บทที่ 99 แผ่นดินถล่ม กลัวจนตาย

ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามหนีอย่างไรมันก็ไม่มีประโยชน์

เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ เซี่ยเป่ยซิงก็ตกใจเช่นกัน ปากของเขาอ้ากว้างและเขาก็พูดไม่ออก เขาไม่มีความมั่นใจเหมือนกับเมื่อก่อนอีกต่อไป

เช่นเดียวกับหวังฉิงเหอ เขาใช้เคล็ดวิชาตัวเบาเพื่อพยายามจะหลบหนี

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาก้าวลงมา เซี่ยเป่ยซิงก็ตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่เช่นกัน

เขาตกลงไปโดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะทันได้หลบหนี

หวังฉิงเหอยังคงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลบหนี

แม้ว่าเขาจะล้มลงกับพื้นไปแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นยอดฝีมือที่มาถึงขอบเขตสัมผัสโลกาแล้ว เขาสามารถระดมพลังแห่งสวรรค์และปฐพีได้แล้ว

ด้วยการอาศัยการเชื่อมต่อระหว่างโลกภายในและโลกภายนอก หวังฉิงเหอจึงรวบรวมพลังไว้ใต้ขาของเขา เขาพยายามเอาเท้าซ้ายเหยียบเท้าขวาเพื่อกระโดดให้สูงขึ้น

และเมื่อเขากลับมาถึงเหนือพื้นดินอีกครั้ง เขาก็ได้เห็นสภาพแวดล้อมโดยรอบ

พื้นดินเดิมกลายเป็นหลุมสีดำสนิทขนาดใหญ่ ราวกับว่ามันนำไปสู่เหวที่ไร้ก้นบึ้ง

ในขณะนี้ พื้นดินในรัศมีหลายกิโลเมตรก็เป็นเหมือนกับกับดักที่ถูกขุดเอาไว้มานานแล้ว มันกำลังรอให้พวกเขาเหยียบมันก่อนที่มันจะพังทลายลงในที่สุด

ในตอนนี้ มันก็เหลือเพียงความตกใจและความสิ้นหวังในดวงตาของ หวังฉิงเหอ เขาหวาดกลัวจนมิอาจจะพูดอะไรได้อีก

การเดาของข้าถูกต้อง!

มันมีกับดักในมณฑลลู่!

มันเป็นกับดักจริงๆ ด้วย!

แต่โลกใบนี้จะไปมีกับดักแบบนี้ได้อย่างไร!

ใครกันจะสามารถขุดหลุมขนาดใหญ่แบบนี้และซ่อนมันเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบขนาดนี้?

หากไม่เป็นเช่นนั้น พลังชนิดใดกันที่จะสามารถทำให้พื้นดินในรัศมีหลายกิโลเมตรพังทลายลงในพริบตาได้!

มันคือเซียนอย่างงั้นหรอ?!

ความคิดนับไม่ถ้วนแวบเข้ามาในจิตใจของหวังฉิงเหอ ในขณะเดียวกันเขาก็กำลังรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง เขาควรจะยืนหยัดในแผนเดิมของเขาและไม่ควรมาที่มณฑลลุ่

มิฉะนั้นแล้ว มันก็คงจะไม่มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น

เขาจบแล้ว!

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาก็ไม่มีอารมณ์ที่จะใช้เท้าซ้ายเหยียบเท้าขวาเพื่อกระโดดให้สูงขึ้นอีกต่อไป

เขาปล่อยให้ตัวเองหล่นลงอีกครั้ง

อันที่จริง บริเวณนี้ก็ได้พังทลายจนกลายเป็นหลุมลึกไปแล้ว แม้ว่าเขาจะพยายามดิ้นรนกระโดดต่อไป แต่มันก็ยังคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหลบหนีได้สำเร็จ

กระบวนการทั้งหมดนี้ดูเหมือนกับจะกินเวลานาน แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันก็รวดเร็วมาก

ในขณะเดียวกัน ที่หอคอยประตูเมืองของมณฑลลู่ หลังจาก โจวหงอี้, ซูเฟิงอัน, เฉินตงและคนอื่นๆ เห็นแสงบินพุ่งออกไป ในเวลาเพียงสองถึงสามลมหายใจ กองกำลังพันธมิตรของตระกูลหวังและตระกูลเซี่ยก็ได้จมลงสู่พื้นดินแล้ว

กองทัพทั้งหมดถูกกวาดล้างในทันที! พวกเขาทั้งหมดไม่สามารถโต้ตอบได้เลย พวกเขาทั้งหมดมองดูด้วยความงุนงง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจและความเหลือเชื่อ พวกเขาสงสัยว่าพวกเขากำลังฝันอยู่รึเปล่า

ทันทีที่กองทัพนับหมื่นมาถึง พื้นบริเวณนั้นก็ได้พังทลายลงและทุกคนก็ตกลงไป

แม้แต่ตำนานก็ยังไม่มีเรื่องเล่าเช่นนั้น!

มันไร้สาระเกินไป!

หลังจากนั้นไม่นาน

โจวหงอี้เป็นคนแรกที่ฟื้นคืนสติ สายตาจับจ้องไปที่หลุมขนาดใหญ่ที่อยู่ไกลออกไป เขาหายใจเข้าลึกๆ และพูดด้วยเสียงต่ำ “ ทุกคน ข้าอยากจะไปดูสถานการณ์ที่นั่น”

ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ คนอื่นๆ ก็ฟื้นจากความตกใจสุดขีดและพยักหน้า

“ ใช่ ไปดูกันเถอะ!”

“ เมื่อกี้มันน่าตกใจมาก ข้า ข้ายังมองมันไม่ชัดเลย”

“ ช่างเป็นเคล็ดวิชาเซียนที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้ ท่านผู้ว่าการเป็นเซียนจริงๆ!”

ทุกคนประหลาดใจและรีบเดินลงจากประตูเมือง

มันเป็นเพียงเส้นตรงบนกระดาษ แต่จริงๆ แล้วมันก็มีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่มาก มันน่าเหลือเชื่อมากและเกินกว่าจินตนาการของทุกคน

หวังจินเซิงซึ่งแขวนอยู่บนเสาธงตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

เขาจ้องตรงไปข้างหน้า ดวงตาของเขาปูดโปนในขณะที่เขาพึมพำ “ เป็นไปได้ยังไงกัน? ทำไมพื้นดินถึงยุบได้? มันเป็นไปไม่ได้!"

เนื่องจากเสาธงสูงมากและมันก็ตั้งอยู่บนกำแพงเมือง หวังจินเซิงจึงสามารถเห็นฉากนี้จากระยะไกลได้

บนพื้นดินที่เดิมเป็นที่ราบเรียบ มันก็มีเหวสีดำยาวปรากฏขึ้น มันเป็นเหมือนเส้นตรงที่วาดอยู่บนแผ่นกระดาษ

มันดูเหมือนกับปาฏิหาริย์จากสวรรค์!

ในอีกด้านหนึ่ง ปากของหวังฉิงฉวนก็เปิดอ้ากว้างในขณะที่เขามองไปที่ “เส้นตรง” ที่อยู่ในระยะไกล ร่างกายของเขาสั่นเทาและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว

“ นี่ นี่…” คำพูดสองสามคำหลุดออกมาจากลำคอของเขา ราวกับว่าเขาต้องการจะพูดบางอย่าง

อย่างไรก็ตาม ฉากตรงหน้าก็ทำให้จิตใจของเขาซึ่งเพิ่งจะฟื้นตัวขึ้นมาได้เพียงเล็กน้อยต้องเผชิญเข้ากับแรงกระแทกครั้งใหญ่อีกครั้ง เขาไม่สามารถพูดได้อย่างถูกต้อง

“ อ๊า!”

ในที่สุดหวังฉิงฉวนก็เบิกตากว้างและกรีดร้องออกมา ดวงตาของเขากลายเป็นสีขาวและศีรษะของเขาก็ตกลงไป พลังชีวิตของเขาสลายไปอย่างรวดเร็ว

เขากลัวจนตาย!

ในห้องโถงด้านในของสำนักงานเทศมณฑล

ซุยเฮ็งค่อยๆ เงยหน้าขึ้นและมองไปข้างนอก

ริ้วแสงสีเขียวและสีเทาลอยมาจากระยะไกล

แสงแห่งความกลัวและความเศร้าเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

สำหรับแสงสีแดงและสีขาว เขาก็ต้องรอจนกว่าผู้คนในเมืองจะรู้ผลการต่อสู้

….

หลังจากที่ซูเฟิงอัน, เฉินตง, โจวหงอี้และคนอื่นๆ ออกมาจากเมือง พวกเขาก็มาถึงสถานที่ที่พื้นทรุดตัวอย่างรวดเร็ว

ในตอนแรก พวกเขาก็ไม่กล้าจะเข้าไปใกล้

ท้ายที่สุดแล้ว ฉากพื้นดินถล่มนั้นก็ยังคงสดใหม่อยู่ในใจของพวกเขา

คนเหล่านี้ค่อยๆ ย่อตัวลงบนพื้นอย่างระมัดระวัง พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะล่าถอยตลอดเวลา และในที่สุด พวกเขาก็รวบรวมความกล้าและมาถึงขอบหลุมลึกในที่สุด...