จางยู่เต๋อมองไปยังหน่วยสอดแนมตรงหน้าราวกับว่าเขาถูกสายฟ้าฟาดเข้าใส่
เขานิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็วิ่งไปที่กำแพงเมืองราวกับคนบ้า
และจากนั้น เขาก็แทบจะเป็นลม
เพราะเขาเห็นศีรษะสีดำจำนวนมากมายอยู่นอกกำแพงเมือง!
นอกจากนี้ส่วนใหญ่ยังเป็นทหารที่สวมชุดเกราะทหารด้วย!
ส่วนคนอื่นๆ ก็สวมชุดเกราะมาตรฐานและชุดที่เขาไม่รู้จัก
และสิ่งที่น่าขันที่สุดก็คือเขาเห็นมอนสเตอร์กลุ่มหนึ่งที่มีความสูง 4-5 เมตรยืนอยู่กับพวกทหารด้วย
แข้งขาของจางยู่เต๋ออ่อนแรงลงเมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันของทหาร 10,000 คน
“ทำไมถึงมีทหารมากมายขนาดนี้?! ทำไมเจ้าตะวันสาดแสงถึงได้มีทหารเยอะขนาดนี้ได้?! เป็นไปได้ยังไงกัน?!”
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
ลอร์ด 11 คนในสมาคมทลายตะวันมีทหารรวมกันแค่ประมาณ 3,000 คนเท่านั้น!
พวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถทำลายเจ้าตะวันสาดแสงได้อย่างง่ายดาย เขากระทั่งคิดถึงวิธีแบ่งสินทรัพย์ของเจ้าตะวันสาดแสงไว้ล่วงหน้าแล้ว
ในตอนนี้ที่เขาคิดถึงมันอีกครั้ง เขาก็รู้สึกว่ามันยังน่าหัวเราะจริงๆ
3,000 คนต่อ 10,000 คนงั้นเหรอ? เขาจะเอาอะไรไปสู้? หรือเขาควรจะทุบหัวตัวเองดี?
“พวกมันมาที่นี่เร็วขนาดนี้ได้ยังไง? กิจกรรมสมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์จะเริ่มในวันพรุ่งนี้แล้ว ไม่ใช่ว่าเจ้าตะวันสาดแสงควรที่จะยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวสำหรับกิจกรรมในวันพรุ่งนี้เหรอ?”
จางยู่เต๋อพึมพำ
หลังจากที่เขาได้สติกลับมา เขาก็เปิดแชทกลุ่มของสมาคมทลายตะวันในทันทีเพื่อต้องการบอกเล่าเรื่องราวนี้กับลอร์ดคนอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม เขาก็นึกถึงการปฏิบัติที่เขาได้รับก่อนหน้านี้ในทันใด
“ฉันจบเห่แล้ว คนพวกนี้คงไม่คิดช่วยอะไรด้วยซ้ำ!”
เขากระซิบ
นอกกำแพงเมือง โจวโจวมองไปยังกำแพงเมืองสูง 3 เมตรที่อยู่ไกลออกไปด้วยสีหน้าใจเย็น
อีกฝ่ายมีทหารมากกว่า 200 คน ถ้าเขายังไม่ยอมจำนน เขาก็ยินดีที่จะเรียกอีกฝ่ายว่ายอดนักรบ
ครู่ต่อมา ประตูเมืองขวากหนามก็ค่อยๆ เปิดออกและคนๆ หนึ่งก็เดินออกมาด้วยความสับสน
มันคือจางยู่เต๋อนั่นเอง
ที่ตามหลังเขามาคือคนกว่า 400 คน
ในหมู่คนพวกนี้มีทหารมากกว่า 200 คน และชาวเมืองธรรมดาอีกกว่า 100 คน
ในเวลานี้ พวกเขาไม่ได้มีอาวุธใดอยู่ในมือ พวกเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าของโจวโจวด้วยมือเปล่า
“พี่ตะวันสาดแสง ผมขอยอมจำนนครับ! ผมยินดีที่จะบอกพี่เกี่ยวกับข้อมูลของลอร์ดที่ต้องการจะทำร้ายพี่บนกระดานสนทนาตราบใดที่พี่ไว้ชีวิตผม! มันมีลอร์ดหลายคนที่ผมรู้จักที่อยู่ใกล้กับอาณาจักรออโรร่า พวกเขาน่าจะหาพี่เจอได้ง่ายๆ ถ้าพวกเขาอยากจะคุกคามพี่”
จางยู่เต๋อพูดอย่างเกรงกลัว
โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น
มันมีผลกำไรที่ไม่คาดคิดแบบนี้ด้วยเหรอ?
“นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?” เขาถาม
“เพราะพวกเขาก่อตั้งพันธมิตรแห่งลอร์ดที่มีชื่อว่าสมาคมทลายตะวันขึ้นมา ดินแดนของผมเองก็อยู่ใกล้กับดินแดนของพี่ที่สุด ดังนั้นผมจึงถูกบังคับให้เข้าร่วมด้วย”
จางยู่เต๋อพูดอย่างกระอักกระอ่วน
“เล่ารายละเอียดมา”
โจวโจวกล่าว
“ครับพี่!”
จางยู่เต๋อดูเหมือนจะมีความหวังที่จะรอดชีวิตไปมากยิ่งขึ้นและบอกทุกอย่างที่เขารู้เกี่ยวกับสมาคมทลายตะวันในทันที
โจวโจวเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจหลังจากได้ฟัง
เขาไม่คิดเลยว่าลอร์ด 11 คนนี้จะพึ่งพาฟังก์ชั่นของลอร์ดในตลาดซื้อขายเพื่อหาทหารมาได้กว่า 3,000 คน
อย่างไรก็ตาม นี่ก็ย่อมไม่มีค่าอะไรสำหรับเขา
“ละทิ้งสถานะลอร์ดของนายและเข้าร่วมกับเมืองตะวันสาดแสงเพื่อมาเป็นลูกน้องของฉัน จากนั้นฉันจะถามข้อมูลของนายจากอดีตลูกน้อง ถ้านายเป็นไอ้พวกสวะ ฉันก็จะไม่ปล่อยนายไว้ แต่ถ้านายไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ฉันพูดไป ฉันก็สามารถไว้ชีวิตนายได้!”
โจวโจวมองไปที่เขาและพูดออกมา
“ผมจะละทิ้งสถานะลอร์ดของผมเดี๋ยวนี้แหละครับ! นอกจากนี้ผมยังเต็มใจที่จะเป็นคนของพี่ด้วย พี่ตะวันสาดแสงไม่ต้องเป็นห่วงไปนะครับ แม้ว่าผมจะไม่ใช่คนดีเต็มร้อย แต่ผมก็ไม่เคยทำอะไรแย่ๆ”
จางยู่เต๋อมั่นใจมากในเรื่องนี้
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็หลับตาลงในทันที
10 วินาทีต่อมา เขาก็ลืมตาขึ้นและมองไปยังโจวโจวด้วยความคาดหวัง
“พี่ตะวันสาดแสง ผมละทิ้งสถานะลอร์ดของผมแล้ว”
โจวโจวพยักหน้ารับ
จากนั้นเขาก็รับอีกฝ่ายเข้ามายังเมืองตะวันสาดแสง และเปิดหน้าต่างข้อมูลของอีกฝ่ายขึ้นมาดู
[ลูกน้อง: จางยู่เต๋อ]
[ดินแดน: เมืองตะวันสาดแสง]
[อาชีพ: นักผจญภัย]
[ระดับอาชีพ: ระดับเหล็กดำขั้นสูง]
[ความสามารถโดยรวม: เดิมทีคือหนึ่งในลอร์ดแห่งสรรพเผ่าพันธุ์ ในภายหลังเขาได้ยอมจำนนต่อเจ้าตะวันสาดแสงและละทิ้งสถานะลอร์ดไป เขาได้กลายมาเป็นนักผจญภัยและชาวเมืองตะวันสาดแสง]
[ทักษะ: อัญเชิญขวากหนามระดับเหล็กดำขั้นสูง, การเคลื่อนไหวอันว่องไวระดับเหล็กดำขั้นสูง, คาถาลูกไฟระดับเหล็กดำขั้นสูง, คาถากำแพงน้ำแข็งระดับเหล็กดำขั้นสูง]
[ความภักดี: 78]
[ศักยภาพ: ระดับเงินขาวขั้นสูง]
โจวโจวมองไปยังช่องศักยภาพของอีกฝ่าย
เขามั่นใจขึ้นมาเรื่องหนึ่งแล้ว ถ้าเขาเป็นลอร์ดอยู่ มันก็จะไม่มีขีดกำจัดของศักยภาพ แต่ถ้าเขาสูญเสียสถานะของลอร์ดไปแล้วล่ะก็ ขีดจำกัดสูงสุดของศักยภาพเดิมของเขาก็จะถูกเปิดเผย ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาถูกจำกัดเอาไว้
“ตำแหน่งลอร์ดน่าจะเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดสำหรับพวกเราเหล่าลอร์ด”
โจวโจวอดคิดไม่ได้
จากนั้นเขาก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าของจางยู่เต๋อและยื่นมือขวาของเขาออกมา
“ยินดีต้อนรับสู่เมืองตะวันสาดแสง!”
เขากล่าว
เมื่อเห็นเช่นนี้ จางยู่เต๋อก็รีบจับมือทันที
ในเวลาเดียวกัน หน้าจอเสมือนจริงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว
[ไอเท็มที่สามารถช่วงชิงได้: ใบเปลี่ยนอาชีพนักผจญภัยไร้ระดับ 1 ใบ (อัตราการช่วงชิงสำเร็จ: 100%), หนังสือทักษะระดับเหล็กดำขั้นสูง-อัญเชิญขวากหนาม (อัตราการช่วงชิงสำเร็จ: 100%), ชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ 9 อัน (อัตราการช่วงชิงสำเร็จ: 100%)]
โจวโจวไม่สนใจทักษะระดับต่ำเหล่านี้และเลือกช่วงชิงชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำทันที
อึดใจต่อมา ชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ 9 อันก็ปรากฏขึ้นในแหวนมิติของเขา
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าของโจวโจวก่อนที่จะเลือนหายไป
“ข้าสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้จริงๆ เหรอ?”
จางยู่เต๋อพูดออกมาด้วยความเหลือเชื่อเมื่อได้เห็นว่าโจวโจวไม่ได้คิดที่จะฆ่าเขาจริงๆ
โจวโจวไม่สนใจอีกฝ่าย
จางยู่เต๋อกระทั่งดีใจมากยิ่งขึ้นเมื่อเขาเห็นเช่นนี้
นี่หมายความว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดที่จะฆ่าเขาจริงๆ
สำหรับสถานะลอร์ดของเขางั้นเหรอ?
ก่อนหน้านี้เขาไม่อาจยอมทิ้งสถานะนี้ไปได้เพราะเขาอยากที่จะใช้สถานะนี้เพื่อสร้างชื่อให้กับตัวเองในทวีปจื้อเกา
นี่ยังเป็นเหตุผลที่เขาเข้าร่วมกับสมาคมทลายตะวันด้วย
อย่างไรก็ตาม การสูญเสียสถานะลอร์ดของเขาไปก็ย่อมไม่มีค่าอะไรเมื่อเทียบกับการสูญเสียชีวิต
ไม่ใช่แค่นั้น เขายังรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมากเมื่อไม่มีสถานะลอร์ด
เขาดูเหมือนจะสามารถกลับไปใช้ชีวิตได้แบบเดิมเมื่อเขายังอยู่บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
บางทีเขาอาจจะไม่เหมาะกับการเป็นลอร์ดจริงๆ ก็ได้
เมื่อความคิดนี้โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา รอยยิ้มโล่งใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจางยู่เต๋อทันที
ในเวลานั้นเอง เขาก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้
“พี่ตะวันสาดแสง ไม่สิ ท่านลอร์ดจะไปจัดการกับพวกลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินที่ต้องการคุกคามท่านเลยไหม? โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับไอ้พวกลอร์ดจากสมาคมทลายตะวัน! ผมรู้ตำแหน่งของดินแดนของพวกมัน ผมนำทางท่านไปได้!”
เขาพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น
โจวโจว “...”