โจวโจวมองดูการ์ดสีทองของสิ่งมีชีวิตไร้หน้าก่อน

[ชื่อไอเท็ม: การ์ดกำหนดลูกน้อง]

[ระดับไอเท็ม: ระดับพิเศษ]

[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: หลังจากใช้มัน ท่านสามารถระบุความสามารถ พรสวรรค์ สายเลือด อุปกรณ์สวมใส่ และสิ่งอื่นๆ ที่เป็นของลูกน้องเพื่อให้ปรากฏในร้านค้าแห่งลอร์ดในวันต่อไปได้!]

[รายละเอียดไอเท็ม: ไอเท็มพิเศษจากพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเทวะ—ร้านค้าแห่งลอร์ด มันมีความสามารถลึกลับที่จะทำให้ได้รับสิ่งที่กำหนดไว้จากลูกน้อง]

หัวใจของโจวโจวเต้นผิดจังหวะเมื่อเขาเห็นสินค้าชิ้นนี้

การ์ดกำหนดลูกน้องมีประโยชน์มากจริงๆ

สิ่งแรกที่เขาคิดถึงก็คือสุดยอดห้าพรสวรรค์ของเซียวซวน

จากทั้งห้าพรสวรรค์นี้ เขาได้รับลักษณ์สวรรค์สรรค์สร้างมาแล้วและได้เห็นเอฟเฟกต์ของมันแล้วด้วย

ต้องบอกว่าแม้ว่ามันจะดูไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไร แต่การได้สัมผัสกับมันด้วยตัวเองนั้นก็สุดยอดยิ่งนัก

ถ้าเขาได้รับพรสวรรค์อีกสี่อันของเซียวซวน เขาก็ไม่น่าจะต้อยไปกว่าการได้รับพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับตำนานเลย

เมื่อคิดได้เช่นนี้ โจวโจวก็ตัดสินใจทันที

ไม่ว่าการ์ดกำหนดลูกน้องจะแพงแค่ไหน เขาก็ต้องซื้อมัน!

อย่างไรก็ตาม แม้จะตัดสินใจแล้วแต่เขาก็ไม่ได้ซื้อมันทันที กลับกัน เขามองดูคริสตัลพรสวรรค์อันต่อไปก่อน

[พรสวรรค์ – เนตรแห่งกาลเวลา]

[เอฟเฟกต์พรสวรรค์: สิ่งมีชีวิตที่มีพรสวรรค์นี้จะมีความสามารถพิเศษที่ถูกมอบให้โดยสายธารแห่งกาลเวลา เมื่อผู้ครอบครองสังเกตสิ่งของโบราณ มันจะมีโอกาสที่จะมองเห็นร่องรอยของกาลเวลาที่หลงเหลืออยู่ในสิ่งนั้น]

“เป็นพรสวรรค์นี้งั้นเหรอ?”

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

ไม่ใช่ว่านี่คือพรสวรรค์ของนักโบราณคดีกู่โป้งั้นเหรอ?

ครั้งล่าสุดที่เขาเดินทางไปยังอาณาจักรแห่งความเงียบชั่วนิรันดร์ ภาพที่กู่โป้ใช้พรสวรรค์นี้ก็ยังสลักลึกอยู่ในความทรงจำของเขา

ในช่วงเวลาพิเศษบางอย่าง พรสวรรค์นี้อาจมีผลที่คาดไม่ถึงอยู่ก็ได้

เขาต้องซื้อมันด้วย

โจวโจวพยักหน้ากับตัวเอง

จากนั้นเขาก็มองไปยังหนังสือทักษะเล่มสุดท้าย

[ชื่อทักษะ: รักษาสภาพศพ]

[คุณภาพทักษะ: ไร้ระดับ]

[รายละเอียดทักษะ: มันสามารถรักษาสภาพศพของสิ่งมีชีวิตได้เป็นเวลานาน มันยังช่วยป้องกันไม่ให้ศพกลายเป็นหมอกและหายไปได้เป็นเวลาเจ็ดวัน]

โจวโจว “...”

ควย!

เขาสบถอยู่ในใจ

ทหารทุกคนของเขาก็มีทักษะนี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?!

ทำไมมันต้องขายทักษะขยะๆ แบบนี้ให้กับเขาอีก?

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดถึงสิ่งที่ผู้อาวุโสโจวพูดไว้เมื่อวาน โจวโจวก็ค่อยๆ ใจเย็นลง

เมื่อวานผู้อาวุโสโจวบอกว่ามันจะมีสินค้าอย่างน้อยหนึ่งอย่างที่เป็นประโยชน์กับเขาปรากฏขึ้น ส่วนที่เหลือนั้นก็จะเป็นสินค้าแบบสุ่มๆ

การที่สินค้าสองจากสามอย่างมีประโยชน์กับเขานั้นมันก็ถือว่าดีมากแล้ว

เขาส่ายหัวและหยุดคิดเกี่ยวกับมัน เขาเงยหน้าขึ้นและถามว่า

“ผู้อาวุโสโจว สองชิ้นนี้ราคาเท่าไร?”

เขาชี้ไปที่การ์ดและคริสตัลพรสวรรค์

“การ์ดกำหนดลูกน้องมีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับตำนาน 10 ชิ้น และตราดินแดนระดับตำนวน 1 อัน ส่วนคริสตัลพรสวรรค์นี้มีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับมหากาพย์ 5 ชิ้น และตราดินแดนระดับมหากาพย์ 2 อัน”

โจวเฉิงมินมองดูไอเท็มสองชิ้นนี้และหัวเราะเบาๆ

มุมปากของโจวโจวอดกระตุกไม่ได้

โคตรแพง

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังไม่ลังเลและหยิบเอาแกนหมอกระดับตำนาน 11 ชิ้น และแกนหมอกระดับมหากาพย์ 7 ชิ้นออกมา และยื่นพวกมันให้กับอีกฝ่าย

“ขอบคุณมากขอรับ”

โจวเฉิงมินรับพวกมันไปด้วยรอยยิ้มและยื่นไอเท็มทั้งสองชิ้นให้กับโจวโจว

โจวโจวไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากรับมันมา เขาเดินออกจากร้านทันที

“ไว้มาเยี่ยมข้าบ่อยๆ นะขอรับ”

เสียงของโจวเฉิงมินดังไล่หลังเขา

“เผื่อไว้มาคุยเรื่องแกนหมอกกัน”

ใบหน้าของโจวโจวกระตุก

การซื้อขายในครั้งนี้ทำให้ทรัพย์สินของโจวโจวลดลงไปหนึ่งในสามทันที

ร้านค้าแห่งลอร์ดนี้เป็นบ่อละลายทรัพย์จริงๆ

เขากลับมาที่ปราสาทของลอร์ดและหยิบเอาไอเท็มทั้งสองชิ้นออกมา

ก่อนอื่นเขาก็มองไปยังการ์ดกำหนดลูกน้องก่อน และก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมา

[ท่านต้องการใช้มันหรือไม่?]

“ต้องการ”

โจวโจวคิดกับตัวเอง

[โปรดเลือกของที่ท่านต้องการจากลูกน้อง]

โจวโจวป้อนชื่อเซียวซวนและพรสวรรค์สัมผัสมรณะลงไป

หลังจากเสร็จแล้ว เขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

เขาย่อมอยากได้พรสวรรค์อีกสี่อันของเซียวซวน

อย่างไรก็ตาม การ์ดกำหนดลูกน้องก็มีแค่อันเดียว

ในฐานะลอร์ดที่ไม่ต้องทำอะไรเองนัก พรสวรรค์—ร่างเซียนเทพยุทธ์และพรสวรรค์—พรของเทพแห่งโชคลาภจึงยังไม่ค่อยมีประโยชน์สำหรับเขานักในตอนนี้

แม้ว่าพรสวรรค์อย่างหลังจะดูดี แต่โจวโจวก็มีพรสวรรค์แห่งลอร์ด—ราชาแห่งการดรอป ซึ่งมีผลทับซ้อนกับพรของเทพแห่งโชคลาภ

ดังนั้นมันจึงยังไม่จำเป็นที่จะต้องซื้อมันในตอนนี้

ส่วนพรสวรรค์—หัวใจสวรรค์เก้าชีพจรที่ทำให้ความเข้าใจของผู้ถือครองพรสวรรค์นี้เพิ่มขึ้นถึงขีดสุด สามารถเชี่ยวชาญความรู้และความสามารถต่างๆ ได้อย่างง่ายดาย และยังสามารถใช้การอนุมานและฝึกฝนความรู้และความสามารถให้มากขึ้นได้ด้วย โจวโจวก็สนใจมันมาก

แต่มันก็ยังด้อยกว่าพรสวรรค์—สัมผัสมรณะอยู่เล็กน้อย

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ความต้องการความสามารถในการเอาชีวิตรอดของโจวโจวก็ยังเป็นความสำคัญลำดับแรกอยู่ดี

ดังนั้นเขาจึงเลือกพรสวรรค์นี้ของเซียวซวนโดยไม่ลังเลนัก

ในเวลานั้นเองก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมา

[ท่านได้เลือกพรสวรรค์—สัมผัสมรณะของเซียวซวน]

[พรสวรรค์นี้จะปรากฏขึ้นในร้านค้าแห่งลอร์ดในวันพรุ่งนี้]

โจวโจวพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปยังคริสตัลพรสวรรค์เนตรแห่งกาลเวลา และใช้มันทันที

อึดใจต่อมา คริสตัลพรสวรรค์ก็กลายเป็นหมอกสีม่วงจางๆ และหลอมรวมเข้ากับกลางกระหม่อมของเขา

หลังจากนั้นโจวโจวก็รู้สึกว่าการรับรู้ของเขาดูเหมือนจะละเอียดขึ้นในทันใด เขาดูเหมือนจะสามารถเห็นบางสิ่งที่ลึกซึ้งได้จากพวกมัน

อย่างไรก็ตาม ความสามารถในการสังเกตนี้ก็ไม่ได้มีประโยชน์มากนักเมื่อใช้ดูไอเท็มปกติบางอย่าง

นี่เป็นเพราะมันไม่ได้มีประวัติศาสตร์อยู่ในไอเท็มทั่วไปเหล่านี้

มีแค่ตอนที่เขาสำรวจไอเท็มโบราณบางชิ้นเท่านั้นที่จะทำให้เนตรแห่งกาลเวลามีโอกาสมองเห็นร่องรอยแห่งการเวลาที่คงอยู่บนไอเท็มเหล่านั้น

โจวโจวคิดอยู่ชั่วขณะและหยิบเอาใบหลอมรวมดินแดนระดับเพชรออกมาจากแหวนมิติ

ใบหลอมรวมดินแดนนี้ถูกเก็บไว้โดยอาณาจักรออโรร่ามาหลายร้อยปีแล้ว ดังนั้นเนตรแห่งกาลเวลาก็น่าจะมองเห็นร่องรอยแห่งกาลเวลาได้

หลังจากสำรวจมันอยู่สักพัก ทันใดนั้นเองก็มีภาพมายาปรากฏขึ้นจากใบหลอมรวมดินแดน

มันคือผู้อาวุโสท่านหนึ่ง เขาสวมฉลองพระองค์สีทองและมองไปยังใบหลอมรวมดินแดนระดับเพชรในมือของเขา

ในเวลานั้นเอง เสียงของเด็กน้อยคนหนึ่งก็ดังขึ้น

“ท่านพ่อ ท่านกำลังดูอะไรอยู่เหรอ?”

เด็กน้อยในชุดฉลองพระองค์วิ่งเข้ามาและกอดขาของชายชราเอาไว้ เขามองดูอีกฝ่ายด้วยความสงสัย

“หยวนกันมานี่ พ่อกำลังดูใบหลอมรวมดินแดนระดับเพชรนี้อยู่ ด้วยใบหลอมรวมดินแดนระดับเพชรอันนี้ อาณาจักรของพวกเราอาจจะสามารถหลอมรวมดินแดนภูมิภาคระดับเหนือสามัญขึ้นมาอีกแห่งได้ในอนาคต เมื่อถึงเวลานั้น อาณาจักรของพวกเราก็จะเลื่อนระดับจากอาณาจักรขั้นต้นเป็นอาณาจักรขั้นกลาง”

ตั้งแต่ต้นจนจบ ดวงตาของชายชราเต็มไปด้วยความคาดหวังและความทะเยอทะยาน

แม้ว่าเขาจะแก่แล้ว แต่เพลิงแห่งความทะเยอทะยานก็ยังลุกโชนอยู่ภายในร่างของเขา

เด็กน้อยพยักหน้าด้วยความสับสน

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มคุยกันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ไม่อาจได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด ในเวลาเดียวกัน ภาพนี้ก็ค่อยๆ เลือนหายไปจนหมด

“หยวนกัน? ไม่ใช่ว่านั่นคือชื่อของพ่อของหลี่ย่า ราชาองค์ปัจจุบันแห่งอาณาจักรออโรร่างั้นเหรอ? นี่คือภาพตอนที่หลี่หยวนกันยังเด็กอยู่เหรอ? นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าความสามารถของเนตรแห่งกาลเวลาจะมีจำกัดด้วย ฉันดูต่อไปไม่ได้แล้ว”

“แต่ก็เอาเถอะ ถ้าฉันดูต่อไปได้อีก มันคงไม่เรียกว่าเนตรแห่งกาลเวลาแล้ว แต่มันคงจะต้องเรียกว่าเนตรแห่งเทพกาลเวลาแล้ว”

โจวโจวคิด

จากนั้นเขาก็เก็บใบหลอมรวมดินแดนนี้ไปพร้อมกับครุ่นคิด

“ดูเหมือนว่าหลังจากเลื่อนระดับขึ้นเป็นอาณาจักรแล้ว การพัฒนาต่อไปเป็นจักรวรรดิจะไม่สามารถทำได้ในชั่วข้ามคืน มันต้องพัฒนาไปทีละขั้นๆ จำนวนของดินแดนภูมิภาคระดับเหนือสามัญน่าจะเป็นหนึ่งในเงื่อนไขสำคัญของการเพิ่มระดับอาณาจักร”

โจวโจวสรุปผลกำไรที่ได้ ครั้งนี้เขาได้รับบางอย่างจากการใช้เนตรแห่งกาลเวลามาด้วย

จากนั้นเขาก็นำไอเท็มชิ้นอื่นที่อาจจะมีร่องรอยแห่งกาลเวลาออกมาจากแหวนมิติของเขา

Kaimah - ทรานสเลท กลุ่มลับอ่านล่วงหน้า 70 ตอน