หลิน ยู เริ่มทำการเปรียบเทียบ

เมื่อพูดถึงความแข็งแกร่งทางกายภาพ เขานั้นเทียบกับ หยาน ลี่ ไม่ได้แม้แต่น้อย

ถึงพวกเขาจะเป็นราชันที่อยู่ในระดับเดียวกัน แต่พลังความศรัทธาของเขานั้นมีเพียงแค่ 2000 แต้มเท่านั้น

สำหรับคนที่พลังความศรัทธาเต็มแล้วนั้น มันจะช่วยเสริมความแข็งแกร่งทางกายภาพให้เขาอย่างมาก

แน่นอนว่า

มันแค่เพียงความแข็งแกร่งทางกายภาพเท่านั้น

หากใช้ความสามารถอื่นๆด้วย ความแข็งแกร่งของเขาน่าจะพอๆกับราชันหน้าเก่าเหล่านั้น

"เขาช่างทรงพลังอะไรขนาดนั้น!"

ที่ด้านข้าง ราชันคนอื่นๆจากโลกดึกดำบรรพ์ต่างตกตะลึงกับการโจมตีของ หยาน ลี่ สายตาของพวกเขาถูกการโจมตีนั้นดึงดูดไปในทันที

"ข้าได้ยินมาว่า หยาน ลี่ มีสกิลดินแดน ที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเขาและทหารตามความกระหายในการต่อสู้ ยิ่งคู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น!"

"แข็งแกร่งชะมัด!"

"ไม่แปลกใจทำไมแรงกดดันที่เขาปล่อยออกมาถึงได้แข็งแกร่งขนาดนั้น!"

หลังจากที่ได้ยินการสนทนาของเหล่าราชัน หลิน ยู ก็ตระหนักได้ทันที

หยาน ลี่ เป็นคนที่มีความแข็งแกร่ง ซึ่งเหมาะสมกับสกิลนี้อย่างมาก

หากเป็นคนอื่น คงยากที่จะสกิลได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของสกิลเหล่านั้นแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล

หลิน ยู มองไปยังสนามต่อสู้แห่งต่อไป

ในเวลานั้น ภายในสนามต่อสู้ที่ได้มีราชันขึ้นไปล้วนแต่มีการต่อสู้กันอย่างดุเดือด

"อย่างนั้นแหละ สังหารมันซะ!"

"เอาเลยสังหาร! สังหารเจ้าหนุ่มนั้นซะ!"

"รอยหมึกนั้นมันอะไรกัน"

"นั้นแหละ! แบบนั้น! เอาเลือดหัวมันออก!"

"เยี่ยมมาก! เอาชนะมันให้ได้!"

สนามต่อสู้ทั้งหมดเต็มไปด้วยความดุเดือนเหล่าราชันทั้งหมดบนอัฒจันทร์ส่งเสียงเชียร์อย่างต่อเนื่อง ทำให้สนามต่อสู้เต็มไปด้วยความดุเดือด

ไม่ว่าพวกเขาจะถูกสังหารหรือยอมแพ้ มันก็จะทำให้สนามต่อสู้นั้นว่างขึ้นอีกครั้ง

หยาน ลี่ ได้ใช้ความแข็งแกร่งของเขาสังหารราชันออร์คได้สำเร็จ ทำให้คะแนนของโลกดึกดำบรรพ์เพิ่มขึ้นมา 1 แต้ม

"หึหึ หยาน ลี่ ข้าเจอเจ้าแล้ว"

ในตอนนั้นเอง อ่าว เหวินหยู แห่งโลกหยวนซา ได้มุ่งหน้าไปยังสนามต่อสู้ที่ หยาน ลี่ อยู่ทันที

การเคลื่อนไหวของเขาทำให้ราชันโลกดึกดำบรรพ์ต่างพากันสาบแช่ง

"เจ้าสารเลว!!"

"มันใช้ประโยชน์จากราชันออร์คนั้น"

"หยาน ลี่ เพิ่งจะผ่านการต่อสู้มาเอง!"

"ไร้ยางอาย!!"

ในตอนนั้น

หยาน ลี่ ที่มีประสบการณ์การต่อสู้มาอย่างโชกโชน

ในช่วงเวลานั้น เขาสัมผัสได้ถึงอันตราย

แต่เนื่องจากกฏอนุญาต เหล่าราชันโลกดำบรรพ์จึงไม่สามารถทำสิ่งใดได้แต่แสดงความไม่พอใจผ่านเสียงโห่ร้อง

สิ่งนี้ทำให้ หลิน ยู ตระหนักถึงกฏที่ลึกล้ำของอาณาจักรลับแห่งนี้

ไม่ว่าจะใช้วิธีใด ตราบใดที่เขาสามารถอยู่ในสนามต่อสู้และสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ เขาก็จะกลายเป็นฝ่ายชนะและมีสิทธิ์พูด

สิ่งอื่นๆเป็นแค่เรื่องไร้สาระ

สุดท้ายแล้วโลกนี้ก็ไม่มีสิ่งใดที่ยุติธรรม

โชคดีที่ก่อนหน้านี้เขาได้ไปหา มากอร์น เพื่อขอเซ็ตชุดเกาะระดับ 8 ที่เขาใส่อยู่ในปัจจุบัน ซึ่งมีความป้องกันการโจมตีที่ต่ำกว่าระดับ 8

นอกจากนี้เขายังได้ดาบสั้นระดับ 8 เอาไว้ในสำหรับป้องกันตัว

อุปกรณ์ทั้ง 2 ชิ้นนี้ทำจากวัสดุของแม่งป่องดำและหนอนทะเลทรายระดับ 8 พวกมันมีความคุณสมบัติต้านทานธาตุไฟและพิษโดยธรรมชาติ ดังนั้นพวกมันจงเป็นอุปกรณ์ที่ค่อนข้างดีทีเดียว

แต่ทำไมถึงต้องเป็นดาบสั้น

นั้นก็เพราะดาบสั้นนั้นใช้งานได้ง่าย

เหล่าราชันที่เพิ่งอัพเกรดขึ้นมาใหม่นั้น ความแข็งแกร่งโดยรวมจะขึ้นอยู่กับทหาร

ดังนั้นเมื่อพลังความศรัทธายิ่งสูงเขาก็จะยิ่งแข็งแกร่ง

หากพลังความศรัทธาของเขามาถึงจุดสูงสุดของระดับปัจจุบันความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่าจากตอนที่เพิ่งอัพเกรด

เมื่อรวมเขากับอุปกรณ์และบัพจากดินแดน มันจึงไม่แตกต่างกันมากนัก

สิ่งเหล่านี้ ถูกค้นพบโดย หลิน ยู ที่คอยเฝ้าสังเกตดูอยู่

แต่เขาแปลกใจไม่น้อย

ตั้งแต่ที่ชิ้นส่วนเทวะได้รับการเสริมพลังถึง 2 ครั้ง

ทำให้ การรับรู้ ความแข็งแกร่ง และปฏิกิริยาของเขาดีขึ้นอย่างมากถึง 20%

นอกจากนี้ยังมีพลังความศรัทธาอีกซึ่งทั้ง 2 ต่างส่งเสริมกันและกัน

เป็นเพราะว่าเขานั้นต่อสู้กับมอนสเตอร์มาตลอด เขาจึงไม่ได้สนใจมันมานัก

เขาจะใช้โอกาสจากอาณาจักรลับในครั้งนี้เพื่อวัดความแข็งแกร่งของตัวเขาเอง

ขณะที่กำลังครุ่นคิด

ทันใดนั้นก็มีเสียงโห่ร้องมาจากด้านข้าง ขัดจังหวะความคิดของเขา

หลิน ยู เงยหน้าขึ้นไปมองพบว่า หยาน ลี่ และ อ่าว เหวินหยู ได้เริ่มต่อสู้กันแล้ว

ข้างกาย อ่าว เหวินหยู นั้นมีมังกรปฐพีสีทองขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง

"ทหารหายากประเภทมังกร ครั้งนี้หยาน ลี่ เสียเปรียบซะแล้วซิ"

ซือถู เจี้ยน พูดออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา คิ้วของเขาค่อยขมวดขึ้น

แม้ว่ามังกรดินสีทองจะเป็นเพียงมังกรปฐพีสีทองจะเป็นเพียงแค่มังกรปฐพี แต่มันก็เป็นสายพันธุ์มังกรที่มีความบริสุทธิ์ที่สุด ทำให้ค่าสถานะของมันนั้นสูงกว่ามังกรประเภทอื่นโดยธรรมชาติ

อ่าว เหวินหยู ผู้นี้สมแล้วมีเป็นบุตรของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ เขาลงมือด้วยทหารที่ทรงพลังทันที

ตรงกันข้ามกับ ออร์คแดงที่ดูอ่อนแรง

บูมมม!

ในเวลานั้น ทั้ง 2 คนภายในสนามต่อสู้ได้ปะทะกันอีกครั้ง ทำให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรง

อ่าว เหวินหยู ที่ถือดาบยาวถูกหยาน ลี่ เตะออกไป

คิดไม่ถึงมาก่อน ออร์คแดงที่อยู่ข้างหยาน ลี่ จะสามารถสกัดมังกรปฐพีสีทองได้สำเร็จ!

"ฮ่าฮ่า อ่าว เหวินหยู วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!"

เสียงหัวเราะของ หยาน ลี่ ดังก้องไปทั่วสนามต่อสู้ก่อนจะพุ่งตรงไปยัง อ่าว เหวินหยู

เขาโจมตีออกไป ขวานยักษ์กระแทกเข้ากับดาบของ อ่าว เหวินหยู ทำให้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรง

ความแข็งแกร่งของเขายังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องระหว่างการโจมตี

เมื่อรวมเข้ากับออร์คแดง ดวงตาของพวกเขาก็กลายเป็นสีแดง พวกเขาเหวี่ยงขาวยักษ์ตรงไปยังหัวของมังกรปฐพีสีทอง เสียงปะทะดังก้องไปทั่วทั้งสนามต่อสู้สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

"บัดซบ!"

ใบหน้าของ อ่าว เหวินหยู กลายเป็นมืดมน เมื่อเขามองเห็นการโจมตีของ หยาน ลี่ ที่รุนแรงและรวดเร็วราวกับเขากำลังบ้าคลั่ง

เขาไม่ได้คิดว่า หยาน ลี่จะแข็งแกร่งขนาดนี้

เมื่อเห็นว่ามังกรปฐพีสีทองของเขากำลังจะถูกสังหาร

กร๊อดด

ในที่สุดเขาจ้องเขม็งไปด้วยจิตสังหาร

ลูกปัด 2 3 เม็ดปรากฏขึ้นบนมือของเขาปามันไปทาง หยาน ลี่

"ระวัง!"

เสียงร้องดังออกมาจากเหล่าราชันที่อยู่บนอัฒจันทร์

การแสดงออกของ หยาน ลี่ เปลี่ยนไปทันที เขาหลบไม่ทันแล้ว ดังนั้นเขาจึงขว้างขวานยักษ์ตรงหน้าเขาออกไป

"บูมมมบูมม!!"

เกิดระเบิดอย่างรุนแรง สั่นทะเทือนไปถึงแก้วหูของเขา

พลังนั้นมันเกิดกว่าระดับ 8!

หยาน ลี่ ที่อยู่ตรงกลางถูกแรงระเบิดจากลูกปัดระเบิดนั้นเข้าไปเต็มๆ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือด

"ไอ้เลวนั้นน่ารังเกียจเกินไปแล้ว"

"ไร้ยางอาย!!"

"ไอ้ชาติชั่วบัดซบ!"

ราชันแห่งโลกดึกดำบรรพ์เดือนดาลเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าสิ่งนี้นั้นถูกต้องตามกฏ แต่พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตระโกนออกมาอย่างโกรธแค้น

เห็นได้ชัดว่าสมบัติชิ้นนั้นไม่ได้เป็นของ อ่าว เหวินหยู

มันจะเป็นสมบัติป้องกันตัวที่พ่อซึ่งเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เป็นคนมอบให้กับเขาอย่างแน่นอน

สมบัติระดับ 10 นั้นต้องใช้พลังแห่งกฏในการกระตุ้น ดังนั้นลูกปัดของเขาต้องเป็นสิ่งที่อยู่ระดับ 9 อย่างแน่นอน

การมีพ่อที่ดีนี้มันแตกต่างออกไปจริงๆ

หยาน ลี่ต้องการที่ลุกขึ้นมาต่อสู้กันอีกครั้ง

จู่ๆ ก็เสียงระเบิดขึ้นบนอัฒจันทร์

"หยาน ลี่! ส่งต่อมันให้ข้า!!"

เขาเป็น ซือถู เจี้ยน ผู้แข็งแกร่ง

หยาน ลี่ ชำเลืองมองไปยังทิศทางของอัฒจันทร์ ดูเหมือนเขาจะเข้าใจว่าซือถู เจี้ยนนั้น หมายถึงอะไร เขาจ้องมองไปที่ อ่าว เหวินหยู ด้วยความโกรธ จากนั้นก็เทเลพอร์ตออกไปพร้อมกับยอมแพ้

หลังจากนั้น ซือถู เจี้ยนก็ปรากฏตัวขึ้นบนสนามต่อสู้จ้องมองไปที่ อ่าว เหวินหยู ด้วยสายตาที่เย็นชา

หลิน ยู ที่ยืนอยู่ด้านบนอัฒจันทร์ก็มองดูพวกเขาทั้ง 2 คน ในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไม หยาน ลี่ ถึงได้ถอยกลับออกมาอย่างกระทันหัน

เพราะการต่อสู้ครั้งนี้เป็นการต่อสู้ระหว่างบุตรแห่งจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่

นอกจากนี้ยังเป็นการต่อสู้ของ ซือถูก เจี้ยน เพื่อพิสูจน์ตัวเอง!

"พี่หยาน ท่านเป็นอย่างไรบ้าง"

บนอัฒจันทร์ ทันทีที่หยาน ลี่ เทเลพอร์ตกลับมา ราชันที่มีกองกำลังรักษาก็ได้เข้ามารักษา หยาน ลี่ ทันที

"ฮึ่ม! มันก็แค่อาการบาดเจ็บภายนอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้นมันทำอะไรข้าไม่ได้หรอก หากไม่ใช่ เพราะ ซือถู เจี้ยนต้องการต่อสู้ ข้าคงจะสับ อ่าว เหวินหยู เป็นชิ้นๆไปแล้ว"

หยาง ลี่ กล่าวออกมาอย่างเย็นชา

จากนั้น เขาก็นึกได้ถึงบางสิ่งมองไปยัง หลิน ยู ที่อยู่มุมห้อง

"น้องหลิน ข้าเหลือโอกาศอีกแค่ครั้งเดียว ดังนั้นข้าจะพักฟื้นอาการบาดเจ็บก่อนจะลงไปสู้อีกครั้ง ซือถู เจี้ยน คงจะต่อสู้ได้ 2 3 ครั้ง ดังนั้นข้าต้องฝากเจ้าด้วย"

ทันทีที่คำพูดเหล่านั้นออกมา ทุกคนตกตะลึง พวกเขาต่างพากันมองไปที่ หลิน ยู

คนนี้ๆเป็นใครกัน?

ถึงทำให้หยาน ลี่ ที่หยิ่งผยองเรียกว่าน้องชายได้?

แม้แต่ราชันระดับ 7 ที่มีความแข็งแกร่งจัดอยู่ใน 100 อันดับแรกของโลกดึกดำบรรพ์ หยาน ลี่ ก็ยังไม่เห็นอยู่ในสายตา

มีเพียงราชันอย่าง ซือถู เจี้ยน ที่สามารถแข่งขันกับเขาได้เท่านั้นที่มองอยุ่ในสายตาของเขา

เป็นไปได้ไหมว่า

ชายหนุ่มคนนี้จะมีความแข็งแกร่งเทียบเท่าได้กับหยาน ลี่!?

ในตอนนั้นเอง เหล่าราชันต่างพากันตกตะลึง

ทุกคนมองไปที่ หลิน ยู ด้วยความไม่อยากเชื่อ

ราวกับพยายามหาความแตกต่างในตัวเขา

แม้ว่าพวกเขาจะสังเกตอย่างไร พวกเขาก็พบว่า หลิน ยู นั้นเหมือนกับพวกเขา เป็นเพียงแค่ราชันหน้าใหม่ธรรมดา ไม่ได้มีความแข็งแกร่งที่พวกเขามองหา

อาจเป็นเพราะการแสดงออกที่ธรรมดาและท่าทางซื่อๆของหลิน ยู

"ไม่ต้องกังวล ฉันสามารถสังหารได้ 1 - 2 คนแน่นอน"

หลิน ยู ไม่ได้สนใจสายตาคนอื่นพลางพยักหน้าบอกเขา

กฏแห่งอาณาจักรลับนี้เห็นได้ชัดว่าเขาต้องใส่ใจกับวิธีการต่อสู้มากขึ้น มันไม่ได้ให้เวลาราชันที่อยู่ในสนามต่อสู้พักผ่อนแม้แต่น้อย

แม้แต่ราชันที่ทรงพลังที่สุดยังถูกท้าทายครั้งแล้วครั้งเล่าจากราชันจำนวนมากที่อยู่ในระดับเดียวกัน

หลิน ยู ไม่กล้าที่จะดูแคลน

มองเข้าไปในสนามต่อสู้อีกครั้งเริ่มเลือกสนามต่อสู้ที่เหมาะสมกับเขา

และในตอนนั้น

อีกด้านหนึ่ง ซือถู เจี้ยน และ อ่าว เหวินหยู ก็เริ่มต่อสู้กันแล้ว

ซือถู เจี้ยนไม่ได้พูดอะไรมากนัก เขาเรียก ตั๊กแตนมายาออกมาวางไข่จำนวนมากบนสนาม

ในชั่วพริบตา ได้มีตั๊กแตนมายาระดับ 8 จำนวนมากปรากฏขึ้นรอบตัวเขา เข้าปะทะกับมังกรปฐพีสีทองที่อยู่ข้างกาย อ่าว เหวินหยู

ด้วยจำนวนที่มหาศาลของพวกเหล่าตั๊กแตน

กับพลังป้องกันของมังกรปฐพีพร้อมด้วยสมบัติคอยช่วยเหลือ

การต่อสู้ของทั้ง 2 ฝ่ายก็กลายเป็นดุเดือดไปในพริบตา

เมื่อเป็นแบบนี้ เขาคิดว่ามันต้องใช้เวลาอีกพอสมควรในการตัดสินหาผู้ชนะ

"เจอแล้ว!"

ในที่สุด หลิน ยู ก็พบสถานที่ๆเหมาะสมกับเขาแล้ว

โดยไม่ลังเล เข้าไปในประตูมิติและเทเลพอร์จไปอย่างไม่ลังเล

ราชันคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านข้างเริ่มต่อสนอง พวกเขาก็ไม่รออีกต่อไป พวกเขามายังปลายขอบของอัฒจันทร์และเริ่มเทเลพอร์ตไปยังสนามต่อสู้

.....

หวืดด

แสงสว่างวาบขึ้น

หลิน ยู ได้ปรากฏขึ้นในในป่า พร้อมดาบสั้น

หวืออ!

ก่อนที่เขาจะเทเลพอร์จเสร็จสิ่ง ลูกธนูก็พุ่งผ่านพุ่มไม้เข้าใส่เขาทันที

ซู่มโจมตี!?

ดวงตาของ หลิน ยู กลายเป็นเย็นชา ดาบสั้นที่อยู่ตรงหน้าของปัดไปยังลูกธนูอย่างแม่นยำ เขาไม่เห็นว่ามันโจมตีมาจากทางไหน

ดูเหมือนเขาจะหลบซ่อนเป็นอย่างดีเลย

นั้นเป็นเหตุผลที่เขาเลือกสนามต่อสู้ป่า

เพราะนอกจากกองทัพพืชจะได้เปลี่ยนในพื้นที่นี้ เขาจะสามารถใช้ต้นไม้เพื่อหลบซ่อนได้ เพื่อที่ราชันจากต่างโลกจะได้ไม่รู้ว่าเขาสามารถใช้พลังแห่งกฏได้

ตราบใดที่เขาระวัง แม้ว่าเขาจะถูกมองเห็น เขาก็จะถูกเข้าใจว่าเป็นสกิลของทหาร

หลังจากที่ครุ่นคิด เขายื่นมือออกไปเรียกหลิง ซี ออกมา

"ฟึ่บ"

เสียงหัวเราะเบาๆ ดังออกมาจากหลังต้นไม้ที่อยู่ไกลๆ

ข้าคิดว่ามันจะเป็นศัตรูที่ทรงพลัง ไม่ได้คิดว่ามันจะเรียกทหารรักษาอย่างจิตวิญญาณดอกไม้ ออกมา

มันน่าจะไม่รู้ว่าเมื่อกองกำลังถูกเรียกออกมาหลังจากเข้าสู่สนามรบแล้ว จะไม่สามารถเปลี่ยนมันได้