"มันเป็นไปได้ยังไง"

ดวงตาของราชันทั้งสองเบิกกว้าง พวกเขาหวาดกลัวสุดขีด

เถาวัลย์ยักษ์ที่ปกคลุมไหล่เขาทั้งหมด

มันเป็นพืชที่วางกับดักเพื่อจับเหยื่อ

และพวกเขา

คือเหยือที่ถูกมันจับได้

นี้ไม่ใช่สิ่งที่น่าหวาดกลัวสำหรับพวกเขาทั้งคู่

สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงคือออร่าที่เล็ดลอดออกมาจากร่างของต้นเถาวัลย์นั้นซึ่งน่ากลัวยิ่งกว่าทหารระดับ 9 ซะอีก

แต่ข้อมูลบนหน้าต่างแสดงให้เป็นว่ามันเป็นเพียงทหารพืชระดับ 8 เท่านั้น

ดังนั้นพวกเขาจึงเพิกเฉยต่อคำว่า "ราชวงศ์" ที่ตามหลังชื่อของ ชิง ถัง ไปโดยไม่รู้ตัว เพราะพวกเขาไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร

"ระวัง! มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับพืชเหล่านี้"

ดวงตาของราชันจักรกลเคร่งขรึม แต่ในที่สุดเขาก็สงบลง ครุ่นคิดอย่างรวดเร็วถึงวิธีจัดการมัน

ด้วยการที่ตัวได้มายังสนามรบอันดับ 1 ได้ เป็นธรรมดาที่ความแข็งแกร่งของเขาจะไม่อ่อนแอ

แม้ว่าความแข็งแกร่งของทหารพืชตัวนี้จะเกือบถึงระดับ 9 จริง แต่มันก็ทำให้เขาตกตะลึงไปชั่วคราวเท่านั้น ไม่ถึงกับจุดที่ทำให้เขาหวาดกลัวจนตัวสั่น

เพราะข้างๆ เขา แต่ละคนก็มีทหารระดับ 9 ถึง 2 ตัว

แค่มีความแข็งแกร่งของระดับ 9 ไม่ว่ามันจะตัวใหญ่แค่ไหน พวกเขาก็มั่นใจว่าจะสามารถสังหารมันได้

เพียงแต่ต้องเสียทหารไปบางส่วนเท่านั้น

"ทำยังไงดี?" ราชันธาตุกล่าวเสียงเคร่งขรึม

เมื่อเห็นว่าแกนกลางอยู่ใกล้แค่เอื้อมเท่านั้น  เขามองด้วยความไม่ยินยอม

ยิ่งกว่านั้น ราชันเจ้าของดินแดนแห่งนี้ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาต้องมีทรัพยากรมากอย่างแน่นอน

หากพวกเขาได้รับทรัพยากรนี้มา มันจะให้พวกเขาสามารถเอาตัวรอดในสนามรบแห่งนี้แน่นอน เพียงพอต่อการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น

ราชันจักรกลดูเหมือนจะคิดเช่นเดียวกันกับเขา

หลังจากมองไปยังต้นไม้โลกที่อยู่ในระยะไกล ในที่สุดใบหน้าของเขาก็เคร่งขรึม กำลังกล่าวตอบรับออกมา

แต่ในวินาทีต่อมา

ดวงตาของเขาก็เปิดกว้างเมื่อมองไปยังด้านบนเนินเขา

แม้แต่ราชันธาตุที่อยู่ข้างๆ ก็ก้าวถอยออกมาไปอย่างไม่รู้ตัว สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด

พวกเขาเห็นอะไรกัน

มันเป็นทหารพืชหลายร้อยตัวที่เหมือนกับต้นเถาวัลย์ตัวนั้น แถมความแข็งแกร่งที่พวกมันปลดปล่อยออกมายังอยู่ในระดับ 9!

ด้วยสิ่งนี้ พวกมันโผล่ขึ้นมาจากใจกลางของดินแดน กระจายไปทั่วทั้งเนินเขาในชั่วพริบตาเดียว

จากนั้นลำแสงขนาดใหญ่ก็สว่างวาบขึ้น

กองทัพทหารพืชที่พวกเขาเพิ่งสังหารไปและดอกไม้มรณะก็ถูกอัญเชิญออกมาเข้าร่วมการต่อสู้อีกครั้ง มันทำให้พวกเขารู้สึกราวกับจะเป็นบ้า

ร่างแยก

ที่ต่อสู้กับพวกเขาก่อนหน้านี้

เป้นเพียงแค่ร่างแยกเท่านั้น

พวกเขาทั้งสองตกตะลึงและไม่อยากจะเชื่อ

ราชันจักรกลโซเซเกือบจะตกจากหลังของชีต้าจักรกล

ราชันธาตุ ก้าวถอยออกด้วยความตื่นตระหนก สีหน้าของเขาซีดขาว

ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจแล้ว

ตัวตนที่น่าหวาดกลัวขนาดไหนกันที่พวกเขาไปยั่วยุ?

หนี!!

โดยไม่รอช้า ทั้งสองรีบหันหลังกลับและหลบหนีไป ระหว่างทางพวกเขาเก็บทหารกลับไปยังดินมิตินต้นกำเนิด

ทหารระดับ 9 ของพวกเขาที่กำลังต่อสู้อยู่ก็ถูกเรียกกลับมาเช่นกัน และรีบหลบหนีไปจากที่นี้

อย่างไรก็ตาม ชิง ถัง จะปล่อยให้พวกเขาจากไปง่ายๆ ได้อย่างไรกัน?

ทันใดนั้น เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าขวางทางพวกเขาเอาไว้

"ทำลายมันซะ!!"

เมื่อราชันทั้งสองตะโกนออกคำสั่งไป ทหารระดับ 9 ทั้งสี่ตัวก็ระเบิดพลังออกมาทันที รวบรวมพลังงานจำนวนมหาศาล

โจมตีไปยังด้านหน้าด้วยการโจมตีที่ทรงพลังที่สุด

แม้แต่ความสามารถของวัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพก็ยังถูกกระตุ้น ทำให้มันเป็นละแสงสี่สายโจมตีไปยังจุดเดียวกัน

ด้วยการระเบิดของพลังนี้

ไม่ต้องพูดถึงทหารระดับ 8 เขาเกรงว่าต่อให้ป็นทหารระดับ 9 ก็คงตกตายในทันที เพียงแต่ขณะที่โจมตีไปยัง ชิง ถังนั้น โลกทั้งหมดก็ราวกับเปลี่ยนสีไป

"เปลี่ยนกายา!"

แต่ในตอนนั้นเอง เสียงอันเย็นชาก็ดังขึ้น

ชิง ถัง ตัวสั่นสะท้านอย่างรุนแรงภายใต้การโจมตีที่ทรงพลัง ทันใดนั้นก็มีแสงสีเหลืองระเบิดออกมา

มอสชีวภาพที่เกาะอยู่บนร่างของ ชิง ถัง ก็เปิดใช้งานสกิลวัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพ เปลี่ยนค่าสถานะทั้งหมดให้กลายเป็นค่าสถานะร่างกายให้กับ ชิง ถัง

"ตูมม!!"

เกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงท้องฟ้าบริเวณนั้นทั้งหมดถึงกับสั่นเทือน

ราชันทั้งสองคนจ้องมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง มองไปยังกำแพงเถาวัลย์ยังที่ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยตรงหน้าเขา

ทหารระดับ 9 ทั้ง 4 ตัวของพวกเขาที่โจมตีด้วยกำลังทั้งหมดของพวกเขา

ถูกปองกันเอาไว้ได้!

เมื่อหันไปมองที่ดินแดนอีกครั้ง พวกเขาเห็นร่างเงาอันแข็งแกร่งปรากฏตัวขึ้น ยืนอยู่บนแท่นเทเลพอร์ต มองมายังพวกเขาอย่างเย็นชา

เป็นธรรมดาที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า คนๆนี้ก็คือ หลิน ยู ซึ่งเทเลพอร์ตกลับมาโดยใช้เทเลพอร์ตดินแดน

แม้ว่าจะอยู่ห่างไกลออกไปถึง 100 กิโลเมตร แต่การเทเลพอร์ตกลับนั้นใช้พลังเวทย์เพียงแค่ 50000 และเวลาเตรียมตัวอีกเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งเร็วกว่าการบินกลับมาเป็นไหนๆ

ราชันทั้งสองไม่คิดว่า หลิน ยู จะมีแท่นเทเลพอร์ตดินแดนด้วย ทำให้การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปทันที

ต้องรู้ว่าก่อนว่าแท่นเทเลพอร์ตนี้สามารถหาได้เฉพาะในสนามรบหมื่นโลกหรือต้องแลกเปลี่ยนด้วยคะแนนเท่านั้น ซึ่งมันมีราคาแพงอย่างน่าขัน

โดยพื้นฐานแล้วราชันระดับต่ำที่อยู่ตามเขตชายแดนแล้ว ไม่มีทางที่จะรับคะแนนมากมายยกเว้นทำผลงานจากการต่อสู้ขนาดใหญ่

ถึงแม้ว่าจะมีคะแนนแต่โดยพื้นฐานพวกเขาจะใช้มันเพื่อแลกเปลี่ยนกับพิมพ์เขียวที่จำเป็น เช่น บ่อน้ำวิวัฒนาการ หรือใช้มันแลกเปลี่ยนโทเค็นทหารที่เหมาะสม  ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีคะแนนเหลือพอสำหรับแลกเปลี่ยนแท่นเทเลพอร์ตดินแดน

"แยกกันหนี!!"

โดยไม่ลังเล พวกเขาแยกกันหนีเป็นสองทาง

ความเร็วในการตอบสนองรวดเร็วมาก แม้กระทั่ง หลิน ยู ที่เพิ่งเทเลพอร์ตมาถึงก็ต้องขมวดคิ้ว

"ทหารระดับ 9!?"

แม้ว่าเขาจะรู้อยู่แล้วสนามรบอันดับ 1 นี้ไม่ง่ายเลย

แต่เมื่อเขาเห้นทหารระดับ 9 ทั้งสองตัวที่แต่ละคนครอบครองอยู่ พวกมันดูแข็งแกร่งอย่างมาก

สิ่งนี้สามารถอัพเกรดได้จากการสังหารราชันหรือมอนสเตอร์ระดับ 8 อย่างน้อยยร้อยสองร้อยตัว ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของราชันทั้งสอง

แต่ตั้งแต่ที่พวกเขามาเยือนแล้ว หลิน ยู จะปล่อยพวกเขาไปได้อย่างไร?

ด้วยความคิดของเขา

เถาวัลย์ยักษ์พุ่งออกไปไล่ตามทั้งสองคนไป

ส่วนตัวเขาขึ้นขี่มังกรจักรพรรดิปิศาจร่วมกับมังกรราชินีปิศาจ พวกเขาแยกออกเป็นสองทางใช้สกิลเงาเร้นลับ รีบออกไปจากดินแดน

หวือ!!

กลายเป็นภาพติดตาพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นจากสกิล ทำให้มังกรพืชทั้งสองนั้นรวดเร็วอย่างมาก พวกมันไล่ตามเหล่าราชันที่หลบหนีทันในพริบตา ขวางทางพวกเขาเอาไว้

ราชันจักรกลผู้ซึ่งถูกหลิน ยู และมังกจักรพรรดิปิศาจ หยุดเอาไว้ เขารู้สึกราวกับว่าความตายกำลังกัดกินหัวใจของเขา ทำให้เส้นผมเขาถึงกับลุกชัน

"ตูมมม!!"

เสียงระเบิดดังขึ้นในอากาศ

กระสุนที่ล้อมรอบด้วยเปลวเพลิงมังกรพุ่งตัดผ่านท้องฟ้าด้วยความเร็วที่เหนือจินตนาการ

ราชันจักรกลผู้หวาดกลัวไม่มีแม้แต่เวลาตอบสนอง ศรีษะของเขามึนงง ได้แต่ตกตะลึงอยู่กับ

มันคือสกิลจุมพิษของแบนชี

"โพล๊ะ!"

เลือดได้ไหลออกมาจากหัวของราชันจักรกล

ในเวลาเพียงชั่วพริบตาเดียว ราชันจักรกลได้ถูกสังหารในทันที ร่างของเขาค่อยๆร่วงลงมาจากท้องฟ้า

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 8 ได้รับพลังเวทย์ 8.04 ล้าน แก่นแท้ดินแดนระดับ 8 1 ชิ้น]

พลังเวทย์มากถึง 8 ล้าน!

นี้เป็นพลังเวทย์ที่ หลิน ยู ได้รับจากการสังหารราชัน

ทำให้พลังเวทย์ของเขาทะลวงไปสู่ 30 ล้าน

นี้ต้องขอบคุณความชาญฉลาดของเขา ที่ใช้พลังแห่งกฏเปิดใช้งานสกิลจุมพิษของแบนชี รบกวนจิตใจของคู่ต่อสู้ชั่วคราว ในที่สุดมันก็สำเร็จ

มันสมแล้วที่เป็นสนามรบระดับ 8

ความเร็วในการได้รับทรัพยากรนั้นยอดเยี่ยมอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม หลิน ยู ไม่ลืมว่ายังเหลือศัตรูอีกคนหนึ่ง เขารีบหันกลับไปไล่ล่าราชันธาตุ

น่าเสียดายที่ ธาตุลมระดับ 9 ของอีกฝ่ายมีสกิลเร่งความเร็ว

ในขณะที่เขากำลังไล่ตามราชันจักรกลอยู่นั้น เขาก็ได้สลัดการไล่ล่า ของ มังกรราชินีปิศาจ และหลบหนีไปได้ เหลือเพียงร่างเงาเล็กๆที่อยู่ไกล มันสายเกินกว่าจะไล่ล่า

"น่าเสียดายจริงๆ!"

จริงๆแล้ว

มันยังคงเป็นเรื่องยากที่จะสังหารราชันระดับ 8 ที่ต้องการหลบหนี

นอกจากนี้เขายังทหารบินเพียงแค่ 2 ตัวเท่านั้น ทำให้การต่อสู้บนอากาศของเขานั้นไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก

เว้นแต่จะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นแบบเมื่อกี้

"กลับกันเถอะ"

หลังจากที่มองลึกไปยังทิศทางที่อีกฝ่ายหลบหนีไป หลิน ยู ก็ สั่ง มังราชินีปิศาจให้ไม่ต้องไล่ล่าต่อ

เมื่ออีกฝ่ายหลบหนีไปได้ ตัวเขานั้นน่าจะอยู่ในอากาศตื่นตระหนกจนไม่สามารถคิดคำนวณอะไรได้มากนัก ดังนั้นจึงเป็นไปได้สูงที่ดินแดนจะอยู่ในทิศทางนั้นฃ

แน่นอนว่าเขาก็ไม่ได้ตัดว่าอีกฝ่ายจะที่จิตใจที่แข็งแกร่งแสร้งทำแบบหลบหนีไปทางนั้นเพื่อให้เขาสับสน

อย่างไรก็ตาม

หลิน ยู ได้เหลือบมองไปยังดอกแดนดิไลอัสโลหิตที่อยู่ข้างๆเขา มุมปากของเขาก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากที่บินอยู่ในอากาศนานกว่าสิบนาทีด้วยทหารธาตุลม

เหว่ย ตงเฉิง ซึ่งกำลังตื่นตระหนกในที่สุดเขาก็หยุดลงและค่อยเดินทางต่อ

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครไล่ตามเขามา ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งสั่งให้ทหารพืชร่อนลงสู่พื้น

จากนั้นเขาล้มลงอย่างอ่อนแรง นั่งลงบนพื้น หน้าอกของเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง เสื้อผ้าของเขาเปรียกโชกไปด้วยเหงื่อ

สามารถพูดได้ว่า

คราวนี้เขารอดตายมาได้อย่างหวุดหวิดจริงๆ เกือบที่จะเอาชีวิตไม่รอด

เพียงแค่คิดถึงมันเขาก็หวาดกลัวจับใจ

เมื่อนึกถึงมัน เหว่ย ตงเฉิง เขาผู้ซึ่งดำรงอยู่อันดับหนึ่งในบรรดาราชันระดับ 8 ทั้งหมดของ โลกแสงนภา

แม้ว่าเขาจะพบราชันระดับสูงคนอื่นๆ ใน โลกเดียวกันเขาก็ พวกเขาก็ยังแทบจะไม่สามารถสู้กับเขาได้แม้แต่น้อย

แต่ตอนนี้ตัวเขาเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด

เขาไม่คิดเลยว่า

ภายในสนามรบระดับ 8 ในครั้งนี้ เขาจะได้เจอกับราชันที่ทรงพลังจนน่าหวาดกลัวขนาดนี้

เพียงแค่ทีเดียว

เขาสังหารราชันระดับ 8 ที่หนีไปอีกทางได้ในเวลาไม่กี่วินาที

ต้องรู้ก่อนว่า ผู้คนนั้นแข็งแกร่งกว่าเขาถึงสามส่วน แต่เขาก็ยังไม่สามารถหลบหนีได้

เขามั่นใจว่า

แม้แต่ไมเคิลที่อยู่อันดับหนึ่งของราชันจัดอันดับพลังเวทย์ก็ยังทำไม่ได้!

"โชคดีจริงๆ ที่ข้าหนีได้ไว"

เหว่ย ตงเฉิง ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุขหลังจากที่รอดจากภัยพิบัติแห่งความตายมาได้

หลังจากที่ฟื้นฟูกลับมาสมบูรณ์แล้ว มุมปากของเขาก็ยกขึ้น ฉายแววความฉลาดออกมา

"เจ้านั้นคงไม่คิดว่าข้าจะหลบหนีมาอีกทางแน่ๆ"

เขาพูดอย่างแผ่วเบาและเรียกธาตุลมออกมาจากข้างๆ

หลังจากที่ระบุทิศทางได้แล้ว ก็รีบออกเดินทางอีกครั้ง ข้ามดินแดนของ หลิน ยู กลับไปดินแดนของเขา

แต่ในตอนนั้น

เขาไม่ได้สังเกต

ในเวลานี้ ได้มีดอกแดนดิไลอัสโลหิตสองสามตัวเกาะอยู่บนร่างของเขา พวกมันติดตามเข้าหลังจากเขาหลบหนีกลับดินแดน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เพียงพริบตาเดียวก็มาถึงช่วงบ่าย

ในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง สถาณการณ์ภายในสนามรบก็เปลี่ยนไป

ในรายการจัดอันดับการสังหาร รายชื่อจำนวนมากเริ่มปรากฏ เรียงจากสูงไปต่ำ

อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่จะสังหารราชันเพียงแค่ 5 คนเท่านั้น

ที่ด้านล่างของรายการส่วนใหญ่จะสังหารได้ 1 ซึ่งแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับสนามรบระดับ 6 ที่ไปถึง 50 หรือ 60 ภายในครึ่งวัน

ตรงกันข้าม

รายการจัดอันดับพลังเวทย์นั้นเพิ่มไปเยอะมาก

ไมเคิล ซึ่งอยูอันดับหนึ่งมีพลังเวทย์สะสมอยู่ถึง 60 ล้าน

และหลิน ยู ซึ่งถูกบีบให้ตกจากสิบอันดับแรกและอันดับที่เขาซึ่งแต่เดิมเป็นเขา ค่อยๆจางหายไปจากสายตาของทุกคน

แต่สิ่งนี้เหล่านี้ไม่ได้สำคัญอะไรมากมายนัก

สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของ หลิน ยู มากที่สุดคือ รายการจัดอันดับสมบัติสนามรบที่อยู่บนหน้าต่างรายการ

เขาเปิดดู

มันมีเพียงชื่อที่โดดเดี่ยวเพียงไม่กี่ชื่อบนนั้น จำนวนของสมบัติสนามรบที่คนเหล่านั้นครอบครองถูกทำเครื่องหมายไว้ด้านหลัง ซึ่งโดยทั่วไปจะมีเพียงหนึ่ง

"เร็วๆนี้ มีใครสังหารมอนสเตอร์ราชันได้บางไม่"

หลิน ยู เหลือบมองไปยังคนที่ได้อันดับหนึ่ง มันเป็น ถัง เหวินเทียน ที่ถูกเขาสอยลงจากอันดับ 8 ในการรายการจัดอันดับพลังเวทย์

เขามาจากโลกนิรันดร์ซึ่งเป็นหนึ่ง สิบโลกอันยิ่งใหญ่

ด้วยการที่เขาสามารถสังหารมอนสเตอร์ราชันได้อย่างรดวเร็ว ความแข็งแกร่งของเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ยังมีราชันคนอื่นๆที่อยู่ในรายการ เขาเกรงว่าราชันเหล่านี้ต้องไม่ธรรดมาอย่างแน่นอน ดูเหมือนว่าเขาต้องให้ความสนใจกับราชันเหล่านี้มากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าที่จะเกิดขึ้น

"เอาละ ได้เวลาสะสางปัญหาแล้ว!"