บทที่ 295: แล้วจะให้ข้าทำยังไง?

ยาที่สามารถทำให้คนกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที!

พวกเขาไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน

ตั้งแต่สมัยโบราณ มันก็มีเซียนอนันต์ทองจำนวนนับไม่ถ้วนในอาณาจักรห้าทัศนะ การเป็นปราชญ์คือจุดหมายร่วมกันของพวกเขา และมันก็ยังเป็นขอบเขตที่พวกเขาพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อที่จะก้าวเข้าไป

แต่ถึงอย่างนั้น มันก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถทำเช่นนั้นได้จริงๆ

ความยากลำบากในการเข้าถึงขอบเขตปราชญ์นั้นยากเหนือจะจินตนาการ

ระยะห่างอันกว้างไกลได้ปิดกั้นความฝันของเซียนอนันต์ทองจำนวนนับไม่ถ้วนลง

อัจฉริยะแห่งสวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนถูกบังคับให้ต้องคุกเข่าหมอบเมื่ออยู่ต่อหน้าธรณีประตูนี้

แม้ฝึกตนตั้งแต่สาวงามไร้ที่เปรียบจนกลายมาเป็นสตรีผมหงอกขาว มันก็ยังอาจจะเป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวข้ามขีดจำกัดนี้

ขั้นตอนนี้มันยากเกินไป

มันยากพอๆ กับขึ้นสู่สวรรค์!

แต่กระนั้น ตอนนี้ก็กลับมีคนมาบอกพวกเขาว่าพวกเขาแค่ต้องกินยาเม็ดเดียวเพื่อที่จะเป็นปราชญ์!

มันไม่มีคอขวดและไม่มีปัญหาใดๆ

ตราบเท่าที่เซียนอนันต์ทองกินยาเม็ดนี้ เขาก็จะสามารถเข้าถึงขอบเขตปราชญ์ได้ในทันที

ยาแบบนี้มีอยู่จริงๆ หรอ?

มันน่าเหลือเชื่อเกินไป!

หากคำพูดเหล่านี้ไม่ได้มาจากปากของเจ้าสำนักมรณาเก้าสวรรค์ และหากพวกเขาไม่ได้ยินมันมากับหู พวกเขาก็คงจะไม่เชื่อมันแน่

ท้ายที่สุดแล้ว ผลของยาเม็ดนี้ก็ยังน่าตกใจอย่างหาที่เปรียบมิได้

“ นี่ท่านพูดจริงอย่างงั้นหรอ?”

“ ยาเม็ดนี้ทำเช่นนั้นได้จริงๆ หรอ!”

“ ที่ท่านพูดมาท่านมีหลักฐานไหม?”

เซียนอนันต์ทองสามคนอดไม่ได้ที่จะถาม

แม้ว่าเสียงของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความตกใจและสับสน แต่สายตาของพวกเขาก็ยังคงจับจ้องไปที่ขวดหยก ดวงตาของพวกเขาแดงเล็กน้อย มันเต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างชัดเจน

“ เจ้ากำลังสงสัยถึงผลลัพธ์ของยาเม็ดนี้อย่างงั้นหรอ?” เป่ยฉิงซูหัวเราะเยาะ “ แม้แต่เจ้าสำนักของเจ้าก็ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำ แบบนี้แล้วเจ้ามีสิทธิ์พูดอะไรด้วยหรอ?”

นี่เป็นยาที่ทำขึ้นมาโดยอาจารย์ของเขา เช่นนั้นแล้วคนเหล่านี้เป็นใครกันจึงกล้าที่จะมาตั้งคำถาม?

เซียนอนันต์ทองทั้งสามคนเงียบลงในทันที

สีหน้าของเซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงเองก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเช่นกัน พวกเขาขมวดคิ้วและมองไปที่เป่ยฉิงซูด้วยความสงสัยและความกลัว

ชายคนนี้ไม่ธรรมดา!

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพียงเซียนอนันต์ทอง แต่เขาก็กล้าที่จะพูดอย่างมั่นใจ

ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ยังกล้าที่จะหยิบยาเหล่านั้นออกมาโชว์…

ดูเหมือนว่าปราชญ์ที่อยู่เบื้องหลังเขาจะไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ

เซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงมองหน้ากันและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน จากนั้นพวกเขาก็พยักหน้าให้กันแล้วหันไปดุเซียนอนันต์ทองที่เพิ่งถามไป

“ ข้าจะเป็นคนพูดคุยกับเจ้าสำนักเป่ยเอง มันไม่ใช่เวลาที่เจ้าจะมาพูดอะไร ทำไมเจ้าถึงรีบร้อนเช่นนี้!”

“ ใครเป็นคนให้ความกล้าเจ้ามาถามเจ้าสำนักเป่ยกันโดยไม่ได้รับอนุญาตกัน? เร็วเข้า รีบไปขอโทษเขาซะ!”

เซียนอนันต์ทองทั้งสามก้มหัวลงและไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง

ซือเหยายืนอยู่ด้านข้างพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

เธอพาผู้หญิงสองคนมาด้วย พวกเธอค่อนข้างระมัดระวังในการกระทำของพวกเธอ ดังนั้นหลังจากได้ยินเรื่องยาปราชญ์ พวกเธอจึงไม่ได้ทำอะไรผลีผลามและไม่ได้ถามอะไรเสียมารยาท

เป่ยฉิงซูมองดูอีกฝ่ายอย่างเย็นชาจากข้างสนาม หลังจากที่เซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงดุพวกเขาเสร็จแล้ว เขาก็พูดว่า “ อันที่จริง พวกท่านทั้งสองคนก็ไม่จำเป็นต้องดุพวกเขาแบบนี้หรอก”

“ เมื่อกี้ข้าได้ลองคิดเกี่ยวกับมันดูแล้ว ข้าจะเพิ่มราคายาเม็ดแรกสำหรับพวกท่านทั้งสองคนเป็นสองเท่าหรือสักสามเท่าของราคาเดิมดีไหม มันถือเป็นคำเตือนไง?”

ทันทีที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา สีหน้าของเซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงก็เปลี่ยนไป พวกเขาทั้งสองหันไปมองที่เป่ยฉิงซู

'สองเท่าหรือสักสามเท่าของราคาเดิม'

นี่มันมากเกินไป!

“ ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ พวกเขาคงจะไม่ได้ตั้งใจจะเสียมารยาทแต่แรกอยู่แล้ว” เซี่ยเทียนซิงพยายามอธิบาย

“ เจ้าสำนักเป่ย พวกเขาแค่พูดผิดปกติไปเนื่องจากความตกใจ” ซุนลู่ผิง อธิบาย

“ ถ้าอย่างนั้นมาทำให้มันเป็นสี่ถึงหกเท่าของราคาเดิมเลยดีไหม?” รอยยิ้มของเป่ยฉิงซูยังคงไม่จางหาย เขายิ้มและพูดต่อว่า “ ปราชญ์ทั้งสองคิดเห็นอย่างไร?”

ใบหน้าของเซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงเปลี่ยนเป็นสีเขียวและสีม่วงในทันที

“ เจ้าสำนักเป่ย นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ธุรกรรมปกติแล้วนะ” เซี่ยเทียนซิงพูดด้วยเสียงต่ำ น้ำเสียงของเขาเริ่มดูไม่เป็นมิตรเล็กน้อย

“ ราคาของยาปราชญ์เม็ดแรกจะเป็นสี่เท่าของราคาเดิม” เป่ยฉิงซูกล่าวอย่างเฉยเมย “ ผู้อาวุโสหลี่จดไว้นะ”

“ รับทราบ” หลี่เฉิงจดบันทึกอย่างมีความสุข นี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมสำหรับท่านประมุขเซียน

“ เจ้า!” ดวงตาของเซี่ยเทียนซิงเบิกกว้าง

ในขณะนี้ เขาก็รู้สึกมีไฟลุกโชนอยู่ในใจ และมือของเขาก็สั่นเทา

เขาผู้ซึ่งเป็นปราชญ์กำลังถูกกดขี่โดยเซียนอนันต์ทองทั้งในแง่ของคำพูดและอำนาจ

หากข่าวนี้แพร่กระจายออกไป สำนักหมื่นกระบี่ก็จะเสียหน้าอย่างมากแน่นอน!

“ ผู้อาวุโสเซี่ย ท่านจะต้องคิดอย่างรอบคอบนะ นี่คือยาเจ็ดเม็ดที่สามารถทำให้คนกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที” เสียงของซุนลู่ผิง ถ่ายทอดผ่านสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ “ หากผลของยานั้นเป็นจริง ลองคิดดูสิว่าสิ่งมีชีวิตประเภทใดกันที่จะสามารถทำสิ่งนั้นขึ้นมาได้ พวกเขาจะเป็นเพียงเซียนอนันต์ทองสองคนอย่างงั้นหรอ?”

คำพูดของซุนลู่ผิงเป็นเหมือนกับอ่างน้ำเย็นที่เทลงบนศีรษะของเซี่ยเทียนซิง

ความโกรธที่แผดเผาอยู่ในใจของเขาดับลงในทันที

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงไม่พอใจเล็กน้อย

“ งั้นข้าควรจะขอโทษอย่างไร” เซี่ยเทียนซิงไม่สามารถช่วยได้ เขาตอบกลับไปว่า “ เจ้าจะให้ข้าคุกเข่าแล้วก้มหัวขอโทษหรอ?”

“ ข้าแค่อยากจะถามว่าท่านต้องการมันไหม” ซุนหลู่ผิงพูดอย่างเรียบง่ายและขวานผ่าซากว่า “ ท่านก็น่าจะรู้ดีว่าการมีปราชญ์เพิ่มขึ้นมาสักหนึ่งถึงสองคนนั้นหมายความว่ายังไง”