หลิน ยู ประหลาดใจอย่างมาก

เขาคิดว่ามันอาจจะมีกองทัพมอนสเตอร์หลายพันตัวหรือมอนสเตอร์มนุษย์ที่น่าสะพรึงกลัวในชั้นสุดท้าย

แต่เขาไม่คิดว่าจะพบคนที่มีเลือดเนื้อเหมือนกับเขา

ยิ่งไปกว่านั้น ออร่าที่สะพรึงกลังที่ชายคนนั้นแผ่ออกมามันทำให้เขาถึงกับใจสั่น ดังนั้นเขาจึงเรียกกองทัพพืชออกมาป้องกันรอบตัวเขาในทันที

"ครั้งสุดท้าย...ที่มีคนมายังที่นี้มันเมื่อไรกันนะ?"

จู่ๆอีกฝ่ายก็พูดขึ้น

ดวงตาที่ปิดสนิทของเขาก็ค่อยๆเปิดออก จ้องมอง หลิน ยู และกองทัพพืชที่อยู่รอบตัวเขา อย่างไม่แยแส จากนั้นก็ค่อยๆลุกขึ้น

วินาทีต่อมา

ออร่าที่ทรงพลังก็ระเบิดออกมา กระจายออกไปทั่ววังทันที

ในเวลาเดียวกันนั้น หน้าต่างข้อมูลก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของ หลิน ยู

[ชื่อ : ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ - จ้านเทียน (ราชัน)]

[เผ่าพันธุ์ : มนุษย์]

[ระดับ : ระดับ 8(ระดับ SSS)]

[ความแข็งแกร่ง : 4000 (+4000)]

[ร่างกาย : 4000 (+4000)]

[ความว่องไว : 4000 (+4000)]

[วิญญาณ : 4000 (+4000)]

[สกิล : แยกนภา , ทลายฟ้า , คนหอกรวมเป็นหนึ่ง ]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 100%]

[หมายเหตุ : เป็นร่างจุติที่ถูกร่างจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ควบแน่นขึ้นมาเป็นร่างกาย เนื่องจากร่างต้นตายลงบนภูมิภาคหลักของเหล่ามอนสเตอร์ ทำให้ตัวเขานั้นกลายเป็นมอนสเตอร์โดยที่ยังคงรักษาจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เอาไว้ได้อยู่ ]

มอนสเตอร์ราชัน!!

หลังจากที่อ่านค่าสถานะ ดวงตาของ หลิน ยู ก็แข็งค้างไปในทันที

แม้ว่าค่าสถานะของมันจะไม่ได้ถึงกับขนาดเต่าบรรพชนหายนะที่เคยพบมาก่อน แต่มันก็น่ากลัวอย่างยิ่ง

ค่าสถานะของมันนั้นสูงยิ่งกว่าทหารพืชราชวงศ์ของเขาซะอีก คงต้องให้เป่าปิงที่สร้างความเสียหายได้สูงที่สุดเป็นคนจัดการ

ไม่น่าแปลกใจเลยทำไมถึงไม่มีใครสามารถเคลียร์ระดับความยากสูงสุดได้ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้

นี้ไม่ใช่สิ่งที่ราชันระดับ 7 จะมาสามาจัดการได้

เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลังเช่นนี้ เขามีสองทางเลือก

หนึ่งคือละทิ้งอาณาจักรลับนี้ไปและเทเลพอร์ตออก

สองคือเข้าต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับราชัน แต่เขาอาจจะได้รับการสูญเสียอย่างหนัก

แม้ว่าเขาจะสามารถผ่านมันไปได้ในท้ายที่สุด ของรางวัลที่ได้รับก็อาจจะไม่พอชดเชยความสูญเสียที่เกิดขึ้น

จะเอายังไงดี?

หลิน ยู ตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

แต่ก่อนที่เขาจะทันได้คิดอะไร จู่ๆ ก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของเขา

[ขอแสดงความยินดีกับท่านราชันที่ประสบความสำเร็จในการขึ้นมายั่งชั้นสูงสุดของหอคอยแห่งบาป]

[หอคอยแห่งบาปเป็นอาณาจักรลับความยากระดับสูงสุด เมื่อราชันแต่ละคนได้ผ่านด้านเป็นครั้งแลก เขาจะได้รับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ระดับ SSS ที่สอดคล้องกับอาณาเขตและยังมีการสู่มรางวัลสมบัติหายากให้อีกด้วย!]

! ! !

เขาจะได้รับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ระดับ SSS อย่างแน่นอน

แถมยังมีการสู่มสมบัติหายากให้อีกด้วย?

ใบหน้าของ หลิน ยู เต็มไปด้วยความตกใจ นี้เป็นสิทธิพิเศษสำหรับการเคลียร์อาณาจักรลับสูงสุด?

ในตอนแรกนั้นเขามีความคิดที่จะล่าถอย

แต่การหลังจากการปรากฏตัวเสียงแจ้งเตือนนี้ ทำให้ความคิดที่จะล่าถอยของเขาหายไปทันที

ไม่ต้องพูดถึงวัตถุศักดิ์สิทธิ์ระดับ SSS

เพียงแค่คำว่า "สมบัติหายาก" เขาก็เต็มใจที่จะอยู่แล้ว

สุดท้าย มันต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการจะมาถึงที่นี้ เขาจึงไม่เต็มใจนักที่จะจากไป

"งั้นมาเริ่มกันเลย!"

ในที่สุด หลิน ยู ก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดนำกองทัพพืชของเขาเข้าต่อสู้

ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ได้ระเบิดจิตสังหารของเขาออกมาค่อยๆยกหอกขึ้นถือไว้ด้านข้างของเขา

แม้ว่ามันจะถูกคั่นไว้ด้วยพื้นที่ขนาดใหญ่ แต่ หลิน ยู ก็สัมผัสได้ถึงออร่าทรงพลังที่อยู่บนร่างกายเขา ราวกับทั้งร่างของเขาถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นหอก

ชีวิตก่อนหน้านี้

เขาต้องเป็นถึงปรามาจาร์ยผู้ใช้หอกอย่างแน่นอน

หวืดด!!

ทันใดนั้นเอง ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ก็หายไปทันที

หัวใจของ หลิน ยู เต็มไปด้วยความตึงเครียดเขาสัมผัสได้ถึงจิตสังหาร

ในชั่วพริบตาเดียว มันได้กลายเป็นภาพติดต่อพุ่งผ่านแนวป้องกันของทหารพืชมาปรากฏตรงหน้าเขาไม่ถึง 5 เมตร

"เร็วมาก!!"

หลิน ยู หน้าซีดความตกใจ เขาสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาอย่างรุนแรง ในขณะเดียวกันก็กระตุ้นใช้งานพลังแห่งกฏทันที

เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนควบแน่นขึ้นบนบริเวนที่เขายืน เข้าไปรัดร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เอาไว้

"เคล็ดวิชาสลักแมลง ทำลายมันให้ข้า!"

เสียงของร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ดังขึ้น หอกยาวในมือของเขาก็กวาดออกไปในทันที หอกยาวนั้นพุ่งออกไปราวกับมังกร ตัดเถาวัลย์ทั้งหมดออกไปทันที

จากนั้นหอกที่สบัดออกเป็นวงกลมก็เข้าโจมตีหลิน ยู โดยตรง

ความเร็วของมันนั้นรวดเร็วอย่างมาก กลายเป็นภาพติดตามนับไม่ถ้วน ราวกับอากาศรอบๆกำลังฉีกขาดออกจากกัน

"ชิ้ง!"

เสียงปะทะกันอย่างรุนแรงดังขึ้นในหู

ชิง กังที่มีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดในกองทัพพืชก็มาถึง เปิดใช้งานสกิลชุบแข็งเพื่อป้องกันการโจมตีที่ทรงพลังนี้

ร่างกายอันใหญ่โตของเขาถูกกระแทกออกด้วยแรงอันมหาศาล เกราะไม้ชิ้นใหญ่ถูกกระแทกออกไปจากร่างของมัน

เมื่อเห็นแบบนี้ ทหารพืชตัวอื่นก็เข้าไปสนับสนุนทันที เถาวัลย์และคมมีดใบไม้ก็ปกคลุมพื้นที่โดยรอบทั้งหมดทันที กลายเป็นตาข่ายขนาดยักษ์พุ่งออกไปทุกทิศทาง มุ่งหน้าไปหาร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ ปิดกั้นเส้นทางหลบหนีของมันทั้งหมด

แต่ไม่คาดคิดมาในเวลานี้ ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ระบิดฝ่าเท้ากระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า

"ทลายฟ้า!"

เสียงคำรามที่สั่นสะเทือนของเขามาพร้อมพลังที่ระเบิดออกมาอย่างรุนแรงหอกยาวในมือของเปล่งแสงพร่างพราวไปในอากาศ

จากนั้นภายใต้การจ้องมองที่น่าหวาดกลัว หลิน ยู หมอบลงกับพื้น

"ตูมมม!"

แสงสีทองระเบิดออกมายอดหอคอยทั้งหมดถึงกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเศษทรายและหินถึงกับปลิ้วว่อน

อากาศโดยรอบก่อตัวเป็นพายุเฮอริเคนที่น่าสะพรึงกลัวกวาดออกไปรอบๆ เถาวัลย์และใบไม้คมมีดรอบๆแหลกสลายลอยหายไป

เมื่อการโจมตีมาถึงภูติไม้สงครามโบราณและกระบองเพรชยอดนักมวยก็เพิ่งบุกเข้ามา พวกมันก็ถูกคลื่นอากาศซัดกระเด็นออกไป บางตัวถึงกับถูกฉีกกระชากเป็นชิ้นๆตายลงทันที

ลำแสงเยียวยา!

เหล่าเอลฟ์ผู้ส่งสาสน์ที่อยู่รอบๆต่างยกไม้เท้าขึ้น ระเบิดพลังธรรมชาติออกมา รักษาทหารพืชที่ได้รับบาดเจ็บฟื้นฟูบาดแผลเหล่านั้น

โดยที่ไม่ให้โอกาสพวกเขาตั้งหลักแม้แต่น้อย

ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่อยู่ในการของการโจมตีก็เงยหน้าขึ้นพุ่งโจมตีไปที่ หลิน ยู อีกครั้ง

วินาทีต่อมา

ร่างของเขาก็หายไปอีกครั้งกลายเป็นภาพติดตา

ผ่านไปสองลมหายใจ ระยะห่างระหว่างทั้งสองก็ได้หายไป ทันใดนั้นหอกที่เปล่งแสงก็ปรากฏขึ้น

"ตูมมม!"

แต่ในขณะนั้นเองเกิดเสียงระเบิดดังขึ้น

ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่พุ่งเข้ามาเตรียมปลิดชีพ หลิน ยู รู้สึกได้ทันทีว่าลมหายใจแห่งความตายกำลังปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา ขนทั่วร่างลุกขึ้นมาทันที

แทบไม่ต้องคิด เขาเปลี่ยนจากการโจมตีเป็นป้องกัน ดึกหอกของเขากลับมาด้วยความยากลำบาก พาดไปที่หน้าอกของเขา

"แก๊งง"

เสียงกระแทกดังก้องไปทั่วยอดหอคอย

กระสุนถั่วที่ห่อหุ้มเปลวเพลิงมังกรทำลายล้างเข้าปะทะกับหอกอยู่ที่อยู่บนหน้าอกของร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ ทำใหเกิดเป็นประกายไฟจำนวนมากและคลื่นอัดอากาศที่น่าสะพรึงกลัวกระจายออกมา

ภายใต้ความรุนแรงของการโจมตีนี้ ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ถูกกระแทกกระเด็นออกไป 10 กว่าเมตร ตีลังกาขึ้นไปบนอากาศ ตกลงมาสู่พื้นอย่างมั่นคง

มันป้องกันเอาไว้ได้!?

หลิน ยู ตกตะลึงจริงๆแล้ว

ต้องบอกก่อนว่า แม้จะไม่มีบัพจากเสียงคำรามแห่งโทสะ แต่สกิลสั่งตายเป่าปิงนั้นก็ยังมีพลังทำลายที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

พลังของมันเกือบจะถึงระดับ 9 ทั่วไปอยู่แล้ว

แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ยังป้องกันการโจมตีในระยะประชิดได้สำเร็จ!

เขาเห็นมันอย่างชัดเจน

ในช่วงเวลาความเป็นความตาย อีกฝ่ายใช้หอกเบี่ยงกระสุนถั่วออกไป

ปฏิกิริยาระดับนี้ ความเร็วระดับนี้

เป็นเพราะค่าสถานะความว่องไวที่มากถึง 8000 แต้มงั้นเหรอ?

แน่นอนว่า นอกจากพลังโจมตีแล้ว ค่าสถานะอื่นๆก็ไม่ควรมองข้ามด้วย

แม้ว่าเป่าปิงของเขานั้นจะทรงพลังในด้านการโจมตี แต่เมื่อพูดถึงค่าสถานะอื่นๆ มอนสเตอร์ตัวนี้เหนือกว่าเขาอย่างชัดเจน เขาไม่สามารถตามความเร็วเขามันได้เลย

แม้แต่ในตอนนั้น ที่เขาใช้ตัวเองเพื่อนเป็นเหยื่อล่อให้ศัตรูโจมตีเข้ามา เขาก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะสามารถป้องกันมันได้อย่างง่ายดายขนาดนี้

เมื่อเห็นว่าร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้พุ่งเข้ามาอีกครั้ง หลิน ยู ก็สั่งการไปที่ ชิงกัง ทันที

"ชิง กัง รีบใช้เสียงคำรามแห่งโทสะเร็วเข้า!"

เมื่อไม่มีคำสั่งเพิ่มเติม

ชิง กัง ที่เพิ่งฟื้นตัวจาการอาการบาดเจ็บก็คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า

ชั่วพริบตาเดียวแสงสีแดงก็สาดกระจายออกมา ปกคลุมกองทัพพืชทั้งหมด ลดช่องว่างความแข็งแกร่งระหว่างร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ลง

อาศัยโอกาศนี้  การโจมตีของกองทัพก็ระเบิดขึ้น แต่ละตัวโจมตีไปยังร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

เหล่ามังกรพืชทั้ง 5 เปิดใช้งานสกิลผสาน สร้างเป็นพายุเฮอริเคนอันน่าสะพรึงกลัวขึ้น ณ ใจกลางยอดหอคอย ปกคลุมร่างของร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เอาไว้

"แยกนภา!"

คาดไม่ถึงว่าในเวลานี้ หอกของร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ก็ได้ระเบิดการโจมตีอีกครั้ง

เขาเห็นว่ามันกำลังย่อตัว แขนของมันสั่นเทา หอกในมือฟาดฟันออกไปอย่างรุนแรง

หอกแสงที่แหลมคมกลายเป็นคมหอกแสงพุ่งไปในอากาศผ่าพายุเฮอริเคนไปยังมังกรพืชที่อยู่บนอากาศ

"รีบหลบเร็วเข้า!!!"

หลิน ยู ตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก

แต่ก็ยังช้าไปก้าวหนึ่ง

ทันใดนั้นหนึ่งในมังกรราชาปิศาจสงเสียงร้องโหยหวนออกมา รูขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนหน้าอกของมัน ทำให้มันตกลงมาทันที

โชคดีที่มีมอสชีวภาพคอยปกป้องอยู่ บวกกับบัพจากเสียงคำรามแห่งโทสะ มันจึงไม่ได้ถูกสังหารในการโจมตีครั้งเดียว

หลิน ยู ไม่กล้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ สั่งให้ทหารพืชตัวอื่นๆช่วยรักษาทันที

แต่ในเวลานั้นเอง

ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ถูกทหารพืชล้อมเอาไว้ เขาพบว่าไม่สามารถฝ่าวงล้อมออกมาได้ในเวลาอันสั้น ทันใดนั้นฝ่าเท้าเขาก็ระเบิดออกกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าอีกครั้ง

ชั่วพริบตาเดียว ร่างกายของเขาก็เปล่งแสงสว่างผสานเข้ากับหอกยาวในมือของเขา

ในเวลานี้

เขาคือหอกและหอกก็คือเขา

ทั้งสองดูเหมือนจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ส่องสว่างไปทั้งยอดหอคอยทันที ในเวลาเดียวกันนั้น พลังอันน่าสะพรึงกลัวหาใครเปรียบก็ได้ปะทุออกมาทำให้ยอดหอคอยทั้งหมดสั่นสะเทือน

"คนหอกรวมเป็นหนึ่ง!!"

แสงสว่างเจิดจ้ามาพร้อมกับเสียงสวดที่ราวกับดังมาจากสวรรค์และโลก ควบแน่นไปบนอากาศกลายเป็นหอกขนาดมหึมา ชี้ตรงไปที่ หลิน ยู

หลิน ยู ตกตะลึงอย่างพูดไม่ถูก

เพราะเขาพบว่าตัวเขาถูกล๊อกไว้ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ที่ไร้ขอบเขต ไม่ว่าเขาจะหนีไปที่ไหน เขาก็จะถูกโจมตีอย่างแน่นอน

ตอนนี้ผ่านไปไม่ถึง 20 วินับตั้งแต่ที่เป่าปิงใช้สกิลสั่งตายมันยังเหลือเวลาอีก 10 วิ ก่อนที่จะใช้งานได้อีกครั้ง

"ไป"

หอกแสงพรางพราวพุ่งออกไปในอากาศตรงมาที่เขาพร้อมกับพลังที่รุนแรงไม่เปิดโอกาศให้เขาได้คิดเลยแม้แต่น้อย

เมื่อมันพุ่งพาไปทางไหน ลมและเมฆโดยรอยจะแยกออกจากกัน ราวกับพระเจ้าเสด็จมาเยือน

หลิน ยู รู้สึกเหมือนกับว่าเขาเป็นเรือลำเล็กที่ลอยอยู่ในทะเลที่ปั่นป่วน หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หวืดดด

ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้น

ระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นก็ปรากฏขึ้นห่อหุ้ม หลิน ยู เอาไว้ด้านใน

ทันทีที่หอกยักษ์อันทรงพลังสัมผัสกับระลอกคลื่นนั้น มันก็สลายตัวกลายเป็นลำแสงไป

เหมือนนกปีกหักที่ร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า

สกิลอาณาจักรแห่งสันติของ ปราชญ์แห่งพงไพร เปิดการใช้งาน

การโจมตีทั้งหมดที่ต่ำกว่าระดับ 10 ภายในระยะเวลา 10 วินาทีจะไร้ผล

มันเป็นสกิลช่วยชีวิตที่ทรงพลังที่สุดของ หลิน ยู ในตอนนี้ หากไม่ใช่ช่วงเวลาวิกฤตจริงๆเขาจะไม่ใช่มันเด็ดขาด

เขาเห็นว่าภายใต้พลังของอาณาจักรแห่งสันติ ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ได้ปรากฏขึ้นฟาดหอกของเขาลงมาอย่างรุนแรง

ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ได้รับผลสะท้อนกลับจากสกิล ก็หน้าเปลี่ยนสี หยิบหอกยาวของมันขึ้นมารีบบุกโจมตีเพื่อรีบปิดฉากทันที

อย่างไรก็ตาม ทหารพืชที่อยู่นอกระยะของอาณาจักรแห่งสันติก็ใช้โอกาศนี้สร้างกำแพงเถาวัลย์หนามขึ้นรอบๆ โดยมีหลิง ซี และชิง ถัง คอยสั่งการขวางทางมันเอาไว้

ผ่านไป 10 วินาที

ก็มีเสียงดัง "ปัง"

ด้วยบัพในวินาทีสุดท้ายของเสียงคำรามแห่งโทสะ เป่าปิงก็ได้ใช้สกิลสั่งตายออกไปอีกครั้ง

"ฟุ๊ดด"

ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย

ร่างจุติจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่กำลังอ่อนแออยู่นั้นถูกกระสุนถั่วโจมตีทะลุหน้าอกไป

การเคลื่อนไหวของมันหยุดนิ่งในที่สุด

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 255