"เร็วเข้า! ไอ้โรตจิตนั้นตามมาแล้ว! รีบหนีเร็ว!"

ที่มุมหนึ่งของสนามรบ ร่างทั้ง 2 ร่างวิ่งหลบหนีด้วยความหวาดกลัว พวกเขาวิ่งไปบนพื่นที่ราบ

ความแข็งแกร่งของราชัน 2 คนนี้ไม่ได้อ่อนแอเลยแม้แต่น้อย

เขาทั้ง 3 มีกองกำลังระดับ 4 อย่างน้อย 30-40 ตัว

แต่ในเวลานี้นั้น  พวกเขาราวกับหนูที่เผชิญหน้ากับแมว วิ่งหลบหนีอย่างสิ้นหวัง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลและความตื่นตระหนก ราวกับพวกเขานั้นได้ไปเจอกับปิศาจร้ายที่น่าหวาดกลัวเข้า

"โชคร้ายบัดซบ ฉันไม่น่าไปเจอเจ้าโรคจิตนั้นเลย เขาไม่ได้ไล่ตามมาใช่ไหม"

1 ในราชันสัตว์ร้ายหันหลังกลับไปมองขณะที่วิ่งหลบหนี ไม่กล้าที่จะชะลมฝีเท้าลงแม้แต่น้อย

เช่นเดียวกันกับราชันเผ่าแมลงที่อยู่ถัดจากเขา กำลังขี่แมงป่องพิษร่างยักษ์ระดับ 7 วิ่งไปบนพื้นดินขรุขระ

แต่ในวินาทีต่อมานั้น

ทันใดนั้น พื้นดินตรงหน้าเขาก็ระเบิดดัง "ตูมมมม!" จิ้งหรีดตัวตุ่นระดับ 7 ขนาดใหญ่ก็พุ่งออกมาจากพื้นขวางทางพวกเขาเอาไว้

"แย่แล้ว ไอ้โรคจิตนี้ ตามมาแล้ว!"

ทั้ง 2 ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นโมโห พวกเขาสั่งให้ทหารรรอบๆ หันหลังกลับและหนีไปอีกด้าน

"มันไร้ประโยชน์สิ้นดี มอบพลังเวทย์ในร่างของพวกเจ้ามาอย่างเชื่อฟังซะ!"

เสียงอันมืดหม่นดังออกมาจากพื้นดินที่แตกออก

ชายรูปร่างผอมแห้งปรากฏตัวขึ้นบนพื้น ขี่จิ้งหรีดตัวตุ่นด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายที่มุมปาก เฝ้ามองราชันทั้ง 2 ราวกับเขากำลังมองเหยื่อ

เมื่อนับดูดีๆแล้ว ทหารทั้ง 120 ตัวรอบตัวเขานั้นล้วนเป็นระดับ 7 ทั้งหมด

ทั้ง 2 หลบหนีด้วยความหวาดกลัวทันที

ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะตามมาได้เร็วขนาดนี้

ขณะที่พวกเขากำลังเร่งความเร็วเพื่อหลบหนีนั้น จิ้งหรีดตัวตุ่นจำนวนมากก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาทันที พื้นดินใต้เท้าของพวกเขาถล่มลง

สกิลของจิ่งหรีดตัวตุ่นระดับ 7 ถล่มพสุธา!

ในชั่วพริบตาเดียว พื้นที่ทั้งหมดบริเวณนี้ก็ถล่มลง ฝั่งพวกเขาและกองกำลังขนาดใหญ่ที่อยู่รอบๆพวกเขาไว้ในหลุม ทำให้มีทหารบาดเจ็บจำนวนมาก

แม้แต่ตัวพวกเขาก็ยังถูกเศษดินทรายถาโถมเข้ามายึดพวกเขาไว้ พวกเขาต้องต้านท้านเศษดินทรายจากทั่วทุกทิศทางอย่างสิ้นหวัง

มันไม่สามารถต้านท้านได้แม้แต่น้อย

นี้คือความแข็งแกร่งของราชันที่มีกองกำลังระดับ 7 อย่างสมบูรณ์แล้ว

ทั้ง 2 เต็มไปด้วยความหวาดกลัวในขณะเดียวกันก็ไม่เต็มใจอย่างยิ่งที่จะยอมแพ้

พวกเขาไม่นึกว่าตัวเองจะโชคร้ายแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงการเทเลพอร์ตมายังสนามรบหมายเลข 1 ที่เรียกกันว่าแดนมรณะ แต่ยังพบไอ้โรคจิตบัดซบนี้ตั้งแต่เริ่มเลย

เมื่อเห็นว่ามีจิ้งหรีดตัวตุ่นจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆรอบตัวเขา พวกมันสังหารทหารรอบตัวเขาลงเรื่อยๆ ในที่สุดความสิ้นหวังก็กัดกินหัวใจของพวกเขา ทำให้พวกเขาหน้าซีดราวกับกระดาษ

ชายหนุ่มผอมแห้งยืนเฝ้ามองอยู่นอกหลุมอย่างสบายใจ เฝ้ามองพวกเขาต่อสู้กลับมา

มันเหมือนกับการค่อยๆสังหารคนอื่นทำให้เขานั้นมีความสุข

แต่ในตอนนั้นเอง

ทันใดนั้น เสียงสั่นสะเทือนก็ดังขึ้นจากระยะไกล ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว

"นี้มันเกิดอะไรขึ้น!?"

ราชันจิ้งหรีดคนนั้นตกตะลึงและมองไปยังทิศทางที่เสียงดังออกมา

เขาเห็นทหารพืชที่น่าหวาดกลัวเหมือนปราหมึกยักษ์เคลื่อนไหวเข้ามาอย่างรวดเร็วในสนามรบแห่งนี้

ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน พื้นดินทั้งหมดก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ข้างๆกายมันมีทหารพืชแปลกๆจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ละตัวเปล่งพลังที่แข็งแกร่งเกินกว่าทหารระดับ 7 ทั่วไป

จำนวนของมันมหาศาลเกินกว่าที่ราชันระดับ 6 จะมีได้

นี้ไม่ต้องพูดถึงรูปลักษณ์ของพืชคล้ายปลาหมักยักษ์นั้นเลย

ความกดดันอันทรงพลังที่มันปล่อยออกมา เพียงแค่มองดูก็ทำให้ราชันจิ้งหรีดรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัวเขาหวาดกลัวอย่างมาก

นั้นมันทหารพืชระดับ 8 !!

นี้ต้องเป็นทหารระดับ 8 อย่างแน่นอน!

ในสนามรบระดับ 6 มีสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวแบบนี้ได้อย่างไรกัน!?

ชายหนุ่มร่างผอมหวาดกลัวถึงขีดสุด

เขาจะยังไปสนใจราชันคนอื่นอีกได้ยังไงกัน เขาตะโกนออกมาด้วยความตกใจทันที

"ถอยย! รีบถอยย เร็วเข้าา!"

ทันใดนั้นจิ้งหรีดตัวตุ่นทั้งหมดในหลุมก็ถูกเรียกกลับมาออกโดยเขา พวกเขาหนีทันทีโดยไม่ต้องคิด ทิ้ง 2 คนที่อยู่ในหลุมเอาไว้

"นี้มัน!?"

ณ ที่ห่างไกล

หลิง ยู ที่นั่งอยู่บนชิง ถัง ก็พูดออกมาเบาๆ หลังจากได้ค้นพบ ราชันร่างผอมคนนั้น ดวงตาของเขาก็หรี่ลง

"ไป อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!"

ด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสของเขา มังกรราชาปิศาจและมังกรสนมปิศาจที่อยู่บนท้องฟ้าเร่งความเร็วขึ้นทันที ใช้สกิลเงาเร้นลับออกมาพุ่งเข้าหาราชันจิ้งหรีดคนนั้น

ชายหนุ่มร่างผอมต้องการที่จะมุดดินหลบหนี แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบสนอง ทันใดนั้นเอง เสียงคำรามของมังกรร่างยักษ์หลายตัวเหนือหัวเขาก็ดังขึ้น

"อะไรกัน!?"

ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นซีดขาว เงยหน้าขึ้นมองอย่างกระทันหัน

เขาเห็นมังกรพืช 4 ตัวอยู่ บินวนอย่างรวดเร็วเหนือหัวของเขา

ทันใดนั้น ลมพายุกรรโชกก็พัดมาที่เขาและกองกำลังทั้งหมดที่รอบตัวเขา พัดพวกมันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

ในตอนนั้นเอง ชิง ถังก็ได้มาถึง

ด้วยการสั่นเพียงเล็กน้อง เถาวัลย์ขนาดยักษ์ก็พุ่งออกมาทันที มันเป็นฉากที่ราวกับเป็นวันสิ้นโลก

"อ๊ากกกก!"

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นพร้อมกับหมอกโลหิตที่ระเบิดขึ้นท่ามกลางสายลม

เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในใจของ หลิน ยู

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้รับพลังเวทย์ 8000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

เยี่ยมมาก!

สนามรบเพิ่งเริ่มไปได้ไม่ถึง 20 นาที ก็สะสมพลังเวทย์ได้มากขนาดนี้

ราชันคนนี้สังหารคนไปมากจริงๆ

หลิน ยู ขี้เกียจจะมองไปยังซากกองทัพของอีกฝ่าย เขาพูดกับชิง ถัง ที่อยู่ข้างๆเขา "ไปกันเถอะ เดินหน้าต่อไป"

ราวกับนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ชิง ถัง เคลื่อนตัวอีกครั้ง ข้ามผ่านดินแดนที่วุ่นวายเร่งรีบไปยังส่วนลึกของสนามรบเพื่อหาเหยื่อรายต่อไป

จนกระทั่งพวกเขาจากไป

ภายในหลุมดินด้านข้าง ก็มีเสียง "แกร๊ง" อย่างกระทันหัน หัวข้างมนุษย์ 2 คนก็ปรากฏขึ้นความสงสัยบนใบหน้าของพวกเขา

"นี้มันเกิดอะไรขึ้น! ทำไมจู่ๆ เจ้านั้นถึงไม่สังหารพวกเราละ!?"

ราชันแมงป่องมองไปยังรอบอย่างระมัดระวังด้วยความประหลาดใจ

"ไม่รู้สิ จู่ๆ การโจมตีก็หยุดลงอย่างกระทันหัน เขารีบจากไปทันที?"

ราชันสัตว์ร้ายก็ประหลาดใจไม่ต่างกัน เขามองไปรอบด้วยความอยากรู้อยากเห็น

อย่างไรก็ตามในวินาทีต่อมานั้น สายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง มองไปยังกองซากศพที่กระจายเป็นชิ้นๆจากระยะไกล พร้อมกับรอยเลือดที่อยู่บนพื้น

"นี้...ดูเหมือนจะเป็นศพของชายคนนั้น!?"

"ใช่ มันคือเขา!"

"เป็นไปได้ยังไงกัน!!!"

ทันใดนั้น รูม่านตาของราชันทั้ง 2 หดเล็กลงถึงขีดสุด ราวกับมีพายุโหมกระหน่ำกลางหัวใจของพวกเขา

ราชันระดับ 6 ที่มีมีกองกำลังระดับ 7 จำนวนมาก

ถูกสังหารอย่างง่ายดาย!?

ที่พวกเขารู้คือ

มันเกิดขึ้นเพียงเวลาแค่ไม่กี่นาที

ใครกันที่น่าสะพรึงกลัวจนสามารถสังหารราชันที่ทรงพลังขนาดนี้ได้ในเวลาอันสั้น!?

นี้มันออกจะเกินไปหน่อยแล้ว

ในสนามรบหมายเลข 1 นี้ มันสัตว์ประหลาดแบบนี้ได้ยังไงกัน!

ภายใต้ความตื่นตระหนก เขาไม่กล้าที่จะอยู่ที่นี้ต่อไป รีบปีนออกมาจากหลุม นำกองกำลังทหารที่เหลือ รีบหนีออกไปจากที่นี้ทันที

เพียงชั่วพริบตา บริเวณนี้ก็เหลือเพียงซากศพและหลุมขนาดใหญ่พร้อมกับร่องรอยของสงครามนองเลือดที่เกิดขึ้น ณ จุดนี้

.....

อีกด้านหนึ่ง

หลิน ยู ซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่รู้ตัวด้วยซะว่าเขาพลาดสังหารราชันไปถึง 2 คน

ในเวลานี้ เขานั้นกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่สานด้วยเถาวัลย์ ตรวจสอบรายชื่อจัดอันดับการสังหารของสนามรบแห่งนี้

มันทำให้เขาประหลาดใจไม่น้อยเลย

ในครั้งนี้ รายชื่อการจัดอันดับไม่เพียงแต่แสดงอันดับการสังหารเท่านั้น แต่ยังเพิ่มรายชื่อจัดอันดับพลังเวทย์เข้าไปด้วยทำให้สามารถมองเห็นพลังเวทย์ที่ติดตัวอยู่กับราชันเหล่านั้นได้

ในตอนนี้เอง เพราะตัวเขามีพลังเวทย์ติดตัวอยู่จำนวนมาก ทำให้อันดับของเขา เข้าไปอยู่ในรายชื่ออันดับ 1000 ทันที แม้แต่พลังเวทย์ของอันดับ 1 ในตอนนี้ก็มีน้อยกว่า 20000 แต้มเท่านั้นเอง

แน่นอนว่านี้มันไม่ได้มีความหมายอะไรเลย

สุดท้ายแล้ว สนามรบนั้นเพิ่งเปิดเท่านั้น ราชันหลายคนยังไม่ได้เริ่มทำอะไรด้วยซ้ำ

หลังจากนี้จะมีผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อย เริ่มออกมาล่าราชันคนอื่นๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมือสมบัติสนามรบปรากฏขึ้น นั้นละคือจุดเริ่มต้นของการสังหาร

"ดูจากเวลาแล้ว มันน่าจะมาถึงในเร็วๆนี้"

หลิน ยู พึมพำออกมาอย่างเงียบๆ

ปิดรายการจัดอันดับและมองไปบนท้องฟ้า

ราวกับมันตอบสนองต่อคำพูดของเขา จู่ ๆ ก็มีลำแสงหลายสายพุ่งลงมาจากท้องฟ้าตกลงมาทั่วทุกมุมของสนามรบ

ในเวลาเดียวกันนั้น ก็ได้มีเสียงแจ้งเดือนดันขึ้นในหัวของราชันทุกคน

[ราชันทุกท่านโปรดทราบสมบัติสนามรบได้ปรากฏขึ้นมันจะถูกสู่มไปทั่วทั้งสนามรบ]

บรึ้มมมม!

มีการระเบิดอย่างรุนแรงหลายครั้ง พื้นที่บริเวณสนามถึงกับสั่นสะเทือน

หลิน ยู มองไปยังรอบๆ พบว่าลำแสงทั้งหมดปรากฏที่รอบนอกของสนามรบ ดูมันว่ามันจะสู่มปรากฏเป็นวงกลมรอบๆพื้นที่ตรงกลาง

เช่นเดียวกับที่เขาเจอที่สนามรบครั้งล่าสุด มันมีสมบัติอยู่ด้วยกัน 9 ชิ้นซึ่งอยู่ห่างกันมาก

ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่คว้าสมบัติหลายชิ้นพร้อมกัน

หลังจากที่คิดเรื่องนี้แล้ว หลิน ยู ก็มองไปยังลำแสงสายหนึ่งที่อยู่ใกล้เขาที่สุดรีบวิ่งตรงไปที่มันพร้อมกับกองทัพพืชของเขา

และในครั้งนี้

ด้านนอกแอ่งที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี้นัก

เหล่าราชันรีบวิ่งไปบนพื้นที่ขรุขระ จ้องมองไปยังลำแสงที่อยู่ในแอ่งน้ำไกลออกไป ด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้นอย่างมาก

"โชคของฉันนี้ยอดเยี่ยมจริงๆสมบัติสนามรบปรากฏใกล้ขนาดนี้! เร็วเข้าต้องรีบคว้าเอาสมบัตินั้นมาก่อนที่ราชันคนอื่นๆจะมาถึง"

พอพูดจบเขาก็คำรามออกมา

สุนัทโครงกระดูกที่อยู่ใต้เขาจู่ๆก็เร่งความเร็วขึ้นพุ่งไปยังแอ่งน้ำ

ในเวลาเดียวกันนั้น

ราชันจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆได้มารวมตัวกันจากทุกทิศทางพร้อมกับกองกำลังของพวกเขา ในไม่ช้าก็มาถึงด้านนอกแอ่งน้ำพวกเขามองเห็นราชันอันเดดที่กำลังพุ่งเข้าหาลำแสงอย่างรวดเร็ว

"ไม่ดีแล้ว! มีคนอยู่ข้างหน้า หยุดเขาเอาไว้!"

"วางสมบัติลงซะ! แล้วข้าจะให้เจ้าตายแบบไม่ทรมาน!"

เสียงคำรามด้วยความโกรธของ ราชันจำนวนมากพุ่งตรงไปที่ราชันอันเดด

ราชันอันเดดอาศัยข้อได้เปรียบด้วยร่างกายที่เล็กและรวดเร็ว รีบวิ่งไปยังลำแสง คว้าเอาโทเค็นที่เปล่งสีเงินในลำแสงออกมา จากนั้นก็หันหลังและรีบหนีทันที

"นั้นมัน..โทเค็นทหาร!"

"มันต้องเป็นโทเค็นทหารอย่างแน่นอน! อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!"

"ต้องการจะหนีงั้นเหรอ? ทิ้งสมบัติเอาไว้ซะก่อน!"

"อย่าให้มันหนีไปได้!!"

ราชันเหล่านั้นรีบวิ่งเข้าไปทันทีที่เห็นโทเค็นอยู่ในมือของราชันอันเดด สีหน้าพวกเขาละโมบอย่างมาก

สุดท้ายแล้ว เมื่อมาถึงโลกแผ่นดินใหญ่แล้ว มันยากมากที่จะได้โทเค็นอาวุธมา

โดยปกติแล้ว หากราชันแต่ละคนไม่ได้ออกล่าสมบัติ พวกเขาจะมีทหารได้สูงสุดเพียง 5 ประเภทเท่านั้นในดินแดน

การที่มีเพิ่มอีก 1 ประเภทเท่ากับความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น อีกทั้งมันยังเป็นไปได้ที่จะได้รับทหารที่ทรงพลัง

นี้จะไม่ทำให้พวกเขาละโมบได้อย่างไร?

ดังนั้นหลังจากเห็นว่าโทเค็นทหารถูกเก็บเข้าไปในกระเป๋ามิติของราชันอันเดดแต่ละคนก็ออกคำสั่งไปยังกองกำลังรอบตัวพวกเขาทันที

ใน ตอนนั้นเอง ก็มีการโจมตีจากท้องฟ้าปรากฏขึ้น กลายเป็นลำแสงจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งโจมตีไปยังราชันอันเดดที่กำลังหลบหนี

"โล่กระดูกมรณะ!"

ราชันอันเดดตะโกนออกมาทันที

ทันใดนั้นก็มี สุนัขโครงกระดูกข้างๆเขาส่งเสียงคำรามออกมา กระดูกของพวกเขาค่อยๆลอยไปด้านหลังเขา กลายเป็นโล่กระดูกหนา ต้านทานการโจมตีที่พุ่งเข้ามา

"ตูมมม!"

"แกร๊งง!"

เกิดระเบิดขึ้นอย่างรุงแรงพร้อมกับแรงระเบิดที่สนั่นหวั่นไหว

เพียงแค่เผชิญหน้ากับการโจมตีเพียงครั้งเดียว โล่กระดูกที่สร้างโดนทหารอันเดดระดับ 7 หลาย 10 ตัวก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ รวมถึงสุนัขโครงกระดูกที่วิ่งช้า 2 3 ตัวพวกมันถูกโจมตีจนไม่เหลือแม้แต่ซาก

อย่างไรก็ตาม ราชันอันเดดได้ใช้โอกาสนี้ฝ่าออกจากวงล้อม วิ่งไปด้านนอกแอ่งน้ำทันที และหันกลับมาหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง

"ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้พวกโง่ พวกเจ้าหยุดข้าไม่ได้หรอก!!"

เสียงหัวเราะของเขาถูกขัดจังหวะอย่างไม่คาดคิด

จู่ๆ ก็มีเสียงทุ้ม ดังขึ้นที่ด้านนอกแอ่งน้ำ

"วางโทเค็นลงซะและทิ้งศพของเจ้าไว้ด้วย!"

.

.

ตอนนี้ VIP 4 (201-250) เปิดให้เข้าแล้วนะ

ติดตามได้ผ่านทาง Facebook : - นิยายแปลไทย