9 ชิ้น

แม้ว่าราคาของยาเม็ดที่แปดจะเพิ่มขึ้นอีกครั้งถึง 11 ชิ้น แต่มันก็มีผู้เสนอราคาน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อยอดขายเพิ่มขึ้น หลายคนก็เริ่มคาดเดาได้

ยาปราชญ์นี้อาจมีเยอะจนไม่จำกัด?

เมื่อยาเม็ดที่เก้าปรากฏขึ้น ราคาก็ลดลงอีกครั้งและยังคงลดลงไปเรื่อยๆ

ในท้ายที่สุด ราคาก็กลับมาเป็นราคาเดิม และในไม่ช้า จำนวนของยาปราชญ์ก็ได้ถูกขายไปถึง 30 เม็ดแล้ว...

สายตาของทุกคนหยุดนิ่ง

หัวใจของพวกเขาสั่นสะท้าน

เขาไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาประหลาดใจหรือหวาดกลัว

นี่คือยาที่สามารถทำให้คนกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที!

แต่กระนั้นแล้วทำไมมันมีเยอะจัง!

เป็นไปได้ไหมว่าหลังจากการขายครั้งนี้จบลง อาณาจักรห้าทัศนะก็จะมีปราชญ์มากกว่าร้อยคนในคราวเดียว?

นี่มันเกินไปไหม!

เซียงไป่หลี่ตกตะลึงมากยิ่งขึ้น เขามองไปที่ยาเม็ดสีทองในมือของเขา และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามันดูไม่ค่อยหอมเหมือนอย่างเคย

ในร้านอาหาร ซือเหยายืนขึ้นและมองออกไปนอกหน้าต่าง ร่างกายของเธอสั่นสะท้านในขณะที่เธอพึมพำ “ มันจบแล้ว มันจบลงแล้วจริงๆ”

“ เราไม่มีทางชดใช้หนี้ของเราได้แน่!”